lilith speelt the waiting game

IMG_6277

Nog een paar dagen en de datum die al maanden aangekruist staat in mijn hoofd als waarschijnlijke bevallingsdatum is een feit. Vorige keer ben ik een kleine week na die datum ingeleid, dus ik hou rekening met dat scenario bij bevalling twee, al zou ik stiekem liever eerder bevallen en niet ingeleid worden. Tegelijk is het dubbel: Dexter was zelfs met een week overtijd zo’n kleintje dat ik alle kansen op nog wat extra gewicht en lengte wil benutten. Hoe langer bij mij, hoe steviger om aan haar avontuur te beginnen, denk ik dan. Al weet ik dat je ook dat niet in de hand hebt.

In elk geval: ik ben thuis, en officieel klaar met werken. Veel meer dan wat rondlummelen, Dexter van school halen, in de zetel liggen Netflixen of naar indrukwekkende TED Talks van Monica Lewinksy kijken (wie hem nog niet zag, doen!) lijkt er niet meer van te komen. Mijn nachten zijn al maanden lastig, waardoor mijn leesconcentratie niet meer toereikend is voor meer dan iets van niet al te ingewikkelde non-fictie. Ik heb te weinig energie voor zware nestdrang met poetsen en schrobben en ontsmetten, dus ook dat valt af, en voor de rest zijn we eigenlijk overal klaar mee. De kleertjes zijn gewassen, de koffers gepakt, de traktaties liggen klaar, de diepvries is gevuld als voor een oorlogswinter, de geboortekaartjes zijn goed voor druk, het wiegje is gedekt. Ik had gehoopt dat ik wat blogposts zou kunnen fabriceren zodat ik wat reserve heb staan voor na de bevalling, maar neen: attention span short en energy levels low. Het zal van het moment zelf moeten komen. Ook goed.

IMG_6263

Het is een rare periode, vind ik. Die waarin je net zo goed binnen een uur naar het verloskwartier kunt moeten vertrekken als nog twee weken geduld moet hebben. Wat deden jullie tijdens jullie zwangerschapsverlof, eigenlijk?

Reacties

  1. Wachten :-)
    En wat jij doet. Nog even genieten van “de stilte voor de storm”. De nachtrust die je niet hebt overdag proberen inhalen door het vooral rustig aan te doen.
    Bij Joanna ben ik ingeleid omwille van zwangerschapsvergiftiging, op 40 weken en 2 dagen. Ze was in de verste verte nog niet van plan eruit te komen: http://denbuiten.blogspot.be/2015/10/20-maart-2013.html
    Ellie kwam dan weer 5 dagen te vroeg. Toegegeven, dat hadden we zelf wel wat in gang gezet (you know, het enige bewezen natuurlijk “middeltje” dat wel eens weeën zou kunnen opwekken ;-)): http://denbuiten.blogspot.be/2015/10/8-oktober-2015.html .
    Alles kan!
    Spannend!!!

  2. ik

    Alleen bij nummer 2 net geen veertien dagen over tijd gegaan, en ik vond dat echt niet leuk.. want het is zoals je zegt: alles is klaar… en elke ochtend sta je toch wel op met de hoop, het voorgevoel, de wens dat het vandaag wel eens zo ver zou kunnen zijn, dus verre uitstappen doe je dan toch niet meer… om dan ’s avonds te denken: dedju, ik had wel nog naar zee kunnen gaan, of naar ’t stad, of naar… ik herinner me van die periode dat ik heelder dagen eigenlijk niets deed, behalve dochter naar school brengen en terug gaan halen, maar ook dat was na een tijd niet meer zo tof, want steeds opnieuw moeten horen dat iedereen zag dat het voor elk moment zou kunnen zijn… achteraf heb ik wel vaak gedacht: ik had wat meer moeten genieten van dat heerlijk niets doen, want zo dikwijls maak je dat niet in je leven mee: ongestoord mogen lummelen, dus ja…

  3. Nele

    Eens de 40 weken bereikt waren (wat een gigantische overwinning was want bij mijn eerste zwangerschap lag ik plat in de kliniek vanaf week 27!), ben ik fysiek ‘in actie geschoten’. Kuisen, trappen op en af, koken, lange wandelingen….
    Een week later besloot ik dat ik wilde ingeleid worden want ik was het beu. De dag voor de datum van inleiden ben ik alsnog natuurlijk bevallen, in een sneltreinvaart. Op een uurke was onze zoon er en dat schijnt wel vaker te gebeuren bij een tweede. Haast u dus maar als de weëen beginnen. Succes!!! Ik ben zo benieuwd naar haar naam!!! Ik gok op Lou of Jools.

