* de conducteurs, die systematisch zeggen dat “deze trein beperkt is te Kortrijk”. En dat ik dan niet gewoon keihard “TOT!!!!” durf te roepen door de wagon
* mensen die in de dubbele zeteltjes de plaats dichtst bij het gangpad innemen zodat niemand naast hen kan zitten
* mensen die per sé naast mij willen komen zitten als ik in de dubbele zeteltjes zit
* mensen die naast mij zitten in de dubbele zeteltjes en meelezen op mijn computerscherm
* mensen die raar naar mij kijken als ik meelees op hun computerscherm in de dubbele zeteltjes
* mensen die naast mij liggen te slapen in de dubbele zeteltjes en niet wakker worden als ik er dringend uit moet
* vuilnisbakken waar alle stank van heel de wereld uit lijkt te komen
* mensen die gesprekken voeren als “maar allez, hoe noemt die presentator van de pappenheimers nu were? kZoentduusdkeerzegn!” en waarbij ik me veel te hard moet inhouden om er mijn haak niet in te slaan met een snuggere opmerking. (“Tom Lenaerts?”) Dingen horen maar doen alsof je ze niet hoort zuigt
* treinwc’s die ruiken alsof de duivel er net zelf zijn gevoeg is komen doen
* die hastn die blijven sleuren aan deuren die automatisch open en dicht gaan :waargh:. Ooit zal ik die toch een toek op hun bakkes moeten geven, vrees ik
Maar echt.
Nog meer:
Luide telefoongesprekken
Muziek luid zetten zodat heel de wagon kan meegenieten van de marginale ’tunes’
Conducteurs die vlak voor je moet afstappen nog ticketcontrole doen
…
° Mensen die luid gsm-en.
° Mensen die hun Metro achterlaten.
° Mensen die verkeerdelijk in eerste klasse zitten en boos zijn als de conducteur hen vriendelijk vraagt te gaan zitten waar ze voor betaald hebben.
° Hastn die aan de deuropening zitten en die niet bougeren als ik door wil.
° Mensen die chips eten. Of nacho’s. Of alles wat kraakt en krauwt.
° Mensen die dingen eten die ruiken.
° Mensen die hun voeten op de bank leggen. Zelfs als ze er een krant onder gevouwen hebben.
° Een vetplak op het raam van iemand die er met zijn vettig haar tegen geslapen heeft.
° Mensen die de Dag Allemaal lezen. (Sorry.)
° Het krieperige geluid van te luide iPods.
° Mensen die drinken (bier of cola, blikjes of brikjes of flesjes, het doet er niet toe. Een trein is geen café.)
° Mannen die snurken.
° Vrouwen die met hun mond open slapen.
° Mensen die aan emotionele exhibitionisme doen aan hun gsm en hun hele leven voor de hele wagon vertellen.
° Eigenlijk zo een beetje aan alles.
* compleet uitgebluste conducteurs die al twintig jaar te lang “vervoersbewijzenasjeblieft” zeggen waardoor er alleen nog een paar vage klanken overblijven
* mensen die zeven uur de tijd nemen om in het gangpad hun vest en sjaal uit te doen en zo een hele rij mensen blokkeren
* die ene kerel die al twee jaar op mijn trein zit en om de drie seconden zenuwhoest
* eigenlijk vooral mensen
haha, vooral dat laatste! toek er maar op los :)
*Die ene man die iedere keer geniepig bier zit te drinken, maar van het concept ‘geur’ duidelijk nog niet heeft gehoord.
*Die ene dronken man die extreem luid snurkte. (Gelukkig was het een stop-trein. Het bruusk remmen van de trein remde zijn gesnurk wat af.)
*Die oude treinen, waar de verwarming onder de (groene) zetels zit, en altijd veel te hoog staat.
*Mensen die over en ’t weer lopen in de trein, en niet de conducteur zijn.
*Conducteurs die grappig proberen zijn.
*Mensen die een moord zouden begaan om toch maar als eerste op een lege(!) trein te kunnen stappen.
*Mensen die om twintig voor zeven ’s ochtends net iets te opgewekt en te luidruchtig zijn.
*En kinderen die van het afstappen van de trein een spelletje maken, net op het moment dat je maar twee minuten hebt om je aansluiting te halen.
Maar anders: geweldig toffe mensen op de trein! :)
En zeker niet te onderschatten:
* groepjes lollige en luide ambtenaren die samen naar Brussel sporen
HEL.
