Monthly Archives: maart 2014

Over “visje kan niet prapen” en andere klassiekers

dexterleertliedjes

De eerste keer dat Dexter uit volle borst kinderliedjes begon te zingen ligt al een tijdje achter ons. Het kind zit in een crèche waar duidelijk veel aandacht wordt besteed aan zingen, en dat hebben we geweten: hij zingt graag en veel, en wij dus ook. Nadat ik de teksten en bewegingen van klassiekers als “in het bos daar staat een huisje” en “klap eens in je handjes blij blij blij” had opgefrist waren we vertrokken voor flink wat autoritten vol gezang. “Mama ook zingen”, zegt hij dan. Het is maar een woord, kind, het is maar een woord! (ik weet het, het zijn er drie, maar aangezien hij op dit moment telt van “een, wijf, neven, TIEN!” gaan we het daar nog niet over hebben. We moeten ook niet te zot gaan doen)

Enkele weken later kwam onze jongsten plots af met liedjes die totaal geen bellen deden rinkelen in ons hoofd. Hij deed ook nog eens iets geks met zijn armpjes en veel enthousiasme, en wat hij zong rijmde op -iegen, zo meenden wij. Waardoor ik lang dacht dat het liedje over wiegen ging. Bestaat er een kinderliedje over wiegen? Wetegijhet, Slisse?

Heel wat zanguren later bleek het “wij gaan vliegen” van Samson en Gert te betreffen, een nummer dat ons totaal onbekend was maar ondertussen tot zijn en ons vaste repertorium behoort. Tijdens een andere autorit weerklonk er dan weer een nummer over een “mama olietant“. Kenden wij ook al niet. Bleek het na wat googelen om deze topschijf te gaan. Net als die keer toen hij “visje visje kan niet prapen” zong. En ik na weer even googelen dit nummer kon afspelen, en hij door het dolle heen zo blij was. Altijd weer scoren. Me altijd weer afvragen of het niet de bedoeling is dat wij hem liedjes leren, in plaats van omgekeerd.

(en wat al die ouders vroeger deden zonder Youtube en Google. Vooral dat)

100 happy days: week 1!

#100happydays

Ik ben er behoorlijk hard van overtuigd dat gelukkige mensen geen mensen zijn die alleen maar fijne dingen beleven, maar wel mensen die het weten te appreciëren als er fijne dingen op hun pad komen. Vandaar dat ik de #100happydays een leuk initiatief vind: niks mis met elke dag even stilstaan bij wat goed is gegaan, dunkt me. Dit was week 1!

happy days: day 1

Zondag had ik moeite met kiezen tussen een foto van mijn koortspeuter die ’s ochtends veel te vroeg tegen mij aan zat te gloeien onder een dekentje, mijn haar dat eindelijk nog eens gekleurd werd, of een wandeling op de vestingen waardoor mijn hoofd eindelijk weer een beetje leeg raakte. Ik koos uiteindelijk voor deze foto van mijn zoon op de kermis van Ieper. Of zoals hij het noemt “JUIJ KERREMIS!”. Ik mag naast mijn kind op de kermis zitten voor nietn, veel cooler dan dat wordt het allemaal niet.

2_day

Maandag was ik blij met de zon die weer terug was na even weggeweest, met wat lieve mail van lezers, met de ontdekking van lekkere groene thee op Youri zijn werk, maar vooral toen bleek dat mijn klein ziekje zijn dag goed was doorgekomen. Op deze foto komt hij de crèche uitgestapt als een baas. Ik word altijd erg happy van dat moment. Anderhalf uur later waren we met drie ziek. Oh happy days.

3_day

Ik en mijn zieke lijf sleepten zich naar Antwerpen op dinsdag voor een ander happy moment: het ondertekenen van mijn boekencontract bij Uitgeverij Vrijdag. Hoera!

4_day

Op woensdag werd ik dan weer happy van de nieuwe trui die ik op dinsdag kocht. En van mijn Alice in Wonderland-ketting die al veel te lang stof lag te vergaren om goed te zijn.

