De leesclub tipt: de boekenselectie van Anouck

anouckmeier

In Reading Between The Wines zijn we niet enkel intelligent.

Tijd voor een nieuwe rubriek waar ik persoonlijk zeer opgetogen over ben. Het is een enorme zegen om deel uit te maken van een clubje lezende vrouwen. Ik weet dat, want ik was daar jaren nogal van verstoken, van mensen die graag lezen, en die herinneringen komen boven als ik mails krijg met smeekbedes als “Zeg mij eens wat ik moet lezen, want ik wil na jaren herbeginnen en ik heb geen idee wat goed is en wat complete bagger”. En omdat ik zelf graag boekenrubrieken lees dacht ik: waarom maken we niet gezamenlijk misbruik van mijn fijne madammen en hun al even fijne boekenexpertise?

In deze nieuwe rubriek dus vanaf nu elke maand boekentips van de fantastische leden van het leukste leesclubje van het land: Reading Between The Wines. Anouck bijt de spits af, omdat zij de eerste was die na mij de boekenselectie op zich nam, back in the day.

Ik ontmoette Anouck (32) op onze eerste leesclubavond, nadat zij een paar maanden eerder vanuit Brussel naar Ieper was verhuisd. Ja, sommige mensen doen zo’n dingen, en mijn leesclub en ikzelf zijn daar in het geval van Anouck allesbehalve rouwig om. Al was het maar omdat ze al heel haar leven leest dat het geen naam heeft, en daardoor een indrukwekkende bron van boekentips is voor ons allen. Dit voormalige lid van de kinder- en jeugdjury (lees: een leesclub met minder wijn dan die van ons) heeft altijd een boek in haar handtas zitten en leest zo goed als alles, van klassieke romans tot crimi, maar zelden pulp of vertalingen. We hebben het hier over enkele onverwerkte trauma’s wat die laatste betreft, en kijken niet specifiek in jullie richting, Pieter Aspe en E. L. James.

Als Anouck niet leest brengt ze tijd door met haar prachtige Anaïs (bijna 2) of werkt ze als project manager internationaal ondernemen bij VOKA . En om haar interesses nog wat verder te kaderen: na haar studies Politieke Wetenschappen twijfelde ze tussen Diplomatie of Rechten. Het werd het laatste, wat haar een half jaar in Chicago en heel wat internationele contacten opleverde. Daarna werkte ze zes jaar voor een Amerikaans advocatenkantoor. Om maar te zeggen: die vertalingen zijn ook gewoon helemaal niet nodig voor een naar eigen zeggen geweldige Anglofiel als Anouck.

Andere wetenswaardigheden: Anouck leest elk boek waar ze aan begint uit, of ze het nu goed vindt of niet. Boekentips haalt ze uit de Standaard der Letteren, bij haar moeder die al even graag en veel leest als zij, op sites als The Millions, Goodreads of de boekenpagina’s van The Guardian en de New York Times. Ze is ook fan van goede boekhandels als Theoria, Paard Van Troje, De Raaklijn, Waterstones, Passa Porta en Filigranes. Haar historisch leesdieptepunt vond plaats in het jaar waarin Anaïs werd geboren, toen las Anouck welgeteld één boek. We zijn een jaar verder en haar teller staat op vijftien. Er gloort dus hoop, jonge moeders.

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik was bijzonder benieuwd naar de keuze van Anouck.

anoucktipt Dit moet je volgens Anouck lezen:

* Paul Auster, alles: „Om maar meteen tegen de regels in voor een auteur te kiezen in plaats van voor een werk. Auster heeft een boek of zestien geschreven, daar heb ik er meer dan tien van gelezen. Die vond ik allemaal goed. Veel van zijn verhalen spelen in New York, en combineren een element van absurditeit met geloofwaardige verhalen en zoektochten van gewone mensen. Wat Auster doet valt nergens mee te vergelijken, vind ik, omdat hij de grote thema’s aankaart en tegelijk erg toegankelijke verhalen schrijft. Zijn „In the Country of Last Things” is bijvoorbeeld een apocalypsverhaal over een plaats waar geen nieuwe dingen ontstaan, en mensen het moeten doen met wat er nog is. Sunset Park is recenter en alludeert op de credit crunch en de tijd waarin Obama werd verkozen zonder er expliciet naar te verwijzen. Zijn New York trilogie is ook erg de moeite, net als het werk van zijn vrouw, Siri Hustvedt.”

* De waarheid over de zaak Harry Quebert van Joël Dicker: „Recent gelezen in een genre dat ik niet meer veel lees omdat er behoorlijk wat brol tussen zit: de crimi-thriller. Het is een whodunnit die erg slim in elkaar zit, met een goede plot, veel lagen, een interessante opbouw en net voldoende spanning voor de lengte van het verhaal. Het is een lijvig boek van meer dan vierhonderd pagina’s, maar je vliegt erdoor. De sfeer die heerst in het kuststadje Maine doet wat denken aan Twin Peaks, en het feit dat dit boek al verschillende prijzen heeft gewonnen vind ik erg terecht.”

