Zo goed als elke zichzelf respecterende zender heeft een klein dozijn reporters naar de festivalweides gestuurd om verslag uit te brengen van achter, voor en indien nodig zelfs naast de schermen van de zomerfestivals. Ik mag dan wel geen enkel festival op mijn agenda staan hebben dit jaar, toch hou ik oprecht van zomerfestivals. En dus blijf ik tegenwoordig al eens hangen bij de festivalspecials.
Het helpt dat ik door de jaren heen zo goed als al mijn minder leuke festivalervaringen met de mantel der liefde heb bedekt, en me alleen nog maar de fantastische momenten kan herinneren. Ik ben die ene keer vergeten dat een strontzatte festivalganger gat in de nacht vanboven op het tentje viel waarin ik lag te slapen. Ik heb het beeld gewist van een andere strontzatte festivalganger die op vijf centimeter van mij vandaan een volledige pitta uitkotste die eruitzag alsof hij nog niet gegeten was. Ik heb veel zien barfen op festivals, trouwens. Zeker meer dan gemiddeld. Maar ook dat ben ik bijna vergeten.
Toch is er ÈÈn minder fijne herinnering die ik nog jaren met me mee zal dragen: die aan de festivaltoiletten. Mijn ervaringen met festivaltoiletten zijn zo bedroevend slecht dat ik er enkel naartoe trek als de nood het allerhoogst is. De rijen mensen die er staan aan te schuiven met een schamele hoeveelheid wc-papier in hun handen doen de paniek bij mij steevast keihard toeslaan: gezien ik altijd maar op drie minuten van ìte laatî begin aan te schuiven mag het een waar mirakel heten dat daar nog nooit ongelukken van zijn gekomen.
Meer nog dan van het aanschuiven heb ik een absolute afkeer van de weeÎ bloemengeur die in de plastieken DIXI-saunaís hangt. Het geurtje werd een jaar of tien geleden geÔntroduceerd als oplossing voor de dampen van gistende uitwerpselen, en tot aan het einde der tijden zal ik de overweldigende chemische bloemenwalm associÎren met al het slechte van de wereld. Kokend hete DIXI-toiletten die verstopt zitten, bijvoorbeeld. Het hendeltje waaraan je moet trekken om alles in een poel van verderf te laten plonzen. Of die keer dat mijn vriendin bij het naar buiten stappen iets warms voelde lopen langs haar been, en het menselijke uitwerpselen bleken te zijn. Van iemand anders. Dat ook nog.
Dat ze daar maar eens een festivalspecial aan wijden.
Heeft u zo nog fijne herinneringen aan Dixi of andere toiletten?
Al wat ik mij kan herinneren zijn de toiletten van graspop dit jaar. Nooit langer dan 30 seconden moeten wachten voor de relatief propere toiletten die voorzien zijn van voldoende toiletpapier en stromend water (!)
Er was echter wel een dronken fransman op mijn tentje gevallen, en ik heb 1 portie bami de verkeerde richting zien uitgaan, dus daarin ben je zeker niet alleen…
Ik heb net voor een event een groot aantal luxe diksies besteld. 2,8 x 1,6 m ruimte. Elk toilet is in een bepaalde stijl uitgevoerd. met lavabo’tje, spiegel, handdoeken, … En met een wreed wijs afvoersysteem. Enig nadeel. Het moet minstens 1,4 m van de grond staan.
Die goten voor mannen zijn ook hilarisch. Gewoon aan een hoog dranghekken vastgemaakt. En dan zie je je buurman zijn plas onder die van jou doorlopen…
Mijn reden om niet naar festivals te gaan.
Als ervaren festivalganger kan ik maar ÈÈn goede raad geven: zie je dat iemand kent of leert kennen met een “kakpaske” zodat je in alle luxe kan gaan ergens naast ÈÈn of ander podium!
De Dixies op Werchter zijn me reuze meegevallen. Nooit viezigheid binnen behalve in het gat waar het hoort, en altijd papier. Maar wel het sauna-effect met ammoniakdampen, inderdaad…
Bloemengeur? Tiens, die heb ik eigenlijk nooit kunnen ontwaren uit de stank van menselijke uitwerpselen.
En wat is erger dan Dixi-wc’s in Vlaanderen? Dixi-wc’s in WalloniÎ…Ik kijk al uit naar vier dagen constipatie in Dour ;-)
In m’n eerste jaar hogeschhol vertelde een meisje me hoe zij op een West-Vlaams festivalletje eens in een toilet kroop, en dat werd na 30 seconden omvergestampt, zodat ze een gratis drek-behandeling kreeg.
