hoe het voelt

schaaltjen.jpgDingen waaraan ik nog moet wennen:
1. dat oude bekenden mij vreemd en zonder enige blijk van herkenning aankijken als ik ‘hey’ doe
2. roepende bouwvakkers
3. dat ik geen dubbele kin meer heb op foto’s

Dingen die ik maar eens moet afleren:
1. in winkels standaard naar de grootste maat grijpen
2. bang zijn dat ik niet in rieten stoelen zal passen
3. mezelf nog steeds veel omvangrijker inschatten dan ik ben

Dingen die vroeger niet leuk waren, en nu wel:
1. zwemmen
2. op de weegschaal staan
3. kledingwinkels waar ze geen grote maten verkopen

Dingen die vroeger wel leuk waren, en nu minder:
1. een uitgebreid diner, wegens al vol na het voorgerecht
2. brainless in de snoepkast vliegen, wegens ziek na twee stukjes chocolade
3. dessertbuffet (zie reden bij puntje 2)

Dingen die ik niet had verwacht:
1. dat het allemaal zo makkelijk zou lopen, zonder complicaties en met als enige wezenlijke verschil dat ik minder kan eten. Wat niet zo erg is, aangezien ik natuurlijk ook gewoon sneller genoeg heb
2. dat ik niet zo gelukkig zou zijn als verwacht op de dag dat ik mijn streefgewicht bereikte, omdat ik toen nog niet wist dat mijn mama ziek zou zijn
3. dat mijn sociaal leven helemaal niet onder mijn operatie zou lijden

Dingen die ik niet meer goed verdraag
1. grote porties
2. veel suiker
3. veel vet

Dingen die ik had verwacht, maar die niet zijn uitgekomen
1. dat ik een gigantische shopverslaving en garderobe zou overhouden aan mijn operatie
2. dat ik geen zorgen meer zou hebben
3. dat ik veel zou overgeven en vaak moe en slap zou zijn

(geïnspireerd op zezunja’s allegaartjes)

Volgens mijn chirurg zal het afvallen binnenkort stoppen. Toch lijkt het de laatste weken weer in gang te schieten na een lang plateau. Ik ben nu al tevreden, elke kilo minder is op dit moment al lang extra.
Het meest fantastische aan mijn gastric bypass is niet dat ik er nu beter of normaler uitzie dan elf maand geleden, al is dat natuurlijk wel fijn. Het belangrijkste is op dit moment dat mijn gewicht geen zorg meer is. Sterker nog: dat het iets is dat ik gewoon vergeet, in tegenstelling tot vroeger, toen het altijd een domper op vanalles en nog wat was. Of ik het zou opnieuw doen? Veel eerder, als ik had geweten dat het zo vlot zou gaan. Maar ik besef wel dat ik geluk heb gehad.

Of er ook iets negatiefs over te zeggen valt? Als het echt moet: dat ik een tekort aan vitamine B12 heb, dat om de drie maand moet bijgewerkt worden met een pijnlijk spuitje bij de huisdokter. Een prijs die ik met veel plezier betaal, dat spreekt.

Reacties

  1. ann

    Knap, een echte opsteker voor anderen die nog twijfelen. En nu dat stokske nog van onder die rolluik.

  2. Framboos

    Met het mooie weer van de laatste dagen, hoog tijd om alsnog een shopverslaving te krijgen ;-)

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>