Category Archives: wedstrijd

lilith deelt de leukste kleuterboeken voor onder de kerstboom (deel 2 + een giveaway!)

boekencadeauIk had het beloofd, een vervolg op de kinderboekenpost met een weggeefactie!
Trouwens vreselijk bedankt voor alle boekentips onder de vorige post, Dexter zijn kerstpakket kan nu al niet meer stuk.

Ook deze boeken vond hij de afgelopen tijd erg leuk:

papperdidas

Papperdidas en het speelgoed van de Sint van Kristien Dieltiens 

Een kloefe van een boek, zoals ze dat bij ons in de Westhoek zo treffend zeggen. Perfect om voor te lezen in de meest magische periode van het jaar, in aanloop naar de komst van de Sint. Dexter- die op vier en half lang niet altijd de aandacht kan houden bij al te lange stukken voorleestekst en nogal snel overgaat naar “maar wat is dat hier?” op de volgende pagina- was geboeid en verwonderd tegelijk door het verhaal en de mooie tekeningen.

papperdidas1 papperdidas2

Absoluut een aanrader voor kindjes die voor ze naar bed gaan nog even willen wegdromen over de Sint en cadeautjes en meer van dat leuks. Je vindt het boek ook hier terug.

oskarOskar van Jacques en Lise (uitgegeven bij Van Halewyck)

Oskar is een speelgoeddino, en het moet wel niet lukken dat mijn zoon zot is van alles dat met dino’s te maken heeft zeker, of ze nu van speelgoed of botten of compleet intact zijn. Dit is een boek zonder woorden maar met tekeningen die heel wat vragen oproepen en kleine lezertjes toelaten om er hun eigen verhaal rond te bouwen.

oskar1 oskar2

Alleen al zoeken waar de dino nu weer zit is voor Dexter een leuk spelletje. En ik vind altijd weer nieuwe dingen in de prachtige tekeningen.

Je vindt het boek ook hier. ikzieikzie

Ik zie, ik zie van Eef Rombout en Leen Vanbroekhoven (uitgegeven bij uitgeverij Abimo)

Nog zo’n kijkboek, deze keer met als uitgangspunt dat je maar je ogen hoeft te sluiten om je van alles te kunnen voorstellen. Dat alles kunstig is, bijvoorbeeld, of gescheiden, of gestapeld. Het resultaat is altijd een boeiende tekening waarop van alles beweegt of verschuift. In een hele leuke tekenstijl, ook nog eens. Om heel lang naar te staren en elke keer weer iets anders te zien.

ikzieikzie2

Je vindt het boek ook hier.

gruffaloherfstspeurboek1

Het Gruffalo herfstnatuurspeurboek van Julia Donaldson (uitgegeven door uitgeverij Leminscaat)

Deze was de laatste tijd zo aanwezig in ons dagelijks bestaan dat het een persoonlijke favoriet is geworden. Samen met de geweldige Gruffalo ga je op zoek naar allerhande herfstverschijnselen als blaadjes en dieren en telkens je iets hebt gevonden mag je een sticker kleven. Het maakte onze herfstwandelingen van de afgelopen weken zoveel leuker, want met een enthousiaste Dexter die constant van alles spotte dat hij nog niet had! Pokémon voor groene jongens, I like!

gruffaloherfstspeurboekgruffaloherfstspeurboek2

Je vindt het boek ook hier.

Ik mag het boek van Papperdidas weggeven aan drie gelukkigen, en daarnaast nog drie andere boeken: het Gruffalo winternatuurspeurboek, Kom uit die kraan en Het Bijzondere Beestjesboek uit de vorige post.

Post hieronder het antwoord op de vraag “Wat eten we vanavond?”, en ik trek zaterdagmiddag om twaalf uur de winnaars. Wie eerst wint, eerst kiest uit de zes boeken. Zorg dus voor een geldig mailadres waarop ik je kan laten weten dat je gewonnen hebt. (en die wedstrijdvraag? Ik heb de laatste weken bijzonder weinig inspiratie voor mijn weekmenu, dus ge zult het mij wel vergeven). Succes!

