Monthly Archives: oktober 2007

oproep

six-feet-under.jpgMijn liefste en ikzelf zijn al een tijdje op zoek naar de DVD-box van het tweede seizoen van Six Feet Under. Onze lokale videotheek heeft hem niet, we zien het niet bijster hard zitten om hem te kopen wegens dat we hem toch maar één keer gaan bekijken, en heel misschien heeft u hem wel gewoon liggen en denkt u: ‘ik leen hem wel even uit aan die goede vriendjes van tales from the crib die er voor zullen zorgen als was het hun eerste kindje’.

Mocht dat het geval zijn, kunt u mij dan eventjes iets laten weten?
Via lilith@fromfrats.com of in de comments, het is mij om het even.
Dankuwel!

secret santa update

swap.jpgMensen die zich via deze site hebben ingeschreven voor de secret santa swap, aandacht aandacht! Ik heb gemerkt dat er wel registraties van bekende gezichten zijn op het forum, maar dat die zich nog niet hebben ingeschreven in het daarvoor bedoelde topic. Als je dat niet hebt gedaan dan zit je nog niet in de deelnemerslijst, namelijk.

Zo snel mogelijk een berichtje nalaten op deze plaats dus, en de vragenlijst aan Birgit bezorgen. Dankuwel!

lilith wuift de Oude Spoed uit

olv.jpgHeuglijke momenten deze week in Ieper, want na jaren bouwen wordt de oude vestiging van het Jan Ypermanziekenhuis ingewisseld voor een funky nieuw gebouw. Vanmorgen om zeven uur werd de oude dienst Spoedgevallen voorgoed gesloten, en dus dacht mijn lichaam ergens in het holst van de nacht iets als ‘zouden we niet nog eens zot doen, voor een laatste keer zo?’

Tijdens de laatste uren van de Oude Spoed kwam ik dan ook ziek als een hond binnengestrompeld, rillend en overgevend en niet meer in staat om rechtop te lopen. De verplegers van dienst waren net bezig met foto’s nemen van de bureautjes die ze dra zouden achterlaten, en de sfeer was er een beetje als bij mensen die binnenkort op schoolreis mogen. Bij mij was het echter een heel stuk minder.

Bij wijze van afscheid:

* rolde ik een uur aan een stuk gek van de krampen heen en weer op een bed
* lag ik te rillen en te kajieten als een halve gare terwijl in de kamer naast mij de maag van een mevrouw werd leeggepompt, waarschijnlijk voor de laatste keer in de Oude Spoed
* vroeg ik me af hoeveel keer ik nog bijna van mijzelf moest draaien voor ze eindelijk zouden stoppen met bloed afnemen en vragen stellen en zouden overschakelen op kick ass pijnstillers
* leek het er even op dat ik iets had waarvoor ze mij zouden moeten opereren
* ging ik voor het eerst in mijn leven onder de scanner
* kreeg ik uiteindelijk toch pijnstillers toegediend, en toen die in begonnen te kicken was ik zonder zeveren de gelukkigste mens van heel de Oude Spoed
* stond ik oog in oog met een zwaar bebloede man :/
* mocht ik een nachtje doorbrengen in een oude kamer van het oude ziekenhuis. Daar verhuizen ze pas morgen, en ik hoop dat de radiatoren in het nieuwe gebouw iets minder luidruchtig zijn dan wat ik vannacht heb meegemaakt.

Omstreeks vier uur vanmorgen kwam de boosdoener er via de natuurlijke weg weer uit. Bleek dat mijn kathedraal van een lichaam geveld was door een niersteentje dat met moeite groter was dan dit >>. <<, begod.

de verborgen geschiedenis

602346.jpgTuurlijk kom ik hier jaren te laat mee. De kans dat de rest van de wereld nu keihard ‘OUD NIEUWS!’ roept is zelfs redelijk groot, want ‘De verborgen geschiedenis’ van Donna Tartt moest je vijf jaar geleden al gelezen hebben, wilde je enigzins literair cool zijn. Maar u weet hoe dat gaat, hé. Ik las andere dingen, of ik las zelfs hele periodes helemaal niet.

Soms las ik zodanig lang niet dat ik zelfs een beetje bang werd van dikke boeken. Door die angst las ik nog veel langer niets, omdat ik ervan uit ging dat ik toch weer zou blijven steken op bladzijde 95 en zou vergeten verder te lezen.

Awel, dat zal mij nu eens niet overkomen bij deze Verborgen Geschiedenis, zie. Omdat ik helemaal niet kan stoppen met lezen. Omdat ik gisteren speciaal vroeg in mijn bed ben gekropen om op mijn gemak te kunnen verderlezen. Omdat het niet snel genoeg avond kan zijn, zodat ik weer verder kan doen aan de 621 pagina’s die veel te snel worden omgeslagen. Lang geleden dat ik dat nog eens had met een boek, eigenlijk.

