5 beelden, 5 dingen

40590222_513687619093130_6537380235321540608_o IMG_4165 IMG_4208 IMG_4531IMG_4511
  1. Fjoew, wat een week. Ik had me op voorhand niet enorm veel zorgen gemaakt over de start van Flo in de kleuterklas. Ze zag het zitten, was er al regelmatig geweest, had er al een broer op de speelplaats. En ja, de combinatie van de verhuis en de potjestraining hadden afgelopen zomer voor wat miserie gezorgd, maar ik dacht dat we erdoor waren na een nachtelijk bezoek aan de spoed en een sondering. Plus veel troost en geruststelling. Nou. Laat ons zeggen dat het na een vlotte start op 1 september best pittig was. Met een Flo die veel weende en panikeerde, ook thuis. Resultaat: moederhart een paar keer in gruzelementen, handen een beetje in het haar, een broer die het ook niet echt leuk vond dat zijn zus het lastig had en zelf ondertussen in het eerste leerjaar was gestart. Sinds donderdag zien we gelukkig beterschap. We leven op hoop. In weken als deze ben ik zeer dankbaar voor lieve kleuterjuffen die meedenken en tijdens de dag berichtjes sturen om de mama op de hoogte te houden. Allemaal niet zo simpel, ook niet als je op dat vlak al een en ander hebt meegemaakt.
  2. Dexter kan ondertussen ‘ik’ en ‘is’ lezen en een beetje schrijven. Na een initiële teleurstelling op maandagavond dat hij “nog altijd geen heel boek kon lezen” lijkt hij het boeiend te vinden, dat eerste leerjaar. Zo benieuwd naar de volgende weken.
  3. Het voelde alsof de eerste week van het schooljaar als een trein over me heen is gedenderd, en het resultaat was overal chaos. In mijn to do-lijsten. In mijn hoofd. Toch heb ik me afgelopen weekend extreem hard gefocust op uitrusten. In het weekend zijn mijn lijsten met zaken die dringend gedaan moeten worden doorgaans nog langer dan op weekdagen, omdat er zeer veel menage moet worden ingehaald en wat scheef is weer moet worden gerecht. Maar ik voelde dat ik het even nodig had om te lezen en in mijn keuken te rommelen en de beste chocoladecakes ter wereld te bakken (“zo zwart als de nacht/een mollengat“, boodschapte ik naar mijn vader en broer) en daarna 15000 stappen te gaan zetten met de kroost. Zoveel deugd van gehad, en die nazomer hielp ook.
  4. Al veel complimentjes gekregen over de Ask Us Anything-episode van Werk & Leven, meteen de laatste aflevering van het eerste seizoen. Ook het begin van het tweede? Daarvoor moet je luisteren, en snel wat!
  5. Die foto van Dex en Flo in ninjakostuum. Ik zoek niet langer naar de voorkant van mijn kerstkaart, als het niet geeft. I DIE TIMES MILJARD.

Reacties

  1. Altijd fijn om te lezen die 5’jes en zeer herkenbaar! Mijn zoontje was ook teleurgesteld dat hij nog geen boek kon lezen. Hij hoopte dat hij dat deze week zou lezen. Ik heb dat nog niet durven tegen spreken ;-)
    En dan een heel andere opmerking, mijn excuses als het oppervlakkig of misplaatst is. Zou het kunnen dat jij wat bent afgevallen? Je ziet er in elk geval heel goed uit! :-)

  2. Hier zijn het de woordjes ‘ik’, ‘maan’ en ‘roos’ die ze geleerd heeft. Kleine kindjes worden veel te snel groot 😀

  3. JA! Laat maar komen een tweede seizoen van werk&leven!! Ik luister altijd al fietsend naar het werk en haal er mega veel energie uit! En hoe zalig is die kleine meid als ninja turtle?! Dat wordt een toffe kerstkaart :-)

  4. Marijke

    Die eerste week… Ik ben als juf, samen met mijn 3 kinderen zelfs nu in de tweede week nog zoekende. De routines zijn er nog niet, de tranen bij iedereen al wel. Pfft. Maar we gaan alle 4 graag, en dat is het belangrijkste

  5. Binnenkort kan Dexter dat wel! Echt! Het boek van Vos en Haas, dat zal niet meer lang duren als de goesting er is.
    Zelfs met vier grote gasten (de jongste in ’t vijfde middelbaar) blijft dat begin van ’t schooljaar rush, en terug aanpassen. Gelukkig zijn moederharten gemaakt van onverwoestbaar gerief. Komt goed, echt wel.