5_day

Op donderdag was ik thuis met Dexter. Spelen is hier soms al geëvolueerd naar in mijn zetel blijven zitten terwijl hij dertig keer koffie voor mij gaat maken in de keuken. Als ik hem zeg dat hij de lekkerste koffie van de hele wereld heeft gemaakt is hij zotcontent. Een gemak. ’s Middags ging ik iets eten met mijn papa, en toen nam ik deze fijne foto. Die twee vinden elkaar wel tof, namelijk.

6_day

Op vrijdag kochten we lovely flowers voor een lovely lady, mijn schoonmama. Verjaardagen zijn altijd speciaal, maar sinds we weten dat ze ziek is zijn we extra extra blij dat we bloemen voor haar kunnen kopen. Ook zeer happy met hoe de fantastische Vanessa en Koen van het al even fantastische PubliX (ook wel bekend als die mensen die de auto van Mega Mindy in Plopsaland schilderen!) ons ondanks hun vreselijk drukke agenda uit de nood hielpen met het ophalen van onze tafel bij Arne Quinze. Duizend en dertig maal dank! Ook cool: een zeer leuke editie van de Nacht van de Wansmaak.

7_day

Vandaag hadden we alledrie keihard onze dag niet, met een iemand bijzonder in het bijzonder. Don’t be fooled door dit chill ogende plaatje: dit beeld ontstond tussen de hysterische donderwolkbuien en het gezucht en rollen met de ogen wegens zo beu allemaal door. Het gebeurt in de beste gezinnen. Voor de rest wel hard genoten van dit project, dus graag over naar week twee!

van een lege naar een volle diepvries op een paar uur

diepvrieskoken

Weinig zaken geven mij zo veel rust als een volle diepvries. Als ik compleet geen zin meer heb om te koken, en toch zomaar iets uit het ijs vandaan kan toveren, dan voel ik me een überhuisvrouw. Ik heb dat gevoel overgehouden aan mijn kraamperiode, denk ik. Toen had ik voor De Standaard Magazine een namiddag bijzonder efficiënt gekookt, zodat mijn minidiepvries stampvol zat tegen dat het zover was. Maar goed ook, want als er een ding was waar mijn hoofd in de eerste weken met Dexter niet naar stond was het wel koken. Jongs toch.

Na een hectische periode kon ik twee weken geleden ook plots weer de achterkant van mijn diepvries zien bij het openen van de deur, wat nooit een goed teken is. Ik ging dus op een zaterdag aan de slag, met een “en nu moet ge mij eventjes allemaal gerustlaten! Kssssj! Weg!“, en enkele uren later verdwenen in mijn vriezer:

– zes liter minestronesoep volgens dit recept
– vier liter preiseldersoep volgens ik doe maar wat
– vijf zakjes van deze groentencurry
– vijf zakken aardappelpuree voor twee
– een paar liter vegetarische spaghettisaus
– enkele zakken gewone (maar superlekkere) tomatensaus om later met vanalles te tweaken

Een gemak! Dit zijn dingen die ik leerde toen ik het stuk aan het maken was:

DE BASISREGELS

Traag ontdooien is veiliger. Doordat diepvriezen bedervende factoren niet doodt maar stillegt, kunnen de micro-organismen hun werk versneld verderzetten bij het ontdooien. Je laat je maaltijden dus het best ontdooien in de koelkast.

Lucht is de vijand. Denk eraan alle lucht uit zakjes te verwijderen voor je diepvriest, anders droogt je maaltijd uit.

– Het wordt er niet beter op. Wat onsmakelijk de diepvriezer in gaat, wordt niet smakelijker na ontdooien. Bijkruiden kan helpen: ontdooide maaltijden bevatten vaak meer water, en dus iets minder smaak.

– Zorg ervoor dat je gerechten niet te gaar zijn, want door het opwarmen na het invriezen gaart je eten nog verder. Quiche en lasagna bak je beter niet op voorhand, als je geen droog eindproduct op je bord wilt.

Organisatie is alles: zorg ervoor dat je goed labelt en dateert. Op internet zijn lijsten te vinden met hoelang bepaalde producten goed blijven in de diepvriezer. Plak een lijst op je diepvriezer van alles wat erin zit, of steek er zoals ik eentje in Evernote.

diepvriesoverzicht in evernote

Organisatione über alles.

