Week 6, alweer. Waarin weer behoorlijk hard werd gewerkt, naar jaarlijkse gewoonte zelfs op 1 mei. Maar laat ons vooral beginnen bij het begin.

De overheerlijke lauwwarme aspergesalade die ik op zondagavond maakte uit het fantastische Moestuinboek van Kim en Dorien. Ik ben er zot van. En ik heb geen moestuin, noch plannen om eraan te beginnen. Ik heb wel al zeer veel bijgeleerd over groenten en hoe ze best te bereiden, en ik vind het niet minder dan de max.

Op maandag zat ik weer eens heel de dag achter mijn bureau en werd dat goedgemaakt door middel van een avondwandeling met Dexter, die hierbij ontdekte dat hij kan remmen met de toppen van zijn schoenen. Heerlijk. Deze foto maakte ik vlak voor we thuis waren en het begon te regenen.

Dinsdag genoot ik van het absolute privilege om al eens ’s middags te kunnen gaan lunchen met de hubster. Ik ben daar dankbaar voor, dat wij dat kunnen als we dat willen.

Woensdag verbaasde mijn zoon me door me uit de keuken te komen halen met de woorden “kijk mama auto’s trein maken”. En omdat zijn vader niet thuis was/met het internet te delen dat ik een briljant kind heb nam ik deze foto.

Op donderdagmiddag smste vriendin J. dat er ’s avonds een nieuw café opende in Ieper, en aangezien ik dezer dagen elke vorm van ontspanning kan gebruiken eindigden we pas omstreeks half drie de volgende ochtend in bed. Op donderdagavond uitgaan, ik ben precies weer 20 jaar, jongens. Al is mijn lichaam de day after de eerste om het tegendeel te bewijzen.

Op vrijdag hadden wij een vrije dag, en het beste idee ooit: de trein nemen met Dexter. De reis was, zoals het eigenlijk zou moeten zijn volgens Oprah en de Dalai Lama, belangrijker dan de bestemming, en dus spoorden we met een jongen die zijn ogen niet kon geloven naar het dichtstbijzijnde station, gingen we daar naar een speeltuin, en mocht hij ook nog eens terug met de trein. Zelden iemand zo gelukkig gezien op een trein, de laatste jaren. Ik werd ook blij van het feit dat ik tegenwoordig de beste risotto maak doordat ik mijn eigen groentebouillons trek, en met succes. Zo’n dingen.

Op zaterdag genoot ik van een ontbijt met mijn gezin, het feit dat ik een geweldig cool streepjeskleedje kocht in de HEMA of all places voor 11,50 euro, en het feit dat Dexter compleet crazy werd van de ontdekking van het bellenblaasgegeven.

Oh, om nog eens bijna twee te kunnen zijn, zeg. Op naar week zeven!

Zin in meer #100happydays?

Dit was week 1.
En dit week 2.
En dit week 3.
Week 4 staat hier.
Hier voor week 5.