en dan nog dit

scales.jpgDe laatste weken is gebleken dat ik veel beter kan zwijgen dan ik van mezelf dacht.

Ik heb jullie de momenten bespaard waarop ik met een krop in mijn keel in de wachtzaal van een ziekenhuis zat, de eerste keer alleen en de volgende keren met Youri aan mijn zijde om af en toe eens in mijn klamme hand te nijpen. Ik heb jullie de nachten vol lange gesprekken en twijfels bespaard, en ook het verslag van een volledige dag ziekenhuis inclusief maag, darm, long, lever, en nog tien andere onderzoeken, de ene al prettiger dan de andere. Hell, ik heb jullie zelfs niet lastiggevallen met het kick-ass verhaal over een camera die in mijn keel richting maag verdween en hoe stoer ik dat heb doorstaan zonder kotsen of flauwvallen.

Toen ik dan weer bijna flauwviel van de zenuwen omdat ik bang was dat ze na de onderzoeken allerhande vreemde ziektes zouden ontdekken ben ik bij jullie komen klagen over loodgieters en chapmannen, en dat hielp. Ik heb jullie niks verteld over de geweldige chirurg die altijd op al onze vragen heeft geantwoord, en ik ben hier maandagmorgen mijn blijdschap niet komen verkondigen over het feit dat ik ondanks mijn overgewicht nog steeds kerngezond uit de resultaten kom. Maar dat dat zo niet zal blijven staat op dit moment redelijk vast.

Ik heb om verschillende redenen gezwegen.
In den beginne wilde ik me zo weinig mogelijk laten beÔnvloeden door de hele resem positieve en negatieve verhalen die iedereen kent van iemand uit zijn omgeving. Ik wilde informatie die zo correct en droog mogelijk was, zodat ikzelf kon beslissen welke oplossing voor mij de beste was. Toen ik die informatie had heb ik het verteld aan de mensen die mij het beste kennen, zijnde mijn ouders en broer, mijn lief en mijn vriendin. Sinds het gesprek met de chirurg maandag weet ik dat alles wel heel dichtbij komt, en dus heb ik gisterenavond de knoop doorgehakt en het verteld aan de ouders van Youri. Gezien zij deze blog ook lezen wilde ik het hen eerst vertellen voor het hier werd gepublished. Nu dat gebeurd is mag heel de wereld wat mij betreft weten dat ik GLEEEDI2006 heb begraven en ervoor kies om volgende week vrijdag (9 juni, that is) een gastric bypass te ondergaan.

In de praktijk wil dat zeggen dat ik niet alleen een stuk minder zal kunnen eten, maar dat er ook nog eens een stuk minder calorieÎn van dat eten in mijn lichaam terecht zullen komen, met als resultaat dat ik redelijk snel en redelijk veel zal vermageren. Het is best een zware operatie, waarvoor ik vijf dagen in het ziekenhuis zal moeten blijven, en de beslissing om het te doen is dus over meer dan een paar nachten ijs gegaan. In plaats van een gemakkelijkheidsoplossing is het een van de lastigste beslissingen van mijn leven geworden, maar ik ben er voor mezelf uit dat ik dit wil doen wil mijn overgewicht niet de komende vijftig jaar (hoop ik) als een donkere wolk boven mijn fladderige persoonlijkheid hangen. En ik wil natuurlijk eindelijk ook eens gaan winkelen met een maat 38, dat spreekt voor zich.

Mensen die vragen hebben of dingen willen weten mogen mij gerust mailen of iets in de comments zetten, maar ik heb eerlijk gezegd geen zin om de komende dagen door te brengen met verantwoording af te leggen in het echte leven. De mensen die ik het persoonlijk heb verteld weten hoe alles zit, andere mensen zullen mij eventjes gerust moeten laten wat uitleg over gastric en andere bypassen betreft en het met het internet moeten doen. Ik ben van plan om vorderingen en zo hier wel een beetje te gaan bijhouden, maar geen nood: dit wordt geen gastric bypass-blogue.

Ow ja, en dit weekend verhuizen we ook nog eens, geloof ik, dus toch bijna goed geraden!

Reacties

  1. mijn steun heb je alvast, lilith! ik heb er ook al jaaaaren mee te kampen, dus ik weet perfect hoe het voelt om veel te zwaar te zijn… daardoor weet ik ook dat dat geen makkelijke beslissing is om te nemen, maar ik snap het ook wel dat je ze genomen hebt.

