Aha, dat is nog eens een woord om tijdens een potje Scrabble de tegenstanders mee van hun stoel te slammen. En tegelijk ook een zoveelste recept voor het kookboek met tomaat- en champignonrecepten dat toch ooit eens uit mijn pen zal vloeien. Al was het maar om het tienjarige jubileum te vieren van mijn relatie met een man die enkel tomaat en champignons lust wat groenten betreft.

Tot het kookboek er is deel ik ze graag op mijn blog.

Even for the record: het resultaat van onderstaand recept was zo lekker dat mijn vent de taart bijna op zijn alleentje naar binnen smikkelde, maar als ik hem nog eens zou maken (en de kans is groot, want echt lekker) dan zou ik niet meer de fout maken van buffelmozzarella te nemen. Bij deze taart is het namelijk geweldig belangrijk om zoveel mogelijk vocht weg te laten. Daarom heb ik de tomaatjes ontpit, en de mozzarella afgedept met keukenpapier, maar met koemelkmozzarella valt dat vocht sowieso een stuk beter mee. Dus volgende keer doe ik het zo, en dus pas ik het recept bij deze een beetje aan. Voor de rest: perfecto!

Tomaatmozzarellataart

– een rol bladerdeeg (van Herta, bijvoorbeeld)
– twee bollen koemelkmozzarella
– een bakje kerstomaatjes
– een paar blaadjes verse basilicum
– parmezaanse kaas, geraspt
– olijfolie
– een half zakje geraspte gruyere of emmenthal
– peper en zout

Bereiding:

Rol je bladerdeeg uit in een quichevorm en bak eerst een tiental minuutjes blind (dus zonder vulling) in de oven. Zo bekom je een krokantere korst. Doe dit volgens de aanwijzingen op de verpakking van je bladerdeeg. Ontpit ondertussen de kerstomaatjes en snij in reepjes. Snij ook je mozzarella in schijfjes, en dep eventueel af met wat keukenpapier om het vocht te beperken. Als de bodem gebakken is beleg je die eerst met een laag mozzarella, dan met een laag tomaatjes. Kruiden met peper en zout, overgieten met wat olijfolie (niet te zot), de randjes en gaatjes opvullen met wat geraspte gruyere of emmenthal en dan het geheel overstrooien met geraspte parmezaan en basilicum in reepjes. Een half uurtje in een voorverwarmde oven van 200 graden, en smullen zult gij. Eventueel met een slaatje erbij.

(niet zelf uitgevonden, maar de luiewijvenversie van dit recept)