Er zijn een paar thema’s in mijn leven waar ik maar geen genoeg van krijg. Tien om te zien-hits uit de jaren negentig. Oude afleveringen van Friends. Maar ook: tijd en hoe je daar zoveel mogelijk dingen in kunt doen die je zelf tof vindt.

Het is dan ook gek dat het tot ergens vorig jaar heeft geduurd voor ik me concreet de vraag heb gesteld waar mijn tijd eigenlijk naartoe gaat. Alsof je al twintig jaar op dieet bent, maar het antwoord schuldig moet blijven op de vraag hoeveel je eigenlijk weegt. Ik ben nochtans van het meten is weten-principe, maar had het gekke idee dat ik wel wist waar mijn tijd naartoe ging. Niet dus.

Het was dankzij het lezen van een boek van Laura Vanderkam, time evangelist (in mijn hoofd, ze zou zichzelf vast nooit zo bestempelen), dat ik de mogelijkheid begon te entertainen om eens aan de slag te gaan met tijdsregistratie. Het is zoals het klinkt: droogweg een werkblad openen in Excel, en over elk blok van 30 minuten opschrijven wat de invulling was. Dat doe je zo gedetailleerd of vaag als je zelf wilt ( door masturberen gewoon “zelfzorg” te noemen, bijvoorbeeld), maar hoe gedetailleerder je bijhoudt, hoe meer je achteraf aan de data hebt die je hebt verzameld.

Toen ik eraan begon leek het een klusje waar je vooral snel vanaf wilt zijn, maar niks bleek minder waar. Ik was zo enthousiast dat ik het lef had om drie drukbezette BV’s te vragen om hetzelfde te doen voor een stuk in De Standaard Magazine, en hun conclusie was gelijk aan die van mij: tijdsregistratie is niet alleen een vreselijk boeiend experiment, het zorgt er ook nog eens voor dat je beter met je tijd omspringt.

Aja, want net als bij diëten waarbij je een eetdagboek moet bijhouden en zo automatisch minder gaat eten, is het bij tijdsregistratie zo dat er ongemakkelijkheid ontstaat bij het vierde blokje waarin je “sociale media checken” moet typen, terwijl er eigenlijk gewerkt moet worden.

Dingen die de BV’s en ik niet hadden verwacht: dat tijd registreren voor sommige mensen een beetje verslavend werkt. Omdat het een houvast biedt. Dat het enorm verhelderend is om een week zwart op wit te zien staan waar jouw kostbare 168 uren naartoe gaan. Dat het de basis kan vormen van een volledige ommezwaai in de manier waarop jij je uren indeelt, en misschien nog belangrijker: de manier waarop jij naar die uren kijkt. Dat de kans bestaat dat je inziet dat je veel meer tijd hebt dan je denkt.

Lang verhaal kort: de schellen vielen keihard van mijn ogen.
Uiteindelijk was de eerste week van mijn uren registreren de start van vele weken, en vormden mijn ontdekking en inzichten uiteindelijk de basis van het idee voor “Baas over eigen Tijd“, een online cursus die ik samen met mijn geweldige podcast co-host en productiviteitsgeek Anouck Meier lanceerde in november van vorig jaar.

Een cursus die ondertussen een hele lijst enthousiast afgestudeerde tijdsbazen voortbracht, die allemaal de controle over hun uren terugnamen. Want daar gaat het vooral om: niet om meer doen in minder tijd, en regelrecht richting een burnout te crossen. Wel om ervoor te zorgen dat de uren die je beschikbaar hebt niet aan het toeval en de goesting van het moment worden overgelaten, wat zoveel meer leute en voldoening oplevert op langere termijn.

Als mensen me vragen hoe het komt dat ik zoveel gedaan krijg van de dingen die ik gedaan wil krijgen, dan kan ik maar dat zeggen: plannen en beslissingen op voorhand nemen heeft bij mij weinig met wilskracht te maken, maar wel met daar elke dag opnieuw van inzien hoeveel dat mij oplevert. Ik heb lang gewacht tot het vanzelf zou beteren, maar dat doet het dus niet. Werken aan een systeem en dingen vergemakkelijken door ze te automatiseren of deel te laten uitmaken van je routines doet dat wel.

We doen zoveel meer dan onze tijd registreren.
Dat registreren is wel de start van een compleet systeem waarmee we samen aan de slag gaan om weer controle te krijgen over de vele uren die er vaak langs ramen en deuren blijken door te vliegen.

De reacties op de cursus waren zalig.

“Ik heb het gevoel dat ik een enorme shortcut genomen heb op weg naar een efficiënter en vervulder leven. Een verademing in een zee van veel te serieuze workshops en een veelheid van productiviteitsliteratuur waar ik me nu lekker niet meer hoef door te worstelen!”, sprak cursiste Joke.

“De cursus is van hoge kwaliteit, en geen idee hoe Kelly en Anouck erin slagen, maar voelt ook heel warm en vertrouwd aan. Tijdens online cursussen kan ik me soms zo een beetje ‘onzichtbaar’ voelen, alsof het niet uitmaakt of ik nu aan het volgen ben of niet, maar bij deze cursus heb ik dat totaal niet!”, zei Sietske.

En Valerie noemde het “een lifechanging cursus die minstens dubbel de prijs waard is” in een post op Instagram.

Wij dansen dan rond als halve onnozelaars, jullie mogen dat weten.

Veel van het enthousiasme heeft ook te maken met de toffe community die bij de cursus hoort, stuk voor stuk gemotiveerde mensen die samen aan de slag gaan om de controle over hun dagen te verbeteren.

Binnenkort openen we de deuren nog een keer, en om je een idee te geven van hoe wij ons leven hebben veranderd op basis van tijdsindeling en focus geven Anouck en ik op maandag 13 mei een boeiende online workshop, waarin we enkele misverstanden de wereld uithelpen over time management, én vooral: enkele van onze beste strategieën delen om zelf meer te halen uit de tijd die je hebt.

We vertellen hoe wij erin slagen om op een werkuur of dertig per week meer gedaan te krijgen dan toen we enkele jaren geleden soms dubbel zoveel werkten, en hoe daar geen zwarte magie achterzit, maar een systeem dat we hebben aangepast tot het meer was dan vage inspiratie.

Wil je je inschrijven voor onze online workshop?

Dan kan dat hier, gratis en voor niks. Kun je er niet live bijzijn, dan sturen we je achteraf de replay door, zodat je alles op eigen tempo kunt bekijken of nog eens herbekijken.

Je zult het je niet beklagen!