Hoewel, met deze had ik het ook, in dezelfde periode vorig jaar. Misschien is dit gewoon wel de beste tijd van het jaar om te lezen. En misschien kan ik wel nog wat tips gebruiken voor als De Verborgen Geschiedenis uit is, want dat zou wel eens erg snel het geval kunnen zijn. (EN GEEN SPOILERS, HE HASTEN! KZWEERTU)

dankbaar

stokje_met_vertraging_1.jpgEen stokje, kent u dat nog? Lang geleden gooiden bloggers elkaar daarmee dood, tot niemand er nog aan mee wilde doen omdat stokjes veel te commercieel waren. Maar kijk, ik breek de ban en ik vang er nog eens eentje van Isolde. Vooral omdat het zo’n mooi stokje is, eigenlijk, over dankbaarheid. Meerbepaald: noem zes dingen op waar je dankbaar voor bent. Geen probleem voor een dankbaar type als ikzelf.

* mijn lief: omdat hij leuke dingen doen met mij altijd voor neemt op gelijk welke andere activiteit. Omdat hij mij doet lachen door de meest goofy animated gifjes in mijn mailbox te dumpen tijdens een saaie werknamiddag. Omdat hij er helemaal van overtuigd is dat ik supergetalenteerd ben, en omdat ik compleet geen moeite moet doen om hem in die waan te laten. Omdat hij mij hoofdschuddend yet vertederd aankijkt als ik een compleet geflipt vreugdedansje door heel de living doe als Geert Lambert doorgaat naar de volgende ronde van de Slimste Mens.

* mijn familie: omdat die niet bestaat uit een bende wacko’s, maar uit brave menschen die hun best doen voor elkaar. Ook nu, nu mijn mama er niet meer is en dat het allemaal niet makkelijker maakt. Ja, ze zitten soms een beetje te veel in met wat andere mensen zouden kunnen denken, maar ik ben zo content dat ik niet uit een familie kom van ruziemakers, stokers en riftje raftje. Ow, en de mensen die het dichtste bij mij staan zijn ook nog eens de grappigste mensen die ik ken.

* mijn werk: na al mijn dolle avonturen op de helpdesk en het callcenter ben ik de gelukkigste mens ter wereld sinds ik zelfstandig journalist ben. Het klinkt als zeemzoete honing in mijn oren, trouwens, ‘zelfstandig journalist’, en ik ben het. Dat ik om kwart voor negen kan zitten bloggen op mijn werk terwijl dat niemand ook maar een zak aangaat en ik niet het risico loop dat een overijverige collega mij gaat klikken bij den baas. Dat ik niet om de drie weken op evaluatie moet en er geen vergaderingen meer zijn in sjieke etablissementen over SWOT-analyses en targets. Dat ik helemaal doe wat ik wil en wanneer ik dat wil, en dat ik toch betaald word. Om te schrijven, begod! Soms voelt dat aan alsof ik de lotto heb gewonnen. En oke, op mindere dagen soms niet.

* mijn voorzieningen: ach, dat ik de ongelooflijke hoerechance heb om geboren te zijn in een land waarin alles voorhanden is. Eten, drinken, een huis en wel twintig vangnetten voor als er eens iets fout gaat. Alle luxe van de wereld. Geen angst of gigantisch dreigend allesoverheersend gevaar. Een elektrisch dekentje en zetelverwarming in de auto. Het is bijna genant, maar ik ben wel superdankbaar, hoor. Als ik het even niet allemaal veel te vanzelfsprekend vind, that is.

* het internet: omdat het mijn leven zoveel makkelijker maakt. Het zou bij voorzieningen kunnen horen, maar daar is het net iets te precious voor, zunne. Ik heb er mijn lief op leren kennen, en zoveel andere fijne mensen. Ik moet niet meer naar de bank om overschrijvingen te doen. Het heeft mij al aan jobs geholpen. Allez, ik bedoel maar.

* alle mooie plaatsen in de wereld: en dat ik die kan zien, en bezoeken, en bekijken en verlangen om ernaar toe te gaan. En meemaken. En exploren. En dat mijn lief dat ook allemaal zo fantastisch vindt en dat samen met mij wil doen.

Dankbaarheid alom dus, in deze wel erg hippy uitgevallen post.
Wie het stokje wil mag het komen halen, of voor mijn part in dankbaarheid uitbarsten in de comments.

koukleumpjes

187461175_5b5e66b8a1_m.jpgHoe kouder het hier wordt hoe meer ik me ervan bewust word dat het vast nog kouder is in Stockholm.
‘We zullen ons toch een beetje moeten voorbereiden, hoor’, zeg ik dan tegen Youri, want volgens sommige verhalen is er daar zelfs vaak sneeuw en gaat de temperatuur er onder nul alsof het niets is.
Qua voorbereiding denk ik aan elke morgen een uur in ons ondergoed in onze hof staan, elkaar insmerend met aangevroren dauw en rollend over de grondvorst die zich eigen heeft gemaakt van ons grasperkje. Alleen nog een bad nemen in ijskoud water. In t-shirt door het leven vanaf heden, en geen uitzonderingen. Visnettruitjes dragen als er van die door merg en been snijdende noordenwind door Ieper waait.

