Monthly Archives: oktober 2009

de dag dat lilith een half uur aan een stuk liep zonder te sterven

aniston.jpgIk ben mij ervan bewust dat er twee soorten mensen zijn, en dus ook twee soorten lezers. Zij die bij het lezen van mijn titel denken: “Mo joenges toch, dedie gaat stoefen omdat ze een half uur kan lopen of wuk? Ik loop elke dag twaalf uur en ik heb er nog nooit iets over gezegd op internet!” en zij die denken: “Die dikke van tales from the crib kan een half uur lopen of wuk? Chapeau!”.

Aan die laatste groep: awel, inderdaad. Die dikke van tales from the crib heeft vandaag, voor het eerst in haar leven, dertig minuten AAN EEN STUK gelopen.

Ik kan u met vreugde in het hart mededelen dat ik er in een les of vijfentwintig met ons aller Evy Gruyaert in ben geslaagd om van “kapot gaan na twee minuten lopen” naar “dertig minuten lopen en het niet eens zien aan mijn oogopslag” ben gegaan. Ik, lilith van tales from the crib, loop heden dertig keer langer dan ik ooit heb gelopen in mijn middelbare schoolcarrière. En ik zie er niet eens meer knalpaars uit als ik ermee klaar ben.

Okeetjes, ik heb Evy en haar schijtmuziek de afgelopen weken meermaals vervloekt, daar langs de vaart, en soms heb ik overwogen om er gewoon mee te stoppen en te doen alsof er niks gebeurd was. Alleen, ik was zo stom geweest om veel te veel geld uit te geven aan loopschoenen en ander loopmateriaal dat ik het niet kon rechtvaardigen tegen mezelf. Het is crisis, en al. Plus: Youri loopt ook. Ik denk er nog niet aan om hem de kans te geven om me uit te lachen omdat ik weer aan iets begonnen ben zonder het af te maken.

Wat nu, vraagt een oplettende lezer zich terecht af. Wat nu, lilith, nu je jezelf en dat lichaam van je naar ongekende hoogtes hebt weten te tillen? Awel, ik zou wreed graag een keer of drie per week een kilometer of vijf gaan lopen, met mijn eigen geweldige muziekmix in mijn oren. Mijn muziekmix, gaande van Mega Mindy tot Therapy?! en terug. En daarna zou ik geweldig graag eens aan zo’n Dwars door Ieper-run willen meedoen. En op een schone ochtend opstaan, in de spiegel kijken en zien dat ik tot mijn verbazing veranderd ben in mezelf met het lichaam van Jennifer Aniston. En als we toch bezig zijn misschien ook ineens met haar hoofd.

Ik ben in elk geval bijzonder goed gelanceerd.

lilith vindt andere lopers dikke individualisten

hardlopen.jpgHet is echt niet dat ik ooit ben begonnen met lopen omdat ik bij één of ander groepje wilde horen. Ik was me al tijdens mijn eerste Start to Run-les met Evy Gruyaert bewust van de eenzaamheid van het lopen, en die heb ik erbij genomen.

Op mijn eentje tegen de natuurkrachten, langs de vaart, dat was het. Met Evy als mijn enige compagnon. Het was pas toen mijn leaf ook begon met lopen, een paar maanden geleden, dat de eenzaamheid een beetje werd doorbroken. Omdat we achteraf onze tijden vergeleken, want samen met iemand anders lopen, dat zie ik nog altijd niet echt zitten. Ook al is dat dan met de man van mijn leven. Uit angst dat zal blijken dat ik eigenlijk niet eens echt loop, maar met moeite snelwandel, ja.

Anyway. Waar ik naartoe wil. Fietsers, als die malkander tegenkomen, doen die dan niks met hun vingertje? Ja toch? Zo’n vingertje dat zegt “jij bent een fietser, en ik ook.” En motards, die doen dat toch ook? Soms zelfs met hun been en alles.

Waarom doen lopers dan niets naar mij, als ze mij langs de vaart kruisen? Kijk, het is niet dat ik verwacht dat de andere loper halt houdt om een secret lopershandshake met mij uit te wisselen, maar een blik van verstandhouding is toch echt niet te veel gevraagd? Waarom negeren alle andere lopers mij dan volledig, als ze mij kruisen? Telkens ik een blik in hun richting gooi, dan kijken die hastn of naar de grond, of naar de andere kant.

Ik word er waarlijks onzeker van. Is het omdat ik niet snel genoeg langs de vaart sjees? Is het omdat ik geen korte broek draag, zoals de echte lopers? Ligt het aan mijn schoenen? Het is niet dat ik zo’n gigantische newbie ben, toch? Ik heb volgens mijn persoonlijke metingen al bijna tachtig kilometer afgelegd, de laatste maanden. Dat verdient toch IETS VAN ERKENNING?!

Andere lopers zijn dikke individualisten, zeg ik.
Ze kunnen bij deze allemaal mijn steeds strakker wordende lopersrug op.

Gezocht: uw persoonlijke papsauzen

karnemelk.jpgIn het huis waarin ik opgroeide waren er een paar gerechten die met liefde werden gemaakt door mijn mama, maar die ik op school best niet te veel aan de grote klok hing omdat niemand snapte waar ik het over had. Ik heb jaren gedacht dat er in elk Vlaamsch huisgezin gerechten als papsause en eiers met zure saus werden geserveerd, maar neen, het was blijkbaar iets typisch van ons.