  4. Valerie

    Ik was drie weken thuis voor de bevalling en ik heb daar met volle teugen van genoten. Ik kijk daar nog steeds met veel plezier op terug. Zaaaalige tijd. Kind 1 droppen aan de crèche, thuis boekje lezen, slapen, wandelen, in ’t stad lunchen,… Alles op het gemak, niets moet alles kan, oooohhh ik heb heimwee!

  5. Wachten wachten wachten …. oh wat ging de tijd traag. Een beetje rondslenteren, gaan liggen, nog een beetje rondslenteren. … succes x

  6. hihi, ik doe met je mee! Al moet ik wel nog de lakentjes die naast het wiegje liggen er ook eens inleggen en wil ik nog doopsuiker doosjes vullen. Maar pfff, zo met je voeten omhoog is leuker eh :). Zullen we samen zo beetje suffen in de zetel?

    (ik heb ook een inleidingsdatum vaststaan voor volgende week en ik duim duim duim dat baby net ervoor spontaan komt…we zullen zien)

  7. Koekjes bakken met de dochter, verhaaltjes voorlezen, schilderen & knutselen (kerstvakantie!), kuisen, koken, wachten, naar den Delhaize, de zoo en de Meir fietsen (dat laatste was wel het slechtste idee ooit, wegens kerstavonddag, maar ik moest en zou nog een nieuw oogpotlood gaan halen), slechte TV kijken, maar ook goeie (TedX van Ina May Gaskin), lummelen, nog eens checken of er geen gaatjes zaten in mijn bevallingsbad (katers enzo), beginnen aan een gehaakt dekentje en daar echt nog veel aan haken (op 39w, de 8 weken die volgden haakte ik ongeveer 4 steken) en een beetje bloggen (vooral voorbereiding van de doopsuiker en geboortekaartje-verhalen die intussen gepost werden). En heel veel zeggen tegen iedereen: Nee, ik ben nog niet bevallen, laat mij met rust.

  8. Wolf

    6 lange dagen heb ik vorig jaar in mei nog moeten wachten, eens D-day voor de geboorte van dochterlief was gepasseerd. Ik was zo ongeduldig en gestresseerd met een inleiding in het vooruitzicht (want veel pijnlijkere weeën, volgens iedereen die ik ken die kan vergelijken). En het allerergste: AL.DIE.BERICHTEN.DE.HELE.TIJD!!

    Achteraf gezien had ik er veel harder van moeten genieten, van die stilte voor de storm. Maar kijk, een daguitstap op 1.5 uur rijden van huis, een bezoek aan de frituur en een Eurosongfestival later begon het dan toch allemaal spontaan, en zette ik onze dochter via de natuurlijke weg op de wereld. Heel blij dus dat ik toch geduldig genoeg ben geweest.

    Succes met in spanning afwachten, bevallen en al wat erna komt!

  9. Kim

    Geniet van de stilte, doe veel dutjes, trakteer uzelf op een bezoekje bij de pedicure, knuffel Dextermans
    Slechte nachten: I hear ya! Ukkie heeft de boel weer eens verbouwd vannacht, ik sta innerlijk vol blauwe plekken, denk ik. En ik heb geen idee hoe dit nog 2 maanden verder moet. De ribben zijn al bereikt en ik wil niet dat hij zakt, want dan riskeer ik met die ‘placenta previa’ weer in het ZH te belanden met een bloeding (en het risico op vroeggeboorte of in observatie totdat het zover is).
    Ik heb al mijn mentale energie en concentratie nodig om mijn werk wat fatsoenlijk te doen, dus ook hier komt er voor de rest niet veel meer in huis. De bib-boeken liggen hier misnoegd naar mij te staren en halverwege een draft blogpost is de fut op.
    Nestdrang is ook hier iets wat ik (moet) laten voorbijgaan. Gisteren het geriskeerd om wat te beginnen rommelen in de kasten en die buik protesteerde nogal snel. Rap terug gaan zitten, dus. En dat terwijl ik hier het ganse kot onder handen wil nemen.