Verse gember invriezen is trouwen zo gemakkelijk. Je hebt daar nooit veel van nodig, je moet dat niet laten ontdooien om het te raspen, en je kunt dat in heel veel gerechten gebruiken. Tip voor de top! Ik heb een boven- en benedendiepvries, trouwens. Voor ge compleet in de war achterblijft.

Het internet is een goudmijn. Googel ‘freezer-friendly recipes’ en je komt al een heel eind.

NIET INVRIEZEN!

Groenten waar veel water in zit: sla, selderij en komkommer doen het niet goed in de diepvriezer, omdat het water uitzet en de structuur van de cellen kapotmaakt. Blancheer de groenten eerst in kokend water.

Zuivelproducten schiften tijdens het ontdooien.

Gekookte pasta wordt zacht en vormeloos na ontdooien.

Confituur wordt waterig bij het ontdooien omdat het vriesproces de suikers afbreekt.

– Sauzen op basis van ei schiften bij het ontdooien, hele eieren barsten. Rauw eiwit invriezen kan wel

Veggie burgers ga ik ook eens zelf maken en invriezen. Met kidneybonen ofzo. Iemand een recept, of nog fantastische invriestips?

lilith schrijft een boek!

lilith schrijft het blogboek

Groot nieuws, you guys! Na een paar weken van besprekingen met verschillende partijen zette ik gisteren mijn handtekening onder een echt auteurscontract, wat wil zeggen dat ik eindelijk kan sharen waar ik al een tijdje erg enthousiast over ben. Ik schrijf een boek! Over bloggen! Cadeautje om te vieren dat deze blog dit jaar tien jaar bestaat, en ook gewoon een cadeautje voor mezelf, want heb ik al gezegd dat ik er superveel zin in heb?

De werktitel is het Blogboek, het strijdplan is alles dat ik geleerd heb tijdens de afgelopen tien jaar bundelen in een superleuk boek met voldoende tips, tricks en inspiratie om uw hoofd te doen spinnen en ervoor te zorgen dat ge of ongelooflijk veel zin krijgt om eindelijk uw eigen blog op poten te zetten, of nog eens werk te maken van die blog die er is, maar een beetje aan het slabakken is omdat ge te weinig tijd/goesting/enthousiasme vindt om ermee verder te doen. Een beetje wat ik hier deed, maar dan op papier, en nog veel uitgebreider.

Pretty darn psyched, dus!
Het wordt de max, ik beloof het. Ge gaat het toch kopen?

As we speak #5

IMG_7810

lezen: voor de leesclub stond „Oorlog en terpentijn” op het menu, maar daar mag ik nog niet veel over zeggen anders is er geen reden meer om binnenkort EINDELIJK nog eens samen te komen met het leukste leesclubje van de westhoek. (voor zij die het vroegen, of erover nadenken: we zitten even vol. We hebben zelfs een wachtlijst. Zo leuk is het.) Ondertussen ben ik bezig in The Book Thief, en ook al stond de titel mij om de een of andere reden niet vreselijk hard aan, ik ben helemaal mee. Wat een goed boek! Wat een meeslepende manier van vertellen! Wat een zaligheid om weer een boek tegen te komen waarin je je direct thuis voelt!

eten: behoorlijk gezond, vind ik. Hier worden veel groentjes versneden en soepjes gemaakt. Wat me eraan doet denken: ik mocht het Moestuinboek van Mme Zsa Zsa en Dorien Knockaert previewen, en ik geraak er niet over hoe geweldig dat geworden is. Ik heb nul komma nul groene vingers, en dus ben vooral erg enthousiast over de receptenpagina’s van Dorien. Zo enthousiast dat ik er alles uit wil klaarmaken. Vorige week gooide ik twee recepten door elkaar, waardoor ik een risotto met erwtjes, sla en munt uitkwam. De hemel op een bordje, zo lekker was dat. Minder fanatiek bezig zijn met diëten blijkt trouwens te werken: ik ben zelfs nog een paar kilo afgevallen, en mensen beginnen dat zelfs op te merken. NOG BETER.

