Monthly Archives: december 2005

Eindejaarslijstjes (IV)

lijs01a.jpg Vreed’op aarde heeft u de laatste dagen waarschijnlijk al genoeg rond uw oren geslagen gekregen, en dus gunt tftc u dit jaar een hoekje om alle ergernissen van het afgelopen jaar uit te schreeuwen, voor u richting feestdis vertrekt.

De grootste ergernissen van 2005

  • de steeds sterker om zich heen slaande verzuring: tevreden zijn is uit, zagen over vanalles en nog wat was de trend van 2005
  • mensen kunnen niet meer luisteren. De luidste mensen hebben nog steeds het minste te vertellen, en zij die wel wat te vertellen hebben worden niet meer gehoord, omdat zij meestal niet geneigd zijn tot roepen en brullen
  • werkmannen die in een andere tijdzone leven en het normaal vinden om gemiddeld anderhalf uur te laat op afspraak te verschijnen zonder te verwittigen, en zonder bereikbaar te zijn
  • dat je bijna geen brood meer kan kopen zonder vijf euro kwijt te zijn
  • mensen gaan steeds vaker spreken in holle slogans en veralgemeningen die ze ergens hebben opgevangen, en als je er dieper op ingaat om aan te tonen dat ze crap spreken gaat het: “Dat is mijn mening en iedereen zijn eigen mening!” Dat is geen mening, dat is een zin, mongool.
  • en die mensen planten zich dan ook nog eens razendsnel voort en baren kinderen die opgevoed worden met holle slogans en Studio 100.
  • de journaals zijn veranderd in slechte talkshows met mensen die niks te vertellen hebben, en de leegte wordt dan ook nog eens gevuld met borden waar leraarstypes voor staan te vertellen hoe het komt dat we te dik zijn. En ow, straks zeker kijken naar uw favoriete soap, want het zou wel eens kunnen dat Anna van de trap valt.
  • iedereen maakt iedereen bang met verhalen die ze van een andere bangmaker hebben gehoord over nichten van verre nonkels die aangerand zijn in schellebelle door negers met zwarte mutsen aan, op klaarlichte dag en al
  • ze hebben geen Heinz Bolognese spaghettisaus meer in de Delhaize
  • en dat is triest

Klotewereld it is.
En nu gullie, en dat ik hier geen holle slogans lees of iets dergelijks!

Eindejaarslijstjes (III)

lijs01a.jpg
Meest memorabele tv-momenten van 2005:

  • het Miss Belgian Beauty- huppetutje dat niet uit haar woorden geraakt tijdens de selectie en uit Waals Vlaams-Brant (of was het Vlaams Waals-Brant?) kwam
  • de tiroler in Dubbel Geboekt die niet alleen een big poopoo in zijn broek had gedaan, maar ook nog eens bijna gek werd toen zijn slaafse vrouw zich volledig liet gaan in de aprËs-ski
  • Lieven Van Gils die tijdens de Tour de France te laat ziet dat hij in beeld is en temidden het nieuws een medewerker toesist dat die in de weg loopt. (priceless!)

Leuke reclames 2005:

  • Klara in Veurne
  • De wakkere bakker spreekt een customized reclamespotje in (radio) – doorklikken naar radiospots en “inspreken”
  • De coureurspot van Proximus
  • de Proximus woorden-reclame

Wedden dat u er nog kent?

lilith en de brief uit Amerika

enveloppe.jpgMet een hoofd dat nog nabonkt van een uurtje kerstshoppen wandel ik de gang van ons appartementsblok in, richting brievenbussen. In mijn tas twee doosjes haarkleuringsmiddel, een flacon van mijn lievelingsparfum en een nieuwe bh. Ik vind: tijdens de kerst mag je jezelf wel eens belonen voor het jaar dat was. (lees: je voornemen om twee bh’s te kopen, en dan uiteindelijk stranden bij ÈÈn bh die drie keer zo duur blijkt als wat je van plan was uit te geven aan de twee bh’s samen. Omdat je even vergeten was dat je geen standaard cup-maat hebt, en dus gedoemd bent om astronomische bedragen neer te tellen voor een kledingstuk dat zo goed als niemand ziet. Hebben alle vrouwen die hun borsten laten vergroten daar wel al eens bij stilgestaan? Ik dacht het niet. Maar het is wel een schoontje!)

