1. Ik ben toegetreden tot een scrapbook design team. Een scrapbook design team waarover ik op dit moment eigenlijk niet zo ongelooflijk veel kan en mag vertellen, maar dit dus wel. Ik, een scrapbook designer. :aah:
2. Vorige week ben ik voor het eerst compleet geschrokken van mijn reflectie in een etalageraam. Ik zag iemand op me afkomen, en toen bleek dat ik het zelf was heb ik wel vijf minuten staan staren naar mijn zwaar geminderde rondingen. Mijn hoofd kan duidelijk nog niet mee, en mijn kleerkast nog veel minder.
3. Ik ben wanhopig op zoek naar rode botjes. Maar dan heel specifieke rode botjes die, als ik ze ooit zou vinden, zeker 200 euro gaan kosten. Rode botjes, leer ze mij niet kennen!
4. Ik heb de laatste weken zoveel bijgeleerd over kanker dat ik er hele blogs mee zou kunnen vullen. Maar om het met de woorden van mijn huisdokter te zeggen: “Een mens weet best zo weinig mogelijk over kanker”, en gelijk heeft hij.
5. Ik ben al heel de week aan het overwegen om de dvd-box van Terug naar Oosterdonk te gaan halen met de bon uit de HUMO. Aber: wij kopen al een hele tijd geen deeveedeets meer omdat we ze toch nooit bekijken. Wat nu gedaan? Ik wil meester Moens nog eens “de nieve laimstok” horen zeggen, hastn.
En met u? Alles kits?
Een paar weken geleden kreeg ik van iemand het rariteitenstokje toegegooid, maar aangezien ik toen weinig tijd had en daarna weinig zin wegens slecht nieuws zijn mijn antwoorden altijd half en half op unpublished blijven staan. Nu heel de blogosfeer het stokje heeft ingevuld acht ik het moment gekomen om u ook eens kennis te laten maken met mijn rare kantjes. Want ja, die heb ik echt!
Sinds enkele weken spendeer ik veel meer tijd dan anders in mijn ouderlijk huis, en bij dat huis hoort dankzij mijn vader sinds jaar en dag een mix van Radio 1 en Radio 2 West-Vlaanderen. Toegegeven: het is voor een Studio Brussel-luisteraar als ik wat wennen aan het belerend stemgeluid van Maggie Van Herreweghe, die ik soms uit puur ongenoegen Maggie Van Erreweete noem omdat ik nu eenmaal niet meer kan doen. En ja, als “Rode Rozen in de Sneeuw” voor de zoveelste keer uit de boxen slijmt mis ik de vetgeile plaatjes van Peter Van De Veire extreem hard, maar Radio 2, dat voelt voor mij toch ook een beetje als thuiskomen. Thuiskomen bij mijn meme in de keuken, meerbepaald, alwaar het kleine transistorradiootje vastgeroest staat op Radio 2 West-Vlaanderen en de klanken van “Het Koekoeksnest” en “Somers en Verschueren” zich al eeuwen vermengen met de geur van versgebakken koekebrood. 
Kijkt, ik ben helemaal te vinden voor elk initiatief dat ervoor zorgt dat ik weer met mijn hoofd in de schoolbanken beland, inclusief gelukspoppetjes aan mijn pijpetuitje en platgeduwde bananen in mijn rugzak. Ik ga dus één dezer op zoek naar klasfoto’s om in te scannen, en als u dat ook zou doen dan zou dit wel eens een heel leuke community kunnen worden. Ik wens het de makers en mezelf in elk geval toe.