    Veel succes!

  10. Op 31/1 opnieuw mama geworden, netjes een dag voor de uitgerekende datum. Mijn dagen voorafgaand aan haar geboorte waren eerst ook erg passief (niet abnormaal want ’s nachts deed ik amper een oog dicht) maar sloegen ongeveer 3 dagen voor haar komst om in een vorm van ongeduld-en-nestdrang: per se gaan wandelen met 3-jarige grote-zus-in-spe, naaiprojectjes opstarten, baby garderobe nog maar es herplooien / ophangen, thuis rondlopen als een kip zonder kop, per se lege wasmanden willen, etc. De avond waarop mijn weeën begonnen zijn was nog het ergste van al: doelloos en onrustig thuis rondlopen, niet erns stil/afgepeigerd in de zetel kunnen blijven zitten voor tv…
    Geniet dus nog even van je zombie-toestand! Ik snak hier naar momentjes rust met twee kindjes: de oudste mist de oude routines en onverdeelde aandacht en wil bij ALLES betrokken worden als het haar zus betreft en kleine zus kampt met reflux en/of een allergie waardoor rondwandelen met haar tegen mijn buik zowat het enige is wat ik op een dag doe – zucht
    Ik hoop dat jullie meisje niet meer te lang op zich laat wachten en een wolk van ern baby is! Toi toi toi!

  11. ik ging er bij de tweede zodanig van uit dat ze te laat ging zijn, dat ik o.a. nog naar het nieuwjaarsetentje van het werk ging nà de uitgerekende datum. Ik deed dutjes nu het nog kon, lummelde rond in huis, keek filmpjes, genoot extra van zoontjelief, stak al wat gerief in dozen (2 maand later was een verhuis gepland)… De dag voor de inleiding deed ik een heel grote wandeling in de sneeuw in de hoop het in gang te zetten, want dat natuurlijke middeltje én 2x strippen had geen effect. Dus had ik (alweer) blaren op mijn voeten tijdens de inleiding zelf. Ik had serieuze schrik voor die inleiding omdat ik de eerste keer slecht reageerde op de hormonen, maar de tweede keer was er niet mee te vergelijken. Ik kwam alleen toe op de materniteit (manlief moest eerst nog zoontje naar de crèche brengen) en zei meteen dat ik de vorige keer een slechte ervaring had ermee en ow boy, het verschil kon moeilijk groter zijn. De vroedvrouwen waren lief, het verhogen van de dosis mocht op mijn eigen tempo, ze kwamen een klapke doen, die dosis werd een poosje niet meer verhoogd omdat manlief een platte band had en nog langer onderweg zat en ga zo maar door. Het werd weer een inleiding, maar de tweede keer was het wel een heel vlotte bevalling, zo van het soort dat mensen je toewensen en waarvan je na een moeilijke eerste keer amper kunt geloven dat ze bestaat. Zo’n bevalling wens ik jou toe, of ze nu ingeleid wordt of spontaan komt.

  12. Ik wachtte en kwam gek. Axelle was namelijk twee weken te vroeg dus eerst flipte ik op het feit dat ik niet weer op 38 weken wou bevallen, maar daarna kwam hij toch niet op het moment dat ik er klaar voor was. Dus eerst sliep ik veel en wachtte ik (als een gek dus) maar uiteindelijk had ik het gehad met wachten en begon ik terug vollen bak te naaien en dingen te doen (omdat ik dat rusten nu éénmaal beu was.) Uiteindelijk besloot ik op een zondagmorgen te voet naar de bakker te gaan, met de fiets (en kind achterop) naar de Ledebergse markt te gaan en ’s middags ook nog eens met datzelfde kind naar het speelplein te wandelen, daar te spelen en dan terug… ’s avonds had ik een beetje rugpijn, ’s nachts kwam mijn eerste wee, vijf uur later was Baptiste er :-)

    succes allesinds, dat ze komt dat is zeker ;-)