IMG_3240

into:  avocado. groene thee. pinterest home decor. zoete aardappel. de ideale wereld. mijn diepvries. de fantastische tafel van quinze en milan die we op hun stockverkoop kochten aan min VIJFENZEVENTIG PROCENT. :aah: halskettingen met geometrische vormen. the sky is the limit.

proberen: om wat meer met de stroom mee te dobberen, in plaats van alles steeds weer proberen te controleren. Glimlachen en loslaten. Niet proberen om mensen te overtuigen die hun mening al duizend jaar klaar hebben. Haters gonna hate, likers gonna like, enal. Het blijft een geweldig leerproces, maar ik kom er wel.

aswespeak_5_5

genieten van: een fijne periode met Dexter, ondanks de woedeaanvallen die soms bijzonder prominent en explosief aanwezig zijn in ons dagelijks bestaan. Liefst zou hij heel de dag door “teken maken”, of met een van zijn duizend autootjes over de zetel rijden. Als we toevallig in die zetel zitten moeten we eruit. Als je ooit bij ons thuis komt en Youri en ik zitten als totale sukkelaars tv te kijken vanop het tapijt: daarom.

dankbaar voor: het feit dat we een kleuterschooltje hebben gevonden in Ieper waar ik me goed bij voel. Zonder te moeten kamperen voor de deur. Gewoon langslopen, fijn babbelen, binnen een paar maanden nog eens binnenspringen om in te schrijven. Heerlijk, als ik de verhalen van mensen in de grote stad lees. En knal bij de plek waar we graag zouden willen bouwen, als het allemaal wat meezit.

me afvragen: of we nog een tripje moeten boeken, en of we dat dan met of zonder Dexter willen doen. Zonder Dexter is wel eens chill, behalve dat ik Dexter altijd serieus hard ga missen na een dag. Misschien maar allebei doen, dan. Me ook afvragen of we binnenkort meer gaan weten over ons huis, dat ook. Blijft vreselijk spannend, allemaal.

aswespeak5_2

nadenken over: het leven, en hoe alles zonder dat je dat goed doorhebt steeds verder opschuift. Zaterdag moest ik naar de begrafenis van mijn nonkel Joël, die eigenlijk de nonkel van mijn mama was. De man naast wie ik elke kerstavond met bijzonder veel plezier heb gezeten, tot twee jaar geleden. De kerstavonden zijn gestopt, nu mijn grootouders Villa Reigersvliet hebben verkocht. Nonkel Joël is gestorven, een week geleden. Je weet dat dat zo zal gaan in het leven, dat er steeds meer stoelen leeg zullen worden aan de kersttafel uit je herinneringen. En toch is het raar. Ook hier: een oefening in loslaten, elke keer opnieuw.

uitkijken naar: de nacht van de wansmaak, komende vrijdag. Ik ben een erg harde fan van die nacht, ging er al heen toen ik zestien was, en ben erg enthousiast dat hij terug is, en dat ik kan gaan met mijn hubster. Zeven jaar geleden zijn we ook geweest, en ik vond het zoals altijd geweldig. Om maar te zeggen: hoog gespannen, mijn verwachingen! Ook uitkijken naar bezoek aan een dokter die me normaal gezien weer aan het lopen zou moeten kunnen krijgen. Man, kijk ik daarnaar uit, om mijn schoenen aan te kunnen doen, de deur achter me dicht te trekken en te vertrekken. Duimen dat dat ooit weer lukt. Ook uitkijken naar #100happydays, waaraan ik deelneem, maar enkel op mijn blog, niet op Instagram. Eind deze week mijn eerste update, feel zeker free to join. En voor de rest: ook naar deze week, die een paar spannende dingen in petto heeft. Waarover zeer binnenkort meer!

En met u? Als je zelf zin hebt in een As we speak, post dan even de link in de comments, dan komen we lezen!

lilith filmde maart (en Dexter)

videofilmpje

Voor iemand die zot veel foto’s neemt met een toestel waar ook een videocamera inzit film ik vreselijk weinig. Lees: niet. Ik heb trauma’s opgelopen van veel te lange vakantievideo’s van andere mensen, denk ik. En toch werd ik onlangs wel gigantisch geïnspireerd door de maandfilmpjes van An. Zo leuk! Zo random! Dat wilde ik ook!

