Het is zondagmiddag en ik hoor alleen het geluid van mijn tikkende vingers en de opnames van gevoerde gesprekken die via iTunes door mijn iPod-oortjes worden afgespeeld. Buiten begint de zon eindelijk door te breken, en daar ga ik straks nog even van profiteren, maar nu is het alleen me, myself en mijn teksten. De teksten voor mijn boek.
Mijn boek, waarvan de publicatiedatum al bekend is en de planning al op poten staan. Mijn boek, dat niet alleen echt gepubliceerd wordt maar waar uitgevers en auteurbegeleiders even hard in geloven als ikzelf. Wat mij dan weer nog meer zin geeft om het te schrijven dan ik al had. En dan heb ik het nog niet gehad over mijn lief en vriendjes, die allemaal zo hard staan te supporteren langs de zijlijn dat de druk haast niet te harden is. Maar hell: de gedachte alleen al aan mijn naam op de cover van een boek, jongens.
Het wordt niet het soort boek waarvan ik droomde toen ik net kon schrijven. Geen stoere beroepen als brandweervrouw of astronaute voor mij, ik wilde als zevenjarige al aan deze tafel zitten terwijl de zon in stilte doorbrak. En schrijven, dagen aan een stuk. Op dat moment dacht ik eerder aan fictie, nu ben ik bezig met een boek vol echte verhalen van echte mensen. Het is wel goed zo, want ik ben niet alleen erg enthousiast over dit boek en dit idee, ik ben ook compleet niet onder de indruk van mijn talent als schrijver van fictieve verhalen. Na herhaaldelijke eerste pogingen kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik zuig. Hoe graag ik ook een tweede J.K. Rowling of Sophie Kinsella was geworden, het zal niet voor in dit leven zijn.
Wat we dus weten, onderhand:
* dat het een non-fictie boek wordt
* met verhalen van echte mensen
* over een thema dat mij geweldig boeit
* dat het in de loop van volgend jaar de boekenwinkels zal hitten
* en dat ik hier binnenkort een oproep zal doen
* want ik heb enkelen onder u nodig, denk ik
Popelt u alvast een beetje mee?
Dat klinkt helemaal te gek! Ik ben zeer benieuwd wat je gaat schrijven. En inderdaad, alleen al je naam op een cover, dat zal een kick zijn!
Veel succes :)
Ik ben benieuwd over wat het zal gaan. Veel succes!
Fantastisch zeg! Ik duim voor je mee. Ooit heb ik, met bezwete handjes, een ‘boek’ op de bus gedaan richting uitgeverij(en).
Ze waren wel zo beleefd om te laten weten dat hun interesse gering was. Ik heb me dan maar verder op de fotografie gestort;-)
Ik ben ook benieuwd..
’t zal wel zijn dat ik een beetje mee sta te popelen!
ik wist niet dat een mens zo vol van zichzelf kon zijn…
Haha, ik heb ook al sinds jaar en dag visioenen van mezelf, zittend aan een oude houten tafel in een kamer vol boekenkasten, schrijvend aan een geweldig boek, en ijsberend enzo. Een thesis schrijven blijkt in de praktijk iets minder leuk, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde. Mag ik vragen hoe je dat doet, interviews opnemen met je iPod? Ik sukkel nog steeds met cassetjes…
Oh waauw! Er komen echt wel heel veel dromen tegelijk uit voor jou, denk ik dan. Je verdient het! Veel geluk en succes ermee.
Een eerste koper zit er hier zeker al :)
tuurlijk
maar ik ben wel eerder voor fictie
Zalig, ik kan niet wachten tot het bij de boekenboer ligt!
Spannend! Ik ben benieuwd naar het onderwerp…
Popelen is al te zacht uitgedrukt voor wat ik doe. Bestaat er een superlatief? Graag nog een tip van de sluiter lichten, aub. Details is what we want.
hamaikes, ik popel tegen duuzt per uur ja!!
(volgend jaar… aaah, waarom zijn we nog maar februari!?!)
Wahaa, ik word bijna zenuwachtig van al dat gepopel. :)
@claire: ik gebruik zo’n fantastisch opneemdingetje om op mijn nano te zetten. Na het interview hang je je iPod aan je computer en heb je heel je interview digitaal staan. Echt verschrikkelijk handig, dat ding. En hier te koop: http://www.amazon.co.uk/Xtrememac-MicroMemo-iPod-nano-G2/dp/B000K5VD2E/ref=pd_sbs_ce_img_1
Ik ben heeeeel erg benieuwd…
Wij popelen zó hard dat deze middag spontaan de R in een L veranderde. Vriend woont nu officiëel in Popelinge. Wij kopen je boek Lilith!
Ik kan niet wachten om mijn exemplaar door je te laten signeren :-)
Interview je oud-strijders? Nee toch hé? :p
Ik weet het al! En oh ja, vergeet altijd terug te mailen maar je mag altijd op me rekenen als je nog helpertjes nodig hebt. Je moet maar laten weten wat je juist in gedachten hebt en dan zoeken we wel eens een gaatje in onze drukke agenda’s.
Ik koop het sowieso… zelfs al gaat het over overdadig drankgebruik bij 80-plussers ofzo…
Een eenvoudige overschrijving naar moi, met een niet al te belachelijk bedrag erop, en ik verklap alles…
Is zeker spannend. Ik zal zeker de grenzen trotseren om het in Belgie te komen kopen. Tenzij je ook meteen internationaal gaat natuurlijk. Dat zal wel zeker…
Zeer nieuwsgierig ! Wees maar WREEEED vol van jezelf toch! Is toch heel goed dat je een boek mag schrijven. Hallo, kan toch niet iedereen zeggen, nietwaar.
Maar vooral, vertel ons vlug het onderwerp!
en volgend jaar een boekvoorstelling in de Plezantste Pers – je mag de datum al doorgeven
We zijn curieus zenne!
Waaw! Ik kijk er al naar uit. Gaat het over vermageren?
Yeayy !! En wat betreft je mail, i’m in !! U hoort nog van mij :)
Hééél benieuwd!
Misschien zit er wel een interview voor Jutblogt in?
Ik ben alvast heel benieuwd!
Succes ermee! :)
Super proficiat zeg. Ik ben ervan overtuigd dat je evengoed de verhalen van andere mensen kan schrijven als die van jezelf….
Ik realiseerde me daarnet bij het lezen van je post trouwens dat mijn naam ook op een boek komt, binnenkort. ‘k had daar nog niet eens aan gedacht. Het is als co-auteur en het is een eductaief boek. Maar toch: coolness, wahey.
Popel popel popel popel popel popel popel popel!
*popelt vrolijk mee!*
ah daar ben ik nu ook wel nieuwsgierig naar si!