Youri had me gisterenavond nog gewaarschuwd toen hij na een dag hard werken en in baksteen schijven terugkwam van de nieuwe crib: “Het was de hel.” Aangezien ik toen nog te zwak en ziek was om er lang bij stil te staan ging ik ervan uit dat het ÈÈn en ander niet was gegaan volgens plan, en het gewoon zijn dagje niet was geweest.
Pas toen ik deze namiddag uitgeziekt en wel de crib binnenging om het groene behangpapier in de gang te gaan aftrekken zag ik dat hij meer doelde op de kleur dan op de sfeer.
Alles, van plafond tot lichtknopjes tot plankenvloer op het eerste verdiep tot voordeur: tomaatrood. Behalve de gordijnen. Die zijn roze.
Het heeft wel iets, zo met dat “VERKOCHT” bordje.
ge moet nu tenminste geen stof afdoen, de grove borstel erin en wegscheppen
teeft wel iets zo…
kweet niet wa, maar in elk geval iets…
Op een dag… is het allemaal de moeite waard geweest!
Bestaan ook oplossingen voor, wist je dat? :)
Niet bepaald, neen.
Die roze gordijntjes zijn toch ne keer iets anders .Het moet daarvoor niet altijd witte zijn.
iedereen die daar langs komt weet nu al dat daar de crib zal zijn
groetjes
andy