Want tien jaar geleden…
* wist ik net dat ik geslaagd was voor mijn herexamens, en dus naar het derde jaar Pers en Voorlichting optie journalistiek mocht
* dacht ik nog dat ik in dat derde jaar geweldig veel zou bijleren, zodat mijn leven zich daarna gauw zou beginnen afspelen op een redactie
* vond ik sowieso alle opties beter dan de fabriek from hell waar ik net weer een maand detergenten in dozen had geduwd om wat roste kluiten te verdienen. OM VIJF UUR ‘S OCHTENDS :aah:
* had ik mijn ouders er net van overtuigd om internet te nemen, want dat was de max, ook al ging het supertraag en betaalden we per maand twaalfduizend frank omdat er gesjoemeld werd met het aantal afgesproken uren online
* kende ik Youri alleen nog maar van nickname en avatar
* zat ik heelder dagen op internet te surfen, want dat was nog nieuw en hip en je kon daarop kijken naar dansende hamsters enal!
* ontwierp ik mijn eigen blog met Dreamweaver, en voelde ik me een totale whizzzzzzkid, ook al marcheerde de helft van het design niet
* zat ik op desbetreffende dag dus op internet, toen iemand op mijn forum zei dat ik mijn tv op CNN moest zetten, want dat er precies “een sportvliegtuigje in een toren was gevlogen in New York”
* zag ik -in tegenstelling tot de rest van de wereldbevolking die dat alleen maar denkt van de herhalingen- echt het tweede vliegtuig live in de toren vliegen
* zat ik heel de namiddag aan twee schermen gekluisterd, en tevergeefs naar de site van CNN te surfen want die lag vaneigens keihard plat
* dacht ik: “het is nog vroeg, er zullen wel niet veel mensen in die torens gezeten hebben”
* kwam mijn moeder zoals elke dag om kwart voor vijf thuis van haar werk, en deden wij van “heb je het al gehoord?!” dat het geen naam had
* was mijn vader één van de enige mensen die een week lang zo goed als van niks wist, en pas een week na de feiten de eerste beelden zag, omdat hij op legerkamp was op een afgelegen plek in Duitsland
* wat zorgde voor de opmerking “aja, ik heb gelijk gehoord dat er iets gebeurd is in Amerika. Was het erg?”.
* ging de tv niet uit tot na middernacht
* had ik nooit kunnen denken dat ik nog dit beeld zou maken, acht jaar later, met de kerel van de nickname naast mij, en dat ik daar heel erg van onder de indruk zou zijn
En gulder?
Ik heb op 11 september 2001 in een vliegtuig gezeten. Wel in het midden van de nacht, veel uren voor de aanslagen. En het was ook maar een terugvlucht van Gran Canaria. Maar toch…
Ik heb het tweede vliegtuig ook in de toren zien vliegen. Mijn ma was ergens boven en toen ik riep wat er allemaal gebeurde reageerde ze heel koeltjes. Het was voor haar niet meer dan een ver-van-haar-bed-show. De impact kwam pas later.
Ik had ook net gedaan met herexamens. Enige kan communicatiewetenschappen. Pers en Voorlichting had ik toen al een jaartje achter de rug. Ik zat de hele dag te zappen ter ontspanning, want surfen en chatten mocht toen alleen ’s avonds een uurtje, anders hadden we een internetrekening van 12.000 frank. :-)
Eerst dacht ik dat het een rampenfilm was waar ik naar keek. Toen zag ik dat ik op CNN terechtgekomen was. En CNN zendt meestal geen rampenfilms uit. Het tweede vliegtuig heb ik ook live zien crashen. De rest van de dag aan het scherm gekluisterd gezeten en gedacht: wat is dit? Wat is dit? Wat is dit?
Ahja, en ik woonde in die tijd samen met een Arabier. Eigenlijk heb ik daar toen en achteraf niet bij stilgestaan. Moet zijn dat ik daar geen opmerkingen over kreeg.
Op dat moment was ik keihard ;o) aan het werk in een koekjesfabriek…toen de eerste nieuwsberichten zich door de geluidsboxen galmden werd het muisstil..op dat moment besef je eigenlijk allemaal niet echt wat er gaande is…Je vindt het erg..je staat er bij stil..tot je, idd..de site van 9/11 bezoekt..(wat ik 2 mnd geleden gedaan heb)…de impact is des te groter wanneer je in real-life voor alle gedenktekens staat…erg…echt erg…
wil je trouwens even zeggen hoe geweldig ik je blog vind..!! grtz from a loyal reader ;o)
Tien jaar geleden zat ik in het derde middelbaar en hadden we juist les gekregen van onze ubercute leerkracht over de taliban en de uitingen die ze gedaan hadden tegenover Australie! Om 17u kwam mijn vader me halen aan het station van Ieper en hoorde ik het in de radio! ’s Avonds me ferm geergerd aan het feit dat het enkel maar dat op tv was (ik was toen nog niet zo erg geinteresseerd in actualiteit ;-)). ’s Anderdaags dan een ongeluk gehad met de fiets in het terugrijden van school ’s middags, enkel schade aan fiets… Ware het niet van 9/11 ik zou nu begot niet meer weten wannneer ik dat haperingske tegengekomen was…
Ik zat nog middenin mijn herexamens! Heb er net ook iets over geblogd.