  13. Bezigheidstips kan ik niet geven, wegens nul komma nul ervaring, maar ik wou gewoon even zeggen dat we het maar al te goed zouden begrijpen als het even wat stiller op je blog. Maak je daar maar geen zorgen over. Ik hoop alleen maar dat we een schone foto te zien krijgen van het kleine meisje ;-)

  14. Bij Kind1 ben ik bevallen op 37w5d, met nog een week werken in het vooruitzicht. Heel mijn week waar ik naar uitgekeken had om ongegeneerd te shoppen en te tutten en te rusten viel dus in een keer weg. Bij Kind 2 bevallen op 38w5d, net 3 dagen in bevallingsrust. In die drie dagen heb ik vooral geslapen en afgeteld. Ik vond er niets aan, aan dat wachten. We hebben dan ook alle truken van de foor geprobeerd om iets te stimuleren. Te vergeefs, baby beslist zelf wanneer de tijd rijp is :-) En bij de zwangerschap van Kind3 en 4 moest ik al thuisblijven vanaf week 26. Na een drukke ochtendspits met de oudste twee kleintjes kon in alleen maar neerliggen en rusten om voldoende energie te hebben voor de avondspits. Ik heb massa’s Vitaya en Vijf gekeken (waarom bestond TLC dan nog niet!) en ik heb er een verslaving aan Clash of Clans (zo’n spelletje op de telefoon) aan overgehouden. Succes met het aftellen!x

  15. Ik ben bevallen 2 dagen na mijn uitgerekende datum, en was daarvoor 2 weken thuis. Ik heb die eerste dagen als een gek gepoetst, om na 2 dagen heel de dag niks te doen en mij gefrustreerd liggen afvragen wanneer de baby zou komen. Ik had beter nog wat genoten van het niks doen en de rust ;-). Ik zou dat nu dus wel proberen doen: genieten van het niks doen! Doe dutjes, probeer nu al wat in te halen van wat er binnenkort te weinig zal zijn. Drink theetjes, eet lekkere dingen (het maakt nu toch niet meer uit) en vooral relaxen en voorbereiden op wat komen gaat ;-) en RELAX. Oh en zo spanneeeeeeeund!!!

  16. Wandelen. De eerste kwam bijna 14 dagen te laat en ik vond dat helemaal niet erg. Nam de bus naar t stad en wandelde wat rond. Mensen vroegen: voor wanneer is’t en als ik antwoordde: gisteren, bekeken ze me of ik gek was. Tja, ge moet toch niet binnen blijven he? De tweede was te vroeg en ik was ECHT nog niet klaar. Ook niet uitgerust voor de bevalling. Dus tja, het is inderdaad een rara staat van zijn, maar voor je ’t weet is dat ook weer voorbij.

  17. Evi

    Boodschappen doen en koken tegen ’s avonds, verder overdag een mix van tv-kijken, wat lezen (voor zover de concentratie het toelaat), rondsurfen, dutjes, af en toe eens gaan lunchen met de hubby (zalig!), en de afspraken bij kine, vroedvrouw, gynae… Al veel plannen om te naaien ook, maar de goesting ontbreekt dus laat ik het maar voor wat het is :) Ik vind het ook wel rare dagen, maar tegelijk zeer chill en geniet er dus wel van! Veel succes met je bevalling alleszins, Kelly!! Dat die meisjes maar gauw komen 😊

  18. Dochter1: 8 dagen na de uitgerekende datum geboren. Wat heb ik gedaan tijdens mijn verlof? Veel gebreid! En gekuist :)
    Dochter2: 9 dagen na de uitgerekende datum geboren. Wat heb ik nog gedaan na mijn uitgerekende datum? Een ziekenhuisrondleiding (wanneer zou de baby moeten komen? ah, drie dagen geleden, schitterende gezichten :)), een trouwfeest (met een nerveuze bruid die mij meermaals op het hart drukte om toch maar niet dan te gaan bevallen!), opnieuw veel gebreid, veel gewandeld, en gespeeld met Dochter1.
    Ik had dan ook het geluk lichamelijk niet te merken dat ik zwanger was (op die dikke buik na dan).

