lilith had deze statussen kunnen posten

Ik had het kunnen weten, dat ik de weken voor de bevalling constant zou aangesproken worden als ik een paar uur niet sociaal-mediaal actief was. Drie uur stilte bleek het maximum, dan begonnen de berichtjes en smsjes toe te komen. Of ik al bevallen was. Of de weeën misschienst begonnen waren. Hoe verder ik overtijd ging, hoe korter de tijd werd waarin ik niet mocht posten voor het begon.

Toen ik op vrijdag hoorde dat ik op zondagavond binnen moest om ingeleid te worden, en direct besliste dat ik dat tegen niemand zou zeggen dacht ik zelfs even na over een ghostwriter. Omdat ik wist dat het verdacht zou zijn, die complete radiostilte. Omdat ik niet wilde dat iedereen zenuwachtig zat af te wachten. Omdat ik had kunnen voorspellen dat mijn snode collega’s van Story bij de pinken zouden zijn, en de anderen ook.

tweet.jpg

De positivo in mij dacht nog af en toe iets stoms te posten tussen de weeën door, maar de positivo in mij werd snel ingehaald door de realiteit van mindblowingly pijnlijke weeën. ANYWAYS. Als ik echt moeite had willen doen, dan had ik vanaf zondagavond half tien deze statussen gepost. [CAUTION: dit is een vermomd bevallingsverhaal. Doorschuiven als dat uw ding niet is]

lilith…

– vertrok net thuis met twee, en komt weer terug met drie. :unk:
– is wel een beetje zenuwachtig.
– mag voor de zevenendertigste keer de laatste weken aan de monitor, en heeft uit zichzelf lichte weeën die weinig doen.
– krijgt om de zes uur een pilletje, maar zal volgens de verpleegster wel kunnen slapen vannacht. Het opwekken van de weeën begint maar om zeven uur ’s ochtends.
– zag haar man net naar huis vertrekken om nog wat te slapen.
– begint precies toch weeën te krijgen en vraagt zich af of dat normaal is.
– heeft precies toch wel pijn, en het is nog maar twee uur.
– lag net een beetje slecht te worden van de pijn, maar kreeg toch nog een pilletje om het nog wat sneller te doen gaan.
– HEEFT ECHT VEEL PIJN. (herhaal om het half uur, maar dan nog erger)
– had gehoopt dat ze na bijna twaalf uur pijn wat vooruitgang zou zien. Bleek ze nog evenveel opening te hebben als gisterenavond. *huilie*
– was te mottig van de pijn om haar man terug te verwelkomen met een vriendelijk woordje in de verloskamer.
– ligt al anderhalf uur te daveren van de pijn, en sprak het woord epidurale uit.
– kreeg net een epidurale verdoving terwijl ze zat te daveren op het bed van de pijn. This better be good.
– heeft toch niet de indruk dat die epidurale veel doet.
– vroeg na een uur aan de verpleegster of dat normaal is dat je na een epidurale nog altijd wil sterven van de pijn. Ze zei neen.
– kreeg net te horen dat ze de tweede is in de carrière van de anesthesist bij wie epidurale niks doet. Had dat liever niet gehoord, eigenlijk.
– kreeg net voor de tweede keer een epidurale verdoving.
– voelt haar benen niet meer.
– en de weeën ook niet. AUMAGAD BLISS.
– lag al twee uur te lachen en te kekgaaien met Youri toen de verpleegster zei: “oke, we gaan u op de verlostafel leggen, binnen een half uur is dat kindje er”.
– zei: ‘UNKWABLIEFTERUWTF?!’ in haar hoofd
– ligt op de verlostafel.
– had na tien minuten op de verlostafel niet alleen geen knip (too much information telt alleen maar als je er wel één hebt, zeg ik!) , maar ook geen pijn. EN O JA: dit op haar borst! :aah:

geboortedex.jpg

– volledig met conehead enal.
– zag de opgetrommelde gynaecoloog binnenkomen toen de geboorte al achter de rug was.
– zou er na het eerste deel nooit meer aan beginnen, maar na het tweede deel zou ze geen moeite hebben om tien keer te bevallen, eigenlijk.
– is een moeder. OMG.