Ik zie een enorme envelop liggen en vloek binnensmonds omdat iedereen altijd enorme enveloppen krijgt en ik alleen rekeningen. Tot ik mijn naam op de envelop zie staan. De envelop is zodanig enorm dat ik er met een beetje moeite zelfs een gewatteerde bh uit zou kunnen knippen. En hij komt uit Amerika, dat zie ik ook. Er schieten honderd spannende scenario’s door mijn hoofd, want ik heb niks besteld ofzo en ik herinner me niks dat met enveloppen en Amerika te maken heeft.

Willeuh jullie et echt weejteuh?

book_2_kl.jpg

Een boek voor dummies, uhuh.

book_kl.jpg

En kent u deze nog?

Er zat wel geen brief bij, maar al de rest is waar!

koosnaampje

soundofmusic_01.jpg“Edelweiss, Eeeheedelweiss…” zing ik, en ik probeer heel hard om me de nederlandse vertaling te herinneren van het liedje uit The Sound Of Music. Of toch hoe het werd vertaald in ons schooltoneelstuk in 1993, waarin mijn leraar Latijn het zong in zijn rol van kapitein Von Trapp.
“Spieiegelbeeeld van de steeerrehen, tussen zon, sneeuw, en ijs… ‘k Groehoet je vriend’lijk van veeeerre…”. Ik zing het uit volle borst aan mijn kant van het bed, apetrots omdat ik meer dan tien jaar later nog steeds weet hoe het gaat. Naast mij hoor ik Youri bijna onhoorbaar grinniken.

En sinds dat moment noemt hij me Kroetje Vriendelijk.
Fijn is dat.

PI-nostalgie

Planet_Internet.jpgHet was Youri die me het stukje aanwees: een interviewtje in de Netwerk van deze maand met Bart Cabanier. Youri leest voor:

“Ik voel me in ieder geval verwant met wat een aantal ex-Planet Internet-collega’s van me blogsgewijs uitsteken: smintjes.be, eskimokaka.be, tafelzoetstof, antenna, ferket.com, dipfico, talesfromthecrib.be, …

En indeeders, Bart Cabanier is niet enkel een gewaardeerd blog-collega, in een ver verleden was hij ook nog eens mijn stagebegeleider bij het ter ziele gegane Planet Internet. En het stukje in netwerk takes me back.

Naar de Rijnkaai, waar het gebouw van Planet Internet gevestigd was en waar ik elke morgen samen met mijn collega stagiairtjes en een in boeken verzonken smintjes uit de bus stapte richting lift, als ik me niet vergis naar de zevende verdieping. De berichten dat het einde van de PI-redactie waarschijnlijk zeer nabij was waren toen al doorgedrongen bij iedereen, maar ik herinner me ondanks die berichten vooral een werksfeer die ik later nooit meer ergens ben tegengekomen. Jammer genoeg. Het was jongens onder elkaar, zoiets, en het feit dat ik er drie maanden stage heb gelopen terwijl de wereldbeker voetbal van 2002 juist bezig was maakt mijn herinneringen enkel maar beter.

Om vijf uur ’s morgens opstaan (als student, jawel!) om om zes uur de trein vanuit Gent te nemen en om zeven uur met veertig man voor een groot scherm chocoladekoeken te eten en voetbal te kijken. Die ene sukkelaar op de sportredactie die naar de wedstrijd moest kijken die tegelijkertijd werd gespeeld, want er moest verslag uitgebracht op de website. En hoe hij bijna niks hoorde omdat wij met chocoladekoeken naar datzelfde scherm gooiden toen we er toch nog uitlagen tegen den Brazil. De zware gevechten met Planet Internet-stressballen die door de enorme redactieruimte vlogen, en hoe er dan altijd wel iemand was die Jennifer Jennings door de boxen van zijn pc liet galmen. Hoe vrijdag altijd AC/DC-dag was, en ik heel de dag op collega’s moest kijken die sjofele jeansjasjes droegen met een om ter grootst AC/DC-logo op. En die het nog meenden ook.

