Als er een vraag is die me bijna heeft tegengehouden om iets meer dan twee jaar geleden te stoppen met het drinken van alcohol, dan is het het gevreesde “Waarom drink jij eigenlijk geen alcohol?“.
Ik dacht dat iedereen die zag dat ik een glas fruitsap nam in plaats van mijn good old wit wijntje dat zou vragen, en ik had toen, op een moment waarop ik heel hard aan het twijfelen was, geen zin om op die vraag te antwoorden. Dus was het misschien een beter idee om gewoon te blijven drinken, ook al had ik steeds meer het gevoel dat dat glas witte wijn me vaker ongelukkig dan gelukkig maakte. Stel je voor dat iedereen constant dacht dat ik zwanger was! The horror.
Op de een of andere manier ben ik toch gewoon gestopt, zijn we twee jaar en een paar maanden verder, en wordt die vraag waarvoor ik zo angstig was veel minder gesteld dan ik vreesde. Niet iedereen is met jouw unieke persoontje bezig, Deriemaeker.
Tegelijk: de afgelopen weken wordt hij me wel weer vaker gesteld dan in alle tijd ervoor. Waarom? Omdat het feestdagen zijn, denk ik, en de cava al eens zonder vragen in mijn handen wordt geduwd, waarop ik die teruggeef en mensen me raar aankijken en zich afvragen wat mijn probleem is.
Het gekke is: er is niet echt een probleem. Of toch wel, maar als ik er eerlijk op antwoord dan merk ik dat mensen vaak ongemakkelijk reageren. Soms zeg ik: “Oh, ik heb genoeg alcohol gedronken voor de rest van mijn leven“, wat mensen een beetje doet lachen.
Zeg ik dan weer iets als “omdat ik een hele tijd te veel dronk, en erg alles of niks ben, waardoor ik nooit kan stoppen na een glas wijn“, dan voel ik dat mensen denken dat ik ermee aan het rammelen ben. Dat ik het in het belachelijke trek, terwijl dat de enige waarheid is. Alleen lijkt het gekker om te zeggen dat je een probleem had met alcohol en er iets aan hebt gedaan, dan om gewoon door te blijven drinken.
Er zijn een paar reacties.
Lachen en wachten tot ik zeg waarom ik echt niet drink. (het zal vast wel iets met antibiotica zijn, of misschien is ze toch zwanger! *kijkt subtiel naar buik*)
Zeggen dat je zelf ook al serieus bent geminderd.
Zeggen dat je dat ook zou willen, maar niet kan.
Zeggen dat je toch niet alles kunt laten in het leven. #YOLO
Ik ben meestal erg bereid om uitleg te geven bij mijn verslavingsgevoeligheid, maar het wordt daar vaak toch wat te ongemakkelijk voor. Waardoor ik ook weer ongemakkelijk word. Ik ben nogal een overnemer van gevoelens, ongemakkelijk of niet. Alcohol helpt daar gelukkig bij. Oh wait.
Voor de rest heb ik zonder zeveren nog geen seconde zin gehad in alcohol deze feestdagen, of afgelopen zomer, of op andere momenten waarover ik had gevreesd dat ze vast maar niks zouden voorstellen zonder. “It is well to yield up a pleasure when a pain goes with it“, sprak Publilius Syrus vele jaren geleden, en ik denk dat hij gelijk had.
Op kerstavond zat ik een alcoholvrije gin tonic te drinken naast mijn vader -ondertussen ook al bijna een jaar zo goed als alcoholvrij- en neen, ik heb hem niet gepusht. Het was tof, ik werd niet zat en hij ook niet. ’s Ochtends sms’te hij me dat hij het zo leuk en gezellig had gevonden, en ik deelde die mening. Na voorgaande edities deelden wij vooral katers, en geloof me: dat scheelt toch. Zeker als je twee jonge veulens hebt rondlopen die niet aan uitslapen doen.
Ik zou dus niet van doorkomen spreken, maar van floreren.
Had ik dat allemaal eerder geweten, mijn lever was me zo dankbaar geweest.
En ik mezelf ook.
Als ik jullie niet meer hoor, geniet van de laatste uren van het jaar, met of zonder een glazeke, en zorg vooral dat je kiest voor waar jij zelf deugd van hebt. Onward en upward!
Hoe toepasselijk dat dit nu net op mijn scherm passeert, na e soortgelijke discussie in één van mijn fb-groepjes. You read my mind 😆 ik geef je kudos voor je lef en openheid, de wereld zou e betere plaats zijn met madammen zoals gij 💪🏻 Gelukkig nieuwjaar!
Knap dat je al bijna twee jaar volhoudt. Voordeel is wel dat het de laatste jaren meer en meer wordt aanvaard en dat er meer en meer alternatieve worden aangeboden. Mocktails, alcoholvrije (schuim)wijn die deftig smaakt, alcoholvrij bier dat niet naar afwaswater smaakt, … Zelfs restaurants hebben menu’s met aangepaste sapjes ipv wijn.
