Monthly Archives: januari 2009

Nog twee keer

NewYorkNewYork.jpg“Youri!”, zeg ik dan.
“Besef jij wel dat het nog maar twee keer slapen is, en dat we dan naar NewYorkThebigappleNYC gaan???!!!”

En neen, moeten wij dan toegeven aan onszelf, wij beseffen dat precies nog niet zo goed.

En dus proberen we ons hoofd erop voor te bereiden door te kijken welk weer het zal zijn (dikke vlokken sneeuw, zaterdag), wat we allemaal niet mogen vergeten (geld! Veel geld! En adressen van winkels!) en hoe we alle dingen die we willen zien in zes dagen kunnen proppen.

Op mijn lijstje “niet vergeten!!!” staat naast “mijn goed humeur!” ook mijn laptop, trouwens. Dat wil zeggen dat die niet klaarligt in de crib om gestolen te worden door bloglezers met minder goede bedoelingen (*kijkt streng maar rechtvaardig*), maar ook dat ik hier wel eens van tripreport zal komen doen.

Dat er hier nog eens iets gebeurt en al.

geruststelling

gemis.jpgIk heb gedroomd over mijn moeder, vannacht. Ik had de droom die ik erg vaak had in de periode dat ze nog leefde, maar al ongeneeslijk ziek was. Een droom waarin ik overvallen word door een verstikkende paniek, omdat ik weet dat mijn moeder binnenkort gaat sterven, en ik daar niets aan kan doen. In de droom springen mijn gedachten van het ene naar het andere, op zoek naar een oplossing, maar die komt niet. Op het einde wordt de paniek geweldig groot, want mijn moeder gaat sterven en dat kan ik niet aan, ik kan helemaal geen leven aan zonder mijn moeder. Het kan niet.

Vanmorgen schoot ik compleet over mijn toeren uit dezelfde droom wakker, en ik dacht: “Maar hey, ze is al dood. En ik kan het wel aan.”

Dat was toch enigzins een geruststelling, op een vreemde manier.

hmmmz

gehaktbaltomaatklein.jpgIk was van plan om elke dag iets te koken uit mijn onmenselijk grote kookboekencollectie, maar ik raakte niet verder dan één Mexicaanse ovenschotel en één keer balletjes in tomatensaus van Nigella Lawson (vanavond). Zelfs op oudejaarsavond was gourmet het culinairste dat ik uit mijn mouw wist te schudden. Ik was van plan om te lezen tot ik scheel uit mijn ogen keek, maar ik kwam niet verder dan een boek over Joseph Fritzl dat ik van de redactie heb meegepikt omdat niemand anders durfde toegeven geïnteresseerd te zijn in verkrachtende kelderbeulen, en een paar eerste pagina’s in een boek of tien. En dat bloggen, daar had ik zelf ook meer van verwacht.

Ik zou heel mijn huishouden in orde brengen, maar mijn innerlijke Martha Stewart kwam niet verder dan het organiseren van mijn schmink in een nieuw ladenkastje, en het onderbrengen van heel veel boeken in een gekregen IKEA-kast. Al de rest is nog steeds even grote chaos als aan het begin van mijn verlof. Ondertussen zijn er plaatsen in mijn hoofd waar het in geen jaren zo chill is geweest, terwijl het op andere locaties geweldig hard stormt. Sta ik doorgaans fris en hyper aan de start van een blinkend nieuw jaar, dan nu vooral een beetje suf en in de war.

Tweeduizendennegen, ik weet het nog zo niet.
Eerst balletjes.