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

Getest: twee boeken tegen kinderverveling (+ een giveaway!)

happykids_mijnkindverveeltzichnooit

Het moederschap heeft mij veel dingen geleerd. Er is belangrijke nieuwe kennis, zoals waar ik in een straal van honderd meter rond de markt van Ieper een ververskussen kan vinden. Er zijn nieuwe skills, zoals een kleuter eenhandig helpen met het dichtritsen van zijn broek terwijl ik ondertussen een tutje in de mond van zijn zus die mijn andere hand bezet houdt pop met mijn eigen mond. Er zijn er al voor minder bij Cirque Du Soleil binnen geraakt, heb ik horen vertellen. En ik ben ook beter geworden in me niet opwinden in situaties waarbij mijn kind “superdringend naar het toilet moet komaan mama ik ga in mijn broek plassen!!” en me dan nog vijf minuten laat wachten aan de trap omdat hij onderweg naar het toilet nog drie keer afgeleid wordt door een speelgoedauto/triceratops/stukje plasticine. Classic Dexter. Tegelijk is het moederschap ook een lange reeks confrontaties met talenten die ik niet bezit, en een daarvan is “spelen met het kind”.

Ik ben niet zo’n speler, geloof ik. Als kind al niet. Van zodra ik drie letters na elkaar kon lezen zat ik te lezen. Ik heb een paar weken in de jeugdbeweging gezeten maar mijn hart lag nooit bij de spelletjes die daar tot in den treure werden gespeeld, waardoor ik me er werkelijk geen enkele meer kan herinneren en een repertoire heb dat bestaat uit tikkertje en verstoppertje. Soms durf ik zelfs daar de spelregels van vergeten. Als Dexter aan mijn been hangt omdat hij niet weet wat gedaan en “niet meer graag met zijn speelgoed speelt“, dan kom ik meestal niet verder dan “Zal ik anders nog eens een kleurplaat van een dinosaurus printen van op tinternet?“. Neen, er is absoluut geen kleuterleidster/chiroleidster/andere vorm van leidster aan mij verloren gegaan.

En toch is het binnen acht weken al weer grote vakantie. Ik ben amper bekomen van het nieuws dat de crèche vier weken sluit op het moment dat ik net weer aan de slag ben als kleine zelfstandige. Allez, bekomen is een groot woord, ik ben ongeveer gestopt met wenen en verkondigen dat ik niet weet hoe we dat weer gaan oplossen. De opvangpuzzel is ondertussen gelegd (en neen, dat is gene gemakkelijken hier, in het verlengde van onze eerste moederdag zonder iemand om iets voor te kopen), en als ik er zo snel naar kijk komen er toch weer flink wat weken aan waarin het oudste kind al eens geëntertaind zal willen worden.

Ik weet het allemaal wel, we moeten ons van Dirk De Wachter met zijn allen meer vervelen want dat is goed voor de creativiteit, maar toen maar liefst twee uitgevers polsten of ze mij een anti-verveelboek mochten opsturen zei ik voor de zekerheid toch maar van yes. Het ene boek, “Happy Kids- Heerlijke echte kinderdingen voor elke week van het jaar” is van de hand van collega-blogster Lobke Gielkens, die qua boekenoutput miljaar niet slecht bezig is.
Het andere, “Mijn kind verveelt zich nooit- 150 topideeën voor saaie momenten” werd geschreven door Sarah Devos, die qua boekenoutput precies ook al niet slecht bezig is. Beide boeken vertrekken vanuit dezelfde gedachte (“Hoe hou ik in godsnaam mijn kind bezig?“) maar verschillen behoorlijk in stijl en uitwerking.

