Boeke tjezen. Altijd weer boeke tjezen.

• Lezen: Ik ben op dit moment een paar boeken door elkaar aan het lezen, wat meestal betekent dat ik dat ene boek waar ik volledig door gegrepen ben niet kan vinden. Zo ook nu. Losing my Virginity van Richard Branson is inspirerend, ja, en de kortverhalen van Alice Munro meestal ook, maar ik voel dat ik sinds The Interestings en daarna Tampa niet meer in mijn leesflow ben geraakt. En ik vind dat jammer, want ik ben zot van de leesflow. Gelukkig ligt er al één en ander veelbelovends klaar, waar ik binnenkort eens een aparte blogpost aan zal wijden. En aan het feit dat ik een leesclub wil beginnen. In Ieper. Vraag u maar al eens af of ge daar zin in hebt, want ik kom er nog op terug.

• Boekjes kijken: heel veel, samen met Dexter, die daar echt maar geen genoeg van krijgt. Hij noemt het “BOEKE TJEZEN”, trouwens. Doordat we de boekjes van Bumba wat verstopt hebben (sorry, schoonzus J., maar het kon zo echt niet verder) is zijn nieuwste liefde Piep! Allemaal Dieren van Fleur Vanderweel. Hij is vooral zot van de duif, en van zelf vol overtuiging “ROEKOE” doen. En sinds hij zijn eigen bureau heeft om boekes aan te tjezen vindt hij het allemaal nog honderd keer meer de max.

LOL.

• Kijken: naar 2013, en heel veel “Maar Orry toch” denken. Ik kijk ook met plezier naar Wauters vs Waes en doe niet mee aan de complottheorieën omdat ik te druk bezig ben met kijken naar welke sokken Koen Wauters draagt, en voor de rest wordt er hier zoals steeds weinig naar dingen gekeken. Behalve dan naar dit filmpje, over gele auto’s en dat je een wens mag doen als je er één ziet. Dexter kent al een hoop kleuren en is daar vreselijk trots op, dus dan doe wij maar mee.
• Genieten van: sushi en koffie dates met fijne mensen, lunchdates met mijn man, playdates, binnenspeeltuindates, veel dates, precies. Fijn dat. Ik geniet ook geweldig hard van de ongelooflijke taalontwikkeling bij mijn kind, en de gesprekken die we nu al kunnen voeren over hoe zijn dag is geweest en wat hij heeft gegeten en wie er van de glijbaan ging en wie de autobus heeft kapotgemaakt. Echt waar, ik vind dat ongelooflijk tof.

Binnenspeeltuindates zijn the shizzle.

• Uitkijken naar: een etentje met mijn man zijn werk in een kweetnie hoe tof restaurant. Een dinertje dat ik zelf in elkaar steek. Een wijvenlunch. Een infoavond over de plek waar de nieuwe crib misschien zal liggen. Het feit dat we dit weekend eindelijk een einde gaan maken aan de hoop speelgoed die in huis slingert en gaan investeren in een kast. Zoals je ziet geloof ik er nu nog in dat het weer goed komt. Schoon.
• Zoeken naar: evenwicht. Tussen verzuipen in het werk en met mijn vingers zitten draaien. Tussen altijd ja en nooit eens neen zeggen. Tussen gezond eten en brol eten. Tussen shoppen en stoppen met shoppen.
• Staan grijnzen naast: Koen De Graeve. Dat pakken ze ons ook niet meer af.