Het volgende jaar (opnieuw het eerste :'()vertelde een nieuwe klasgenoot me hoe hij en z’n maten eens op een West-Vlaams festivalletje waren, hoe ze een meisje in het toilet zagen gaan, en het met z’n allen omver stampten…
Nooit zo gelachen als toen.
Bebloede maandverbanden en dergelijke :/
blugh. dit logje tijdens m’n ontbijt gelezen; het kwam allemaal terug. *mikt toastje met nutella door het raam*
Niet echt een festival, meer een enorrrrme fuif in de Lilse Bergen. Da’s een zandstrand(je) met in ’t midden een grote vijver.
De afvoer van de wc’s gaan flink de vijver in waar men twee dagen later alweer fijn komt zwemmen. Gezond!
we zijn helemaal weg van de wit-russische toiletten ! de volgende situatie: je moet heeeel dringend ‘naar de grote koer’. blijkt: het enige vrije toilet is bescheten. goed dan moet het maar. zitten is helemaal uit den boze, dus moet ik ‘overhangen’. tweede vervelende ontdekking: geen slotje en ze rukken constant de deur open: ik moet me met twee handen aan het klinkje vastklampen. zeer gewaagd balanceren was dat tussen voorovervliegen en achteruitpletsen. toiletpapier?? euh..gelukkig voorzie ik mij daarop in de vreemde.
Ik heb ooit iemand zo’n wc-hokje zien omver duwen. En een meisje kwam er met broek op de enkels en een vieze (maar dan echt vieze) drets over haar, van onderuit.
Dat is echt het meest afschuwelijke. Sorry dat ik het bij deze met jullie heb gedeeld ;-)
De festivaltoiletten ken ik, je vindt ze inderdaad met je ogen toe. Een ramp ook als je een lange broek aanhebt en niet wil dat er ook maar een millimeterke daarvan in contact komt met de smurrie op de grond. Wat me doet denken aan de gat-in-de-grond-w.c.’s die je nog steeds op veel parkings langs de franse autostrade vindt. Gehurkt mijn behoefte doen maakt me niks uit, het heeft iets naturel vind ik, maar in dat gat mikken! Ook het genoegen van Wit-russische toiletten “smaakte” ik al(excuus de woordkeuze) Die van mij waren behalve smerig gewoon compleet deurloos. Had ik wel de stress niet dat iemand de deur zou openrukken.
mijn meest memorabele wc herinnering is zonder twijfel de volle drie weken in de filipijnen.
We waren daar niet helemaal als toerist-toerist, dus no hotels for us. Wc papier wordt er niet gebruikt (kan iemand mij uitleggen HOE die mensen dat toch doen zonder WC papier en met alleen water?! dan hebde toch een natte broek? het systeem ontgaat mij volledig) Je kon ook maar belachelijk weinig wcpapier gebruiken want anders geraakte dat gewoon niet gepasseerd. Ook geen sjas, maar lekker doorgieten met nen emmer. Heb ook wc (lees: opening in de grond) gehad die gedeeld werd met het lokale varken en ’s nachts ook met de 3 meest immense padden die ik ooit heb gezien. Ergens anders deden de mensen het ’s nachts gewoon op de gemeenschappelijke koer (koer als in pleintje tussen hutten) ook fijn. En maandverband moest gewoon vrolijk begraven worden. Ik heb GENOTEN van onze wc hier thuis, daar hebt ge geen gedacht van.
Dat vind ik altijd het leukste moment als ik terugkom van een paar dagen festival: de deur van je eigen toilet achter je dichttrekken waar het fris ruikt en er geen bruine smurrie op de vloer drijft. :)
Anyway, doe gerust verder, wc-verhalen zijn oke!
het water only mysterie is de reden waarom je NOOIT je linkerhand gebruikt om te eten, iets aan te wijzen, een hand te geven, … ook al ben je links. De linkerhand wordt enkel in het toilet gebruikt…
http://blunderpop.blogspot.com/2006/06/dour-festival-visitors-in-deep-merde.html
Een redelijk shitty verhaal dat ik kan bevestigen, omdat ik het ook met eigen ogen heb zien gebeuren. Als je dit gelezen hebt, dan heb je geen recht van klagen meer over die toiletten lilith. :-)
This is a camper’s worst nightmare … in ’t kwadraat.
ja duh, dat van dat linkerhand snap ik wel, maar ik snap niet wat ze met het water doen. hand en water om schoon te maken ok, en dan? dan zit ge daar met een natte kont. Sweet.
Op Dour heb ik het vier dagen uitgehouden zonder ontlasting!
Mensen die hier hun beklag zitten te doen v.d dixitoiletten ,dat ze dit en dat zijn ,ik zou eens bij die mensen willen gaan ,ik denk dat het bij hen nog meer stinkt .Klootzakken zijn het die klagers .