Deze pagina’s komen uit het boek van Lobke:

happykids1 happykids2

En dit is de stijl van het boek van Sarah:

mijnkindverveeltzich2mijnkindverveeltzich1 Ik heb uit beide boeken al best wat leuke ideeën gehaald, en denk dat ze de komende weken nog serieus van pas zullen komen. Bij Lobke zijn dat er wat mij betreft vooral voor tripjes, omdat de focus van haar boek daarnaast eerder op DIY voor gemiddeld handige mama’s ligt en ik erom bekend sta mezelf al in gevaar te brengen als ik nog maar in de buurt van een kinderschaartje kom. Begrijp me niet verkeerd: de projecten zien er echt de max uit, maar zijn niet haalbaar voor mijn extreme linkerhanden. Om u gerust te stellen: ik was die ene vrouw in België die zelfs niks uit wist te vreten met het naar het schijnt ongelooflijk doenbare Allemaal Rokjes van Mme Zsazsa. Het ligt allemaal aan mij. Ik maak altijd alles kapot.

Bij Sarah vond ik heel wat leuke en originele ideeën voor spelletjes, al dan niet voor onderweg. Het inspireerde me afgelopen weekend tot iets met water en gooien en de papa moet maar even meedoen terwijl ik met Flo in de zon lig, oké? IK NEEM WEL FOTO’S.

mijnkindverveeltzichnooit meisjemetzonnehoed

Ik kan uit beide boeken direct een omvangrijk lijstje samenstellen met allemaal dingen die ik nog wil doen, zien en spelen, dus volgens mij geen slecht idee om er als ouder van jonge kindertjes minstens één van in uw bibliotheek te hebben staan. Of het zou moeten zijn dat jullie zelf ontploffen van de goede spelideetjes, natuurlijk. Dan hef ik het zonnehoedje van mijn dochter voor u op en zeg ik respect en tabee!

Fijn nieuws zo met de hete adem van de zomervakantie in onze nek: ik mag twee exemplaren van Happy Kids weggeven. Het enige dat je hoeft te doen is hieronder posten met welk spelletje jij je als kind het beste kon amuseren, en dan trek ik donderdagmiddag om twaalf uur de twee winnaars. Zij worden gemaild met het heuglijke nieuws. Veel succes!

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

lilith geeft weg: een kookboek met eten dat je kinderen echt willen eten

relaxmamaKoken, ik doe dat echt machtig graag. Alleen tempert mijn enthousiasme behoorlijk als het voor mijn zoon is. Ik hoor van veel mensen dat hij een gemakkelijke eter is, zelfs best veel dingen met eerder lastige smaken eet voor zo’n jong kindje (hij zou zich te pletter eten aan ansjovis, bijvoorbeeld) maar ik vind hem toch nogal een ondankbaar publiek. Wispelturig, ook. De ene dag is hij wild van zalm, maar dat kan een week later helemaal omslaan, altijd net als ik zelfzeker aan kom zetten met wat in mijn hoofd wel zijn lievelingsmaal moet zijn: zalm met kerstomaatjes en pasta. Plots lust hij dan geen zalm meer, vindt hij kerstomaatjes iets voor regelrechte losers, en pasta, dacht ik echt dat hij nog pasta lust? Baha, moeder, vergeet nooit les nummer één: nooit zeker van jezelf zijn in het bijzijn van een kleuter. Al helemaal niet als het om eten gaat.