Tihi

• Eten: kruidnoten met chocolade en speculooskoeken. Zouden keihard verboden moeten worden. Ik was zo goed bezig, vijf kilo afgevallen ondertussen, en toen was het verlengd weekend en kwam Sint-Maarten aan aan de kaai en raakte ik verslingerd aan kruidnoten met chocolade. Zeker honderdduizend calorieën voor eentje. Om nog maar te zwijgen van de klaaskoeken en de warme chocolademelk. Ook ontdekt: aardperen. Er is een reden dat die in de categorie vergeten groenten terechtgekomen zijn, trouwens. Aardperen zijn groenten voor mensen die niks anders te doen hebben dan aardperen schillen, maar wel erg lekker in een puree met aardappelen, look en peterselie.
• Genieten van: de eerste Sint-Maarten die Dexter een beetje bewust meemaakte. Van de manier waarop hij ook steeds meer begint te hebben aan familiegelegenheden, waardoor wij ook. Al was het maar omdat hij niet meer constant aan ons been wil hangen, maar graag begint te spelen met andere kindjes, al zijn dat dan vooral zijn vertrouwde nichtjes. Ook genieten: van zijn gezichtje toen er plots een Thomas De Trein werd opgediept die de Sint had gebracht. Met een lichtje, én geluid. Zottigheid jong, voor een klein Dextertje.
  
• Luisteren: naar Wannes Capelle. Ge zwiegt is één van de allermooiste nummers ooit, en het past helemaal bij het warme gevoel dat ik krijg van allerlei recente odes aan het West-Vlaams, zoals Eigen Kweek en aanverwanten. Plus: ik woon in Ieper, dat de afgelopen dagen het centrum van het universum leek. Wij deden dus van Poppy Parade en op televisie naar de Last Post kijken, en mijn patriotisme beleefde hoogdagen.
• Denken aan: andere opties. Het is geen goede periode geweest in medialand. Een deel van mij denkt dan “het komt wel goed en er zal altijd wel geschreven moeten worden”. Een ander deel van mij denkt: “Ik ga een soepbar beginnen op de Grote Markt van Ieper”. Frederik van de Krant Van West-Vlaanderen leverde mij zelfs al een geweldige naam: Bobbejaan Soepen. I know, right? Misschien moet ik iets doen met aardperen, ofzo.
  
• Uitkijken naar: een naderende week verlof met het gezin en mijn eerste Thanksgiving diner in de crib. Iemand ervaring met kalkoenen vullen, of in het bezit van een overheerlijk en simpel traditioneel bijgerecht?
• Afwerken: lijstjes. Duizend opdrachten, zodat ik toch maar niet moet werken tijdens mijn week verlof. Wel leuke opdrachten, trouwens. Die me op plaatsen en bij mensen brengen die ik anders niet zou tegenkomen. En me tussen de bedrijven door afvragen wat ik ooit zonder Omnifocus zou doen, op dat gebied. Verzuipen in lijstjes, dat zeker. Ik ben me nog iets meer aan het verdiepen in het programma, en man toch: beste uitvinding ooit, voor de lijstjesverzuiper. For reals.
  
• Plannen: een hoop leuke blogposts. Mijn drie uur blogcoaching met Ineken. Een spetterende actie voor hier, binnenkort. En dat ik eens een paar dingen wil gaan bekijken. Die expo van zestig jaar televisie. Stephan Vanfleteren die een fotoselectie heeft gemaakt voor het In Flanders Fields Museum. Birth Day van Lieve Blancquaert in Brussel. De show van Raf Walschaerts. Dat ik eens moet nadenken wanneer ik dat allemaal ga doen.

(Zin om mee te doen? Link dan jouw As We Speak in de comments, en dan komen we allemaal lezen!)

Omdat ik zelf een geweldige sucker ben voor een Currently op andere blogs, en omdat onlangs uit lezersonderzoek bleek dat jullie meer lijstjes willen: een nieuw rubriekje.

