wij willen winkel weer

lucappermont.jpg“Er is tegenwoordig zo veel op televisie!” zei ik, en ik zuchtte erbij alsof ik even niet meer wist waar ik het had.
“Kan best, meid, kan best” sprak Youri.
Youri was duidelijk niet bijster overtuigd van mijn statement. En dus speelde ik het hard! Ad random en uit het hoofd gaf ik hem een opsomming waar hij even niet goed van zou zijn. “Lost. X-factor. Dubbel geboekt. The Block. Huizenjacht.” Ik dacht na.
“En dat met die dief”.

Dat met die dief hadden we nog nooit gezien, en we hadden er ook geen plannen toe, maar het was er dus lekker wel. Net als dat met die poetsvrouwen, en dat met die homo’s. En dat was het dan ook wel weer. Ik denk dat het eigenlijk gewoon lijkt alsof er veel op televisie is omdat er al jaren heel weinig op televisie is geweest. Het is een smerige truc van de bonzen, hoor: zet dat stukje audience drie jaar op dieet en geef ze dan een stukje beschimmelde worteltaart. Eens kijken hoe content ze dan zijn met onze brol.

“Wel geen talkshow ofzo” zei ik, denkend aan de jaren negentig, waarin Luc en MarlĂ‹ne hoge toppen scheerden en iedereen er eentje wilde met zijn naam als titel.
“En ook geen spelletjesshow”, zei Youri, die nu blijkbaar wel plots het belang van deze conversatie begon in te zien.
“Het rad van fortuin!”. Dat was ik weer.
Ik zag iets breken in de ogen van mijn metgezel.
“Maar de winkel is weg”

De winkel. Dat was het. En hij was weg.

Een winkel vol prijzen, aangeboden door het grootste koopcentrum van het land uit Vichte. De zachte, perfect gefrenchmanicurede handen van de bevallige winkeljuffrouwen, die over wasmachines wreven alsof hun leven en hun paycheck ervan afhing. Het ritmisch op en neer bewegen van armen en vuisten als de kandidaat de mogelijkheid had verworven om uit die overdaad van elektrische producten te kiezen. De heggeschaag voor 700 frank, Walter, en het polshorloge voor drieduizendvierhonderd. En ik schenk de yoghurtmaker aan mijn medekandidaat Freddy, woonachtig te zulte.
De warme baardige stem op het laatst die nog eens al de verworven prijzen opsomde, zodat de kandidaat alweer met zijn armen mocht bewegen. Eventueel zelfs met die blinkende joker die nog ergens lag te slingeren op een desk.

En dat je dan weg mocht rijden uit de studio met de auto die je had gewonnen.
Er wordt tegenwoordig nog zo weinig met auto’s uit studio’s gereden, vind ik.

De winkel, dat was pas avondvullende televisie.
Het was een microcosmos van consumptiegenot voor de gewone man.
And then one day they take the winkel, and they give you Lilianne Saint-Pierre.

Welke zieke geest, in godsnaam?! *schreeuwt naar de maan*

Reacties

  1. ishku

    :)

    ‘Er wordt tegenwoordig nog zo weinig met auto’s uit studio’s gereden, vind ik.’

    Dubbel :).

  2. Carreet

    Schitterend geschreven :)
    “And then one day they take the winkel, and they give you Lilianne Saint-Pierre.

    Welke zieke geest, in godsnaam?! *schreeuwt naar de maan*”

  3. Idd, de winkel is weg, maar… De centjes die je in de plaats krijgt zijn oh zo leeeeeuuuk!
    *springt van haar stoel en doet nog een rondje door de kamer* :)

  4. In Holland rijden ze nog wel met auto’s de studio uit! Ga naar http://www.talpa.tv klik er op ‘programma gemist’ en zoek daar bij Programma naar ‘Sponsor Loterij Superbal’.
    Daar rijden ze met een cabrio in de studio! En moeten ze op het einde cabrioschieten ofzo. (heb ik begrepen uit de eerste 3 minuten van het programma)

    En The Block is dit jaar niet leuk, wel?

  5. Sponsor loterij superbal is weer zo’n programma zoals ze ze alleen vroeger maakten, auto’s die de studio in en uit rijden, heel veel asistentes en grote decors.(y)

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>