Ik weet het, ik moet hem alles voorzetten. Van asperges tot schorseneren met lever en spruitjes met varkenspoten, in plaats van enkel naar zijn gekruld neusje te koken. Alleen, mijn man is al zo’n slechte eter dat ik het soms gewoon niet aankan om weer een bord vol onaangeroerd voedsel richting de keuken te moeten brengen. Meteen ook de reden waarom Dexter op school warm eet: daar eet hij veel meer en makkelijker dan bij mij, omdat hij daar minder makkelijk durft te zeggen dat ze het weer mogen meenemen richting van waar het gekomen is. Het is niet dat ik me bij dingen neerleg, trouwens. Ik schotel hem met de regelmaat van de klok verse soep voor, en ik ben vreselijk enthousiast over groenten en fruit, en dat werkt wel. In fases. Toen de mensen van Uitgeverij Snor me voorstelden om het boek “Relax mama! In de keuken” op te sturen dacht ik evenwel: “YES PLEASE!”. De belofte dat er gerechten in het boek staan die gelust worden door andere kinderen is een USP om u tegen te zeggen, merkte ik aan mijn overslaand moederhart. Stel je voor, maat, dat zo’n geluk je zomaar zou overvallen: een kind dat met smaak eet wat je hem net hebt voorgezet.

In het boek drukken ze het zo uit: “recepten die niet té spannend zijn, maar ook weer niet zo saai dat je eigen smaakpapillen afsterven”. Het zijn allemaal recepten die schrijfster Elsbeth verzamelde door middel van een oproep op de Facebookpagina van de Club van relaxte moeders. Succesrecepten van andere moeders, onderverdeeld in categorieën als “lekker makkelijk”, “throwback thursday” en “thank god it’s friday”. Sommige dingen zie ik Dexter best zonder al te veel miserie binnenspelen. Spaghetti met ballen, bijvoorbeeld, of chili con carne, zonder de guacamole (die hij zeker “dat groen” zou noemen). Met de geroosterde tomatensoep en de tajine met gehaktballetjes zie ik het ook goedkomen, en de visburgers moet ik gewoon proberen, al is het om ze allemaal zelf binnen te spelen als Dexter ze toch niet zou lusten. Zo lekker zien ze eruit. Andere zaken zie ik minder snel gebeuren: pannenkoeken met geroosterde groenten, om maar iets te noemen, net als naanpizza met courgette en geitenkaas. Al zou ik het misschien gewoon moeten proberen.

Of de belofte van het boek volledig wordt ingelost durf ik niet te zeggen, want ik heb het zelf maar pas en heb nog maar één gerecht kunnen maken. En misschien heb ik wel voor een gekozen waarmee het bij Dexter erg makkelijk scoren is, ik geef het toe, maar het was een behoorlijk intensieve week. Dan mag dat. Wat zeg ik? Dan moet dat soms. Dexter was er in elk geval enthousiast over, en Youri ging voor een extra portie. Ha!

relaxmama2

Pasta met ricotta en tomaat

Nodig voor vier personen:

  • 1 el olijfolie
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1 teen knoflook, fijngehakt
  • 1 rode peper, zaadlijst verwijderd en fijngesneden (deze had ik niet in huis, en misschien goed ook, want Dexter kan nog niet zo heel goed tegen spicy)
  • 150 ml tomato frito of andere gladde tomatensaus
  • 125 g ricotta
  • 350 g orechiette (oortjespasta)
  • enkele verse basilicumblaadjes

Verwarm de olijfolie in een wok of hapjespan. Fruit ui, knoflook en peper tot de ui goudgeel is; pas op voor aanbranden. Roer de tomatensaus en ricotta erdoor, breng op smaak met peper en zout, draai het vuur uit en houd warm.

Kook intussen de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet de pasta af, houd 1 soeplepel vocht achter. Roer de pasta en het kookvocht door het tomaat-ricottamengsel en schep direct in kommen. Garneer met basilicum. Lekker met een groene salade.

——

Er staan trouwens lang niet enkel recepten in het boek, maar ook tips van en interviews met gezinscoaches en deskundigen over alles dat je kunt bedenken binnen de context van met kinderen eten en aan tafel gaan. Het is allemaal zeer leuk, speels en vlot gelay-out, en nodigt dus echt uit tot lezen en bladeren. Daarnaast bevat het ook de nodige humor, zoals een zot herkenbare keukentafelbingo (“kind heeft klachten over ‘dingetjes’ in het eten”), en barst het boek uit zijn voegen van de relativerende schouderklopjes. Neen, het hoeft niet elke dag goed te gaan, en ja, je mag jezelf al eens een kanskaart geven waarop bel 0900-PIZZA staat. Hou ik van.

