[start to run] les vier, vijf en zes: van kwaad naar erger

loperken.jpgAha, wedden dat u al dacht dat ik niet meer liep? Niets is evenminder waar, beste sportvrienden, want ondertussen hebben Evy en ik reeds heel wat fijne momenten samen beleefd, en soms ook wat minder fijne momenten. Momenten waarop ik schoendiep wegzakte in vieze plassen terwijl de hagel putjes in mijn knalrode wangetjes sloeg en mijn iPod het bijna begaf onder al het water dat in mijn zakken klotste. Momenten waarop de wind zo hard waaide dat ik bijna achteruit begon te lopen zonder dat ik het goed doorhad, en nog bleef Evy zeggen dat ik opvallend goed bezig was. Het dieptepunt van de week kwam er toen Evy plots wegviel, en ik lichtjes in paniek raakte bij het besef dat de batterij van mijn iPod het begeven had. Daar stond ik dan, in the middle of nowhere, en niemand die me nog zei wat ik moest doen. Ik ben uiteindelijk naar huis gelopen terwijl ik mijn loopminuten timede op mijn gsm-timer. In een vorig leven had ik zeker opgegeven, maar zie mij nouw!

Toch moet ik toegeven dat het qua lopen niet helemaal mijn weekje was. Bij les vier en vijf ging het nog redelijk, maar ik heb mezelf echt naar les zes moeten slepen. Geen zin. Serieus overwogen om de les van vandaag morgen te gaan lopen, ook al zou ik mezelf dan beroven van twee opeenvolgende rustdagen. Ik ben uiteindelijk toch geweest, om al na twee minuten met lede ogen te zien dat er een gigantische wandeltocht met triljoenen wandelaars over mijn looppaadje aan het trekken was. En in plaats van keihard terug naar huis te lopen ben ik doorgegaan, dwars tegen de stroom in en alles. Eerst langs de recreatieve wandelvrienden, daarna langs de wandelaars die het zeer serieus opnamen en op hun eentje eeuwenoude wandelclubrecords probeerden te breken. En daar ging het mis. Om niet ten prooi te vallen aan het risico plots voorbij te worden gestoken door een overenthousiaste snelwandelaar ben ik sneller beginnen lopen. Dat ging even goed, maar toen was ik mijn tempo kwijt, en plots ook een stukje van mijn adem. Ondertussen zat Evy in mijn oortje te roepen dat we grenzen aan het verleggen waren, en amai nog nie.

Toen begonnen mijn benen plots te schreeuwen dat ze moe waren, vooral toen ik het gevoel had dat ik al een kwartier aan het lopen was en het pas anderhalve minuut bleek te zijn. Kwam daar nog eens bij dat ik tijdens deze les de ultieme bevestiging heb gekregen dat André Vermeulen de podcastmuziek heeft helpen uitkiezen (Fly on the wings of love om af te koelen is niet oke, André), en ik kan zeggen dat les zes het dieptepunt van mijn loopcarrière was. Maar ik heb wel alles uitgelopen. We zijn twee weken ver, en nu mag ik twee dagen rusten. Om daarna nog heel wat meer grenzen te verleggen, aldus Evy. Piehoew, zeg ik daarop.

Sportieve groeten!

Reacties

  1. ann

    YES! Goed zo Lilith, volhouden hoor, ik hou je in het oog vanop afstand en als je durft opgeven kom ik persoonlijk aan je twee oren trekken en zeul je mee langs de vaart en al.

  2. Els

    Dat zou normaal zijn, zo’n dip na een les of vier, vijf! Dus, yes, alles gaat eigenlijk zoals gewenst!

  3. Isolde

    Ik heb gisteren les 4 gelopen. Had het ook wel eventjes moeilijk hoor. Wou ook mijn les uitstellen tot vandaag, maar heb het toch maar niet gedaan. Hopelijk wordt het nu wat leuker met het mooie weer in aantocht. Vorige week was echt wel niet te doen (qua weer dan toch) . groetjes Isolde

  4. Hooch

    En ja hoor, ook ik ben eraan begonnen. Wellicht als enige man die hier al gereageerd heeft op een start-to-run-blogje van jou..
    En het probleem van de batterij heb ik al meegemaakt in les 2. :s

  5. Ake

    Nog iemand die mee doet! Les 5 gelopen vandaag. Mariah Carey vond ik dan weer echt niet kunnen en helaas, de batterijtjes van mijn ipod waren vers opgeladen ;-)

  6. Hang in there! Ik heb ooit van start2run gedaan. Veel gevloekt, veel natte kleren (van regen, niet van zweet) maar het gevoel als je alle lessen hebt gedaan is onbeschrijflijk! Dus volhouden!

  7. Ik ben in Italie begonnen… langs de kanaaltjes dichtbij Milaan. Ik heb al twee keer vet chance gehad en tussen de buien kunnen doorlopen in zonnig weer. Ik vind het bijzonder motiverend om andere bloggers hun wedervaren met het start-to-run-programma te kunnen lezen. Mijn vriend spreekt van een nieuwe Olympische discipline; podcastrunnen.
    Way to go for us, Vlaamsche loperkes!

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>