Het was allemaal stomweg gekomen. Ik had Het Zesde Metaal nog eens gezien op een klein festivalletje in mijn stad aan het einde van de vakantie, en voor de zoveelste keer beseft dat ik een überfan ben van Wannes Cappelle en alles dat hij doet. Drie dagen later zag ik een poster in de bibliotheek, en omdat ik geen zin had om weer na te denken over babysits en met de jaren steeds meer kan genieten van dingen alleen doen checkte ik bij mijn lief of hij het zag zitten om de avondshift alleen te draaien. No biggie, aldus mijn lief.
En dus bleek ik gisteren zowaar op de eerste rij te zitten, met een vriendin naast mij wiens man ook een ticket voor haar alleen had geboekt en dat toevallig net naast de stoel van mij had gedaan. Wat zijn de kansen? Op schoot bij Wannes en de geweldige harmonie Ypriana had ik een van de beste avonden in lang.
Ik kan er niet over wat een talent die kerel heeft. Hoe hij snaren raakt zonder daar luid voor te moeten roepen. Hoe alles even hard aankomt met een klein gitaartje als onder begeleiding van een enorme harmonie. Al moet ik wel toegeven dat ook die harmonie zo indrukwekkend was, en de arrangementen alleen al voldoende waren om stil achter te blijven. En het hielp ook dat hij begon met het nummer dat al weken in mijn hoofd leeft, mijn persoonlijke anthem voor een mildere herfst.
‘ik e geleerd oe da j’ook kiest
daj soms wind mee et en soms verliest
’t is gin getie da ‘k nie kan keren
toont mie uw foutn en ‘k ga u leren
dat ’t gine mens is die nooit faalt
die zonder blinn’n de mete haalt
och, ge moet da toch nie verduken
aj een kop et kunjem stuken
Het is zo belangrijk in deze tijden, dat er mannen en vrouwen zijn die iets in woorden kunnen gieten op een manier waarop het ons bereikt. Iemand die iets uit kan leggen zodat het aankomt waar het moet aankomen. Echt, in ons erte, zoals Wannes zou zeggen. Niet een beetje, maar als een stomp. Of als een duwtje. Zonder dat alles hopeloos moet zijn, want dat vind ik misschien nog het machtigste, hoe wat hij doet nooit belerend is, en het altijd ook wel hoopvol en sympathiek blijft. Zelfs als hij een ietwat fout mopje maakt over de Eerste Wereldoorlog. Misschien net dan.
Soms heb ik het lastig, als ik post dat ik een artikel heb geschreven voor de krant die die dag in de winkel ligt en mensen bijna in dezelfde seconde vragen “Nergens gratis te lezen online?”. Dan denk ik: maar lieve vriendjes en vriendinnetjes, zo werkt het niet. Dit is mijn job, ik verdien mijn geld doordat jullie betalen om mijn teksten en die van anderen te lezen. Oké, hier gooi ik het er gratis op, en misschien heb ik het zo uitgelokt, maar als jullie niet meer willen betalen voor wat ik schrijf, dan houdt het allemaal zeer snel op.
En dus wilde ik gisteren zeven cd’s kopen van Wannes en Het Zesde Metaal, als het niet was dat ik zijn cd’s al had. Vond ik dat we hem al ons geld zouden moeten toegooien, omdat mannen die naar de stad komen om pleisters op onze harten te plakken in deze tijd veel te ondergewaardeerd zijn.
Hun nieuwe komt in november uit, en nadat ik gisteren de titelsong “Calais” hoorde en mijn keel dichtsnoerde omdat het zo aankwam kan ik eigenlijk niet wachten. Tot dan gaat al de rest van mijn collectie voor de honderdste keer op repeat.
Wat jij zegt. Dat geldt allemaal voor mij ook.
En zo is m’n afspeellijst van Spotify weer een paar liedjes rijker, merci!
Ik kende de naam wel, maar nog nooit liedjes gehoord. Bij deze… Danke wi!
Dat liedje, kippenvel in ’t kwadraat. Altijd zo mooi, zo kwetsbaar, zo waar… Machtig mooi!
