Monthly Archives: december 2009

En dat we nog vele meugen meugen!

glazen-champagne.jpgWat i. zegt. Veel liefde, veel onbezorgdheid. Veel uit de hand lopende avonden met mensen naar uw hart.

Dat 2010 een jaar mag zijn om in te kaderen, eentje om over naar huis te schrijven, één waar we jaren later nog altijd heel erg warm van worden. Zo’n jaar met oneindig veel barbecue’s en benevelde terrasjes, veel schone liedjes op de radio, zotte kansen en mogelijkheden en voor iedereen een gezond lichaam en een fris hoofd.

En mocht het toch anders uitdraaien, wens ik eenieder de kracht en de courage om dingen in het juiste perspectief te blijven zien, toch voort te doen en van alles het beste te maken.

Mogen jullie dagen mooi zijn, en jullie plannen groots.

Maak er iets schoons van, van 2010. Ge moest al bezig zijn!

Stoppen, she wrote.

cigarettes1.jpgVijf jaar. Zo lang is het geleden dat ik op dagelijkse basis een paar zuurverdiende euro’s op de toonbank van een gazettenwinkel gooide, in ruil voor een twintigtal sigaretten.

Vijf jaar. Zo lang is het geleden dat ik nog een rookpauze nam op mijn werk, samen met andere rokers van wie ik al eens een sigaretje mocht lenen, en omgekeerd ook terug. Fantastische vriendschappen heb ik gesmeed, in rokershokjes, en geweldig veel zotte roddels gehoord, dat ook.

Het was waarlijks mijn allergrootste zorg, toen ik vijf jaar geleden besliste dat ik voor de rest van mijn leven zou stoppen met roken. Dat ik geweldig veel zou moeten afgeven. Mijn teerbeminde rookpauzes. Mijn roddelmomenten. Mijn imago. Mijn troost in bange dagen. Mijn pakje per dag. Mijn pakje dat ik zo trouw had opgerookt, twaalf jaar aan een stuk. Als ik al structuur had in mijn leven, dan was het dankzij MIJN PAKJE, GODVERDOMME!. :aah: From my cold and dying hands!

Anyway. Dat ik nooit meer “Ik ga nog eentje roken, en dan ga ik…” zou kunnen zeggen, zoals ik voor zo goed als elke activiteit deed. Dat ik mijn sigaretten zou moeten missen, voor altijd. Mijn geweldige sigaretten, en alles dat erbij hoorde. De vriendschappen. De kalmte. De rock ’n roll, begot!

Overmorgen zijn we vijf jaar verder, en ik heb letterlijk geen enkele sigaret meer aangeraakt. Cold turkey. Diegene die samen met mij is gestopt, is nog geen jaar geleden herbegonnen. Het watje. Ik heb het nog geen halve seconde overwogen. Ik ben ondertussen zelfs iemand geworden die vindt dat sigaretten stinken, en dan wil ik het nog niet hebben over de mensen die ze oproken. (of toch: *kuch* naar de vorte marulle *kuch*) Go figure.

Ik heb volgens de statistieken meer dan vijfduizend euro niet opgerookt. VIJFDUIZEND EURO. Tweehonderdduizend frank en een sjieke. Ik stel voor dat ik even doe alsof ik opnieuw de kamer binnenwandel, en dan doen jullie van spontaan applaus. Dat is nu toch wel het minste, vind ik.

Oke, kom ik!

Nieuwe obsessie

cup-of-tea-jpg.jpgNaam: Thee
Sinds: Een week
Obsessie uit zich in: lezen over thee, investeren in coole theekoppen en theepotten, webshops over thee afstruinen en iedereen die het horen wil vertellen hoe cool en gezond thee wel niet is. Drink dan toch thee, wereld!
Aangekochte soorten thee in één week tijd: Vanilla apple white, Rooibos met kaneel, Rooibos met Honing, groene thee met citroen-appel-munt, groene thee met citroen-meloen, Lipton green tea mint, indian chai van de Hema, raspberry zinger, country peach passion, wild berry zinger, true blueberry, black cherry berry en Lipton Citrus.
Favorieten van het moment: Citrus, green tea mint en Vanilla Apple White. (l)
Cool: toen er bij mijn nonkel na het kerstetentje ineens een hele doos Pickwick fruitthee op tafel kwam, met wel vijftien soorten die ik nog niet had geproefd! Aardbeien, man, en peren! Alsof god ze eigenhandig was komen brengen, zo dolletjes.
Inschatting van hoe lang dit grapje nog gaat duren: een week of twee, max.

