Tag Archives: recept

lilith maakt pompoensoep met appelsien en saffraan van Ottolenghi #cookthebook

Soep en mandarijnen sleuren mij de herfst door, denk ik soms. Grote hoeveelheden van beiden van zodra het blad begint te vallen, liefst. Mijn lievelingssoep van de laatste jaren is ribollita, al maak ik tegenwoordig vaker die uit Honger van Mme Zsazsa dan die van Anna Jones.

Los daarvan zit ik al een tijd in een kooksleur van jewelste. Wat jammer is, want ik kook graag en ik ontspan daar geweldig van. Er zijn pogingen om weer eens meer een kookboek ter hand te nemen, en het vaakst is dat Simpel van Yotam Ottolenghi. Dat lijkt vol te staan van doenbare recepten die zelfs mijn man af en toe zou kunnen lusten, alleen loop ik al weken tegen ingrediënten aan als rozenharissa, zwarte knoflook, sumak en andere exoticiteiten die ze niet hebben in de Ieperse supermarkten.

Ik vond het zo jammer. Altijd weer: o, dat wil ik maken. Fuck, ik heb geen rozenharissa. Bij Yotam zijn er zo tien ingrediënten die in 70 procent van zijn recepten voorkomen, dus het is niet dat je die rozenharissa koopt voor één gerecht. Als ik meer wilde koken uit Simpel, dan moest ik het simpel maken. En een keer investeren voor heel veel kookplezier. Dus bestelde ik een doos vol Ottolenghispul bij Pimenton. (de eigenaar blijkt een luisteraar van Werk & Leven, dus allen daarheen en #nospon)

Sinds de doos gearriveerd is, is mijn leven verbeterd. Ik kan het niet anders zeggen. Ik maakte alreeds de overheerlijke pasta met rozenharissa en olijven. Gisteren aten wij de pasta met pecorino en pistachenootjes. (allebei very much Youri-approved, ook) En afgelopen weekend kokkerelde ik een machtig lekkere pompoensoep met appelsien en saffraan waarvan ik het recept graag met jullie deel.

Beetje spicy, beetje romig, echt een hele toffe en verrassende combinatie voor dit moment. #smaakbommetje Mijn pompoen was trouwens wat waterachtig van smaak, en dat kwam toch helemaal goed dankzij het roosteren. Dus dikke vette hoera!

Pompoensoep met saffraan en sinaasappel van Yotam Ottolenghi

Voor vier tot zes personen

Ingrediënten:

  • 60 ml olijfolie
  • 2 uien, in parten van 2-3 cm (350 gram)
  • 1,2 kilogram winter- of flespompoen, geschild, pitten verwijderd, vruchtvlees in blokjes van 3 cm
  • 1 liter groentebouillon
  • 2 eetlepels rozenharissa
  • 1/4 theelepel saffraandraadjes
  • 1 sinaasappel, rasp er 1 theelepel schil af
  • 180 gram crème fraîche
  • 5 gram korianderblaadjes voor erbij
  • zout en zwarte peper

Verhit de oven tot 220 graden.
Doe de olie, ui en pompoen in een grote kom met 3/4 theelepel zout en royaal versgemalen peper. Meng goed en verdeel het mengsel in een met bakpapier beklede braadslee. Rooster 25 minuten tot alles gaar en gekaramelliseerd is. Haal uit de oven en zet opzij.

Giet de bouillon in een grote pan met de harissa, saffraan, sinaasappelrasp, 1/2 theelepel zout en flink wat versgemalen peper. Breng alles op hoog vuur aan de kook en voeg als de bouillon rustig kookt de pompoen en uien toe met de olie uit de braadslee. Roer goed, draai het vuur halfhoog en laat de soep 5 minuten zachtjes koken. Haal de pan van het vuur, roer de crème fraîche erdoor en pureer de soep glad met een staafmixer. Serveer met wat koriander.

Je ziet van hier dat het hier niet gaat stoppen, met dat kookboek.

Liefhebbers, welke recepten moet ik voornemen?

Maken met de kidsters: wormen in aarde

IMG_2605Tijdens de tweede week van de paasvakantie stond ik nog eens in de vakantieopvang. Tijd om mijn Pinterestskills boven te halen. Ik herinnerde me dat ik ooit iets had opgeslagen dat verdacht veel op potjes aarde met wormen lijkt, alleen is de aarde geplette oreo-koek en zijn de wormen van snoep. Doe daar nog wat instant chocomousse van saroma bij, en het is met weinig moeite scoren bij onze toekomst. Zeker als je op het fenomenale idee komt om enkele jongens de opdracht te geven wat ziploc-zakjes met koeken te vermorzelen. Gelijk hoe.

