lilith durft het risico niet nemen

kalenderblaadje117.jpgGrijsgedraaid is een understatement voor wat er in mijn kindertijd met de platen van Urbanus is gebeurd. “Tien jaar live” en “Is er toevallig een Urbanus in de zaal?”, mijn broer en ik, wij waren daar dus compleet wild van. Zo wild dat ik nu nog altijd heel het stuk van de Hell’s Angels kan meezeggen, net als dat van de misdienaars en de Olympische Spelen. (maar allez meneer de minister, dat zijn geen o’s, dat is het embleempje van d’Olympische Spelen…)

tftcdag117.jpg

Die hoezen, ik kan ze bijna uit mijn hoofd natekenen, zo dikwijls heb ik ze zitten bekijken. En ik heb er wel meer dingen aan overgehouden, precies. “Come on baby let’s talk” zeggen bij het aanbrengen van talkpoeder, het hebben over dingen die dichter kwamen en altijd maar naderden, mensen aanraden om hun pompoenen niet bij hun augurken te zetten, omdat je anders pompurken krijgt, ik ga daar van mijn leven niet meer mee stoppen, denk ik. Tot spijt van wie het benijdt. En toch ga ik niet naar de shows van Urbanus in het Sportpaleis. Omdat het voor mij alleen maar keihard kan tegenvallen. Omdat het op die oude platen allemaal zo de max was, en vroeger alles beter.

Daarom ben ik ook gestopt met interviews met Urbanus lezen. Helden moeten helden blijven, vind ik. En als ze die titel zelf een beetje in het gedrang brengen, dan doe je daar als echte fan je ogen voor dicht en fluit je heel luid het melodietje van “zie ginds komt de stoomboot”.

Als je erop kunt komen.

Reacties

  1. Evelien Rutten

    Der bist een hittentit ip in z’n hittegedimme der bist een hittentit ip in z’n hittegedimme. Hittentit hier? Hittentit waar? Hittentit ginder en hittentit daar. hittentittenhittentittenhittentittenhittentitten…

  2. Ik was zestien toen wij de eerste plaat hadden van Urbanus! Urbanus toen nog van Anus , was de revelatie van de eeuw! De oude platen van den Urbain kunnen me net als bij u nog enorm bekoren! Maar o wee zijn humor van heden ten dage, raar maar waar, daar kan ik gene weg meer mee. Ligt het aan mij???
    Geef me nu maar Wouter Deprez, Henk Rijckaert, Han Solo, Gino Sanctie.
    Humor is dus ook degelijk geëvolueerd, want in mijn kinderjaren lachte ik me een breuk met de dikke en de dunne, daarna met André Van Duin en nog later Urbanus.

  3. Goernoeroergnoerloerlioe… daar krijg ik steevast de slappe lach van hé! Spring is in the air! Why should I?
    Mijn lief is geweldige fan en draaide de platen vroeger ook grijs… hij was het die vroeg om mee te gaan naar het Sportpaleis komende week. Ik had twijfels. Omdat, als ik Urbanus nu op televisie zie, ik meestal plaatsvervangende schaamte heb wegens te… ik weet het niet… hij heeft het precies niet meer zoals vroeger.
    Maar we gaan dus volgende week. Ik ga vooral mijn verwachtingen serieus naar beneden halen. En zijn platen van vroeger (leve Spotify! blijven natuurlijk goed, ongeacht wat hij nu zal uitspoken.

  4. nonkelsam

    “Is er toevallig” was mijn eerste zelf gekochte plaat ooit.
    Een jaar of zeven, acht geleden, in volle VTM-periode, waarin hij door de ‘serieuze’ pers al flink op de hak genomen werd, waagde hij zich ineens in het hol van de leeuw door Humo’s Pop Poll te komen presenteren. Er was flink wat boegeroep toen hij opkwam, maar eerlijk, na enkele minuten had hij de zaal compleet in zijn zak. Het blijft een rastalent hoor, goe poeier. Maar Sportpaleizen, nee, dat zie ik ook niet zitten.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>