Sommige deernes bewijzen hun liefde aan hun husband door samen met hem op te staan als hij wel moet werken en zij niet, ontbijtjes te verzorgen en zelfs lenteslaatjes te bereiden om mee uit te pakken op zijn werkvloer. Schoon is dat. En herkenbaar. Want ja hoor, ook Youri heeft niet te klagen met mij. Oke, hij moet af en toe wel eens wat geduld aan de dag leggen als het op de was en de strijk aankomt, maar als hij het zoveel beter kan moet hij het maar zelf doen, zeg ik dan. En oke, hij moet altijd eerst opstaan en eerst naar de badkamer en al, waardoor ontbijtjes op bed er niet meteen van komen, maar er is ook veel liefde.

Zoals vorige week, toen ik van de bib thuiskwam met “How to be a domestic goddess”, het bakboek van Nigella Lawson dat overloopt van de lekkere cakes, taarten om zot van te worden en scones en al. Alsof dat nog niet genoeg was duwde ik het boek in Youri’s handen met de woorden: “Jij kiest iets, en ik bak het voor jou. Wat het ook is.” Ik bedoel maar: is dat nu geen liefde? Mind you dat ik door mijn gastric bypass zo goed als niets kan verdragen waar vet en suiker inzit, en ik dus geen second agenda had als ‘zelf de cake opeten’, ofzo. Mind you. Na uren bladeren en kwijlen op de pagina’s viel de keuze op “Roomkaastaart uit New York” ofte New York Cheesecake. Ik ben deze namiddag met veel liefde roomkaas gaan halen in de kaaswinkel, ik heb beslag geklopt en er zeste van citroen in gesmeten, en ik moet zeggen: het ziet er allemaal geweldig veelbelovend uit.

U zou willen dat ik uw lief was. Ik zie het aan uw ogen.