koosnaampje

soundofmusic_01.jpg“Edelweiss, Eeeheedelweiss…” zing ik, en ik probeer heel hard om me de nederlandse vertaling te herinneren van het liedje uit The Sound Of Music. Of toch hoe het werd vertaald in ons schooltoneelstuk in 1993, waarin mijn leraar Latijn het zong in zijn rol van kapitein Von Trapp.
“Spieiegelbeeeld van de steeerrehen, tussen zon, sneeuw, en ijs… ‘k Groehoet je vriend’lijk van veeeerre…”. Ik zing het uit volle borst aan mijn kant van het bed, apetrots omdat ik meer dan tien jaar later nog steeds weet hoe het gaat. Naast mij hoor ik Youri bijna onhoorbaar grinniken.

En sinds dat moment noemt hij me Kroetje Vriendelijk.
Fijn is dat.

Reacties

  1. Kinderlijk-naÔef ontroerend, Lilith, te lief & simpel voor deze gore grotemensenwereld. Je peperkoekenhuizeke blaakt (Èn kraakt) in zijn vage voegen van voorspelbare breekbaarheid.

    zing ze,
    Marlon

  2. ishku

    ‘Kroetje’is naast ‘moederkoek’ & ‘koekendoos’ zomaar eventjes het misselijkmakendste woord ter wereld.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>