Ik heb me zodanig geamuseerd bij Planet Internet dat ik het mezelf daarna een beetje moeilijk heb gemaakt. De arbeidsmarkt is sindsdien nooit meer zo leutig geweest, de middagpauzes nooit zo hilarisch en de bokes met Marmie-choco nooit meer zo lekker. Het lijkt honderd jaar geleden, en na even tellen blijkt het drie jaar en half. Misschien is dat nog het ergste van al.

Eindejaarslijstjes (II)

lijs01a.jpgDingen waar je nooit genoeg van kan hebben rond kerst:

  • die geweldige kleine witte kerstlichtjes rond vanalles en nog wat
  • Last Christmas van Wham!
  • toastjes
  • jaaroverzichten met goedgekozen muziek op de achtergrond
  • kerstkaartjes
  • top-zoveels op de radio

Dingen waarvan je direct genoeg hebt rond kerst:

  • lelijke klimmende kerstmannen aan gevels
  • volle winkels die ruiken naar zenuwachtigheid en zweet
  • kerststronken
  • kerst-spam
  • lichtlinten die slordig aan gevels hangen, in plaats van strak
  • everything Jules Destrooper

het is stil in huis

mooshy.jpgHet was vijf uur ’s morgens, en het was stil. En wat nog veel beter was: het bleef stil. Net als om vijf uur dertig, en kwart voor zes. Het was zodanig stil dat ik eventjes dacht dat de goden vonden dat ik een break had verdiend. Wat helemaal terecht zou geweest zijn ook.

Voor het eerst in maanden wandelde ik van de slaapkamer naar het toilet zonder jengelend haarblok aan mijn been. Ik bereikte de keuken en struikelde niet ÈÈn keer over hetzelfde haarblok dat anders al lang de sprint zou ingezet hebben richting voedingsbakjes. We ontbeten zonder gebruikelijke randanimatie waarbij meestal zetels en aanloopjes richting gordijnen gemoeid zijn, en ik heb al heel de voormiddag meer bureau ter beschikking dan ooit tevoren. Ook leuk: een kaars aansteken zonder een huis dat vijf minuten later naar verbrand haar ruikt.

Bill is lekker een dagje op vakantie bij de oma, en dat zou eigenlijk wel eens meer mogen gebeuren. Heerlijk is het! “Ik heb hem mogen aanraken!” vertelt broerlief op messenger. “Hij slaapt bij de hond, hoor. Hij is lief. “ belt oma door via de telefoon. En ik denk: “En wil die hond hem niet houden zo? Een week of twee? “

Ik ben een slechte poezenmoeder.
Zo, dat is eruit.

Vraagje

dildow.jpgIs er hier al eens iemand naar zo’n vibratorparty geweest? U weet wel, allemaal vrouwen samen en dan dingen doorgeven waarvan je anders zegt dat het niets voor jou is? En al?

Any fun?

Ik zou toch graag een beetje voorbereid naar mijn eerste Upper Dare-festijn gaan zaterdagavond, if ya know what I mean. *knipoogt vettig en zwaait met chinese genotsballekes*

Ongeduld om Freddy

Ik geef het toe: het is niet de eerste keer dat ik ergens in december ongeduldig begin te worden om mijn agenda voor het volgend jaar te beginnen gebruiken. Ik durf zelf meer zeggen: dat is ten huize crib een telkenmale wederkerend fenomeen.

Maar dit jaar ben ik simpelweg niet meer te houden.

freddy_kl.jpg

Als u in 2006 iemand ziet lopen met een exclusieve fijngetunede Freddy Maertens- moleskine-agenda, dan ben ik het wel.