Londen, Barcelona en VenetiÎ hadden we het afgelopen jaar al gehad. Japan, dat wilden we ook nog, net als heel Zuid-Frankrijk doorkruisen met de wagen, en een dag of acht naar New-York, als het even kan. Onder het motto ‘wie het kleine niet eert’ kozen we deze keer voor een vakantie vlak bij de deur. En het kleine bleek niet eens zo klein te zijn.

Wat we voordien niet konden vermoeden:

* Op het strand van Boulogne sur Mer kunnen kinderen spelen met brandinggeluiden op de achtergrond

* Nausicaa is indrukwekkend, heel kleurrijk en je kan er roggen aaien en naar gigantische haaien wijzen

* de franse kust is helemaal anders dan de belgische. Geen lelijke hotels maar oude forten, geen zand maar stenen, geen boule de berlins maar fantastische vergezichten

* vanop Cap Gris-Nez naar beneden kijken is niet echt aan te raden als je net als ik hoogtevrees hebt. Het kan er heel glad zijn, wat ik mocht ondervinden toen ik een zware valpartij maakte in het Kaapse slijk

* in het nederlandse Sluis kan je naast seksshops bezoeken ook heel lekker eten, en dat doe je ook best in die volgorde..

Het was zodanig leuk dat we daarnet met pijn in het hart wegreden van onze vakantie. Toen we Bill gingen ophalen bleek hij er nog vermoeider aan toe dan wij, maar hij vroeg ons om iedereen te laten weten dat ook hij een fantastische vakantie achter de rug heeft. Dat is bij deze gebeurd.