Het blijft geweldig leuk om zien hoe mensen geïnspireerd werden door het stuk over “Stoppen met shoppen”, dat eerst hier en later in een iets langere versie in De Standaard Magazine verscheen. Eerst waren het vooral mailtjes en tweets en mensen die me erover aanspraken (wat ik wel tof vond, want ik had eerder verwacht dat mensen “geitenwollen sloerie!” zouden roepen op straat, in plaats van zo enthousiast aan mijn mouw te komen trekken), later bleek dat het ook vlotjes is overgenomen op andere blogs:
* La Jungfrau Montis ging ermee aan de slag
* My Green Way of Life werd geinspireerd
* An vond het ook wel iets hebben
* het zette Kathleen aan het nadenken
* bij Minimaxisme werd er zelfs een volledige blog voor aangemaakt
* er werd over gepalaverd op het vrouwenforum
En zo ging het wel nog eventjes door. Ik heb ze niet allemaal bijgehouden, maar verdere links mogen nog in de comments, zulle.
Geloof het of niet, maar ondertussen ben ik nog altijd gestopt met shoppen. Behalve drie zwangerschapsbroeken die ik echt echt nodig had wilde ik me de komende maanden niet als een stuk waggelende kalkoenrollade voelen heb ik niks meer gekocht. “JAWEL JAWEL VOOR KIND 1!”, hoor ik de crowd al roepen, en inderdaad, ik heb voor dat dutske een paar dingen gekocht in de HEMA, omdat de andere optie is dat het heel de tijd naakt in het ziekenhuis moet rondwareren omdat dat die kleinen is van die zotte moeder die niks meer wil kopen. Er zijn vast betere manieren om aan het leven te beginnen.
Met kerst en nieuwjaar hebben we, zoals gevraagd, erg weinig cadeautjes gekregen, en als we er kregen waren ze stuk voor stuk vooral nuttig. Een hele doos pasta en kruiden, bijvoorbeeld, en een bon om theetjes en cappuccino’s te gaan drinken. Niks waarvan ik heb gedacht “waar ga ik dat nu weer zetten?”, en dat maakte mij bijzonder verheugd. Net als de zakken en dozen die richting containerpark, kringloopwinkel en gegadigden zijn gegaan afgelopen vakantie. En ook al heb ik even een “we hebben veeeeeel te veeeel en dat komt hier echt nooit meer goehoehoed”-megadip doorgemaakt, mijn leaf had gelijk toen hij mij kalmerend toesprak met de woorden “we hebben dat hier niet op een dag naar binnen gesleurd, dat gaat hier ook niet allemaal op een dag weg zijn hé, lilith”. What a guy, zeg ik.
Conclusie, na een paar maanden? Ik ben vreselijk blij dat ik niet moest gaan kerstshoppen. Ik ben enorm content dat ik eindelijk de kledij draag die ik ooit heb gekocht, de crèmekes op mijn gezicht smeer die ik heb staan en de kasten zie leger worden met de week, tot er alleen nog maar dingen in staan waar ik blij van word en waarvan ik weet dat ze nuttig zijn en effectief gaan gebruikt worden. Ik zie dat het solden zijn, en ik denk alleen maar dat het ongelooflijk zalig en rustgevend is dat ik niet de neiging heb om op zoek te gaan naar dolle koopjes, want ik heb niks nodig. Ik lees op Facebook dat anderen geweldig blij zijn dat ze een winterjas en een paar botjes en nog een broek en een trui hebben gescoord aan min dertig, en ik ben blij voor hen, waarlijks. Ik ben ook erg blij dat ik vooral denk: ik heb al een winterjas en botjes en broeken en een trui. En me daar deze keer dus helemaal niet mee moet bezig houden.
Ik heb ook eens geen nieuw feesttenuetje gekocht, en op oudejaarsavond deed ik het in een kleedje van gelijk vijf jaar oud dat ik al tope al twee keer had gedragen. Mede omdat dat op dit moment zowat het enige bleek waar mijn uitzettende boezem nog in bleek te passen, but still. Niemand die het zag.
Niks nodig hebben, dat geeft pas een gevoel van vrijheid onder de schedelpan, hastn. Een gevoel waar veel mensen volgens mij veel meer geld voor zouden overhebben dan wat ze er de komende weken aan gaan uitgeven in de solden.
