Een stoel, een kleine tafel met de doos kleenex op waarvan ik altijd dacht dat ik ze niet nodig zou hebben, tot het tegendeel weer eens werd bewezen met de soundtrack van mijn gesnotter op de achtergrond. En ik dus, rillend van de stress: “Ik heb overal pijn“.
“Wat heb je de laatste tijd allemaal gedaan voor jezelf?“, vroeg zij dan. “Echt alleen voor jezelf. Waar heb je energie uit gehaald?“. Waarop ik zo lang moest nadenken dat het nadenken het antwoord op de vraag was. En ik een opdracht mee naar huis kreeg: doe eens meer voor jezelf. Ge moogt. Ge moet zelfs.

Sinds mijn psychologe me de vraag zo expliciet stelde duiken er vlaggetjes op in mijn hoofd als het weer eens zover komt. Als mijn spieren zich opspannen als staalkabels onder te grote druk en mijn hoofd vol grijze watten zit en ik merk dat ik honderd treurige klaagzangen heb klaarzitten voor bij de vraag “hoe is’t?”. Op die momenten springen de rode vlaggen sneller omhoog dan vroeger. Dan weet ik: ha, ik ben er weer eens in geslaagd om een te lange periode alleen maar dingen voor anderen te doen, en mezelf te vergeten. Dan is er vooral geweldig veel energie uit me gezogen, en ben ik vergeten om mezelf en mijn vermoeide hoofd aan de lader te hangen. Batterij zo goed als plat. Please recharge.

Dan moet ik tijd maken voor een lang bad met een goed boek en het perfecte badschuim voor het uitverkoren moment, niet snel snel maar zo traag mogelijk, misschien zelfs midden in de dag. Omdat een bad dat zo lang duurt dat mijn handen alleen nog maar uit rimpels bestaan soms knopen in mijn maag oplost waarvan ik niet eens doorhad dat ze er zaten. Dan moet ik mijn ochtend weer eens vaker beginnen met een rustige kop koffie en mijn iPad met Zite, want ik kan zo hard genieten van tijd voor inspirerende blogposts als klein cadeautje voor hart en hoofd.

Dan is er hoge nood aan een wandeling door de stad op mijn alleen, of een dinertje met mezelf of iemand die ik al te lang niet meer heb gezien. Dan moet ik boekjes lezen zonder aan mijn werk te denken, of naar een tentoonstelling die ik al zo lang wil zien maar waar echt geen tijd voor was. Door kookboeken bladeren, ook, met genoeg tijd en aandacht voor elke pagina, of een avond op de tjool met vriendin J., zo’n avond die altijd eindigt met een meedogenloze kater die ik zeker niet zou hebben maar het wel dubbel en dik waard was.

Het blijft een van mijn vele leerprocessen, afremmen. Sinds mijn moeder stopte met leven op haar zevenenveertigste ben ik nogal iemand van de vooruit. Soms ben ik jaloers op geruster gestemde zielen die al hun dromen en ambities opsparen tot na hun pensioen, omdat ze er zo hard van overtuigd zijn dat dat pensioen een zekerheid is waar ze nu eenmaal recht op hebben. Ik ben zelf een beetje teveel gemangeld om die zekerheid van tijd en gezondheid te bezitten, maar dat wil daarom niet zeggen dat ik mezelf moet opblazen voor het zover is, natuurlijk.

Ik moest dit weekend plots denken aan mijn vader, die in mijn kindertijd vaak een siësta deed, zo tussen het middagnieuws en de koffie met een koekje. “Ha, tijd voor een siësta“, zei hij dan, waarop hij alles liet voor wat het was en zich verder specialiseerde in zijn dierbare hobby terwijl de wereld bleef draaien. Hoe de max was dat eigenlijk niet, dacht ik, dat hij dat gewoon deed. En dat ik mezelf misschien ook wat vaker moet opleggen op minstens een uur vooral niks nuttigs doen. Een mentale siësta, omdat een echte nog een brug te ver lijkt, en ik daarnaast ook gewoon net zo misselijk word van ontwaken na korte slaapjes als van nachtelijk getjool met vriendin J.

