Ik zat in de fase waarop ik begon te denken: ‘Ik ga eens bloggen over mijn sabbatmaand’. Ik zat in de fase van allerlaatste opdrachten afwerken en me mentaal klaarmaken voor de maand die ik al tijden aan het plannen was. Zo goed als al mijn opdrachtgevers waren op de hoogte, ik zou even een maand niets schrijven voor iemand anders en wel voor mezelf. Al zeg ik het zelf, het was een geweldig concept: er zou tijd zijn voor de dertig projectjes die ik al maanden in mijn hoofd heb, en om na te denken over wat ik de komende tijd wil uitvreten, werkgewijs. Er zouden ook nogal wat terrasjes aan te pas komen. Mijn sabbatmaand ging kortom nogal rocken.

Ik was evenwel vergeten dat er in mijn leven altijd dingen uit de lucht komen gevallen die toch interessant lijken, en plannen in de war sturen, en dat ik geen neen kan zeggen als er plots iets fijns in mijn schoot geworpen wordt.

En dus sta ik in plaats van voor mijn sabbatmaand ineens voor een erg drukke zomer. Eén van weinig thuis zijn, en veel werken en nieuwe dingen doen. En ik weet zeker dat het even leuk als spannend zal zijn, en ik heb de knop in mijn hoofd al helemaal omgedraaid en alles, maar al die fijne projectjes en mijn blog en al die andere dingen waar ik tijd voor wilde maken? Ik maak me bijzonder weinig illusies. Kunnen jullie zich de komende weken eventjes in stilte bezighouden, denkte? :(

Lees anders dit nieuwe magazine, ondertussen, ik heb gehoord dat het de max is.

*wink wink nudge nudge*