  6. Waar is die tijd van de eerste schoolweek…. Mijn kinderen zijn ondertussen volwassen. Ook al is het soms hectisch en moeilijk, probeer er toch van te genieten want de tijd gaat zo snel

  7. Saskaya

    Oh hier ook net gestart in het eerste leerjaar. Wat een emoties. Ze vindt het geweldig boeiend, maar het geeft ook zoveel stress. Voor haar, en voor ons seg. Toch heftig, opeens zo’n switch van de hele dag spelen naar dingen waar ze echt voor moet opletten. Gelukkig start de peuter pas na de krokusvakantie, dus een dubbele start is ons gespaard gebleven.

    Wij hadden dan weer het plezier van twee buikgrieperige mensen (papa + eersteleerjaarkind) dit weekend. In het verjaardagsweekend van de jongste. ARGH!

  8. Is Flo ook zo moe als ze thuiskomt? Mijn peutertje valt soms om van de slaap bij het avondeten. Best schattig maar zijn vermoeidheid levert ook veel extra valpartijen en blutsen en builen op.

  9. Kleine Atlas

    Bij ons lijkt het te gaan!! ik kan het zelf niet geloven. Nochtans van school veranderd, en een topschool met pijn in het hart achtergelaten voor het grote gemak van een school om de hoek. We komen van een school waar ze OOK sms’ten tijdens de dag als dat nodig was, en zijn overgeschakeld naar een school waar ouders letterlijk buiten de schooldeur worden gehouden. NOOIT gedacht dat ik voor zo’n school zou kiezen. Maar het wonderbaarlijke is: mijn zoon vindt het een eer het exclusieve recht te bezitten om zijn school alleen binnen te stappen (‘grotejongensschool’ is het sleutelwoord) en aan de schoolpoort zijn ze heel lief (dat is dé factor natuurlijk). En: ik was (en ben) doodsbang mijn hele sociale leven aan banden te leggen, maar heb de afgelopen 10 dagen nog nooit zoveel buren ontmoet als sinds de switch. Ik kan niet geloven dat deze school even hard focust op het welzijn en de algemene ontwikkeling als de vorige, niet geloven dat ik hier even toffe mama-vrienden kan maken, en dat bezorgt me een paniekaanvalletje of 5 per dag. Anderzijds heb ik wél een kind dat ’s morgens goedgeluimd uit zichzelf wakker wordt en ’s avonds voor het eerst een échte avond heeft en dus ook content gaat slapen. En zelf heb ik nog nooit zo’n simpele schoolstart gehad. Altijd op tijd op school, altijd snel thuis, nooit problemen onderweg, en als hij kapot van vermoeidheid is, draag ik hem gewoon naar huis ipv dat ik uitgeput ruzie moet gaan maken omdat ik gewoon fysiek het kind niet de hele stad door kan slepen. Ik durf het niet te zeggen, maar: dit lijkt eigenlijk op vakantie, met een eeuwiglopend kampje voor het kind, terwijl ik ga werken. Ik kan het amper geloven, en wacht op een gigantische terugslag.

  10. babs

    zo herkenbaar allemaal en zo blij te lezen dat ik niet de enige ben die kapot was na de eerste schoolweek, ondanks twee dagen verlof… En nog steeds loop ik op mijn toppen. Mijn kindjes net iets ouder, de oudste gestart in het middelbaar, de twee jongste in het eerste leerjaar. Mijn oudste is een beetje een Dextertje ;). Wat een aanpassing dat middelbaar, op alle vlak, nieuwe klasgroep, compleet andere aanpak, veel juffen en meesters, veel meer huiswerk. De angst die hij heeft om geen vrienden te hebben, dat vind ik het moelijkste, De geborgenheid van zijn klas in het lagereis hij kwijt, en daar moet hij nu opnieuw aan beginnen, maar dat is groot worden zeker? Maar je kan niet verwachten dat het allemaal loopt als een trein na 1 week. Gelukkig is de tweeling wreed content in het eerste leerjaar… Het doet zo’n deugd te lezen dat er nog mama’s en kindjes zijn die niet zo makkelijk overgangen maken.

  11. Zalig om een aantal foto’s te zien van de voorbije tijd :-)
    Haar ninja-pak, je zou Flo zo opeten!
    En die drukke week, ik heb de indruk dat dit niet alleen de eerste schoolweek is, maar helaas ook de weken erna.
    Het is opnieuw wat ritme vinden voor veel gezinnen vrees ik.
    Courage, voel je niet alleen, hier net zo (en kids al ouder)

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>