Sinds ik niet meer thuis woon heb ik nooit meer papsause gegeten, en toen mijn mama stierf verdween het pas helemaal: ik heb geen recept en ik had geen idee hoe ze deze geweldig lekkere maaltijd met karnemelk en spekblokjes maakte.

Vorig weekend werd ik ineens bijna zot van de papsausegoesting, en heb ik gegoogeld tot ik iets vond dat er op leek. Na wat getweak van mijn kant ben ik er uiteindelijk tot mijn grote vreugde in geslaagd om het recept voor papsause te reconstrueren. Het was zo lekker dat ik er dit weekend nog eens ga maken, zie. Omdat het smaakte naar veelbelovende woensdagmiddagen. Yum, veelbelovende woensdagmiddagen!

Heeft u dat nu ook, van die huiselijke gerechten die overheerlijk zijn, maar die niet in een doorsnee kookboek terug te vinden zijn wegens van u of uw moeder/meme/suikertante?

Als ik nu eens de magie van papsause met u deel, deelt u dan iets met mij in de comments?

PAPSAUSE:

Ingrediënten:

* een fles karnemelk
* een beetje bloem
* boter
* aardappelen
* fijngesneden spekblokjes
* ajuin

Recept:

Men zette de aardappelen op. Men kappe wat karnemelk in een pan die op het vuur staat, en men giete daar wat bloem in om de saus een beetje te dikken. Ondertussen doet men wat boter in een andere pan, en als die hazelnootbruin is en net gestopt met pruttelen kletst men de karnemelkmengeling erbij. Goed roeren, want dit kan serieus spetteren. Als de aardappelen gekookt zijn giete men ze af, overgiet men alles met de karnemelksaus en bestrooit het geheel met fijngesnipperde rauwe ui en de spekblokjes. Man toch. En gijlie maar denken dat ik zo’n hippe kalle was die alleen maar leeft op sushi en sashimi, haha.

een beetje van dit en een beetje van dat

haakmyth.jpgWeet je wat ik doe? Ik blog gelijk veel te lang niet, en dan blog ik iets arbeidsonintensiefs als een lijstje. Maar niets is verloren, zeg ik. Die van sunnymoon.be had ook superlang niet geblogd, is ineens weer bezig en het is helemaal oke. Ik hoop dat het van mij ook weer goed komt. Terwijl we wachten:

dingen waar ik de laatste tijd te veel geld aan uitgeef:

* loopattributen. Serieus. Windjacks en t-shirtjes en truitjes met lange mouwen die de kou tegen moeten houden terwijl ik de winter lopend probeer door te komen. Maal twee, want ook Youri heeft hetzelfde zotte doel voor ogen. Nu alleen nog iets vinden tegen het veel te vroeg donker worden, en ik ben gelukt. Ik denk aan mijnwerkerslampen, maar gelukkig nooit erg lang
* mandarijntjes. Veel mandarijntjes. En okkernoten
* gilets en dikke truien en sjaals en appelblauwzeegroene blauwe wanten van de HEMA. Ik weet niet wat het is, maar kledinggewijs vind ik de herfst echt het gevaarlijkste aller seizoenen
* wol. Dat kost stukken van mensen, heb ik ontdekt, maar het is wel gemakkelijker om mee te haken dan met staalkabels

dingen waar ik geen neen tegen zou zeggen

* een citytrip naar New York. Of Oslo/Londen, in een minder gunstig financieel geval. Het kan nog, maar het hangt volledig af van hoe zot hoog het bedrag op de offerte van de stukadoor zal zijn. :aah:
* een Kindle. Ikwillem
* wereldvrede
* een dinertje in Oud Sluis. De eerste bieder mag mij trakteren

Dingen die ik de laatste tijd heb gekocht

* een mini laptop. Zo klein dat hij in mijn rugzak past zonder dat ik het goed en wel voel, en klein genoeg om tekstjes te typen op de trein. Ik ben verliefd, geloof ik
* Sprakeloos van Tom Lanoye. Ik ben verliefd, geloof ik
* een winterjas die vooral mooi is, maar niet warm. Ik ben verliefd, geloof ik

Facebookstatussen van de afgelopen weken:

* ontdekte net op haar interviewbandje dat de televisiekok waar ze vorige week nogal voor viel dezelfde ringtone gebruikt als haar eigen leaf. Het universum heeft zijn zaakjes op orde, hastn.
* ontmoette zonet een hond met drie poten die shakespeare heet. What a job, aglijk.
* vindt Komen Eten werkelijk volledig underrated.
* had geen idee dat wol in dezelfde prijscategorie zit als diamant, goud en sharpei’s. :/
* hoorde net in de lift de vraag: “Ben jij zwanger?” beantwoord worden met “Neen.” En toen werd het allesoverweldigend stil.

Dingen die op mijn to haak-lijstje staan:

* een Totoro (ik ben al begonnen)
* een onsterfelijkheidsster uit Super Mario
* de vuurbloem uit Super Mario
* Jamie en Adam uit Mythbusters voor mijn leaf

Dingen die niet op mijn to haak-lijstje staan:

* de Lange Wapper
* Marie-Rose Morel
* Helmut Lotti en Jelle Van Riet