lilith en de fuifzaal van de binnenspeeltuin

littlepeople

“Echt, die mannetjes van Little People, sinds wanneer maken ze die zo hip dat ze mij bijna kunnen krijgen?”.

Ik zit een glas wijn te drinken op het verjaardagsfeestje van de dochter van vriendin J. als het me opvalt. Die ene papa met zijn hipster brilletje, dat was toch die kerel van de plaatselijke jeugdbeweging die ooit weggevoerd is met de ambulance nadat ik hem een half uur eerder een volledig intacte pita had zien overgeven? En die gast die zijn dochter van een jaar of zeven op een klimrek helpt, is dat niet die ene die ooit bijna onze tent in brand stak op het Folkfestival van Dranouter? Volledig per ongeluk, waarna Kobe van dat restaurant het brandje koelbloedig wist te blussen met een keukenhanddoek. Ach, de tijd dat ik Kobe vooral kende van zijn blustalent en geen idee had dat hij kon koken. En had een van mijn vriendinnen niet ooit staan foefelen op café met de papa die de schoenen van Frozen van zijn dochter staat aan te doen aan de tafel naast de onze? En had ze toen niet gedacht dat niemand hen kon zien, terwijl iedereen hen kon zien? Bahaha, good times.

We circuleren met zijn allen rond de kleurrijke speelruimte voor min vierjarigen zoals we vroeger een beetje ongemakkelijk aan de uiteinden van de dansvloer stonden. Op onze sokken wel, voor als onze kinders ons roepen en we even de arena moeten betreden om een snottebel af te vegen of een woord van ouderlijke troost uit te brengen. Dat mag niet op schoenen. En net zoals vroeger, toen we onze maten hielpen die zo hard tegen een alcoholvergiftiging aan zaten dat zelfs een lege beker Primus een obstakel was, helpen we nu onze peuters over de opstapjes naar de glijbaan. Er zou muziek van Studio 100 uit de kinderdisco kunnen weerklinken, ware het niet dat de kinderdisco defect is. De papa van het kleine meisje dat net tegen mijn zoon is opgesprongen lacht een beetje ongemakkelijk in mijn richting, en ik lach ongemakkelijk terug, terwijl ik Dexter compleet hysterisch op me af zie stormen alsof iemand hem net heeft verteld dat ze geen Penelope meer gaan uitzenden op Netflix. Iemand gebaart of we nog iets willen drinken.

Eigenlijk is er niet zoveel veranderd, en tegelijk ook zo goed als alles.

Reacties

  1. Machtig. Ik ervaar hetzelfde als ik in Poperinge met mij mama zit, en al die serieuze papa’s en mama’s zie :-). Machtig.

  2. Ik ben in een andere stad en andere provincie gaan wonen en heb er geen last (meer) van( al was dat niet de reden haha want de wereld is klein geloof me). Ik wil het niet weten hoe mijn oud lief zijn kindje heet (maar weet het toch en toevallig wel een naam van mijn lijstje zekers) en dan die andere die leek me plots zo saai geworden (maar hij kan natuurlijk van mij hetzelfde denken). Wat mij vooral opvalt in binnenspeeltuinen? Dat koppels vooral met hun eigen Ipad en smartphone bezig zijn ipv met elkaar en ze het amper horen wanneer hun kind huilt. Pas aan de tafel kijken ze op :p. Ik zie teveel. Het is echt een nadeel.

  3. Tentjes in brand? Op Werchter gebeurt dat niet hé? Toe, echt toch niet? Anders ken ik er hier ene die zijn ticket mag annuleren :D Ja, wij zitten daar al. Soms hilarisch, soms om een hartstilstand aan over te houden…

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>