IMG_2580 IMG_2584

De rest is poepsimpel. Maak saromapudding. Strooi er oreo-aarde over. Geniet van hoe geniaal de kinderen je voor de volle zes seconden vinden.

IMG_2606

Einde.

lilith’s liefde voor geroosterde groenten is groot (en met deze 4 tips die van u binnenkort ook)

IMG_2138Er zijn een paar gewoontes die de laatste jaren mijn huishouden zijn ingeslopen. Mijn vrijdagnamiddagse opruimsessies, die de start van het weekend net iets aangenamer maken. Mijn planten op vaste momenten water geven, zodat ze zowaar blijven leven. En groenten roosteren op zondag, een gewoonte die ik amper nog kan missen.

In het verleden zette ik vanuit de blijdschap over weer een portie geroosterde groenten al eens een foto op Instagram, en dan verbaasde ik me er steevast over hoeveel mensen verbaasd waren over mijn groenten. Roosteren begot. Hoe deed ik dat? Hoe lang? Wat deed ik daar dan mee? Blijkt dat niet iedereen elke week massa’s geroosterde groenten door rijst, pasta, soep of sauzen roert. En dat sommige mensen groenten zelfs nooit in de buurt van hun oven laten komen, terwijl dat een fantastisch machien is dat de smaak van die groenten alleen nog maar versterkt.

Ik heb ze pas echt goed leren roosteren met het laatste boek van Dorien, “Thuiskomen”. Ik kan dat boek niet voldoende bejubelen. Het is mijn lievelingskookboek van het moment, en als ik maar tien kookboeken mocht houden, dan was deze er zeker bij.

Als het op groenten roosteren aankomt heeft Dorien een paar regels, die ik met plezier volg. Niet omdat ik zo van de regels ben, maar omdat het resultaat altijd heerlijk smakende groenten is mét bruine randjes. En dat is exact wat je wilt. Je hebt niet geleefd als je geen ui met bruine randjes hebt geproefd.

Dit heb ik over groenten roosteren geleerd van Dorien:

  1. Dat niet alle groenten even roosterbaar zijn. Volgens Dorien kun je alles roosteren “dat geen mals blaadje, geen peul of geen knapperige steel is”. Ik heb heel goede ervaring met rode en witte ui, paprika, tomaatjes, zoete aardappel, knolselder, wortel, courgette en bloemkool. Maar je kunt vast nog wel meer lekkere groenten bedenken.
  2. Dat hitte je vriend is. Dorien raadt aan om je oven op 220 graden te zetten. Ik doe dat, doorgaans een half uur, en ik ben altijd blij met het resultaat.
  3. Dat stoom de vijand van bruine randjes is. Hoe droger de lucht, hoe beter volgens Dorien, en dus kun je maar beter zorgen dat je groenten hun vocht rap wegkrijgen. Door alles in een laag op een bakplaat te leggen (iets dat ik niet altijd doe, maar het helpt wel), en door ze goed af te drogen voor het roosteren.
  4. Dat de olie goed verdeeld moet zijn. En dat dat makkelijk doenbaar is door de groenten eerst in een grote kom te overgieten met olie en wat kruiden, te schudden tot de olie alle groenten raakt, en ze pas dan in de bakplaat te gieten.

Dit zijn ze voor ze de oven ingaan.

IMG_2127

Wie mij een beetje kent snapt onmiddellijk waarom roosteren mijn ding is. Grove stukken, snel klaar, weinig werk voor veel resultaat.

Deze week waren het: rode ui, witte ui, een paar kerstomaatjes, een courgette, een rode paprika, en wat teentjes look, die zoals ook het boek van Dorien voorschrijft mee in de oven mogen, zolang ze hun jasjes aanhouden. Daarna kun je hun heerlijkheid uit de schil duwen en door van alles en nog wat roeren. Saus. Soep. Mayonaise. Een vinaigrette.

Over deze kom groenten strooide ik met peper, zout en ras el hanout, maar dat had net zo goed gedroogde oregano of pimenton de la vera kunnen zijn.