Wil je graag een exemplaar van “Relax mama! In de keuken” winnen? Post dan in de reacties hieronder met welk gerecht jij altijd weet te scoren bij kinderen. Ik trek op woensdagmiddag twaalf uur twee winnaars, en die krijgen een mailtje om te melden dat ze gewonnen hebben. Veel succes!

lilith loves little tikes (+ een give away)

IMG_3461

Vorige jaren was december vaak de maand bij uitstek op deze blog om mijn sponsors aan de mouw te trekken voor een give away of zeven. Dat zal dit jaar niet zo zijn, of toch niet in de vorm waarin het de vorige jaren gebeurde, als een soort aftelsysteem naar kerstmis. Daar zijn verschillende redenen voor: ik heb in het afgelopen jaar bewust met minder adverteerders gewerkt, vaker neen gezegd op zaken die me niet zo goed lagen, en gekozen voor enkele grotere samenwerkingen, met merken als Danone en Neckermann. Hoofdreden: het ontbrak me aan tijd om ermee bezig te zijn, en dus koos ik voor enkele keren iets groters in plaats van heel veel keren iets kleins.

Dat wil niet zeggen dat ik het niet nog altijd geweldig fijn vind om iets te kunnen weggeven aan mijn trouw lezerspubliek. Ik heb wel nog een paar dingen in mijn mouw zitten om van december een extra feestelijke maand te maken, en een daarvan is een speelgoedpakketje van Little Tikes.

Voor jullie uitgekozen omdat het één van mijn favoriete speelgoedmerken is. Ik koop zelden nieuw speelgoed (de sint is hier gekomen met een zak speelgoed waarvan 75 procent tweedehands was, and I salute him for it!), dus ik weet ondertussen zeer goed welke merken de behandeling van verwoestende kinderhandjes doorstaan en bij welke een peuter maar even te lang moet staren voor er een wieltje afbreekt. Little Tikes is zo’n merk dat je maar niet kapot krijgt, meteen ook de reden dat je het zo vaak tegenkomt in crèches en kleuterscholen. Naast het feit dat hun gamma ook gewoon altijd erg mooi is uitgewerkt en ze vanalles hebben in verschillende coole thema’s, voor verschillende leeftijden, zowel binnen als buiten.

Een van hun laatste lijnen is die van de oceaandieren, Ocean Explorers. Gericht op baby’s en peuters, om hun motorische ontwikkeling te stimuleren. Meteen het eerste cadeau dat wij ontvingen voor kind 2: een mooie rode krab die je achterna kunt zitten en die beweegt door middel van een bewegingssensor, en een überkoddige schildpad waar vormpjes uitspringen. Dexter is er te oud voor, maar vond het toch keihard de max, al die beweging, dus ik denk dat het voor zijn zus ook wel snor zit.

638497-Crawl-n-Pop-Turtle-FW-02 638510-Catch-Me-Crabbie-FW-08

Ik mag zo’n pakketje weggeven, met krab en schildpad. Ideaal voor wie nog geen cadeautje heeft voor onder de kerstboom, dus eigenlijk. Het enige dat je moet doen is in de reacties hieronder antwoord geven op de vraag “wat is jouw ultieme tip van 2015?” Heb jij een ongelooflijke serie gezien, of een boek gelezen, of vind je dat iedereen een bepaalde film of restaurant moet checken? Of een geweldige blog die je hebt ontdekt? Post jouw tip hieronder in de comments.

