Monthly Archives: oktober 2006

humeur

lijs01a.jpgdingen waarvan mijn humeur onder nul zakt

  • een vrolijk lachend varkentje op de achterkant van een vrachtwagen vol op elkaar geperste minder vrolijke varkentjes
  • het gevoel dat iedereen vakantie heeft behalve ik
  • een platgereden kat in de zijberm
  • een weegschaal die spelletjes met ondergetekende speelt
  • een hele mand strijk die me heel de avond aan heeft zitten staren

dingen die alles toch weer goed maken

  • de nieuwste CD van Damien Rice
  • het plannen van onze reis naar Florida
  • nog een duwtje, en dan een midweek Centerparcs
  • Joe Speedboot
  • dat de kans bestaat dat dit vanavond op de mat ligt

competitie

Cafod Quiz Night.jpgToen we naar de jaarlijkse quiz van mijn vader’s werk aan het rijden waren had ik het al een beetje lacherig gezegd tegen Youri. Dat we gingen om te winnen, en voor niets anders. Dat de hoofdprijs dus eigenlijk al binnen was, als het ware.

Toen we na de eerste ronde van de quiz op de eerste plaats stonden werd pas echt duidelijk hoe erg ik dat had gemeend. Bij elke vraag die we al dan niet correct beantwoordden begon het competitiegevoel harder door mijn aderen te stromen. Ondergetekende, die nergens competitief in is en met gemak en zonder verpinken om het even welk spelletje verliest verandert namelijk in een geweldige strever als het op wedstrijden aankomt waarbij je dingen moet weten. Dan gaat het bij mij om eergevoel, en dan moet je oppassen.

Toen we ook nog eens de twee ronde wonnen kwam daar ook nog eens adrenaline bij. Ik ga nog liever dood dan mezelf te laten kennen als het aankomt op algemene kennis. En ik ging nog liever drie keer dood dan dat de mannen van de “pyama boys” onze eerste plaats nog zouden afnemen. Het was begonnen als een spelletje, maar toen het ernaar uitzag dat we ook de derde ronde en daarmee de hele quiz konden winnen was het dat voor mij al lang niet meer. Ik ging er zodanig in op dat ik al tien minuten een balpen op zenuwslopende wijze aan en uit zat te klikken zonder het zelf door te hebben. Dan weet je het wel.

Het was retespannend tot op het einde.
“In welke straat wonen The Simpsons?” vroeg de quizmaster.
Ik zag mijn hele leven aan me voorbijtrekken want ik kon er niet opkomen, en het moest rap gaan en alles.
Toen gaven Youri en mijn broer tegelijkertijd het verlossende en correcte antwoord, en even later viel het doek over de jaarlijkse quiz.

Onder het oog van de pisnijdige jaloerse militairen van de “pyama boys” en ploegen met namen als “al togheter” werd door de microfoon afgeroepen dat niemand minder dan ikzelf samen met mijn ouders, broer en lief de regerende kampioen kazernekwissen ben. Dat hoort u goed. De overwinningsroes daalde zo hard en allesverblindend over mij neder dat ik keihard “STREVER!” naar me zelf zou hebben geroepen en met nootjes achter mijn hoofd had gesmeten als ik iemand anders was geweest.

Maar dat was ik dus niet, dus zie ik absoluut geen probleem.

restjes

boterhammen_gr.jpgAangezien zaterdag boodschappendag is en ik niets had gepland voor deze middag sloeg ik aan het restjeskoken. Het is een discipline waarvan ik wou dat ik het vaker deed, want dan zouden er geen hele containers voedsel weggegooid moeten worden omdat mijn maag maar een derde aankan van wat een normale eter binnenspeelt. Als er ooit ergens cursussen restjeskoken gegeven worden, u roept!

Vanmiddag vond ik tot mijn grote geluk nog een tomaat, een blikje tv-worstjes en wat pasta in de keuken, en dat was net voldoende om een snelle maaltijd te maken met tomaat, tv-worstjes en pasta.