“Aj een kop et kunjem stuken”, ik ga dat denk ik inkaderen en boven mijn bureau hangen… Je hebt trouwens volledig gelijk, mensen die kunnen uitdrukken wat andere mensen voelen, denken en meemaken zijn broodnodig. En het is zo mooi hoe iemand als Wannes dat doet, in alle eenvoud, en zo met kop en schouders uitsteekt boven het lawaai en het geroezemoes. Less is more. Mind’r is meer.
Dit weekend toch een keertje op i-tunes grasduinen.
Al zijn de teksten voor deze limburgse vaak compleet onverstaanbaar.
Ik zag hem onlangs op Boterhammen in het Park in de mooiste zomerweek die we dit jaar hadden. De intimiteit van die liedjes in combinatie met die zonovergoten vlakte die de locatie ruimer deed lijken dan ze was, zo bevreemdend was dat. Zwetende lijven. Een paar andersvaliden die zich volle gaas smeten. En ik, ik probeerde niet te bleiten.
Het was weer af. Derde keer dat ik het zag. Eerste keer heel intiem, enkel Wannes op een klein podium. Tweede keer met harmonie in openlucht op een avond die een zomerbelofte in zich droeg. Derde keer gisteren. Drie keer anders, drie keer kiekevel. Maar mij rest de vraag, in onze superfan voor de selfie met Wantje gegaan?
Voor wie hem binnenkort nog eens wil zien spelen: Iedereen welkom op 29 oktober in zaak kadans in Aalter. Tickets slechts €10.00 Tickets en info via http://www.switchoff.be
Oooo, die komt bij mij in de buurt volgende vrijdag en de site blokkeert als ik tickets wil bestellen.
Toemme toch!
Best een onderdeeltje aanmaken in uw Ynab voor Wannes. Wannesnab.
Meestal hou ik niet zo van Nederlandstalige muziek, maar Wannes schrijft zulke mooie teksten en dan ook nog eens in het mooiste dialect van Vlaanderen. Hopelijk komt hij rap eens naar Izegem of omstreken.
voila, cd’tje besteld :-)
Ik heb dat met Bart Peeters, die heeft ook geweldig gevoelige nummers met woorden die je tot in het diepst van je ziel raken en muziek die alles magisch maakt. Enorme fan! Hoog tijd voor mij om die Wannes ook eens te ontdekken, precies :)
Die ga ik – nu ja, mijn vent is hier de geote,cd-koper van dienst – ook in huis halen! Fan fan fan.
Misschien nog een tip, ook Nederlandstalig, maar dan van in het noorden: Renée van Bavel – http://www.reneevanbavel.nl. Ook de moeite!
I hartje Wannes. Dankzij hem heb ik hier ne Wannes rondkruipen. Ale en ook wel dankzij mijn man natuurlijk. Maar als mijne zone een kruising wordt tussen mijne man en zijne naamgenoot wordt dat echt ne fantastische kerel
In DSM dit weekend als betalend abonnee ;-) weer moeten lachen met jouw essay over de zondagavonddip. ‘De zondagavond doet voor velen alle levensvreugde afbladderen als oude verf.’ Waar haal je het? :-)
Ik vond het geheel eigenlijk indrukwekkend. Deed me in elk geval wat meer stilstaan bij het feit dat al die Engelse kerkhoven, die ik achteloos voorbij fiets of ren – op den duur zie je ze zelfs niet meer wegens zó gewoon – vol liggen met jonge gasten, sommigen amper half zo oud als ik…
Ooit artikel van jou te lezen in gva? Hier valt de gva dagelijks op de deurmat :). Ik geef ook via paypall aan sommige comic artiesten die eigenlijk vrijwel alles gratis publiceren..
Lilith/Kelly, ’t is waar, ik lees hier altijd gratis mee. Bedankt voor alles wat je schrijft, zomaar, voor mij en anderen. Ik leer er heel veel uit.
Jij moet toch ook kunnen eten? De mensen die dat zeggen, hebben ook een baan waar ze voor betaald krijgen. Zij werken zeker niet gratis. Laat schrijven nu toevallig jouw baan zijn. Wel een droombaan volgens mij… Ontzettend dapper trouwens dat je alleen naar het concert ging. Dat zou ik echt nooit durven.
Ook uit te checken : http://berlaenfromzulte.be, Oost-Vlaams en boenk erop.
Heerlijke humor, eerlijke man.