Elke avond, als we ons met twee hebben genesteld onder ons elektrisch dekentje mompel ik er iets over. Dat we er toch echt eens aan zullen moeten beginnen denken. Morgen. Waarop we een uur of acht later met verwarmde zetels onder ons beider achterwerk naar ons werk rijden, geen haar op ons hoofd dat nog aan Stockholmse voorbereidingen denkt. En echt lang is het precies ook niet meer.

[schaamteloze reclame] secret santa swap

secretsanta.jpgScrapbookers aller landen, luistert een keer hier.
Net als vorig jaar wordt er weer een secret santa swap georganiseerd in de virtuele lage landen. Het is voor en door scrapbookers, en ik weet uit ervaring dat het erg leuk is om aan mee te doen en naar uit te kijken. Organisatie is dit jaar in handen van de compleet fantastische Birgit Koopsen, en zij zorgt voor het toekennen van de adressen enzo.

Even een snelle copy paste om een idee te geven van wat er te doen staat:

Anybody can join in as long as your willing to play by the rules!!
No one will know who her Secret Santa is except for me since I will be the one pairing us up!
The contents of the present should be 15 euro’s of new scrapbooking goodies in their original packaging plus a handmade item especially made for the receiver. You might think of a mini-album, handmade embellishments, a set of cards, a photo frame or whatever comes to your mind you think will please her! And something that will give your receiver a moment of delightful happiness, a feel good something like chocolate, body milk, soap, sweets…

Before you sign up you should be aware that this will be an international group and post and packaging, the handmade and the feel good item come on top of the 15 euro’s of scrap supplies.
You have to wrap the whole as a Christmas present and put it in the mail before December 1., to make sure all the presents arrive in time.
You have to follow these rules carefully so no one will be disappointed. Once the pairing has be done you can’t drop out anymore!
You’re not to open your present until Christmas morning.
Try to get to know your receiver, go see her gallery, read her blog if she has one. Don’t fill the present with things you like but with stuff you think she’ll like!

Inschrijven kan door hier te klikken en je te registreren op het forum. Daar moet je dan ook nog een vragenlijstje invullen en doorsturen naar Birgit, en dan is het wachten tot je jouw slachtoffer toegewezen krijgt. Misschien ben ik dan binnenkort wel je secret santa en al! Hoe compleet dolletjes zou dat wel niet zijn?

lilith en de biogroenten

logo_bio_mijnNatuur_cmyk.jpgIk zit al helemaal in ze routine. Op donderdag de website checken en een bestellinkje doorbellen naar de biowinkel, op maandagavond met een funky bruine zak vol biologische geneugten naar buiten wandelen. Thuiskomen en bedenken wat een geweldig georganiseerde en geïnspireerde huismoeder ik toch ben, met mijn venkel en mijn vuistdikke biowortels. Groenten schoonmaken en prepareren tot ik geen pastinaak meer kan zeggen. Soep drinken. Mezelf geweldig vinden.

Soms sla (mwhaha!) ik eens een week over wegens geen tijd voor iets anders dan zondige groensels uit blik, maar ik zit ondertussen toch al aan pakket drie. Als ik thuiskom met mijn bruine zak en een speltbrood waar ik buitensporig veel geld voor heb betaald dan meen ik al eens een nostalgische blik bij Youri te ontwaren. Een blik van ‘maat, waar is de tijd dat we keihard moesten lachen met verschrompelde bio-appels, mijn keppe en ik?’ En indeed, ik lach minder hard om bio dan vroeger. Hoewel. Sinds deze week staat er een groot bord met ‘HIER, SLAKKENSLIJM’ voor de ingang van mijn biowinkel. Ik wil het niet weten. En ik denk hij beter ook niet.

Update: dankzij lore en google weet ik het jammergenoeg wel. Klikken voor een rondje ‘what in the blue hell?’ >>> SLAKKENSLIJM.COM

vlaamse filmkes

Een digitale camera waarmee je ook kan filmen, ik vind dat geweldig.
En dus heb ik mezelf eens aan een klein montageken gewaagd.
Ziehier, mijn allereerste meesterstuk, waarin ik in ruil voor Youri’s homoseksuele zwaaibeweging aan het begin mijn meest goofy dansmoment ooit heb opgenomen.

Enjoy!