Als ik hier nu iets zou zetten als “PRICELESS” of “ONBETAALBAAR!”, dat zou erover zijn zeker? Jullie catchen in elk geval mijn drift.
Eigenlijk leef ik al heel mijn leven min of meer zo. Mijn Dr. Martens van 17 jaar oud draag ik nog altijd voor klusjes, wandelingen of festivals. Ik draag nog truien die ik al meer dan tien jaar heb. Het ligt ook een beetje aan wat je thuis hebt meegekregen denk ik. Thuis werd er nooit meegedaan aan Kersthypes. Etentje met de familie ja, maar geen cadeautjesgekte. Toen er schoonfamilie aan te pas kwam hebben we één jaartje ellendig meegedaan (niemand wist wat kopen omdat iedereen alles al had), maar gelukkig heb ik ze daar het volgende jaar weer al van dat idee afgeholpen. Driekwart van onze meubels zijn tweedehandsjes, en de rest zijn goedkope stockoverschotten of toonzaalmodellen. Als het maar praktisch is. Aan accessoires of andere prulletjes heb ik nooit geld kunnen geven.
Mensen vragen zich vast wel eens af hoe ik zomaar ineens een nieuwe auto kan kopen zonder lening, of out of the blue zonder sparen een paar weken naar Amerika kan vertrekken. Door al heel je leven gestopt te zijn met shoppen dus. :-)
Goh ik moet mij echt keihard inhouden om NIET naar de solden te gaan! Heb het er écht moeilijk mee! Maar jouw artikel heeft me alleszins geïnspireerd om het te proberen, én om mijn kasten uit te mesten, wat ook voor een fantastisch gevoel van verlichting heeft gezorgd! Ongelooflijk wat ik op nog geen anderhalf jaar bijeen heb gesprokkeld in mijn kleine appartement! De kringloopwinkel zal er blij mee zijn.
Dus nen héél dikke merci om uw kennis op het gebied van minimalisme met ons te delen. ( en mij te vermelden in uw postje ;) )
Net als Liza kom ik tot de vaststelling dat ik dit eigenlijk altijd al doe. Ik kan ook goed weggooien, waardoor er in mijn kasten redelijk weinig overbodige spullen te vinden zijn. Drie keer verhuizen op een paar jaar tijd helpt daar ook aan, heb ik gemerkt! Het komt overigens goed uit, want mijn budget laat dat ongecontroleerd shopgedrag toch niet toe. Ik ben zonder het goed te beseffen gewoon helemaal ‘in’ eigenlijk, ha!
Een shopaholic ben ik niet, maar toch, een mens is al sneller slaaf van al zijn gerief dan hij denkt en van de drang om nieuwe dingen te kopen. Maar je stuk zette ook mij aan het denken, en deed me beslissen om mijn leven wat te vereenvoudigen. Ik ga nu ook echt doen wat ik al eens overwogen had: dit jaar geen nieuwe kleren kopen, behalve voor de trouw van mijn zus of ter vervanging van iets dat versleten is (en dat ik dus meteen ga weggooien). Dit weekend moet ik even met het lief gaan shoppen (kostuumbroek gescheurd, dus nieuwe nodig), maar ik hoop dat ik eraf kan blijven, van al dat nieuws aan de helft van de prijs.
Daarnaast besloot ik ook om mijn dagelijkse krantenabonnement niet te verlengen, maar alleen een weekendabonnement te nemen (zo kan ik je stukken in De Standaard Magazine nog altijd lezen!). Voor een ‘news addict’ een gewaagde beslissing, ik weet het, maar we hebben thuis 2 krantenabonnementen (elk zijn gazet) en daarbij nog een weekblad (dat waar je drie boekjes in een pakket krijgt). Veel te veel leesvoer dus om in een week ooit uit te krijgen, zelfs al spendeer je 10 uur per week op een trein. Op het werk zijn er dan nog elke dag twee andere kranten te lezen, en je vindt al zoveel nieuws op internet. Ik denk, maar ik hoop het ook, dat ik het niet zal missen. Ik weet in elk geval nu al dat ik blij ga zijn om niet meer iedere maand een half bos te moeten buitenzetten als de vuilkar papier komt ophalen.