De eindejaarsvraagjes to end all eindejaarsvraagjes

koenwauters_franz.jpgHet is het moment hé hastn.

Dit vragenlijstje vond ik op een paar Engelse blogs, en ik ben zo sympa geweest om het te vertalen. Voel je vrij om te stelen. Hierna ga ik weer gewoon bloggen, trouwens.

1. Wat deed je in 2009 dat je nooit eerder deed?
Koen Wauters interviewen (twee keer), vijf kilometer lopen zonder stoppen, met spoed geopereerd worden, met een vouwfiets rijden en bij 42 graden door een woestijn sjezen.

2. Heb je je goede voornemens waargemaakt en ga je er dit jaar nieuwe maken?
Volgens mijn immer betrouwbare blog wilde ik in 2009 meer terrasjes doen dan in 2008 (zekers gelukt, ik heb shitloads aan terrasjes gedaan. Behalve toen ik een maand buiten strijd was na mijn operatie, maar ik heb het goedgemaakt in de nazomer die tot oktober duurde.) Ook gelukt: warm hebben, boeken lezen, slap lachen. Zwaar mislukt: meer bloggen, gezonder eten, naar Ijsland gaan, meer foto’s nemen en mijn privé-mailtjes sneller beantwoorden. Laat ik die dan maar opnieuw proberen, volgend jaar.
3. Is er iemand in je omgeven bevallen?
Op de valreep: vriendin J., van dochter Dree. Hoe cool is Dree?
4. Is er iemand uit je omgeving overleden?
Gelukkig niet.

5. Welke landen heb je het afgelopen jaar bezocht?

De USA, Duitsland, Roemenië, Frankrijk, Engeland en Dubai.
6. Wat wil je in 2010 dat je niet had in 2009?
Iets meer tijd voor mezelf.
7. Welke data van 2009 staan in je geheugen gegrift?
Geen enkele. *woeps*

8. Wat was je grootste verwezenlijking van 2009?

Ik ben een pak minder onzeker geworden op een hoop vlakken. En ik heb harder gewerkt dan ik ooit dacht dat ik kon.
9. Waarin heb je het vaakst gefaald?
Ik heb veel te vaak ongezond gegeten, omdat ik na een hele lange dag geen zin meer had om te koken. Als ik geen maagverkleining had gehad was dit een bijzonder problematisch jaar geweest.
10. Ben je ziek geweest of gewond?
Ik heb het afgelopen jaar veel te veel bij de dokter gezeten naar mijn goesting, met mijn weekje ziekenhuis als hoogtepunt.
11. Wat is het beste dat je gekocht hebt in 2009?
Het allerallerbeste? Mijn kleine laptop, denk ik. Ik zou hem kunnen opeten.
12. Waar ging het meeste van je geld naartoe?
Reizen, etentjes en verbouwingswerken.

13. Waar was je heel heel enthousiast over?

Dat ik mocht meedoen aan een cafétest voor De Slimste Mens ter Wereld, en dat ik won, en dat Erik Van Looy aan de toog zei dat ik goed gespeeld had. En dat ik uiteindelijk niet met mijn hoofd op tv moest, dat ook.
14. Welk nummer zal je altijd doen denken aan 2009?
Re:Stacks van Bon Iver. Machtig mooi.