Ik merk zelf ook dat ik heel wat minder alcohol drink dan enkele jaren geleden. Nu is het eigenlijk nog op speciale gelegenheden dat ik een glas drink.
PS: alvast een gelukkig nieuwjaar voor heel het gezinnetje ;-)
Gelukkig nieuwjaar alvast voor jullie! En floreren klinkt veel beter dan overleven, you go girl!
Zo als influencer, kan je geen pleidooi houden voor een revolutie in de horeca: lekkere alcoholvrije aperitief/welkomstdrankjes? Die kleffe sinaasappelsap is écht niet lekker ;-)
Prachtig verwoord wat ik al jaren doormaak!!!!! En idd: als je niet meedrinkt, word je heel raar bekeken. De mentaliteit hé! Maar zo gemakkelijk! Nooit schrik voor politiecontroles. Altijd en overal 100% bewust alles meemaken…..Zoveel voordelen!!!! E goe ende en e beter begun! xxxxxxx.
Ik begrijp je heel goed. Ik ben ook een alles-of-nikser. Soms stop ik enkele maanden met drinken. Om er dan toch weer voor te zwichten. Hoe hoger mijn toppen, hoe lager de dalen die erop volgen. Mijn laatste dal duurde maar een dag, maar ik kon me niet voorstellen dat ik ooit nog zou drinken uit vrije wil.
Alcohol lijkt te horen bij mijn leven. Ik drink niet vaak meer, maar als ik het doe, doe ik het stevig en heb ik achteraf altijd spijt. Om de hoeveelheid. Om wat ik zei. Om wat ik deed. Om wat ik niet zei of deed.
Ik denk dat ik beter zou zijn zonder. Dat denk ik echt. Maar ik vrees dat er weer een dag komt waarop ik dat vergeet en denk: wel, eens goed door elkaar geschud worden kan ook zinvol zijn. Ik ben dus nog niet waar jij stond toen je besliste te stoppen. Maar er komen nog jaren, hé.
Ik wens jou en je gezin alvast een fijn 2019 met humor, mildheid en een portie ouderwets geluk.
Ik drink nooit alcohol, gewoon omdat ik het absoluut niet lust. Ik heb al vanalles (meestal op aandringen van anderen) geproefd maar ik word al misselijk als ik alcohol ruik. Ik heb hier zelf absoluut geen probleem mee maar anderen blijkbaar wel. Ondertussen ben ik te oud om van zwangerschap “verdacht” te worden dus wordt er al snel van uitgegaan dat ik een vreselijke zuurpruim, een religieuze fanaat of een ex-verslaafde ben. Als ik gewoon zeg dat ik het niet lust krijg ik vaak als reactie “We gaan toch eens iets moeten vinden dat je lust” of “Maar je lust toch wel champagne, cava,….” En dan was er nog de smalende reactie van die kelner op een huwelijksreceptie toen ik naar een drankje zonder alcohol vroeg. “We serveren hier geen kinderchampagne madam” Tja….
Ik drink ook bijzonder weinig alcohol, bij mij omdat ik eens de alcohol begint te werken makkelijk in een paniekaanval verzeild geraak en me ellendig voel. Dus waarom zou ik me dat bewust aandoen . Ik drink wel soms een half glaasje rode wijn of een drupje van iets anders lekker voor de smaak. En ik krijg daar inderdaad veel commentaar op of meewarige blikken, zeker op café. Trek ik me lekker niks van aan! Ik voel me liever goed in mijn vel en heb het niet nodig om als een schaap de kudde mee te volgen om me goed te voelen ;) .
Prettige eindejaarsfeesten Kelly en een gelukkig nieuwjaar aan jou en je familie. Wat is het recept van die alcoholvrije gin-tonic? Die wil ik wel eens proberen.
Alcoholvrije gin-tonic? Dat bestaat echt? Da’s nu het enige met alcohol waar ik soms echt zin in heb. Zeker eens verder uitzoeken.
Ik dronk geen alcohol tot mijn 37ste, simpelweg omdat het me niet veel zei. Bier vond iedereen de max maar ik vond het maar niets qua smaak.
Ondertussen kan ik al eens genieten van bepaalde zaken, een safari, een goede rum met cola, maar veel verder gaat dat eigenlijk niet. Ik drink misschien 2 glazen per maand, maar zou even gelukkig zijn zonder.
Het zegt me niet zoveel.
Wat ik wel al heel mijn leven moeilijk vind is als nuchtere persoon anderen zijn “schuiven” van den drank. Dan beweren die dat ze nog niets voelen en perfect met de wagen kunnen rijden. Terwijl jijzelf als nuchtere persoon duidelijk ziet en hoort dat het helemaal anders is!
Mensen zouden zich daar wat bewuster mogen van worden.