En ‘declutteren’ zullen wij binnen dit een een dik jaar in elk geval moeten doen als we verhuizen.
Het was dan ook een geweldig inspirerend en overtuigend artikel, hé :) En allesbehalve geitenwollig… Bedankt!!
Ik heb tijdens de kerstvakantie ettelijke auto’s vol gerief weggedaan. Zonder spijt en zonder nadenken alles weggegooid waar ik in geen zes maanden naar gekeken heb. Volgende week verhuis ik naar mijn lief. En guess what? Die verhuis zal hoop en al een paar uur duren en ik verwed er veel geld op dat ik slechts twee keer ga moeten rijden. Met mijn Ford Ka. En de rust die dat teweegbrengt in mijn hoofd, ja, ik ga het toch zeggen: onbetaalbaar!
Ik ben een heel bendig wijf! Tenminste wat dingen voor mezelf betreft! Ik ben bij het kerstcadeautjes kopen wel aardig uit de bocht gegaan.
Mijn mannetje heeft wel verzamelwoede in zijn kot met restjes plankjes, brollekes, tutekes electriekdraad. Enfin en je zou zijn smoeltje moeten zien als hij trots binnen komt met een bankje dat hij gemaakt heeft en net dienst kan doen om onze belgacombox onder de tv te kunnen zetten. Maar we hebben wel hopen lakens en oude handdoeken uit mijn vorig leven weggedaan. Zo’n vuilniszak of Vijf. En vandaag heb ik het kerstgerief opgekuist en ook veel weggesmeten. Maar ik ga wel naar de solden omdat ik haast niets anders koop dan solden of promoties, want ik kan me echt niet veel veroorloven met mijn invalideloon , als ik dit jaar naar het huwelijk van mijn zoon in Canada wil gaan!
Vooral die kasten die leeg geraken vind ik heerlijk. Het geeft ruimte, ook in je hoofd. Pas kerstinkopen gaan doen na 16u in den Delhaize. Bijna alles -30 procent omdat ze het anders moeten weggooien. Enkel nieuwe kousen en oorbellen om het feestkleed van vorig jaar op te vrolijken. Hopelijk gaan in 2012 nog meer vrouwen op deze manier aan de slag. Minimalisme introduceren maakt zoveel rijker!
Of zoals het Latijnse gezegde luidt: Emas, non qoud opus est, sed quod necesse est.
Koop, niet wat gij wel gebruiken kunt, maar wat gij niet missen kunt …
Ook ik probeer je voorbeeld te volgen, en kuis 1 per 1 mijn kasten uit. Alles wat ik langer dan 2 jaar niet heb aangedaan, of waar een gaatje/vlekje in is, ook weggedaan (en niet bijhouden voor als we gaan sporten of werken in de tuin). Pas na het uitmesten van de kast ben ik naar de solden, met een heel goed idee van wat ik nodig had. Nu nog de rest van mijn leven zo verder gaan organiseren, en we komen er!
Naar de solden geweest… Enkel 2 noodzakelijke dingen mee voor mezelf en zelfs niet gekeken naar kinderspulletjes! Handelaars in Brugge: blame it on TFTC!
Ik was niet meteen ‘mee’ van in het begin (je eerste blogpost), maar na je artikel in DS en de vele reacties vind ik dat stoppen met shoppen en opruimen zeer inspirerend. Vorige week ben ik dan ook langzaam begonnen met alles op te ruimen: kledij, boeken, … En met elk nutteloos blaadje dat ik weggooi, voel ik mij rustiger worden. En ik zie eindelijk wat er allemaal in mijn kleerkast ligt. Ik word ook fan jong (binnenkort ook op mijn blog) :-)
Same here! Ik heb vorig jaar al een eerste uitmestronde gehouden en ben nu bezig aan de tweede… Nu de rust in de kasten en huis bewaren door enkel te kopen wat nodig is. En ik kan zeggen dat winkelen eens zo leuk wordt: ‘Oh, dat is mooi! ah, nee, dat heb ik niet nodig, centjes weeral gespaard en ik moet er geen opbergplek voor zoeken’ Instant goed gevoel en geen miskopen meer!
Stukje op mijn blog over de opruim: http://zjizjipke.blogspot.com/2012/01/empty-cupboards.html