Mijn lief doet er zodanig lang over om een tomaat in perfect gelijke blokjes te snijden dat ik meermaals per week zin heb om mijn hoofd tegen de keukenmuur te slaan van frustratie. Bij mij moet het keihard vooruitgaan, en die vooruitgang is zoveel belangrijker dan perfecte blokjes tomaat. Een stelling waarop mijn perfectionistische meneer dan weer meewarig met zijn hoofd gaat schudden. Youri en ik, wij zouden elkaar’s kuiten soms kunnen kapotstampen om een al dan niet perfect gesneden tomaat.
De keuken is niet de enige plaats waar we elkaar’s bloed wel kunnen drinken. Het valt ook voor in kledingwinkels, waar hij mij eerst compleet gek maakt door onenthousiast achter me aan te drentelen tussen de rayons, om me daarna een lauwe “ja, het is niet mis” te geven als ik het pashokje uitwandel in een kick-ass trui/jeansbroek/paar knalroze crocs met piratendetail. Tip voor de hastn onder jullie: “het is niet mis” is GEEN geldig antwoord in de omgeving van een kledingwinkel. Dit geldt eveneens voor “mja”, “hmmm” en “baja, ik weet niet”.
Meubelwinkels: zelfde pot nat. Alleen ben ik dan diegene die wijst naar honderd fantastisch superbe inloopkasten, en hij diegene die elk voorstel kapot slaat door me te vertellen waarom we ze net niet kunnen integreren in onze crib. Falende steunbalken, gebrekkige ruimte, lekkende kranen en tegenwerkende plinten, you name it en mijn rationeel denkend lief heeft er al een droom van een interieuridee mee aan diggelen geslagen. Ik volg namelijk eerder mijn hart dan mijn meetlint, en ik ben ervan overtuigd dat praktische geesten na dit leven naar de hel gaan. Wat ik dan ook met graagte duidelijk maak door de hele rit naar huis met een lip tot aan de grond voor de silent treatment te kiezen. Tot hij vraagt wat er eigenlijk scheelt. Dan ga ik loos.
Als we ruzie maken maakt hij me dan weer gigantisch kwaad door per definitie voor stilte te kiezen in plaats van voor roepen. En dat uren vol te houden. Waardoor ik dan weer nog luider ga roepen. “ZEG DAN TOCH IETS!” en “JIJ VINDT HET NIET EENS DE MOEITE OM TE ANTWOORDEN!!”. Waarop hij me aankijkt en zwijgt. Dat vind ik zelfs nog erger dan alle keren dat ik hem bijna heb moeten vermoorden in zijn slaap omdat hij een geheugen heeft als een zeef en weigert om een to do lijst te gebruiken. Terwijl ik het werkelijk al zeven miljard keer heb gevraagd hé maat. Waaaaaargh.
Maar zie ik hem graag, vraagt u?
Ba jaak nog.
(als antwoord op de vraag “hebben jij en youri effectief een perfecte relatie of lijkt dit alleen maar zo? maken jullie ooit eens ruzie? werken jullie ooit eens elkaar op de zenuwen? of lijkt dit alleen maar zo omdat je de vuile was niet in je crib wilt uithangen?” van the watcher. Ik heb printerinkt, dus alle vraagstellers krijgen erg binnenkort hun gecustomizeerd cadeautje in de bus.)