En dus nam ik me voor om ook eens wat vaker te filmen. Dat was niet gemakkelijk, als ge het wilt weten. De keren dat ik na iets leuks en perfect filmbaars naar huis terugkeerde en mezelf wel kon doodslaan omdat ik het gewoon weer was vergeten waren ontelbaar. Oefening baart kunst. Dat er zoveel Dexter inzit heeft dus niet alleen te maken met het feit dat Dexter de max is, maar ook met dat ik veel dingen enkel maar op foto heb. Wat zijn we daarmee?

Maart was ook de maand waarin ik voor de eerste keer in mijn leven iMovie heb uitgeprobeerd. Don’t quit your day job, ik weet het, maar ik vond het best wel fijn, voor een eerste keer. Gemakkelijker dan ik dacht, ook. Volgens mij is zo’n kort filmpje om de zoveel tijd geweldig om binnen een paar jaar naar te kijken, dus het smaakt wel naar meer. En ja, er zitten nog tien dagen in maart, maar ik ben een ongeduldige videoblogger. Checke het uit:

Maart2014 from kelly deriemaeker on Vimeo.

En ik weet het: ge had mij en mijn stem en mijn haar en de manier waarop ik wijs ZO ANDERS VOORGESTELD. Het spijt me. I hear that all the time. ;)

lilith zei ooit nooit (maar meende het blijkbaar niet helemaal)

bouwproject“Ik ga nooit van mijn leven bouwen”, verkondigde ik jaren aan een stuk. Ik wist dat duizend procent zeker. Even zeker als dat ik nooit een stap zou binnenzetten in Plopsaland, nooit iets van Studio 100 mijn huis zou laten binnenkomen, en mijn kind nooit tv zou laten kijken tot hij twee was. Het was dus niet meteen een referentie, maar over dat bouwen was ik toch behoorlijk zeker.

“Zo’n cool project, jong”, zei ik twee jaar geleden, bij het zien van een cool project in onze stad.
“Wij gaan dat toch van zijn leven niet kunnen betalen”, sprak ik twee maanden geleden.
“MAAR ZO’N COOL PROJECT JONG”, fluisterschreeuwde ik op de infoavond tegen Youri, en dat vond ik jammer, want we konden het toch niet betalen. Waarschijnlijk.
“Misschien kunnen we het wel betalen, ge weet nooit”, dacht ik de dagen erna in stilte. En ik kreeg steeds vaker visioenen van Dexter die door de gemeenschappelijke tuinen dartelde, en ik die onderwijl ergens aan een van de waterpartijen een boek lag te lezen.

Ondertussen zijn we nog wat verder. Gaan onze gesprekken plots over architecten en percelen. Over banken en kredieten. Draaien mijn Pinterestborden vol huisinrichtingsideetjes op volle toeren. Heb ik beslist dat ik durf dromen, omdat dromen de max is. Spannende tijden hier. Spannende tijden indeed.

lilith test: Mimi’s cocktailbar in Ieper

mimi's cocktailbar ieper

Dat ik fan ben van koffiehuis Mimi’s in Ieper is een publiek geheim. Eigenlijk was er maar één ding dat ik minder aangenaam vond aan de plek waar ik de lekkerste koffietjes drink: dat het enkel overdag open was. Mijn gebeden werden evenwel verhoord: sinds twee weken is Mimi’s nog maar enkel op vrijdag, zaterdag en zondag open, maar op die eerste twee dagen wel tot elf uur. En nog beter: vanaf half zeven ligt er een avondkaart op tafel, en verandert de leukste koffiebar van Ieper in de leukste cocktailbar van Ieper. Dat moest getest worden! mimis3 Ik vond al snel twee gewillige slachtoffers die hun neus niet ophalen voor een cocktail, en samen bladerden wij vrijdagavond goedkeurend door de kaart. Waarop dus geen mojito’s of tequila sunrises staan, maar pre-prohibition cocktails. Zoals ze ze voor de drooglegging dronken, dus. Bartender Dries serveert een old fashioned waar Don Draper zot van zou zijn, maar we spotten ook een Martinez, een Side Car, een Widow’s Kiss met Calvados, en twee Gin Tonics. Ik koos voor de Georgia Mint Julep met cognac en peach brandy (volgens Dries een minder zoete voorloper van de mojito), mijn kompanen gingen voor de Old Fashioned en de Gin Fizz. Alles geserveerd in geweldige retro glazen. Verrukt, wij.