Reacties

  1. esther

    …en is “ons paatje” blij? Hopelijk nu geen babyblues, dat de BV een successtory moge zijn (BV, succesSTORY… hebje’m?? ;-))
    En ik wens je bovendien een snelle genezing van alles-daar-beneden toe!

  2. An

    *smelt*
    Dat van die epidurale ben ik ook tegengekomen (gebeurt blijkbaar wel vaker!) Maar ‘k wou het je besparen en kijk eens aan: dan kom je het wel zelf tegen zekerst?
    Proficiat is een hééél schoon boeleke!

  3. Ann

    :-)
    Wacht tot dat hij dat voor de eerste keer zegt, “mama”. Da’s pas OMG ;-)
    Aaaah, kleine boelekes…

  4. Moh, wat een dotje!
    Geweldig verhaal (min de pijn dan).
    Geniet er daar nog van! En ik hoop dat het al beter gaat met de koliekjes!

  5. Gelezen met een mengeling van jaloezie, vertedering en afgrijzen. Bij mij gaat dat allemaal gelijk niks gaan, you’ll see! *kuch*

  6. Ann

    Daar moet ge dus Lilith voor heten, om op het (toch wel geniale) idee te komen om in Facebookstatussen over uw bevalling te vertellen!

    Geweldig verhaal indeed, en wat een schoneke!

  7. Zeer herkenbaar verhaal, dat van die epidurale heb ik ook voorgehad. Maar het resultaat van al die inspanningen is alvast prachtig: wat een schat van een zoontje! Geniet ervan!

  8. Too much information, dat bestaat niet in mijn boekske. Ik vond het nog braaf, ik. Maar allee, toch tof om te lezen. En wijs hé, zo’n verschrompeld kindje. Maar ook vooral wijs dat dat dan wat gladder wordt in de uren erna. En nu ist aan mij!

  9. Sarah

    Maar zeg, zo’n prachtig kind!

    Dikke proficiat, ik hoop dat het allemaal een beetje op zijn poten terecht komt. Geniet van de momenten waarop je kan genieten, en besef dat het alleen maar makkelijker zal worden binnen een paar weken. (borstvoeding, slapen, ….)

  10. Veerle

    Goed gedaan! Maar ja, de meesten krijgen het er eigenlijk wel uit.
    Epidurale: bij mijn tweede werkte die ook niet zoals het hoorde. Stomvervelend, gelukkig had ik er enkel op het einde echt last van – en ik die pomp maar bijstellen.
    Geniet van je mannetje.

  11. Tja, die epidurales … bij sommigen verrichten die wonderen, bij anderen is dat maar juist om het ’topje van de berg’ (sic dixit mijn vroedvrouw bij de geboorte van Kamiel) weg te nemen. Het topje van de berg dus want die weeën bleven enorm pijnlijk!

    En de uren van afzien voor de epidurale vonden bij mij hun hoogtepunt in het moment dat ik de vroedvrouw bijna in haar bovenarm beet toen ze zei dat ik mij moest stilhouden toen de anesthesist de naald in mijn rug plofte. WTF!!! Ik had bijna een rechtszaak wegens slagen en verwondingen aan mijn been!

    Anyway, fijn bevallingsverhaal door die status updates :-)

    Geniet nog met jullie drietjes!

  12. Ik moest al een beetje bleiten bij uw laatste status. da’s nog een gevolg van dat moederschap. bij mij toch. *knipper knipper *

  13. Ik ben dus bijna een maand afwezig geweest op allerlei blogjes en kan nu na een welgemeend proficiat ineens een heel groot en schoon verhaal gaan lezen! :-)

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>