  19. Oooh ja. Ik had tweemaal een gigantische buik (en dito baby) en men voorspelde tot vervelens toe dat ik zéker mijn datum niet zou halen. Maar je raadt het al, jawel, ik ging zelfs overtijd. Na dochter 1 was ik dat dagelijks gemem en gecontroleer zodanig beu dat ik bij dochter 2 gelogen heb over de VBD. Ik zei tegen iedereen dat ik “eind maart” moest bevallen terwijl het eigenlijk 23 maart was *oeps*.
    Tips om u bezig te houden heb ik niet. Bij dochter 2 is het vanzelf in gang geschoten. De maandag ben ik op babybezoek geweest bij een vriendin en ik schrok zo over hoe klein dat baby’tje was dat ik dacht “ik heb zeker te weinig kleine kleertjes voor mijn boeleke” (iedereen zei dat het een giga baby ging zijn dus had ik enkel maat 56). Vijf winkels gedaan, niets naar mijn goesting gevonden, en dan maar terug naar huis. Volgende avond begon het :-).

  20. Ik was bij beide zonen uitgerekend voor 15 november.
    Ik had bij beide zonen m’n laatste werkdag op 30 oktober.
    Bij beide zonen zijn de weeën rond 19u ’s avonds op 30 oktober begonnen.
    Beide zonen zijn op 31 oktober geboren.
    Wachten? Wat is dat? ;-)

  21. Buitenmus

    Onze dochter kwam 10 dagen te laat, gelukkig op tijd om niet ingeleid te moeten worden. Waar hield ik me mee bezig? Het geboortekaartje afwerken (wij hadden geen haast precies…), genieten van het gewriemel in mijn buik en véél rusten. En me ergeren aan iedereen die vroeg of ik nog niet bevallen was. Ik keek op den duur nog maar 2 keer per dag op mijn gsm. Maar ik heb er eigenlijk wel van genoten, van die laatste weken tijd.

  22. Zoon was 5 en dochter 10 dagen te vroeg dus wachten was er hier niet bij. Het leukste wat we gedaan hebben, was de avond voor de dochter kwam uitgebreid gaan eten in een fancy resto om ons 10 jaar samen te vieren. We waren 3 dagen te vroeg, gelukkig anders had het toch de eerste maanden niet gelukt.

  23. Ik ging altijd overtijd (buiten 1 keer niet van de 10)en dikwijls meer dan negen dagen.
    Dan ben je het beu, maar je kan alleen maar wachten.
    Ik deed meestal (of probeerde dat want niet alle zwangerschappen was ik fit tot op het einde)gewoon wat ik altijd deed. De dagen doorkomen met het huishouden, kindjes, wandelen, boodschappen doen en online shoppen. Bij een paar ging ik ook naar de kapper (bij één een dag voor ze zich aankondigde ’s nachts) en bij ééntje heb ik mijn teennagels nog laten doen (vijlen en lakken een week voor ik bevallen ben)vlak voor de bevalling (kreeg ik nog een opmerking over tijdens de bevalling: dat was bij Thijs :-)). Wat ik NIET meer deed was telefoontjes beantwoorden. Eén keer was een toekomstige meter zo in haar gat gebeten daardoor dat ze geen meter meer wou zijn: pfff. (dat was bij Niels: toen heeft mijn beste vriendin het meterschap overgenomen). Een tip als ik mag. Ga nog eens naar de kapper ook al ligt dat ongemakkelijk in die stoel met die dikke buik. Ga nog eens lunchen met een vriendin of nog eens uit eten met je man. Laat je nog eens lekker verwennen of misschien een beetje raar. Boek last minute twee dagen een dagje aan zee of een stad.
    Denk altijd: binnen het uur ben je binnen je eigen vertrouwde omgeving moest het toch nog in gang schieten…en je gaat zien. Net dan ben je ontspannen genoeg om te bevallen.
    Ik wens je een ‘goede’ bevalling toen en een schoon kindje.

