Na gedichtendag 2008.
Gedichtendag 2007.
En in 2006.
Ja, zelfs in 2005.
Het gedicht waarmee ik u graag 2009 in stuur:
Eeuwigheid
Er zijn plekken
waar ik zonder glimlach
niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap
verteld, een kus geroofd,
iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,
bijvoorbeeld,
heb jij me op een nacht
beloofd dat eeuwigheid
een leugen is, maar dat het
daarom tussen ons niet
minder lang gaat duren.
Meer woorden waren er
niet nodig – een mond
spreekt van zichzelf al mooi
en huid heeft een geheugen.
Jij blijft mijn hals, mijn navel,
mijn holte van mijn knie
voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik
aan geen plek voorbij.
= Bart Moeyaert
Wauw, word ik helemaal warm van op deze koudste voorlaatste examendag voor mij… Thx lilith!
Zoooo moooiiiiiiiii……….;
Schitterend.
Waarmee ik ook duidelijk maak dat ik ’t gelezen heb, ja :-)
eindelijk
ik heb dit gedicht eens gehoord, dan heb ik er naar gezocht (ik geef toe niet erg grondig waarschijnlijk) en nu verschijnt het plots hier!! Super!