  2. More power to you!! Ik wens je een goede operatie en mooie resultaten. En sterkte, want makkelijk zal het niet zijn (wat mensen ook beweren over dergelijke operaties). Zelf ben ik bezig uit te zoeken hoe dit werkt als je in belgie woont en verzekerd bent, in NL had ik al eens enkele stappen ondernomen maar daar is het veel lastiger. Als het hier te betalen is voor mij, zal ik mij hoogstwaarschijnlijk in hetzelfde traject werpen. En uiteindelijk misschien net zo fladderig worden als jij. You go girl!

  3. Good for you! Ik begrijp je redenen heel goed, ik ben zelf ook te zwaar. Magere mensen zullen het nooit echt snappen, vrees ik, wat ze ook beweren.
    Ik hoop dat je er over gaat bloggen, want mijn dochter is ook mÈÈr dan geÔnteresseerd in een GB.

  4. i.

    hey lilith, alle respect voor je beslissing. We kennen je ondertussen op tinternet als een weldenkende jongedame, dus ik ben ervan overtuigd dat je alles goed hebt overwogen. Rest me enkel nog je veel sterkte te wensen en een goede operatie. verzorg jezelf en laat je verzorgen!

  5. Hooch

    Heel veel succes, zowel met de verhuis als met de operatie.

    En vanaf je beter bent wil ik allerlei vragen op je afvuren, want ik ben het ook beu om te moeten GLEEEDI-en.

  6. Good luck enzo. Mijn steun heb je ook alvast, omdat ik er inderdaad vanuit ga dat je hier heel hard en heel lang over nagedacht hebt! Het zou nog niet lichtelijk mega-arrogant zijn om dan te gaan zeggen dat je dit niet zou mogen doen!

    Succes dus!

  7. Anne

    Aha, partner in crime! Bij mij is het een jaar geleden en ik heb er nog niks spijt van gehad. OK, er zijn mindere kanten aan, maar die nemen we er wel bij. En het is niet dat ik nu “gelukkiger” ben (een vraag die je veel krijgt voor je er aan begint “ga je dan gelukkiger zijn?”, precies of je kunt niet Èn dik zijn Èn gelukkig), maar het is wel veel gemakkelijker om die toestand van “geluk” te bereiken. OK, geluk is clichÈ, maar ik weet niet hoe ik dat beter moet uitdrukken. Ik ben wel nog niet in een maatje 38 geraakt, maar ik geloof dat ik met meer “potentieel” ben begonnen dan jij, om het zo te zeggen. ;-)

  8. Tom

    Succes met je verhuis en met je operatie. Maar wie is er nu eigenlijk zwanger van een neger?

  9. superpa

    Wij zijn blij dat u ons gisterenavond hiervan op de hoogte gebracht heb.
    Wij staan volledig achter u en wanneer u ons nodig hebt roept u maar.
    Succes.

  10. droopy en chloÎ

    we wensen je heel veel succes en je weetdat we je altijd in alles steunen dus zeker ook met dit. je kan niet beseffen hoe trots ik ben op jou en wat een goede tante je bent voor chloÎ.
    merci e maske

  11. Jesske

    ey meid chapeau dat ge zo’n beslissing hebt durven nemen, het is toch niet niks È! En geloof mij; dat maatje 38 is inderdaad zalig. Ik kan het weten :-) succes en veel sterkte alst wat moeilijk gaat enzo, da gaat gauw vergeten zijn als je in slammin’ roksjes en bloezekes de sjow mag stelen ;)

  12. He lilith, veel succes met je operatie. Geen gemakkelijke beslissing om te nemen, der zijn zoveel pro’s en contra’s… succes!!

  13. Veel sterkte! Je hoeft inderdaad geen verantwoording af te leggen tegen bloggend Vlaanderen! Het is jouw keuze en zoals ik het lees heb je die weloverwogen gemaakt in overleg met diegenen die je dierbaar zijn. Respect. Goeie verhuis!

  14. Brin

    Al wat ik wou zeggen staat al door iemand anders hierboven!
    You go girl :)

  15. yab

    Je hebt duidelijk lang en goed nagedacht over je beslissing. Het is jouw lichaam en je hebt alle recht om je daarin thuis te voelen. Een geslaagde operatie en een vlot herstel gewenst.

  16. kaateke

    Ach lieveken, toen ik dit las dacht ik eerst dat je kanker ofzo had!
    Veel succes, en ik ga nog eens het zoveelste dieet proberen!

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>