  24. De enige keer dat ik vroeger ben bevallen dan mijn datum was ik trouwens met niets klaar. Geen bed, geen geboortecadeautjes (dat heb ik nog allemaal gedaan de uren voor ze geboren werd: wel een goede afleiding!), … Zij was in tegenstelling tot de anderen gewoon drie weken vroeger… Ze woog ook het lichtste en was het kleinste. Het school werkelijk 1 kilo !!

  25. Heleen

    Ik ben van geen van beiden aan mijn uitgerekende datum geraakt, mijn bevallingsverlof was zelfs nog niet begonnen. Ook sneu en niet zo’n goeie start voor de kleintjes, zeker met een verblijf op neonatologie erbij. De tweede keer hadden we zelfs nog maar een vaag idee voor een geboortekaartje. Maar dat gevoel van niet mee durven buiten komen omdat je water misschien in de winkel zou breken (stel ik mij altijd voor :) ), heb ik dus nooit meegemaakt.

  26. Rond deze tijd vorig jaar, ongeveer gek worden :). Het duurt nu echt niet lang meer, ik ben zooooo benieuwd! En ik wens je de prachtigste bevalling en een fantastische start. Go dochter!

  27. Michele

    Ik had nog keiveel te doen tijdens die 2 weken, wegens veel te druk op het werk voor mijn zwangerschapsverlof, dus heb niet veel kunnen rusten, maar ik voelde me ook heel goed, dus ik heb heel mijn huis langs de kanten gedaan, kasten uitgemest, urenlang gaan shoppen (jaja, dat lukte nog), diepvries volgekookt etc. Achteraf wou ik dat ik wat meer op mijn gat had gezeten, want boy, wat waren die eerste weken (maanden) vermoeiend ! Ik zou nuvan’t begin mijn kleine bij mij in bed leggen, maar ik durfde dat de eerste keer niet, en eens ik wel durfde kwam ik echt wel aan veel meer slaap toe !

  28. oooh lilith, ik zit te trappelen in uw plek :-) ik las mooie geboorteverhalen op internet voor een positieve instelling en jouw blog (maar die ken je al :-) ). en verder liep ik het parkje op en neer denkende: “het is misschien de laatste keer dat ik hier loop met de baby binnen en niet buiten. zouden de bomen er dan anders uitzien? zou de lucht dan nog even blauw zijn? kleintje, kom eruit dan laat ik je de bomen zien. euh, nee, blijf er maar , nog efkes, of toch niet, of wel, of nee kom toch maar!” afgewisseld met: “pff kheb nu al geen zin in al dat bezoek” (u weze een misanthroop of u weze er geen niewaar) :-D
    all the best darling :-) het zijn mooie dagen om je in een warm bolletje te rollen met een nieuw nestdiertje op je buik

  29. Mijn zwangerschapsverlof begon helaas veel vroeger dan gepland. Wegens een bloeding in de 4e maand moest ik vanaf dan verplicht platte rust houden. DAT is pas saai! De hele reeks Friends vloog er 3 keer door, Grey’s anatomy heb ik ook 2 keer gezien, alle disneyfilms en chickflicks moesten er aan geloven(en tranen met tuiten huilen daarbij, dat ook). We hadden toen net een weekendje Ieper geboekt met een bongobon, maar ik vertikte het om dat af te zeggen want wie weet wanneer we die kans nog zouden krijgen. We hebben er toen wel van genoten, alles op het gemakske. Van bankje tot bankje gestrompeld en langer op die bankjes gezeten dan effectief gewandeld. Maar het was toch plezant. :)

  30. Ik kwam eigenlijk eens piepen of ze er al was. Niet dus. Wachten… ’t is te lang geleden bij mij (je wordt ouder mama), maar ik denk dat ik toen vooral boeken las en mijn dagen op het terras in de schaduw doorbracht (2 zomerkinderen hierzo). Ik wens je alvast een vlotte bevalling, en veel plezier met aftellen intussen!