Je hebt tijd tot donderdagmiddag 12 uur, dan trek ik de winnaar, helemaal random. Let wel: ik maak die enkel bekend op mijn Facebookpagina, dus best even volgen. De goei chance!

lilith geeft weg: een bon voor Mr. Monkey & Mrs. Butterfly!

monkey

Ik ben het moedercliché geworden dat ik vroeger niet eens snapte: gaan winkelen voor mezelf en naar huis keren met alleen maar dingen voor Dexter. Hoe leuker Dexter eruit ziet, hoe erger het dus met mijn eigen garderobe gesteld is, hoewel daar binnenkort beterschap in komt. Nadat ik een column schreef voor Steps over hoe ik geen idee heb waarmee ik sta word ik zeer binnenkort onder handen genomen door een styliste die mij gaat proberen te redden van een toekomst vol streepjestruien. Zeer benieuwd of dat wat wordt.

IMG_5908

In tussentijd blijf ik winkelen voor Dexter. Eén van mijn favoriete webshops van het moment is die van Mr. Monkey & Mrs. Butterfly. Hun collectie is altijd speels en leutig, met merken als Little Eleven Paris, Kidscase en Little Label als persoonlijke favorieten. En lang niet enkel voor jongens, trouwens, want eigenares Sophie slaagt er wonderwel in om een collectie samen te stellen die mij ook in het geval van een eventuele dochter zou weten te bekoren. En neen, ik zie u kijken. Ja gij.

monkeybutterfly

Ik blijk niet alleen te zijn met mijn liefde voor hun t-shirtjes en andere stukken, want zo goed als elke keer als Dexter er een draagt krijg ik de vraag waar ik ze vandaan heb. Hier dus! Ze hebben zo veel leuke dingen voor de zomer dat het volgens mij echt geen straf is om er vijftig euro te mogen uitgeven. Wat goed uitkomt, want ik mag een bon met die waarde weggeven aan een van mijn lezers. Moh!

De deal is: post hieronder een antwoord op de vraag “En wat eten we vandaag?” en ik trek random iemand op woensdagmiddag twaalf uur. Die maak ik dan bekend op mijn Facebookpagina, dus volgen die handel als je wilt weten of je gewonnen hebt!

Zin in nog meer kans? Er loopt nog een winactie op hun Facebookpagina ook. Succes!

lilith voelt het aan haar instrumenten (en mag iets weggeven!)

lentezon1 lentezon2

Soms ga ik een beetje op vakantie tijdens mijn middagpauze. Dan nestel ik me na een appetijtopwekkende wandeling langs het kanaal op een bankje aan een van de drukst bezochte begraafplaatsen van de streek. Druk bezocht, omdat er een soldaat begraven ligt van amper vijftien, daarmee een van de jongste slachtoffers van de Salient, en omdat John McCrae er zijn beroemde gedicht In Flanders Fields schreef.

De middagpauzewandelingen zijn tegenwoordig broodnodig, want sinds Dexter naar school gaat kom ik veel te weinig aan beweging toe, iets dat mijn rug en bekken absoluut geen goed doet. En dus stap ik. En neem ik een slaatje en de notities voor de research van het stuk mee dat ik aan het schrijven ben voor de krant. Zit ik zalig in de zon terwijl de toeristenbussen aan en af komen gereden.

lentezon3 lentezon4Ik ben niet iemand die per se verlof neemt op haar verjaardag, ik werk vaak door tijdens vakantieperiodes en kan het ook best aan om eens een hele zondagnamiddag door te peren om een tekst af te krijgen, maar de eerste dagen van lentezon, ik vind toch echt dat die gevierd mogen worden.