Er is zo’n significant verschil tussen honger hebben en tegen een hoop rauwe, ongeschilde en onverwerkte groenten aankijken, of een glazen potje vol heerlijke geroosterde groenten uit de koelkast trekken en alle mogelijkheden zien. Ik eet ze soms op toast met kaas of hummus. Ze zijn ideaal voor in een snelle curry of bij een slaatje. Ik werk er soepen uit de diepvries mee af. Of roer ze met wat pesto door rijst of een restje pasta. Je kunt ze ook perfect gebruiken voor deze hemelse lenterolletjes. Of bij om het even welke andere maaltijd die snakt naar extra groenten.

Jullie moeten er trouwens niet mee inzitten dat ik door al die gezonde keuzes niet aan mijn vereiste aantal calorieën per dag zou komen. Toen ik vanmorgen net was beginnen roosteren kwam een van de opa’s aanzetten met deze geweldige bananentaart met rice crispies van Jeroen Meus. Alles is dus keihard in balans.
IMG_2129

“Thuiskomen-de magie van doordeweeks koken” van Dorien Knockaert verscheen bij Luster.

Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen-challenge. Dit is dag 12/40. 

Lenterolletjes, voor al uw restjesgroenten!

lenterolletje1Deze blogpost is er voor iedereen die recent een van de volgende goede voornemens heeft overwogen: een gezonder lijf tegen de zomer. Besparen op de boodschappenfactuur. Minder weggooien in de keuken. Eens iets anders proberen op culinair vlak dan koteletten met prei.

Lenterolletjes kunnen voor elk van die voornemens iets betekenen. Besefte ik terwijl ik me in de kerstvakantie een arm af rolde omdat ik zoveel groentjes over had van tijdens de feestmaaltijden. En dan zijn lenterolletjes samen met soep en spaghetti met veel groenten de beste manieren om die te redden van de vuilnisbak.

Voor wie de magie van het lenterolletje niet kent: geen schaamte, ik kende die lang ook niet. Ik schreef hier over het fantastische moment waarop ik voor het eerst een lenterol in mijn mond stak en niet wist waar mijn hoofd stond. Ook niet wist wat ik in godsnaam net in mijn mond had gestoken, want ik kende de textuur van ongefrituurd rijstpapier niet. Die textuur, ik ben daar echt zwaar fan van, maar ik kan me inbeelden dat het alles of niks is met rijstpapier. Eens proberen dus. Ik koop dat van mij gewoon in de supermarkt.

Wat is dat nu, zo’n lenterol?

Eigenlijk niet meer dan een loempia die niet gefrituurd is. Koud dus. Ik ben zelf niet zo’n fan van loempia’s, maar lenterolletjes zijn net zacht in plaats van knapperig, en licht in plaats van vettig. En in principe rol je erin wat je wilt. Ik neem meestal wat ik liggen heb. Deze keer was dat zoete aardappel, koriander en munt, avocado, lenteui en romaine sla. Maar ik heb er al minstens even lekkere gemaakt met (aangebakken) paprika, edamame boontjes, komkommer en nog van alles. Hoeft ook niet veggie te zijn: ook lekker met gebakken reepjes kip, (al dan niet rauwe) vis, en het kan ook met aangebakken en lekker gekruid gehakt, heb ik me laten vertellen. Verse kruiden vind ik wel essentieel voor de smaak, omdat het moeilijk is om peper en zout in zo’n rol te strooien.
Het rollen is op zich niet gigantisch moeilijk, maar vergt wel een beetje oefening. Gelukkig staan er zoals bij alles hopen filmpjes online. Zoals dit. Zij heeft wel grotere blaadjes, ik wil ze. Maar met mijn kleintjes lukt het dus ook.

lenterolletje2

Je maakt een blad rijstpapier dat hard in de verpakking zit zacht door het even onder warm water te houden. Dan leg ik het op een propere handdoek, en begint het assembleren. Het is handig als alles al gesneden is. Echte pietjes precies doen dat julienne, maar ik ben eerder van het ruwere werk. Soms mislukt het en wenste ik dat ik meer van de julienne was, maar ge kunt het niet allemaal hebben.

lenterolletje3

Ziet ne keer hoe schattig, zeg! Nog dichtrollen en klaar.
Er zijn mensen die hun eigen loempiasaus maken, en een hele dikke duim daarvoor, maar ik koop die gewoon.

lenterolletje4

Niet gesponsord! Eerlijk Oosters!

Ik kan mij daar dus ziek aan eten. Dat weet ik omdat ik het tijdens het kerstverlof minstens een keer heb gedaan.