Ik was op een beurs in Parijs waar ik twee keer in een jaar mijn goesting kocht voor de winkel. Ineens begon iedereen te vertellen wat er in Amerika gebeurde, eerst over dat ene vliegtuig, dan over dat tweede en derde en de grote schrik dat de wereldoorlog was uitgebroken. Er was precies veel onrust tussen de standhouders en de klanten, en ik moest helemaal alleen terug met mijn oude nissan van parijs naar Dikkebus en k was precies niet erg meer op mij gemak, blij dat ik thuis was!
Heb in maart dit jaar ook tussen de spleten van de (schetten) afbakeningen gegluurd van ground zero, maar meer dan een bouwwerf was daar eigenlijk niet meer te zien. Alleen de muur met al die namen, de bloemen die er lagen, herinnerden nog aan die dag dat ik op de beurs in parijs liep terwijl er duizenden mensen stierven!
Bij ons op het werk stond toevallig de tv in de gang op en dus heb ik ook live het tweede vliegtuig in de toren zien vliegen. Hallucinant om dat de hele tijd te volgen.
De lege site van ground zero heb ik gezien vanuit een gebouw aan de zijkant dat op Wintergardens uitkomt. Door de “schetten” kijken heb ik niet gedurfd.
Ik was geslaagd in 2de zit voor mijn derde jaar Pers en Voorlichting optie PR en had de illusie om ooit op de communicatieafdeling van een bedrijf terecht te komen al opgegeven ;-)
In afwachting van mijn eerste job, hing ik in de zetel een DVD (of was het een video?!) te kijken met mijn ma. Ik denk dat het Bridget Jones was. Toen we even pauzeerden, zagen we dus ook dat tweede vliegtuig in de andere toren vliegen. Kippenvel en compleet ongeloof. De rest van de dag gewoon aan de TV gekluisterd. En mijn ma maar zeggen ‘en 2 jaar geleden liep ik daar nog rond!’
Ik herinner het mij nog heel goed.
Ik zat in de auto met mijn toenmalig lief. We kwamen net terug van de Colruyt waar we de wekelijkse boodschappen waren gaan doen voor zijn ouders (hadden zeeen van tijd want zouden eind september pas voor het eerst naar de hogeschool gaan). Toen we wat verwarde nieuwsflashes hoorden op de radio dachten we eerst dat t een grap was – zoiets kàn toch niet? Terug bij zijn thuis toch maar eens gaan checken op CNN en niet kunnen geloven wat je zag. Hij vond het nog lollig ook, “net goed voor die verwaande Amerikanen” was z’n eerst reactie… (t was nogal een speciale kerel) Ik kon er niet mee lachen, de beste vriend van mijn pa werkt op wallstreet en das daar vlak bij. Gelukkig waren hij en zijn familie ongedeerd, maar t duurde lang eer we daar zeker over konden zijn.
Ik was in juni op ground zero maar er was eigenlijk niet veel te zien. Mijn pa heeft nog foto’s dat hij op t dak van de WTC torens stond, ik heb ze ooit nog gebruikt voor een spreekbeurt in t middelbaar.
Ik kan nog steeds die beelden van de mensen die springen niet zien, het blijft verschrikkelijk.
Eerder deze week had ik trouwens hetzelfde gesprek met mijn ma “waar was jij op 9/11”, zij had dat 2de vliegtuig ook live gezien.
Ik was in de stal het paard aan het borstelen toen ik het bericht hoorde in de radio dat een vliegtuigje in één van de torens ingevlogen was en dacht “dat moest toch eens gebeuren met die almaar hogere gebouwen….” Hoorde pas in de auto tijdens het naar huis rijden wat er echt was gebeurd.
Wij stonden net onderdelen voor een nieuwe pc te kopen (toen kocht je nog onderdelen om dan de pc ineen te laten vijzen door je IT-lief ;)) toen één van de werknemers van die pc-winkel al roepend de trap afgerend kwam: “dat het echt niet normaal was daar in Amerika!!”. Tijdens de autorit op weg naar huis de hele tijd naar de radio geluisterd, eenmaal thuis de hele avond naar de tv gestaard. We woonden toen nog in Brussel en toen er berichten opdoken over mogelijke andere doelwitten in onze buurt voelde ik me toch niet echt helemaal meer op m’n gemak…
Ik hoorde het nieuws in de auto toen ik mijn zoon ging afhalen van school. Daarna moest ik me naar Antwerpen reppen voor de avant-première van de musical Kuifje, waar iedereen over de gebeurtenissen in Amerika sprak. Voor het begin van de voorstelling kwam de regisseur op het podium. Hij zei dat ze even overwogen hadden om de voorstelling af te lasten. De eerste beelden kreeg ik pas te zien toen ik na middernacht thuiskwam van Antwerpen. Heb nog een paar uur aan de tv gekluisterd gezeten.
Waarschijnlijk had ik u net afgelost in die zeepfabriek en was het mijn beurt om drie weken lang flessen shampoo in dozen te duwen of de ullekes erop te zetten.
Ik zat op de keyserlei in een internetcafé toen ik belde met iemand die mij vroeg of ik het al wist. Volgens mij was het eerste vliegtuig net het torentje binnengevlogen. Ik wist nog niet goed hoe dat internet werkte, want ik heb vrij snel afgesloten om rap naar huis te gaan om tv te kijken. :-)