15. Ben je in vergelijking met vorig jaar…

a) blijer of triester?
Blijer. Omdat er nogal wat demonen de kop zijn ingeklopt en ik iets meer aan mezelf heb gedacht.
b) dikker of dunner?
Dikker. *zucht*
c) rijker of armer?
Rijker. Yeah.
16. Wat had je graag meer gedaan?
Gekookt.
Gereisd.
Gesport.
Mijn sociale contacten onderhouden.
17. Wat had je graag minder gedaan?
Me zorgen gemaakt over dingen die wel eens zouden kunnen gebeuren, maar uiteindelijk niet gebeurd zijn.
18. Wat doe je met kerstmis?
Met kerstavond naar jaarlijkse gewoonte naar de slotshow van Music for Life kijken, een traan wegpinken en dan gaan eten met de hele familie bij de meme en de pepe, zoals ik het al mijn hele leven doe. Later op de avond samen met mijn nonkel Joël meezingen met “Ik spring uit een vliegmachien” van Eddy Wally, probably. Met kerstmis kerstbrunchen en cadeautjes opendoen bij mijn schoonouders.
19. Ben je verliefd geworden in 2009?
Hooguit op een fantastische Quint Sangria. Ik ben mijn leaf wel heel graag blijven zien, vind ik.

20. Wat was je favoriete televisieprogramma?

Komen Eten.
21. Wat is het beste boek dat je gelezen hebt?
Schaduw van de wind- Carlos Ruiz Zafon. (l)
22. Wat was je favoriete film van het jaar?
De Helaasheid der Dingen vond ik ongelooflijk goed. En zeggen dat ik heel bang was om te gaan kijken, omdat ik zeker was dat ik teleurgesteld zou zijn. Niet dus.
23. Wat heb je gedaan op je verjaardag, en hoe oud was je?
Ik weet alleen dat ik 28 geworden ben. En dat ik weer geen verrassingsfeestje heb gekregen. Dat wordt anders wel eens tijd, vind ik.
24. Wat hield je mentaal gezond?
Lopen, voor zo lang het duurde. Witte wijn. En lange gesprekken met mijn geliefde.
25. Van welke celebrity was je in 2009 het zotst?
Sergio Herman. Met Louis Theroux als mooie blijver.
26. Wie heb je gemist?
Mijn mama, op nogal wat significante momenten. Ongelooflijk dat ze er al twee jaar en half niet meer is. Ik had het haar zo graag willen vertellen van dat lopen, en van Koen Wauters, en van die keer dat koningin Paola “Warm hé” tegen me zei. En ik: “Ja.”

Geniet straks van kerst en al wat erbij komt, luitjes. :)

[eindejaarsvraagjes] dingen die ik super vond in 2009

buytaert.jpg* zakjes expressrijst voor in de microgolf
* Meneer Doktoor op Canvas, en dan vooral de geweldige dokter Buytaert
* de GPS in mijn iPhone, die me overal bracht waar ik moest wezen
* Komen Eten op VT4
* de truffelspaghetti op het staatsdiner in Roemenië. Man toch
* thee, en dan vooral white apple vanilla (l)
* Quint Sangria
* De schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafon
* segwayen door Berlijn
* Nike+
* mijn werk, doorgaans
* alcohol op doordeweekse avonden
* De Helaasheid der Dingen
* New York
* de Stieg Larsson-trilogie
* Haruki Murakami
* sushi
* mijn leaf (aaaah)
* de honderden familiefoto’s uit de jaren stillekes die ik van mijn opa kreeg
* Wii Guitar Hero
* Starbucks Iced Vanilla Latte
* dat we eindelijk een fotomuur in onze crib hebben. Ow, en VERWARMING!
* John Mayer
* Facebook
* Dubai
* Sergio Herman
* foodgawker.com

2009 in Facebookstatussen

facebookstatus2009.jpgEerste status van 2009: …wil in 2009 geen enkele lacs du connemara meer horen. *kijkt streng*

Andere betrekkelijk random statussen in 2009:

… eet een mega mindy boterham met choco. Hoe rock ’n roll kan een vrijdagavond zijn?
… moest natuurlijk net bijna op haar bek gaan recht voor de zotte garagist. I quote: “dat is omdat uw botten aan den onderkant waarschijnlijk ook van leer zijn”.
… heeft de plaats gezien waar de kleine aziaat altijd wint van de grote neger in hotdogs eten, en kan vredig sterven.
… ziet dat er een vliegtuig in de Hudson ligt op een paar blokken van haar hotel :/
… draagt haar status vandaag volledig op aan Barack Obama. Laat je maar eens volledig gaan, Barack!
… vond het een beetje een teleurstelling dat er geen 797204 op haar scherm kwam toen hij belde.
… vindt het geweldig akelig dat Jasper Erkens geboren is in 1992.
… schrok zich net een ongeluk omdat de zotte garagist haar begroette met ‘ dag kellyke’. Leest hij wel de story niet zekers?!
… weet dat een dag niet uitgekafferd worden aan de telefoon een dag niet geleefd is.
… was onder de indruk van de brandende booreilanden in de Perzische Golf.
… was keihard op radio 2!
… is trots omdat ze op haar hoge hakken naar de kapper is geweest en maar één keer bijna haar enkel heeft gebroken.
… heeft vanavond een date met zes michelinsterren.
… hoorde net in de lift de vraag: “Ben jij zwanger?” beantwoord worden met “Neen.” En toen werd het allesoverweldigend stil.
… snapt niet waarom haar leaf niet vaker uitpakt met het feit dat hij een foto heeft waar hij op staat met Mik en Mak van MIKMAKENMON!!! :aah:
… vond een foto met op de achterkant “Aan mijn vriend Wilfried, in trouwe vriendschap – 13/9/1950”. En vraagt zich af waarom zij nooit foto’s krijgt in trouwe vriendschap.
… denkt: eerst 53 sterren te veel laten zetten, de dag erna stopt F.C. De Kampioenen. Hoeveel kan een mens aan?
… is doodsbang voor mojito’s sinds ze heeft gelezen hoeveel calorieën er in die bastards zitten.
… vraagt zich af of het wel zo’n goed idee is om berenvlees te gaan eten met André Vermeulen. Dat las u goed.
… heeft ineens een vreemde bult aan de achterkant van haar hoofd. Hoopt dat er geen tienduizend kleine spinnetjes inzitten. :/

En daarnet nog: … werd spontaan een beetje onvruchtbaar bij het horen van het bevallingsverhaal van vriendin J.

Want ja, we zitten met een baby!

Het was, met andere woorden, een bijzonder interessant jaar. Nog van dat.