Toen het geheel klaar was en ik van mijn uitvindsel proefde werd ik helemaal teruggeschoten naar een plaats hier ver vandaan, beter gekend als schoolreizen in de jaren negentig. Ik had dit gerecht helemaal niet uitgevonden, dit was het potje dat ik altijd van mijn mama meekreeg als het schoolreis was en waar alle andere kindjes die gewoon saaie boterhammen meekregen zo jaloers naar keken. Bij elk hapje kwamen meer details terug van de achterzaaltjes van pretparken en musea waarop we op houten banken het “lunchpakket” mochten nuttigen, zoals het was aangekondigd in de brief die we vooraf naar huis hadden meegekregen. 12u: lunchpakket. 13: tochtje op de Noordzee met boot. 13:30: kotsen in de toiletten van de Noordzeeboot.

En u? Kreeg u boterhammetjes of slaatjes mee van de mama?

neen

busker.jpgDertig meter ver was ik, en ik had al zes keer neen gezegd. Eén keer om de vijf meter.

Neen, ik heb geen minuutje.
Neen, ik heb geen zin om even met u mee te lopen om een handtekening te zetten.
Neen, ik koop geen boeken en cd’s. IK HAAT BOEKEN EN CD’S! De brandstapel op met die ONDINGEN.
Neen, ik ben niet van zin om 50 cent te betalen voor de slechtste versie die ik al OOIT van Redemption Song heb gehoord.
Neen, ik hoef geen folder.
Neen, ik heb geen zin om even een paar vraagjes te beantwoorden over mobiel telefoneren.
Neen, ik voel niet de behoefte om even met u van gedachten te wisselen over sweat shops.
Neen, en het interesseert mij niet dat het echt niet lang gaat duren.

Als een bambi die in een groep bloeddorstige jagers gegooid was liep ik door de Veldstraat. Overal hoopvolle blikken van mensen die allemaal iets van mij wilden, liefst al mijn geld en een handtekening of zevenendertig. Kijk, ik ben heus sociaal geëngageerd tijdens mijn betere momenten, en ik geef zelfs aan goede doelen, elke maand en al, maar na vijf minuten in de Veldstraat is mijn sociaal engagement zo diep in mijn botten gezakt dat ik de eerste de beste arts zonder vakantie die mijn weg kruist zou omver duwen van colére.

NIET TIJDENS MIJN QUALITY TIME.
NEEN.
Nog één keer en ik zal iemand pijn moeten doen.
EN IK MEEN HET.

and I quote

centerparcs.jpg“Geachte lilith van tales from the crib,

Wij danken u voor uw boeking bij Center Parcs, waarbij u waarlijks een koopje hebt gedaan!

Met plezier bevestigen wij u de gegevens van uw komend verblijf.

Dankzij uw aangeboren geduld heeft u zo maar eventjes een last-minute weten te scoren voor minder dan de helft van de prijs die wij u er normaal voor uit uw zakken zouden kloppen. U bent er ons toch wel eentje, lilith van tales from the crib! Er waren evenwel geen VIP-cottages meer, maar dat zal uw pret wel niet drukken.

We kijken ernaar uit om u bij Center Parcs te verwelkomen.

Wij wensen u alvast een fantastisch verblijf!

The Centerparcs people.”

herfstwakkerheid

muugt.jpgIk slaap de laatste nachten slecht.

Terwijl ik anders als een blok in slaap val wordt het nu precies niet rustig in mijn hoofd. Ik hoor allerhande vreemde geluidjes in ons huis en in de tuin, moet om de vijf minuten aan vanalles en nog wat denken en ik ben bijna zeker dat ik vorige nacht op die manier het wereldrecord woelen verpulverd heb. Als ik me ’s morgens verontschuldig bij Youri voor alweer een lastige nacht blijkt dat hij dan weer zo fantastisch geslapen heeft dat hij niets van mijn lastigheid heeft gemerkt.