• Lezen: af en toe een kortverhaal van Alice Munro, omdat de lengte ervan perfect is voor de momenten tussendoor waarop ik tijd heb om me even in een verhaal te verdiepen. Op dit moment ben ik bezig aan Too Much Happiness, en ik ben daar serieus content van. Daarnaast lees ik af en toe een hoofdstuk in het boek van deze blog, en ik moest het niet zeggen maar ik doe het toch: het is echt leuk geworden. Hij is mij hier op deze foto van de boekvoorstelling van enkele dagen geleden echt niet pijnlijk aan het pitsen om dat te zeggen, op geen enkele manier.Voor de rest heb ik Bloglovin’ ontdekt, en dan vooral hun popular blogpost functie. Ook nog altijd een ongelooflijk grote fan van Zite op iPad. In een ideale wereld had ik elke dag minstens een half uur om daarop bij te lezen. Ik kreeg ook het boek van Lobke opgestuurd, en daar ben ik ’s avonds een beetje door aan het gaan. De kans bestaat dat ik er hier binnenkort nog iets mee doe, al is het maar omdat ze “Dexter” heeft opgenomen in haar lijstje met hippe babynamen. Tihi. En voor de rest is het ook gewoon een heel leutig boek. En qua lezen met Dexter: Het Grote Boek Van Woorden En Plaatjes. Geleend bij de bibliotheek, en na een maand zo triest dat we het terug moesten brengen dat ik het dan maar heb gekocht. Heerlijk plaatjesboek, lezers met kroost.
• Blij met: de bestelling superleuke oorbellen van Bafihana die dit weekend in de bus zat. Ook al slaagde ik erin om één van de gele al na twintig seconden kwijt te spelen in onze bolide. Tsssk. Mijn mosgroene nieuwe winterjas die zo de max is dat ik er elke dag een fotosessie aan zou willen wijden. Backup van lieve mensen in drukke tijden. Lieve mensen die doen alsof dat vanzelfsprekend is, maar ik weet wel beter. Het feit dat we al over ons doel zitten op de veiling. Wat niet wil zeggen dat hij afgelopen is: we gaan nog even door, dus intekenen voor drie uur blogcoaching met koffie én taart kan nog en wordt zelfs vreselijk hard toegejuicht.
• Eten: bloemkool met witte saus. Risotto, nadat ik er jaren een degout van had omdat iedereen in Komen Eten het maakte en er op tv ook veel te veel werd gezaagd over de ongelooflijke moeilijkheidsgraad ervan. Vorige week toch nog eens eentje met bospaddestoelen op het weekmenu gezet, en dat was zo heerlijk dat we vanavond voor een mediterraanse versie met tomaat en basilicum gaan. En of ik nog altijd aan de weight watcher ben, vraagt u? Voor die onthulling moet er gewacht tot vrijdag.
  
• Bezig met: uitvogelen hoe we deze drukke werkweek gaan doorkomen en al onze deadlines gaan halen nu het kleine Dextertje voor de tweede keer in korte tijd thuis is van de crèche met hoge koorts. Ondertussen dank ik de goden voor de liefste grootouders ooit, die bijspringen waar ze kunnen en ons zo gigantisch uit de nood helpen. Geloof mij: lieve grootouders zijn hun gewicht minstens drie keer waard in goud.
• Mezelf verbazen over: hoe snel de tijd gaat. Toen ik enkele dagen geleden een hele berg spuugdoekjes naar de zolder bracht die ooit over het hele huis lagen om naar te grijpen als baby Dexter “had teruggegeven” (haha, dat woord is zo de max) besefte ik ineens dat hij al zestien maanden is. Dat dat zot is, na alles dat we hebben meegemaakt. Dat we erdoor zijn geraakt. En dat zestien maanden makkelijker is, en leuker, maar ook de leeftijd waarop je compleet door het lint kan gaan omdat je én wil eten, én je tuutje in je mond wil houden. Als dat niet blijkt te lukken breekt de hel los, zo ondervond ik vanmiddag.
• Luisteren naar: Storms van Fleetwood Mac past behoorlijk perfect bij mijn herfstnostalgie, in de originele versie maar ook in deze. En deze prachtige versie van het nog steeds geniale Waltz #2 van Elliott Smith, ook al was de mens zelf het compleet beugespeeld, zoals blijkt vanaf 2:40. Ik kan het *even tellen* nog wel zes miljard keer horen, geloof ik.
• Plannen: er liggen tickets voor de Winter Efteling op de kast. Ik ben daar nog nooit van heel mijn leven geweest, en nu heb ik een kindje om mee te nemen. Pretty darn excited.

Meedoen op je eigen blog mag, eventueel met eigen categorietjes. Link dan eventjes in de comments zodat we kunnen komen kijken.