Om de komst van de lente te vieren mag ik tien pakketjes weggeven van A.Vogel, want ook zij zijn volle bak hun lenteweek aan het voorbereiden. Wie kans wil maken op een pakketje met drie van hun producten (A.Vogel Boldocynara forte, A.Vogel Solidago forte en A.Vogel Molkosan Fruit) mag hieronder reageren op de vraag “wat wil jij deze lente graag doen?”. De eerste tien reageerders mogen me hun adres mailen en krijgen het pakketje opgestuurd.

lilith geeft weg: goldfish goodies!

goldfish20014_1Eén van de vragen die ik tijdens de AMA kreeg (die ik trouwens nog met hopen plan te beantwoorden) was waar ik de kleertjes van Dexter haal. Aangezien ik zelf altijd op zoek ben naar leuke plekken om die te scoren deel ik graag mijn geheimen. De meeste basics haal ik bij HEMA. Af en toe bij H&M of Zara Kids. En om de zoveel tijd koop ik een stuk dat een beetje anders is, en dus ook wat duurder. Mijn absolute favoriete webshop daarvoor is goldfish.be.

goldfish2014_2

Niet alleen omdat Eva van Goldfish een fantastisch fijne madam is, maar toch ook voor een deel daarom. Haar service is even fantastisch als haar smaak voor kinderkleertjes, haar enthousiasme is aanstekelijk, en haar advies altijd spot on.

goldfish2014_3

Ik heb er al heel wat supercoole dingen voor Dexter gevonden. Mijn favoriete merken van het moment? Hello Apparel, LP Boys en Mini Rodini. En er zijn vaak koopjes te doen (zoals nu!), dus altijd de moeite om eens te gaan snuisteren in de virtuele rekken.

goldfish2014_4 goldfish2014_5

Goesting gekregen? De laatste prijs van dit jaar is een waardebon van 50 euro bij Goldfish.be. Die kun je winnen door hieronder in de comments een antwoord te geven op de klassieke eindejaarsvraag “wie wens je wat toe in 2015, ten goede of ten kwade?”. Jezelf een bon van goldfish.be telt niet, maar valt wel te snappen. ;)

Dat antwoorden kan tot dinsdagavond 19 uur, dan maak ik de winnaar bekend op mijn Facebookpagina. En dan is het ook gedaan met winnen, en gaan we weer gewoon bloggen. Eerst wel toastjes eten. Veel succes!

lilith geeft weg: fantastische juwelen van Made by e l l e n

madebyellen_wedstrijd

Gisteren niet gewonnen bij de wedstrijd van Villa Kakelbont? Geen nood: vandaag kun je iets winnen voor jezelf. Misschien stiekem nog wel toffer.

Wie denkt dat de juwelen van Ellen (34) van Made by e l l e n maar een leuk bijprojectje zijn heeft het goed mis. Ellen begon juwelen te maken op haar elfde en pikte de draad zes jaar geleden weer op toen haar moeder haar tijdens een moeilijke periode een zakje met tangetjes van toen in de handen drukte. Het begon als een tijdverdrijf, maar de gepersonaliseerde juwelen werden zo’n overrompelend succes dat Ellen haar vaste job heeft opgegeven om zich fulltime op haar juwelen te smijten. In maart of april komt er zelfs een echte winkel waar je het zeer uitgebreide assortiment in het echt kunt zien en kopen.

ellen

Dat het zo’n vaart liep heeft te maken met het enorme succes van de gepersonaliseerde fotojuwelen. Op haar site zie je hoe persoonlijk je die kunt maken en waarom ze perfect zijn voor een cadeautje. Ik ben zelf ook helemaal zot van de rest van haar collectie, die zo ongelooflijk uitgebreid is dat je kunt blijven kijken. Deze geweldige bloemetjes, bijvoorbeeld, of de aluminiumcollectie. Ellen maakt alles naar wens, dus je kunt helemaal zelf aangeven wat je wilt en in welke kleur of textuur.

Ik mag van Ellen een bon van 50 euro weggeven. Het enige dat je hoeft te doen is hieronder antwoorden op de vraag “wat is jouw ultieme tip van 2014?” Heb jij een ongelooflijke serie gezien, of een boek gelezen, of vind je dat iedereen een bepaalde film of restaurant moet checken? Of een geweldige blog die je hebt ontdekt? Post jouw tip hieronder in de comments.