[eindejaarsvraagjes, pt2] de grootste miskopen van 2009

plattetang.jpg
  • mijn platte tang: ik heb een aandoening in mijn hersenen die ervoor zorgt dat ik in winkels altijd denk dat ik een ideaal leven leef in een ideale wereld. Een wereld waarin ik ’s morgens tijd en geduld heb om mijn haar te doen, bijvoorbeeld. Een wereld ook waarin ik van dat geweldig glanzend geplattetangd haar heb als ik de deur buitenstap, naar het voorbeeld van mijn grote idool Showbizz Bart. DIE IK TROUWENS ONDERHAND PERSOONLIJK KEN! Anyway, ik kocht een platte tang, en ik slaagde er het afgelopen jaar welgeteld drie keer in om hem welgeteld vijf seconden te gebruiken. Het duurt langer om hem op te laden dan dat ik het volhoud om er iets mee te doen. Platte tangen is doodsaai, en het duurt eeuwen voor je ermee klaar bent. Meteen de reden waarom u mij altijd tegenkomt met haar dat eruit ziet alsof ik een erg woelige nacht heb beleefd in een hok vol ratten. Platte tangen zijn des duivels.
  • mijn bentobox: eentje dat in hetzelfde bedje ziek is. Het leek me ergens in het afgelopen jaar een compleet fenomenaal idee om vanaf dat moment iemand te worden die elke morgen een Bento vult. Bento’s vullen is een eeuwenoude chinese kunst die inhoudt dat je ’s morgens je boterhammendoosje vult met zotte, gezonde dingetjes. Zoals hier. Niet dat ik werkelijk dacht dat het mijn humeur ten goede zou komen als ik elke morgen wortels zou moeten snijden in de vorm van Hello Kitty, maar ik had wel plannen om kerstomaatjes en blokjes kaas en druiven mee te nemen naar mijn werk, en er elke morgen mijn werk van te maken. Ik, die er niet eens in zou slagen om ’s morgens mijn boterhammetjes voor ’s middags al te smeren als ze een bazooka tegen mijn slaap duwden. De bento uit Japan zit dus al maanden in de kast, en ik eet ’s middags nog steeds spaghetti’s in de keet tegenover mijn werk. *zugd*
  • mijn loperswindjack:de situatie is als volgt. De keren dat ik gaan lopen ben met mijn windjack waaide het wel, maar was de wind nog betrekkelijk warm. Wat wil zeggen dat ik zwetend als een rund de tweede loopminuut moest ingaan en het windjack de dertig minuten die volgden vervloekte in alle talen die ik meester ben. Nu het echt koud en winderig genoeg is om mijn loperswindjack te dragen ben ik niet meer uit mijn zetel te stampen wegens dat het te koud en winderig is. Exit loperswindjack.
  • zwarte schoenen met hoge hakken: bahaha, I know! Ik heb het het afgelopen jaar in mijn hoofd gestoken dat ik zwarte schoenen met hoge hakken nodig had. Ik heb ze zelfs één keer gedragen ook: op het staatsdiner van de koning en de koningin in Roemenië. Voor de rest stonden ze in mijn kast, terwijl ik sneeuwbotten en conversen en andere dingen droeg die als voornaamste eigenschap hebben dat ze platter dan plat zijn. Het komt echt nooit goed tussen mij en hakken, vrees ik.
  • de gigantische grijze sjaal die ik in New York kocht:
  • ik heb vorig jaar werkelijk de allermooiste sjaal gekocht die ze ooit hebben gemaakt. Een superlange dikke en wollen sjaal in zilvergrijs, om bij te huilen zo mooi. Alleen pluist die sjaal zo hard dat ik na drie seconden over mijn hele lichaam bedekt ben met grijze pluizen. Niet meteen de look waar ik voor wil gaan. En dus ligt de ALLERMOOISTE sjaal van heel de wereld in de kast. Vreselijk onrechtvaardig, maar o zo waar.

Voor de rest echt alleen maar perfect te verantwoorden aankopen gedaan, zelle. Honderd procent.

[eindejaarsvraagjes, pt 1] De beste aankopen van 2009

bananaguard.jpgKijk, kijk, beste vrienden, we zijn inmiddels halverwege december! Geen moment te vroeg om de eindejaarsvraagjes boven te halen, vind ik. Feel free om mij te joinen in de comments, de feestdagen zijn immers het moment bij uitstek om te delen, niewaar.

We beginnen met: De beste aankopen van 2009!

Die van mezelf:

  • centrale verwarming en dubbele ramen: Er zijn tijden geweest (tijden waarin iemand mij vertelde wat het kost om centrale verwarming te installeren in een doorsnee crib, om maar iets te zeggen) dat ik ervan overtuigd was dat verwarming overbodige luxe was. Aja, want in de oertijd hadden ze toch ook geen centrale verwarming, OF WEL SOMS?! Maar na twee jaar thuiskomen in een ijskoude grot waarin het zo hard tochtte dat ik elke avond overwoog om dan maar in een nabijgelegen bushokje te gaan slapen was het welletjes. Wij hebben sinds dit jaar centrale verwarming! Als Youri en ik bij dit weer thuiskomen in een huis dat warm is en comfortabel zijn we zo hard door het dolle heen dat ik eens bijna mijn hoofd heb gestoten tegen het plafond. En het zijn hoge plafonds, bij ons.
  • Mijn mini-laptop: Hoe ik ooit zonder dat staaltje van technologisch vernuft heb gekund, beats me. Een laptop die zo klein is dat hij in mijn handtas past, niet eens zo zot veel weegt, én waarop ik op de trein teksten kan tikken in plaats van te zitten denken hoe erg ik mijn tijd aan het verknallen ben op weg van en naar huis, miljaardenondedju, dat is de hemel. Enige nadeel is dat hij op dit moment nog draait op Windows, en ik bij het opstarten steevast het gevoel krijg teruggekatapulteerd te worden naar de tijd waarin MS paint en mijnenveger nog mijn wereld rockten. Het waren de vroege jaren negentig, en ik woonde in het dorpje V. Vergeef het mij.
  • Mijn sport-BH: Echt, gaan lopen zonder sport-BH en met sport-BH is in het geval van mensen met meer dan een handjevol een wereld van verschil. *maakt cirkel in de lucht met wijsvinger en sluit af met denkbeeldig punt* Oke, ik ben er zelf over begonnen, maar ik zou het tof vinden als u zich er toch niet te veel visuele voorstellingen over wilt maken. Geloof me vrij, het is zo. Sport-BH’s for the win!
  • de Jamie Oliver messenset die ik Youri cadeau deed voor zijn verjaardag: Ja, het heeft al een paar keer bijzonder weinig gescheeld of één van mijn vingertoppen lag tussen de in julienne gesneden wortelen, maar toch: superaankoop! Bloed of geen bloed, ik voel mij helemaal Peter Goossens als ik tegenwoordig met mijn zijn veel te groot chefmes uien in kleine blokjes kap. Moet een mens meer hebben? Abaneen toch, zeker?
  • Mijn bananenbeschermer: Ik heb van die plastieken omhulsels om bananen mee te nemen in je handtas altijd één van de debielste uitvindingen ooit gevonden. Ik ben meer van het type: “klets dat los in je zak, en haal de bruine slijmerige banaan na drie dagen weer boven als niemand het ziet“. Tot die ene keer dat Youri zijn muts in mijn handtas had gestoken, en die er nogal bruin en slijmerig weer uit kwam. We zijn even in relatietherapie geweest, en het was of een erg pijnlijke echtscheiding, of de aankoop van een bananenbeschermer. Het werd het laatste.

Volgende keer: mijn miskopen van 2009. :aah:

Bij Worst Case Scenario van dEUS

Worst_Case_Scenario.jpgIk ben vijftien, en ik zit op mijn kamer die ruikt naar een mengeling van wierookstokjes en Marlborosigaretten. Ik luister naar dEUS, naar Tom Barman die Let’s get lost zingt, en het is zo hard alles dat ik doormaak.

Het is zo hard verliefd zijn op die kerel wiens vader gestorven is aan kanker toen hij nog heel jong was. Dergelijke zaken hebben op vijftienjarige meisjes als ikzelf hetzelfde effect als rode stempels met “RED MIJ” op lichtjes door acné aangetaste jongensvoorhoofden.

Ik ben zo compleet weg van de jongen met de KSA-invloeden en de legerbottines die hij systematisch kazakken noemt en vooral van het feit dat hij de enige mens is die ik ken die thuis geen televisie heeft. Want zo speciaal is hij. Zo speciaal dat ik eindeloos naar Tom Barman op repeat luister, en tot het besef kom dat mensen zonder televisie de coolste hastn van de hele wereld zijn.

Zo speciaal dat ik me in mijn dagboek op dagelijkse basis afvraag hoe het komt dat de kerel en ik ons zo geweldig goed met elkaar amuseren, maar het toch niks lijkt te worden. Ik vraag me weken af of ik te dik ben, of te saai. Ik overweeg om in de KSA te gaan, ook al ben ik zo asociaal als maar kan zijn. Ik draag kazakken en arafatsjaals. Ik twijfel zoals alleen vijftienjarige meisjes kunnen twijfelen op hun met wierook doordrenkte kamers. En ik luister honderd keer na elkaar naar Worst Case Scenario van dEUS.

Een paar maanden geleden vertelde iemand me bij toeval dat die ene kerel uiteindelijk op mannen bleek te vallen. En waarlijks: had ik nog gerookt, ik had er van opluchting een hele stang Marlboro’s doorgedraaid. Ik was niet te dik of te saai, ik had gewoon geen penis. En daar kan ik best mee leven.