Dan wel weer leuk: NMBS-personeel dat via de luidsprekers vriendelijk en beleefd vraagt ‘of de gauwdieven het station snel willen verlaten’
Normaal neem ik een trein zonder automatische deuren en zonder vuilbakjes (jaja, die bestaan! Ook zonder tafeltjes en bagagerekken!), maar zo meteen ga ik me ook ergeren aan mensen die sleuren aan automatische deuren. Ik weet het nu al. Merci om me met de neus op de feiten te drukken Lilith. :-)
En nog eentje voor het lijstje:
– heelder wagons die gereserveerd zijn voor basisschool x of y of 4de ASO van Atheneum Z op weg naar een of ander museum in Brussel… en ge moet wel in het laatste vrije plaatsje in die wagon gaan zitten en dan: gegil, gejoel, juffrouw-ik-moet-naar-de-wc (endless repeat)…
*zucht*
Geen zin meer om naar ’t werk te vertrekken.
Weet je waar ik niet tegen kon? Je staat te wachten op het perron en de trein komt aan. Je laat (zoals het moet) eerst alle mensen afstappen. Dat blijft maar duren en als je eindelijk denkt dat iedereen er af is en je stapt zelf op DAN KOMT ER NOG IEMAND AF waardoor je weer achteruit moet! Hatelijk.
Oh man die mensen die aan die altijd aan die deuren staan te sleuren zou ik ook eens een toek willen geven!
Hm in mijn woede precies een keer teveel “aan die” gebruikt. Achja :)
Negers.
Amai, zijn er eigenlijk dingen die jullie niet storen op de trein?
Al de rest hé priegelaar. ;)
Oké dan:
* Mensen op het perron die geen plaats maken als je eraf wil.
* Mensen die uit de trein komen en hun ellebogen gebruiken om door de massa heen te geraken omdat ze vinden dat je niet genoeg plaats maakt, dit terwijl het groepje scholieren in je rug je bijna op de sporen duwt.
Of zie ook mijn laatste postje ;-).
En die schuifdeuren in de IC-treinen zijn ook ergerlijk. Daar moet ge altijd zo hard aan sleuren om ze dicht te krijgen.
Ohja, als iemand de naam van een presentator zoekt die ik ken, dan zeg ik die gewoon hoor. En dan krijg je soms bewonderende of toch op z’n minst dankbare blikken (‘ge hebt mij uit mijn lijden verlost!’).
Altijd grappig. :-)
* Zo hard het afstapprobleem (bij mij dan op de tram) iedereen staat dan aan die deur te drummen, en dan wil je afstappen, maar dan staat al dat volk daar in de weg. En ni uit de weg gaan eh. Zo ergerlijk!
Ook zo vervelend is dat wanneer je aan de deur gaat staan om de volgende halte af te stappen er mensen zijn, die per sé als 1e uit de tram willen. Dat drumt en duwt dan in uw rug, en dan zo van die commentaar dat ze er af moeten, terwijl het lichtje van het knopje om de deur te openen nog niet eens brandt, en die deuren bijgevolg nog niet open kunnen, en ik ben net 3 seconden voor u rechtgestaan om dat ik er ook af moet, erger, erger…
Of wanneer er mensen naast u komen zitten terwijl er nog 15 andere vrije plaatsen zijn.
Of mensen die niet opschuiven wanneer je naast hen komt zitten.
Mensen die hun tas als passagier beschouwen en deze dus naast zich zetten, en dan vies kijken als je even wacht tot ze de tas hebben verwijderd van uw toekomstige zitplaats.
Mensen die net gerookt hebben/stinken en dan naast u komen zitten, en blijkbaar zo dicht mogelijk bij u moeten komen. Ik duik dan zeer subtiel met mijn neus in mijn sjaal!
Jeugd waarvan ik de muziek die zij afspelen boven mijn eigen mp3-speler hoor, echt vervelend.
Goh nu lijkt het of ik mij vreselijk erger, maar over het algemeen heb ik geen problemen met mijn medepassagiers, zolang ze maar niet ruiken of geluid maken, hihi
Jou probleem is vooral die dubbele zeteltjes
als ze die wegnemen is de helft van je ergernis opgelost
ps
als ik dit allemaal lees ben ik nog wel een heel verdraagzaam treinertje ;-)
Dus als ik het goed begrijp ergeren wij ons allemaal aan elkaar. Want iemand van jullie moet toch die ergerlijke mens zijn die:
° Zenuwachtig met zijn voet wipt zodat ik bloednerveus word.
° Kauwgum kauwt met open mond.
° Een melodietje tokkelt op het tafeltje.
° Niet vriendelijk ‘Goeiendag, alsjeblieft, dankjewel’ zegt tegen de conducteur.
Toch?
Mensen die fluiten, of luid ademen. Dat is pas irritant. (En niet enkel op de trein.)
Wat ik dan wel weer leuk vind: mensen die in slaap vallen, en per ongeluk hun hoofd op de schouder van hun onbekende medepassagier laten rusten. Heerlijk gênant voor de mens met het slapende hoofd op zijn schouder. En een schattig beeld, dat ook.
Mensen die nog snel snel voor de trein komt een sigaret willen roken en dan die nauwelijks gerookte sigaret achteloos op het perron gooien (terwijl daar om te beginnen eigenlijk niet gerookt mag worden)