Gelukkig heb ik de dagen nog om dat in te halen.
Als ik moe ben ben ik lastig. Het is iets dat erbij hoort. Pak mij mijn slaap af en ik bekijk de wereld door een inktzwarte bril. Als ik moe ben vul ik mijn dagen bij voorkeur met zagen over vanalles en nog wat. En doordat ik moe ben en mijn hoofd vol mist lijkt te zitten durf ik zelfs zagen dat ik honger heb als ik nog aan het knabbelen ben op een sneetje brood, bijvoorbeeld. Zagen om te zagen, dat doe ik, en ik veronderstel dat ik daar wel ergens deugd van heb.

De afgelopen uren heb ik al gezaagd over krampen in mijn rechterkuit, honger, geen honger, dat ik zoveel werk heb, dat ik moe ben, dat mijn agenda deze week zo vol zit, dat ik moe ben, dat het koud is, dat mijn werk nooit af zal raken, dat ik zou willen slapen en dat de mandarijntjes veel te snel op zijn.

Het zal niemand verbazen dat mijn liefste vanavond weer compleet afgemat en uitgeput in bed zal kruipen, naast een klaarwakkere ikzelf. Dat het schone tijden zijn, aglijk!

snorrebaard

Soms vind ik op youtube iets dat me zo nostalgisch maakt dat ik het bijna niet meer aankan.

Okay, de kwaliteit is niet dat, en deze intro is ellenlang en bibberig, maar ik wilde dit al zo lang terugzien dat ik het even met jullie wil delen.

Wie hier niet compleet week van wordt heeft geen hart!

Edit: en wie dit ook niet leuk vindt heeft een ijskoude penis.

warm en knus

mandrienie.JPGDagen in onze slaapkamer gewoond: 28 (!)
Dagen nodig gehad om alles weer naar beneden te verhuizen: anderhalf
Klusjes en klussen die nu het parket er ligt nog op ons wachten: zeer veel
Keren dat we deze namiddag al hebben uitgeroepen hoe warm en knus dat dat hier is met al dat parket en die vlammetjes in de haard en alles: zeker vijftig

Of het het waard is geweest? Amai nog nie.
Parket is de beste uitvinding ooit.
Na mandarijntjes, dan toch.

linkies van de week

lw0.gifHet is weer tijd voor een greep uit de dingen die mij deze week hebben gecharmeerd/verbaasd op het wereldwijde web. Enjoy!

Gallery of Demonic Tots and Deeply Disturbing Cuisine
Sommige afbeeldingen zijn zo disturbing dat je er spontaan anorexia van zou opdoen.

Cat on treadmill.
Op het einde wordt het zelfs een beetje ontroerend.

Little people- a tiny street art project
Check vooral de kleine potloodventer. (l)

Creative advertising that makes you look twice
Niet alle reclame is voorspelbaar en cliché, zo blijkt.

Jesuswouldbeashamedofyou.com
Alsof de demonic tots nog niet disturbing genoeg waren.

ennih.be
Leer het dialect van lilith! Met dank aan Carree.

gossie, lilith staat in een glossy

Ja hoor beste lezertjes, het moment is aangebroken. Een dear diary moment, als het ware.

Kijk eens. Kijk eens heel goed.

netwerk_kl.jpg

Werkten mee aan dit nummer. Eerste lijntje, laatste naam.

Regionale glossies had ik al meerdere keren achter de rug, en nationaal gazettepapier ook, maar dit is toch echt wel mijn eerste nationaal glossy-moment! Het is eigenlijk slechts een voorproefje, want vanaf volgende maand zult u mij pas echt vollen bak tegenkomen in de Netwerk met vanalles en nog wat, maar toch.

Ow, en nog iets.
Vergeet u vanaf 27 oktober de Elle België niet uit te checken voor mijn eerste Elle-pagina’s? Ook daar zult u de komende maanden nog van mij horen, naar het schijnt.

Waar is die kerel met de champagne, potverdrie?