Min een halve kilo. Na een week hard werken zou dit in het verleden voldoende geweest zijn om een pruillip te trekken, mijn weegschaal een gigantische stamp te geven en mezelf op een chocoladekoek met crème uit de Panos te storten. So far for Weight Watchers en hun hele idiote niet marcherende sekte!
Geloof het of niet: vanmorgen was ik blij. Niet alleen omdat ik voor de derde week op rij afgevallen ben, maar vooral omdat ik vandaag al aan week vier begin. En ik nog steeds geweldig gemotiveerd ben. Geen honger heb geleden. Naar etentjes ben geweest en heb afgesproken met vriendin J. onder het genot van een glas witte wijn, naar Londen ben getript, en niet als een monnik heb moeten leven om dit resultaat te behalen. Ik ben blij, ik zie het nog altijd zitten, en ik zie dit op lange termijn echt keihard de goede richting uitgaan. Maar yay zeg.
Ik denk dat dat voor een groot deel komt omdat ik mijn verwachtingen vanaf het begin laag heb gehouden. Weight Watchers richt zich op een halve kilo gewichtsverlies per week, gemiddeld. Ik zit op achthonderd gram. Alles dat extra is is super, ik ben niet begonnen met het idee een kilo per week te willen verliezen, zoals ik vroeger steevast deed. Omdat ik na al die jaren weet dat ik dan op de hogesnelheidstrein zit richting de teleurstelling die mij elke keer weer nekt.
De afgelopen week was trouwens een behoorlijke uitdaging, met een weekend Londen waarin ik weinig controle had over mijn eten. Hoewel. Ik ben elke morgen op zoek gegaan naar fruit en groenten om tijdens de dag van te eten zodat ik me ’s avonds niet als een wildeman op een hamburger moest storten. Ik heb slaatjes besteld op restaurant, en ja, ook wijn gedronken. Timemanagementtechnisch was mijn week zo’n enorme ramp dat ik geen enkele keer ben kunnen gaan sporten. Maar zie, de schade viel geweldig mee.
Weight watchen on the road is een en al planning en organisatie, maar ook als je ’s morgens geen tijd hebt gehad om je knapzak te vullen met gezonde voeding hoef je niet per sé “fuck this shit!” te roepen. Je mag, ik heb het ook vaak gedaan dus ik begrijp het, bolleke, maar je moet niet. Dit zijn mijn tips from me to you (die trouwens ook bruikbaar zijn zonder dat je weight wil watchen).
* weet waar je moet zijn
Als je plots verplicht wordt om buitenhuis te lunchen dan kun je wel een McDonalds of een Panos binnenstappen, maar dan ben je verplicht om of een hamburger of een belegd broodje van superveel calorieën te eten, of te kiezen voor hun belabberde slaatjes die je het gevoel geven dat je keihard gestraft bent. Als je dan toch gezond wil eten, wees dan lief voor jezelf en doe het van de eerste keer lekker. Het kan helpen om op voorhand eens wat zaken in de buurt te googelen, en anders kun je rekenen op ketens als Exki, La Place of Food Makers, waar het niet altijd even goedkoop is, I know, maar waar ze doorgaans wel lekkere soep hebben of je je eigen slaatje of wokbord kunt samenstellen. Dan weet je tenminste ongeveer wat je eet.
* gebruik je gezond verstand
Het is niet omdat La Place een groot bord pasta met spek, room en drie blaadjes rucola een slank pastaslaatje noemt dat jij er daarom in mee moet gaan. Geloof me, they do. Been there, done that, bought their crap.
* pick your battles
Een magere bouillonsoep is natuurlijk beter dan soep waar room aan toegevoegd is, maar then again: soep waar room aan toegevoegd is is dan weer beter dan een groot stuk cheesecake, of een spaghetti bolognaise met enorme klompen gehakt. Same goes voor het hele “druiven en bananen zijn keiveel calorieën”-gezaag. Ja, misschien, maar minder dan een Snickers. Talk to the hand.
* zorg dat je niet buitengaat met honger.
Dat is immers een rechte lijn naar de snoepautomaat in de namiddag. En ge weet het. Eet desnoods drie kommen soep, in combinatie met nog een kom soep en wat brood. Maar liefst altijd meer soep dan brood.
* ga op zoek naar een supermarkt
Mijn number one tip als het gaat over het weerstaan van de automaat vol chocolade in de gang. Als je niks bijhebt, en je hebt plots razende honger, en er is maar vijf minuten pauze om iets eetbaars te vinden en ook nog eens naar het toilet te gaan, dan heb je er gelegen. Geen ramp, maar in mijn geval was zo’n situatie zo vaak voldoende voor een “boehoehoew, ik ben de allerslechtste diëter in de geschiedenis van de diëters en dit heeft allemaal geen zin en oe kijk een WORSTEBROODJE!!! GEEF HET!!” dat ik het er nogal mee gehad heb.
Dus: zoek een supermarkt of kruidenierswinkeltje, en investeer in fruit, of kerstomaatjes, noten, rijstwafels, radijsjes, van die al geraspte wortels of een pot yoghurt. En een grote fles water, want honger is dikwijls gewoon dorst.
Nog tips? Feel very free to share, babes en duderino’s!
