1. Ongelooflijk maar waar: nog een paar uur en Dexter zijn tweede schoolweek zit er al op. Ik denk dat het zo snel ging omdat het zo goed ging. Het afzetten blijft nog een beetje tricky, maar we zijn samen met de juffen hard op zoek naar een routine zodat Dexter weet wat er komt, en wij ook, en ik heb de indruk dat het zijn vruchten afwerpt. Voor de rest amuseert hij zich kostelijk, en heb ik een nieuw favoriet moment van de dag: de halve seconde waarop hij uit de klas komt met zijn boekentas op zijn rug en mij spot in de gang. Waarvoor we het in godsnaam allemaal doen? Daarvoor, jongens, daarvoor.
2. Mijn kleine broer is ook nog eens getrouwd. En ik mocht zijn getuige zijn. Het ene moment zit je nog knallende ruzie te maken over wie er op het internet mag via de telefoonlijn, het volgende zit je je handtekening in een groot boek te zetten terwijl je zoon naar de notabelen roept dat “mama een beetje zot” is. Hashtag life.
3. Ik ben ondertussen 25 dagen gestopt met het drinken van Cola Light. Vanaf wanneer mogen we van een succes spreken? Ik ben de mensen van Clipper Tea wel geweldig dankbaar voor het verzorgen van een hoop superlekkere alternatieven, net als de mensen die spuitwater hebben uitgevonden. Helemaal zonder bubbeltjes is nog een brug te ver, maar het komt misschien wel nog.
4. Ik heb mijn eerste fictieboek van 2015 uitgelezen, meteen een knaller van meer dan vijfhonderd pagina’s ook nog. All the light we cannot see van Anthony Doerr (in het Nederlands: Als je het licht niet kunt zien), zo mooi dat het was. Over een blind Frans meisje en een Duitse jongen tijdens WOII. Aanradertje!
5. Wat dat lezen betreft: ik doe mee aan de Verbeelding Book Challenge. Alleen al het samenstellen van mijn leeslijstje vond ik geweldig, met wat chance deel ik wat het geworden is in mijn volgende post.
Fijn weekend allen tesamen!
Ha, ik ben net een week gestopt met cola light! :-) Het klinkt belachelijk, maar voor mij was dat echt al een jarenlange verslaving. Ik begon ook gewoon vaak al ’s ochtends vroeg met een blikje – mijn manier om cafeïne-wakker te worden zonder koffie te moeten drinken. :-/ Ik heb de cola trouwens vervangen door thee en citroenwater (water met wat sap van een verse citroen in uitgeperst). So far, so good, ik hoop echt dat het mogelijk is om het voor lange termijn uit de dagdagelijkse routine te bannen…
25 dagen is al een succes hoor! Er is nog altijd kans op een terugval (ik spreek jammer genoeg uit Cola-ervaring), maar er gaat een dag komen waarop spuitwater niet enkel een goed alternatief is, maar gewoon dé beste drank ever. En dan komt ook de dag waarop je verlangt naar een glas plat water en niet enkel omdat het snikheet is. Echt! :-) (bij mij toch)
Ik doe ook mee aan de Verbeelding Book Challenge, al heb ik er geen leeslijst voor opgesteld; op dit moment lees ik zoals anders en kijk of het past bij een puntje, maar ik ben wel van plan om af en toe eens te kijken welke puntjes wat achter blijven en waar ik dus best een specifiek boek voor uitkies. Wel benieuwd naar jouw leeslijst, want van de boeken die je hier aanraadt zijn er al regelmatig op mijn to-readlijst beland!
Recht uit het leven en een glimlach waard. Dank voor delen!
Mooie foto’s!
Fijn hé als de kindjes blij zijn wanneer ze je zien tussen de andere ouders. Ik vind die big smiles ook altijd heerlijk wanneer ik ze ophaal.
Met dat lezen doe ik ook mee…’t Eerste boek is hier ook achter de kiezen.
Fijn weekend.
‘en heb ik een nieuw favoriet moment van de dag: de halve seconde waarop hij uit de klas komt met zijn boekentas op zijn rug en mij spot in de gang’
Dat vind ik ongelooflijk herkenbaar. Het gezicht van mijn kinderen als ze me zien op de speelplaats: dat kan een volledig mislukte dag goedmaken.
Ja, als je broer zo trouwt dat doet wel iets, surtout als je er maar één hebt!
Het moment vroeger dat ik mijn oudste ging afhalen bij de schoonthuis zag er zo uit : kleine uk, zittend in de etalage van de zaak, tussen de zedige (mijn preutse schoonmoeder deed ze ondergoed aan) mannequins, tutje in de mond, kaike (knuffeldekentje) in de hand, en haar dan zien recht veren en gesticuleren omdat ze mij zag aankopen. Dochter is ondertussen 19, heeft nog altijd haar kaike (grote troost in examentijden) en mensen vragen mij nog steeds als ze ons samen zien of zij het was die altijd in de etalage zat.
Jij ook een fijn weekend! Ik ga straks voor het eerst in jaren naar de bibliotheek omdat mijn hernieuwde boekenhonger teveel geld kost. Allemaal jouw schuld! ;-)