Dan trek ik morgen om 19 uur de winnaar en maak ik die bekend op mijn Facebookpagina. Heel veel succes!

lilith geeft weg: een te gekke speeltent!

villakakelbont_rugzak

Nog maar heel even, en Dexter start met school. Normaal gezien ben ik altijd maanden op voorhand in orde met voorbereidende dingen, maar de aankoop van het eerste boekentasje bleef ik maar uitstellen. Ik wilde een leuk boekentasje, maar ook een handig, en neen, liefst niet met Bliksem McQueen op. Ik vond nergens mijn goesting, eigenlijk. Gelukkig werk ik samen met geweldige webshops, en wisten ze me bij Villa Kakelbont niet alleen uit de nood te helpen, ze hadden ook zo veel keuze dat ik het toch weer moeilijk kreeg. Uiteindelijk koos ik voor de gekke dinosaurus van Beatrix NY, en niet alleen omdat de kroosten van David Beckham en Halle Berry en Katie Holmes ermee naar hun klasje gaan. Neen, zo’n oppervlakkige moeder ben ik heus niet.

villa_kakelbont_rugzak2

Dexter loopt al weken met zijn boekentas rond alsof hij hem zelf in elkaar heeft gezet, en doet niks liever dan de geweldig schattige bewaardoosjes die ik erbij kocht open, dicht en in de tas doen. Rits open. Rits dicht. Herhaal.

Bij Villa Kakelbont hebben ze trouwens nog veel meer dan spullen om naar school te gaan: ik ben ook heel blij met mijn feestelijke vlaggenlijn en heb ook al staan kwijlen op deze geweldig fijne wasmand en deze heerlijke kussens. Leuke bijkomstigheid: bij Villa Kakelbont selecteren ze alles met extra aandacht voor de werkomstandigheden waarin hun producten vervaardigd worden, en met onze ecologische voetafdruk in het achterhoofd.

En goed nieuws voor de mensen die gisteren niet hebben gewonnen: ik mag van Villa Kakelbont deze leuke speeltent weggeven. Het enige dat je hoeft te doen is hieronder posten wat jij in 2015 graag zou willen leren. Ga je een cursus volgen, wil je je ergens in specialiseren, of heb je andere plannen? Benieuwd! Ik trek morgenavond om 19 uur de winnaar en post die dan op mijn Facebookpagina. Veel succes!

lilith kiest haar tien favoriete beelden van het jaar (en geeft fotocovers weg!)

fotocover_tftcHet is zover, het seizoen van de weggeefacties is officieel begonnen. Midden in het seizoen van de jaaroverzichten, ook nog eens. Toen de mensen van Fotocover me voorstelden om hun diensten te testen ging ik op zoek naar die ene foto die zeker op het hoesje van mijn iPhone moest komen. Een fijne oefening, dat zeker, maar ook een geweldig moeilijke. Zo moeilijk, dat ik uiteindelijk koos voor iets anders waar ik nog steeds heel trots op ben: het patroontje van het Blogboek. De cover is heel mooi geworden, en elke keer als ik hem zie denk ik: dju toch Kelly, dat pakken ze je toch niet meer af. De cover niet, en het boek al helemaal niet.

Als het het coverpatroon niet was geworden hadden deze tien beelden van mijn afgelopen jaar ook wel kans gemaakt:

2014_1 2014_2 Processed with Rookie 2014_4 2014_5 Processed with VSCOcam with c1 preset Processed with Rookie 2014_8 Processed with VSCOcam with g3 preset 2014_10

Aaaah, good times. Perfect voor minstens een hoesje. Kun je zelf ook niet kiezen, dan zijn er ook nog de geweldige covers ontworpen door de geweldige Eva Mouton.

fotocover2

Vier mensen kunnen een gepersonaliseerd hoesje van Fotocover winnen. Post hieronder in de comments welke foto of quote je erop zou zetten, en dan kies ik morgenavond om 19 uur de vier winnaars uit, die ik zoals gewoonlijk post op mijn Facebookpagina. Veel geluk!