Het plan was fantastisch: ik zou voor de helft van thuis uit werken. Een computer was er al, en veel meer dan dat was eigenlijk niet nodig. Ik kon dus gewoon direct beginnen! Dacht ik dus.
Tot ik na een paar dagen sukkelen met blaadjes en tijdschriften die maar niet op mijn klein IKEA-bureautje pasten besefte dat ik iets heel belangrijks vergeten was: plaats. Want dat had ik dus niet. Frustrerend!
En dus haalden we deze namiddag bij meneer IKEA een ander bureau. Zodat ik van veel te klein naar luxueus groot ben geĆvolueerd in no time. Hieperdehiep voor grote bureaus en de kleine meisjes die eraan mogen zitten!
Oei! Je bent al half-gevallen voor het e-mama concept van Patricia Ceysen! My god! No!