  31. JokeS

    Gho… Wat heerlijk moet dat zijn… Alles klaar… Zwangerschapsverlof… Nooit meegemaakt: de eerste kwam 6 weekjes te vroeg.
    Geen kaartjes, nog geen enkele kleertjes, geen doopsuiker, geen wiegje, geen kamertje, zelfs geen eigen slaapkamer, maar een bed in de living (nog midden in een verbouwing), geen valies die klaarstond, … Ik vertrok – letterlijk – met een paar kousen richting ziekenhuis nadat mijn water onverwacht brak. En ik ging nog zoveel doen! Nog een weekje moest ik werken en dan was ik 5 weekjes thuis om alles voor te bereiden!!

    Kaartjes gekozen in het ziekenhuis,
    Doopsuiker werd snelsnel in doosjes gestoken in het ziekenhuis,
    Mijn oude wiegje werd van de zolder gehaald,
    Kleertjes werden samengeschraapt door m’n ouders en schoonouders (ik had geen vriendinnen met kinders ),

    En weet je wat: die mega-super-perfectionistische ik heeft dat allemaal overleefd!

    Een tweede keer dacht ik dus sneller: laten we alles in orde te brengen. Uiteindelijk brak m’n water 2 dagen voor m’n laatste werkdag. *verdorie toch*

    Deze keer was ik wel beter voorbereid: er waren al kaartjes (dezelfde als bij dochter één, alleen het wintertafereeltje – was ik daar al vanaf!) er stond een valies klaar, kleertjes had ik ondertussen (toch enkele, want de meesten waren geleend…), en de rest: dat deed de vriend wel als ik me enkele daagjes verveelde in het ziekenhuis.

    Gho.. Blij dat ik er vanaf ben ;-)

    Ondertussen wel twee superflinke dochters van 5 en 4!

  32. Ik heb bij beide kinderen geen zwangerschapsverlof gehad, want ik heb een eigen zaak. Zelfs in mijn kraambed lag ik stiekem met de laptop op schoot zodra de kraamverzorgster de deur achter zich dicht getrokken had. Doe rustig aan!

  33. Ikke

    Op mijn uitgerekende datum stond ik de ramen te wassen :). Ik moet wel bekennen dat ik ze daarna niet meer gewassen heb… en dochterlief kruipt bijna. Energie = nog steeds 0! Geniet van die laatste dagen stampjes in de buik, van die heerlijke eerste babygeur, die grimassen die zo’n pasgeborene kan trekken… En post snel een foto als ze er is ;). Uitgebreide blogposts, laat die maar achterwege de eerste tijd want met twee kindjes zal je wel weten wat te doen!

  34. Bij de eerste had ik toch wel wat nestdrang, maar moest ik ook meer rusten. Ik deed dus niet meer dan jij.
    De tweede kwam 2 maand te vroeg, toen dacht ik nog niet aan bevallingsrust. Niets was klaar.
    Wens het niemand toe, maar ook dat is allemaal goed gekomen.

  35. Hier verliep het anders. Ik was nog niet toe aan de uitgerekende datum en werd ingeleid door vermoeden dat mijn dochter ziek was. Wat helaas ook waar bleek te zijn. Dus we wisten wanneer. Al duurde het geheel nog drie dagen, maar echt het lange wachten is hier niet geweest. Kan me wel voorstellen dat je op een gegeven moment zoiets hebt van laat maar komen, hoezeer langer in de buik voor de baby niet nadelig is.

  36. Fijne tijd. Zelf 5 keer bevallen en de pijn ben ik vergeten. Zo’n versgeboren baby’tje zou ik ook nog eens willen wiegen …
    succes!

  37. Ik was van mijn beide kinderen thuis vanaf drie maanden zwangerschap omwille van het risico op het werk. Ik genoot van elk moment rust en tijd voor mezelf. Maar die laatste maand is er idd teveel aan. Dan mag het eigenlijk zo snel mogelijk bevallingstijd zijn….

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>