Jullie al aan de lenterol? Tips en recepten zijn ook in 2017 meer dan welkom in de reacties onder dit stuk.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

sushi bowl, voor als sushi te moeilijk is

sushiinabowl

Het zijn verre van vrolijke tijden ten huize crib, en dan heb ik troosteten nodig. Vroeger moest dat vooral veel en vettig zijn, een afhaalchinees of een pita met veel looksaus. De laatste jaren probeer ik alternatieven in mijn mouw te hebben zitten die mijn curves niet nog ronder maken dan ze al zijn. Veggie sushi met avocado en komkommer kan mij troosten, en ik heb het dan ook zelf leren rollen, maar op sommige avonden is ook dat er te veel aan. Dan duik ik in een kom gemakkelijke troostsushi, waar geen rollen aan te pas komt. En omdat ik me net bedacht hoe simpel en lekker dat is deel ik het graag.

Sushi bowl for one

– 125 gram sushi rijst (ik gebruik die van Saitaku)
– 175 ml koud water
– 5 theelepels rijstazijn
– 1 theelepel kristalsuiker
– 1  theelepel zout
– 1 rijpe avocado
– een half blikje geweekte kikkerwten
– een tiental gehalveerde kerstomaatjes- een paar theelepels sesamzaad, eventueel geroosterd
– twee soeplepels sojasaus

Doe de sushi bij het koud water en breng aan de kook. Laat tien minuten onder deksel doorkoken op een laag vuurtje, en roer af en toe. Zet het vuur uit en laat de rijst 15 minuten staan met het deksel op de pan. Laat afkoelen. Verwarm de rijstazijn met de suiker en het zout en roer door de koude rijst. Snij de avocado in blokjes en doe bij de rijst, kikkererwten, tomaatjes en sesamzaad. Roeren met de sojasaus en genieten. Nog lekkerder met wat versnipperde nori erdoor, en wat edamame boontjes, maar die had ik niet in huis. Ge kunt niet alles hebben.

lilith maakt overheerlijke spaghetti arrabbiata met citroenpangrattato

spaghetti pangrattato met citroenEen mond vol, ik weet het. Pangrattato is Italiaans voor broodkruim, en deze heerlijke spicy spaghetti met citroen en wat broodcrunchy uit de Delicious fleurde gisteren heel mijn avond op. Ik heb hem wel gevegetariseerd, want er kwam ansjovis aan te pas en daar doen wij hier ten huize niet aan. Plus: ik had ook geen tijm, en ik eet dat niet graag, dus ook dat werd eruit gezwierd. In het echt ben ik best een lieve, maar in mijn keuken ben ik on-ver-bid-de-lijk.

I give you: mijn aangepaste versie van het origineel, machtig lekker en snel klaar.

Spaghetti arrabbiata met citroenpangrattato voor twee

– 6 el extra vergine olijfolie
– 50 gram pijnboompitten
– 50 gram panko of vers broodkruim (ik had nog panko staan, een gemak!)
– rasp van 1 citroen, ik had nog een liggen van op de bioboerderij, en dat bleek chance <3
– (volkoren)spaghetti voor twee
– 4 tenen knoflook, fijngesneden
– 1 rode peper, fijngesneden
– 350 gram kerstomaatjes
– wat Tapatio hot sauce (als je dat in huis hebt. You should)
– 3 eetlepels fijngesneden bladpeterselie
– peper en zout
– geraspte parmezaanse kaas

Verhit voor de pangrattato 1 el olie in een koekenpan op laag vuur. Bak de pijnboompitten tot ze licht kleuren. Schep ze met een schuimspaan in een kom. Verhit nog 4 el olijfolie in de pan, draai het vuur halfhoog en roerbak het broodkruim tot het goudbruin en krokant is, een minuut of drie. Schep in een kom en voeg de citroenrasp en wat zout en peper toe. Doe de pijnboompitten erbij.

Kook de pasta gaar in gezouten water. Zet intussen de koekenpan op laag vuur, verhit de rest van de olijfolie en bak de rode peper met de knoflook een minuutje of vijf.

Schep de tomaatjes erdoor en bak ze tot ze zacht zijn. Doe er wat Tapatio door als je zin hebt in extra spicy. (ik heb altijd zin in extra spicy, maar het pepertje alleen kan voor de meeste mensen al meer dan voldoende zijn)

Giet de pasta af, vang wat kookwater op, en doe de pasta terug in de pan. Schep het tomatenmengsel en de peterselie erdoor en zoveel kookwater als nodig. Eventueel wat bijkruiden met peper en zout. Schep op een bord, strooi er wat pangrattato over en serveer met geraspte Parmezaan.

Zet het op uw weekmenu, ge zult het u echt niet beklagen.