mimis4

Ook toen we proefden: veel smaak, fris, verrassend. Leuk afgewerkt ook, en mooi om naar te kijken. Al zouden wij er geen drie van kunnen drinken. De cocktails zijn naast lekker best stevig, en wij zijn nochtans getrainde drinkers. Ze zijn ook niet goedkoop: tien euro voor eentje. Wij genoten dus op het gemak en met mate, en schakelden daarna over op de overigens zeer lekkere cava en huiswijn van Mimi’s. Onze lever en portemonnee waren ons de dag erna dankbaar. Wie liever geen alcohol drinkt moet zeker een zelfgemaakte iced tea proberen. Vreselijk lekker, believe you me. mimis2

Aangezien ik niet de grootste cocktaildrinker ben is het belangrijkste nieuws wat mij betreft dat er een zeer gezellige bar is bijgekomen in het Ieperse uitgaansleven. Een bar met een retro sfeertje waar ik het erg voor heb, met achtergrondmuziek waarover net zoals over alle andere dingen die Dries doet is nagedacht, zodat je er perfect zit voor een fijne avond. Ik heb altijd gevonden dat Mimi’s ook gemaakt was voor de avond, en nu ik heb gezien hoe gezellig het er is met kaarsjes en een nacht die valt is dat gevoel volledig bevestigd.

mimis5Ook altijd mooi meegenomen: er staat nu ook finger food op de kaart, en tapasplankjes. Wie het liever wat experimenteler doet moet zeker ook eens de spirit coffees testen: er is keuze tussen Irish (met Bushmills of Jameson), French (met cognac), Italian (met Amaretto), Baileys met slagroom, Paris Midnight met Grand Marnier, en dan heb ik ze dus echt nog niet allemaal opgenoemd. Ook veel speciale bieren, voor de liefhebbers.

En aangezien de boel om elf uur sluit was moeder nog op een deftig uur thuis ook, wat goed uitkwam, gezien de zoon al om kwart voor zes een medley van Studio 100 begon te zingen in zijn bed. :aah: Vaarwel retro sfeertje.

Mimi’s ligt in de Boterstraat in Ieper. Wat mij betreft vier bedjes. 

linklovende lilith #16

linklovende lilith 16

Zo, dat is lang geleden! Om dat goed te maken heb ik gezorgd voor een extra stevige linklovende lilith. Ideaal om aan het weekend te beginnen.

Zo! Volgens mij kunnen jullie wel even voort.

Geniet van het weekend, en tot volgende week! :)

lilith en de dingen waarover haar zoon vreselijk kwaad kan zijn

dexter is boos
  • hij wil een yoghurtje. Zijn moeder geeft hem dat yoghurtje, maar hij wil het niet. Tot zijn moeder dat yoghurtje weer wegneemt, en hij het erg hard weer wel wil. Voor een volle halve seconde.
  • hij mag niet met wasco’s op de iPad van zijn vader tekenen.
  • hij is het autootje kwijt dat hij zelf ergens heeft verstopt.
  • hij moet zijn jasje aandoen.
  • hij wil niet tekenen op dat papier en ook niet op dat papier maar op ander papier. Maar ook dat niet.
  • hij mag niet voor eeuwig en altijd naar een tekenfilmpje blijven kijken.
  • het licht is aan. Hij wil dat het uit is.
  • het licht is uit. Hij wil dat het aan is.
  • hij heeft zijn fopspeen zo ver weggegooid dat hij er niet meer bij kan.
  • zomaar.

Vanaf wanneer beginnen die eerste vakantiekampjes anger management precies?