- Het was een gekke week. Ik dacht aan het begin dat die in het teken zou staan van Flo haar tweede verjaardag en een presentatie die al een tijd in mijn agenda stond, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat het meeste van mijn tijd zou gaan in de telefoon opnemen en mails beantwoorden over ons huis. Het was zotjes. Echt zotjes. Ik vertel er u binnenkort wel eens alles over.
- Ik ben deze week gaan zwemmen. Dat was zo ongeveer 136 maanden geleden, net als elke andere vorm van sport. Terwijl ik in het water lag snapte ik niet goed waarom. Ik vergeet ook altijd hoeveel deugd sporten doet voor mijn druk hoofd. Ik vond het zalig, elke lengte die ik zwom, ook al zag ik het initieel totaal niet zitten om in de polar vortex te vertrekken naar het zwembad. Waarom hou ik dat soort dingen nooit vol, internet? Het is zo zo goed voor mij.
- Flo was dus ook nog eens jarig. Het was zo druk dat ik geen tijd had om te bakken voor de kindjes in de crèche en ook niet voor haar nieuwsbrief. Soms is dat zo, en dat geeft niet. De madam zit trouwens in een minder makkelijke fase. Twee enal, ge kent dat. Morgen is het verjaardagsfeest met de familie, en als ze dezelfde gemoedstoestand heeft als vandaag, dan wil ik de genodigden nu al waarschuwen. NIET. TE. GENIETEN.
- We zijn naar de kermis geweest. Dexter hengelde een gigantisch lelijk plastieken legergeweer bij elkaar tijdens het eendjes vissen. Tot zover mijn plan om vanaf nu alleen nog mooi speelgoed voor Dexter te kopen, zodat ik het in onze nieuwe crib wat meer kan etaleren in plaats van af te dekken. De kans bestaat dat deze plots gewoon oeps verdwenen is en ik weet niet waarheen.
- Er ligt vloerverwarming in de nieuwe crib. Al best ook, met die polar vortex. Die ervoor zorgt dat we van voorlopen naar weer wat achterliggen op schema gingen. Maar tot op heden niks dramatisch. We houden u op de hoogte!
Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen-challenge. Dit is dag 18/40.
Veel succes met dat mooie speelgoed etaleren! Op de een of andere manier sluipen de lelijkste dingen toch nog het eerst binnen in je perfecte-plaatje-woning :)
Dat kermisspeelgoed ook altijd, hè. ’t Mottigste dat er bestaat. Hier verdwijnt dat ook op mysterieuze wijze na een week of 2. Geen flauuuuuuuuw idee naar waar, zenneuhhhh ;)
En ivm dat sporten: eerste paar weken op uw tanden bijten en na een tijdje is het zo’n gewoonte in je leven dat je niet meer zonder kan. Cliché, maar waar ;)
Proficiat trouwens met je podcast … ik vind hem echt tof
Speelgoed van de kermis is rap kapot (oeps) of kwijt indien toch niet rap kapot.
Voor alles is een oplossing. 😊
Dat zit toch geprogrammeerd hé die 2 jaar…. ge kunt er uw klok op gelijk zetten. Duivelsgebroed worden ze dan.
Courage!
Ik heb tijden gekend van kermis-Barbies. Met wat geluk was er al een been uit tegen dat ze er mee thuiskwamen :-)
Ik heb ooit een dikke plastic spin gekozen op de kermis, gewoon om mijn ma schrik mee aan te jagen. Daar ben ik ook heel rap mijn interesse in verloren en op een dag was ze plots verdwenen…
wat meer kunnen etaleren ipv af te dekken –> wahahaha. Ik hou van goeie formuleringen.
(zei iemand die ook eens ging verhuizen, en hetzelfde had gedacht)
‘Ik ben twee en ik zeg NEE’ !! Yep, geweldige fase. Niet. Gelukkig kan ik u zeggen dat dat bij dochters van 8 jaar niet veel beter is. De puberperiode begint tegenwoordig extreem vroeg zo blijkt. Sterkte nog daar. En hieperdepiep voor Flo! En voor vloerverwarming!
136 maanden geleden, hahaha! :-)
Hahahaha, Tuur kiest daar altijd gigantisch lelijke dingen uit. Zoals een pluchen aap waar ze zowat elk kleur dat bestaat in fluovorm hebben verwerkt. En een auto die niets anders doet dan een hels lawaai maken en flikkeren met lichten.
Vloerverwarming, dat lijkt mij zo heerlijk om te hebben, he! Hier ging het niet, maar op een ander kan ik daar best jaloers op zijn. Proficiat Flo en hoera voor de interesse in jullie huis! Blij dat die polar vortex ook alweer gepasseerd is trouwens …
Dat van dat zwemmen, dat is gewoon omdat het altijd zo’n gedoe is tegen dat je in het water zit. Mijn zwemzak hangt hier tegenwoordig al geprepareerd en al aan de haak, dat scheelt alweer 1 stap.
Dat van dat stoppen met sporten herken ik wel. Ik denk dat ik ondertussen aan een derde of vierde poging toe ben om die Tai Chi oefeningen weer op te starten. Het is nochtans gewoon thuis dat ik die doe dus ik kan het niet op de koude of vervoersproblemen afschuiven. Maar dan heb ik een ontstoken spier en moet ik een tijdje stoppen. Wat ik dan braaf doe maar het nadien terug op starten lijk ik wel telkens te vergeten.
Het vissen ging Dexter precies beter af als de molen. Zeg maar dat zwartraafje het tof vindt dat hij het zwart visje heeft gevangen. :)