* Godenslaap van Erwin Mortier: „Een literair pareltje van het niveau van Elschot, Reve en Lanoye. Een vrouw van honderd kijkt terug op haar leven en de geschiedenis die ermee samenviel, het resultaat is een mix van persoonlijke gebeurtenissen en de grote evenementen die de vorige eeuw getekend hebben. Daarnaast zit het boek ook vol filosofische reflecties over de relatie tussen taal en werkelijkheid. Ik vind Mortier een van de grootste stylisten binnen de Nederlandse taal, en dit boek veruit het beste dat de Nederlandstalige literatuur de laatste jaren heeft voortgebracht.”

* Freedom van Jonathan Franzen: “Een van mijn absolute favorieten, omdat het een pijnlijk grappige tragikomedie is die het functioneren van moderne gezinnen enorm treffend weet te schetsen. De personages en hun kleine kantjes in combinatie met een hoop confronterende gedachtes zorgen ervoor dat ik nieuwe inzichten heb gekregen in onze maatschappij zoals die vandaag is. Ik vind dat straf, voor een fictieverhaal.”

* Sprakeloos van Tom Lanoye: „Omdat Lanoye, die als jonge kerel heel scherp en sarcastisch kon zijn, plots de mooiste en aangrijpendste ode schreef aan zijn moeder. Om zo’n verschillende werken te maken moet je wel enorm getalenteerd zijn. Ik vind Sprakeloos een zeer vertederend boek, over taal en wat het betekent als je je niet meer kunt uitdrukken, en meteen ook een van zijn beste werken”.

anouck_selectieVan deze auteurs wil Anouck alles lezen dat verschijnt:

– Anna Enquist: „Omwille van haar haarscherpe analyse van karakters. “De Verdovers” over een associatie van anesthesisten vond ik erg verrassend”.

– Ken Follett: „Voor mensen die houden van historische fictie schrijft Follet erg toegankelijke boeken met goede personages. Je merkt dat hij zijn werk maakt van zijn research en er soms jaren mee bezig is. Ik hou van auteurs die hun huiswerk maken.”

Arthur Japin: „ Zijn laatste, “De man van je leven“, vond ik een behoorlijke teleurstelling. “Een schitterend gebrek” vond ik dan weer fantastisch.”

Pascal Mercier: “De Zwitser die “Nachttrein naar Lissabon” en “De pianostemmer” schreef. Ik was ook erg onder de indruk van “Perlmann’s zwijgen“, over een briljant wetenschapper die het plots allemaal niet meer weet”.

Dikke merci aan Anouck, volgende maand is het aan Sarah. Hopelijk zijn jullie even benieuwd als ik wat dat gaat geven.

Hebben jullie al boeken uit de selectie van Anouck gelezen, of plannen? Ik lees het graag hieronder!

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

Reacties

  1. Fijn die nieuwe rubriek van jou! Ook al heb ik de laatste drie jaar bitterweinig gelezen wegens het zelf maken van boeken, hier ga ik inspiratie vinden! Ben al benieuwd naar de volgende! Dankjewel hiervoor :-)

  2. Elke

    Knap de spits afgebeten Anouck! Terug enkele interessante boeken om toe te voegen aan onze leeslijst :-)

  3. Katleen

    Ik was nooit een geweldige fan van Tom Lanoye (vond zijn boeken wel ok, maar ook niet fantastisch), maar ‘Sprakeloos’ vond ik schitterend. Zo’n ontroerende, aangrijpende beschrijving van zijn moeder – ik heb het echt gekoesterd.
    Voor de rest nog niet veel van die lijst gelezen, dus dank je wel voor de goeie tips!

  4. annelies

    Superleuke nieuwe rubriek. De waarheid over de zaak Harry Quebert heb ik op 2 dagen uitgelezen, ondanks de dikte. En Freedom is een van de beste boeken ooit. Sprakeloos en Nachttrein naar Lissabon vond ik ook fantastisch. En de rest van haar tips ga ik meteen toevoegen aan mijn to read-lijstje op Goodreads zi :)

  5. Ik kan die rubriekjes over boeken alleen maar aanmoedigen. Zo wijs om over boeken te lezen zonder dat het al te literatuurtechnisch of hoogdraverig wordt!
    Aan Paul Auster moet ik me eindelijk eens wagen. Maar Godenslaap, daar heb ik het wat moeilijk mee. Ik heb al een poging of vier gedaan, maar ik geef het telkens op omdat het mij te gekunsteld overkomt. Ik had het er dit weekend nog met een vriend over; wij geraken gewoon niet in het verhaal.