Moraal van het verhaal? Doe eens wat meer voor uzelf. Ge moogt. Ge moet zelfs, nondedju.

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project van Activia. Zin om mee te doen? Registreer je dan op deze site en dan krijg je ook een uitnodiging voor het slotevenement op 8 maart.

Oon en ik zijn er een maand geleden met een klein stresske aan begonnen, want het was toch wel een beetje aftasten of jullie wel zin zouden hebben in een maand vol bloguitdagingen. Maar amai, dat hadden jullie. Er waren zoveel boeiende blogposts en leuke instagrambeelden dat ik de hele maand heb gedacht dat ik per week een dag extra zou nodig hebben om ze allemaal de aandacht te geven die ze verdienden.

Sinds gisteren staat de laatste uitdaging online bij Oontje, en die is fantastisch om mee af te sluiten, vind ik. Jullie moment van ontspanning, wat houdt dat in? Ik blog morgen over dat van mij.

Oh, en er is ook weer een supercoole instagram challenge, die ik zo hard ga missen als deze maand voorbij is. Kunnen we die niet doortrekken voor de volgende zeven maanden ofzo, Oon? Waarom moeten leuke dingen altijd eindigen?!

De blog brunch komt ook steeds dichterbij, en we kunnen ondertussen al officieel bevestigen dat die doorgaat bij Bar Bidon in Gent. Zondag 8 maart, tussen 11 en 15 uur, is iedereen die heeft deelgenomen van harte welkom om samen met ons na te praten, te brunchen en nog een paar dingetjes te doen die ge daar wel zult merken. Het ziet er in elk geval heerlijk uit, en wij kijken echt keihard uit naar de afsluit en de ontmoetingen met de mensen die we de laatste maand hebben kunnen volgen. De plaatsen zijn beperkt, en registreren kan hier.

Zo benieuwd wie er zal zijn, dus laat zeker iets weten in de comments als je bent ingeschreven!

Shortcut 1: mails beantwoorden in de binnenspeeltuin.

Week 3 al weer van de #boostyourpositivity challenge van Activia. Eerst en vooral: het is al zo leutig geweest om door te klikken naar alle blogposts die de afgelopen twee weken zijn geschreven, en alle instagrambeelden die binnen het thema werden gedeeld. De afgelopen twee weken overtreffen nu al al onze verwachtingen, en dat heeft enkel met jullie geweldige enthousiasme te maken. Dus superbedankt, want zonder jullie was het veel en veel stiller geweest op de site en in de blogosfeer.

Deze week mag ik weer een uitdaging voorstellen, deze keer onder het weekthema “day to day”. En die luidt:

Hoe zorg jij ervoor dat alles blijft bollen? Heb jij trucjes die ervoor zorgen dat je nooit te laat komt, dat je ondanks je drukke leven toch twee keer per week in de fitness opduikt, dat jij altijd iets op tafel kunt toveren als er onverwacht vrienden langskomen, of een ander talent waarvan mensen denken: hoe doet die dat toch?

Deel je kennis met ons, stervelingen die er misschien minder goed in slagen om bepaalde zaken gebolwerkt te krijgen. Voor deze uitdaging ben ik op zoek naar jouw shortcuts, je lifehacks, de kleine dingen die jij jezelf eigen hebt gemaakt om dagelijkse taken en beslommeringen net iets vlotter te laten lopen. Denk culi, maar net zo goed dagelijkse organisatie, opvoedingstips of financiële planning. Misschien ben jij heel goed in vechtende kindertjes uit elkaar halen, of heb je de ultieme tip om weessokken de baas te blijven. Maakt niet uit wat het is, zolang we er maar iets uit kunnen leren.

Schrijf er een blogpost over, of drie, deel foto’s op instagram, maak een videotutorial of een stappenplan om ons iets bij te leren, en dan komen wij lezen.

Er is ook weer een instagramchallenge die vandaag start en tot vrijdag loopt, want laat ons eerlijk zijn: die instagram challenges zijn een erg leuke extra bij het project geworden.

Later deze week post ik mijn shortcuts. Heel veel plezier ermee!

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project van Activia. Zin om mee te doen? Registreer je dan op deze site en dan krijg je ook een uitnodiging voor het slotevenement op 8 maart.