Als iemand mij zou wakkermaken met de mededeling ‘De spaghetti is klaar!’ zou ik geen probleem hebben om er direct aan te beginnen. Toen ik vroeger, toen internet nog jong en spannend was, af en toe eens onder het gegiechel van een groep vriendjes naar rotten.com surfte heb ik nooit de neiging gehad om te kotsen. Als ik uit het karretje van een rollercoaster stap ben ik de frisheid zelve.

Waarom voelt het dan elke keer weer alsof iemand mijn maag binnenstebuiten heeft gedraaid als ik terugkom van mijn werk?