  6. veerle

    Ah… zalig lijstje.
    Mortier, Auster, Lanoye, Enquist en Mercier… Die staan bij mij ook helemaal aan de top. En Japin. Maar ook: Japins laatste boek was zo’n grote teleurstelling (dat schreef ik hier eerder, in de hoop dat mensen Japin niet zouden afschrijven, na enkel dat boek gelezen te hebben).
    Ik heb het niet vaak, dat het lijstje in mijn hoofd zo sterk overeenkomt met dat van iemand anders. Dus Anouck, dank je daarvoor, ook voor de andere boeken die ik nog niet las. Ik kijk met veel ongeduld uit naar de titels die je hier opgeeft. Als er nog andere aanraders zijn, hoor ik het heel graag!

  7. veerle

    Oh ja, nog een boek dat me erg heeft verrast: ‘Taal zonder mij’ van Kristien Hemmerechts. En vooraleer jullie gillend weglopen: ik hou écht niet van de (andere) boeken en schrijfstijl van Hemmerechts.
    Maar dat ene boek, over haar man Herman De Coninck, vind ik een pareltje…

    En wat Erwin Mortier betreft: Godenslaap is soms nogal moeilijk om te lezen, al vind ik het prachtig geschreven.
    Mijn tweede huid’ van Mortier is ook zo’n mooie en teder boek en veel toegankelijker. Of ‘Moedergetijden’, een prachtig verhaal over hoe de schrijver stilaan afscheid moet nemen van zijn moeder. Niet omdat ze sterft, maar omdat ze vrij jong dement wordt. Het heeft me heel diep geraakt…
    Mortiers zinnen bevatten zoveel meer dan enkel woorden. Ze zijn zo beeldend, bloedmooi. Recht naar het hart…

  8. Ken Follett, ja, zalige boeken! Verder kijk ik vooral uit naar onze eerste samenkomst van ONZE leesclub, halvelings erg toevallig geïnspireerd door jouw blogpost een tijdje terug. We zijn met een stuk of tien, waarvan ik er nog maar eentje live heb gezien. spannend!

  9. 10a

    Toffe rubriek, zo kunnen wij meegenieten van jullie leesclub.
    Anouk gij hebt dat geweldig goed gedaan!
    Sprakeloos staat absoluut in mijn top 10.
    De keuze voor Godenslaap verraste me, ik kom net als Nike ook niet in het verhaal en werd er zelfs redelijk nerveus van.
    Zoveel boeken, zo weinig tijd. Ik stel voor dat we leesvakanties organiseren!

  10. Elisabeth

    Die freedom van Franzen wil ik onthouden voor als ik ooit nog eens tijd heb om terug te beginnen lezen ( baby van 6 maand jong ;) )

  11. Anouck

    De reacties zijn anders ook fijn om te lezen :-) Wat betreft Godenslaap, denk ik dat er geen “middle ground” is: ofwel grijpt het je bij de keel vanaf de eerste zin, ofwel raak je er gewoon niet in verder. Mensen met een zwak voor poëzie vallen meestal in de eerste categorie. Ik denk dat wij ook niet meer gewoon zijn aan een dergelijk rijk taalgebruik, misschien dat het voor sommigen daarom “gekunsteld” overkomt, terwijl het voor anderen net een kunstwerk is. Les goûts et les couleurs… Voor meer tips of om gewoon te volgen wat er nog op mijn lijstje staat: voeg mij gerust toe op goodreads, dan doe ik hetzelfde. Leve lijstjes!

  12. Katleen

    Absoluut akkoord met ‘Taal zonder mij’ – Kristien Hemmerechts vind ik maar zozo, maar de prachtige manier waarop ze haar liefde voor Herman De Coninck verwoordde, blijft me nog steeds ontroeren. Ik heb wel driekwart van het boek geweend als een klein kind, ’t is maar ter waarschuwing :-)

  13. Ellen

    Lilith weet intussen wellicht al dat er een nieuwe David Nicholls op stapel staat in het najaar???

  14. Ook niet zo’n fan van Godenslaap, maar helemaal eens met Paul Auster. En een van de zeldzame boeken die je op het einde helemaal anders naar de wereld doen kijken, vond ik ‘Alsof het voorbij is’ van Julian Barnes. Pareltje.

  15. Wat een zalig idee, deze boekentips met voorstelling van de andere leden van de boekenclub. Auster staat al lang op mijn “zou ik eens iets moeten van lezen”, deze ga ik onthouden. Jonathan Franzen heb ik gelezen, Lannoye heb ik een tijd terug met het goddeloze monster al opgegeven.

  16. Anouck

    @stadstuinieren: Ah, is dat “Sense of an Ending” dat je bedoelt? Was inderdaad een klein maar fijn boek…

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>