Maar voor ik jullie over dat débacle vertel, even een paar andere zaken. Los Angeles is nog altijd even fantastisch als we het een jaar geleden achterlieten. Misschien zelfs nog fantastischer, na een zomer die op niks trok en dan ineens een weervrouw op The Weather Channel die niks anders voorspelt dan volle zon en net geen dertig graden. We’d hit it, and we do, met serieus volle teugen. Want het zijn potverdorie de laatste.
Trouwens hastn, check onze crib en onze bolide out.
Not bad, huh?
Als dit je view is zit je niet slecht gelocaliseerd, zeg ik. Omdat dat gigantische palmbomen zijn, geen touwen met haar aan.
Van onder onze harige palmen vertrokken we gisterenochtend naar The Chinese Theatre, waar we hadden afgesproken voor de TMZ Tour. Met de GPS, waarvan we geen vastmaakdingetje meer hadden, zodat de Youri in de Target op zoek moest naar zijn innerlijke MacGyver. In de vorm van elastiekjes ja. Soms ben ik zo trots op mijn hubby, ge kunt u dat vast wel inbeelden.
The Chinese Theatre dus, en de TMZ Tour, die echt wel een hele coole aanvulling bleek op de tour met de celebrity huizen die we vorig jaar hebben gedaan. Bij TMZ zijn ze meer van plekken bezoeken waar vanalles is gebeurd met Britney en Paris en Lindsay, daar dan zotte filmpjes van tonen en ondertussen dolle spelletjes spelen waarbij één iemand van op de hele bus een t-shirt kan winnen.
Het was ik. :wiew: Aangezien ik ervoor heb moeten raden of Keanu Reeves in een paparazzifilmpje the bird zou flippen of zou waven naar de persmuskieten zal ik hem met gepaste trots dragen in mijn moederland. Het was waven.
En toen reden we plots langs the Walk of Fame waar Jon Cryer, de acteur die ik alleen maar ken vanop internet omdat hij in die serie met Charlie Sheen speelt en een belachelijke naam heeft, net zijn ster in ontvangst aan het nemen was. De crowd kwam zot, en ik focuste mij vooral op de crowd omdat de Cryerkerel mij nogal gestolen kon worden en ik anders geen bekend volk zag.
Hugging it out met één of andere andere mij ook al onbekende dude. En dan komt een mens des avonds thuis, om dit aan te treffen. *klomp breekt* Ashton Kutcher was daar ook, man. Ik heb gewoon mijn eerste serieuze A-lister gemist door ernaast te kijken. :aah: In my defence: dedie van TMZ had het ook niet gezien, ik vrees dus dat ze tegen nu ontslagen zal zijn door haar grote baas. Zo gaat dat in deze wereld van dog eat dog en only the strong survive.
Na het débacle met Ashton (waarvan ik toen dus nog niet wist dat het een débacle met Ashton was in the first place) at ik het lekkerste slaatje van de wereld, op een kokend heet terrasje, en ik lust niet eens slaatjes. Blijkbaar wel als er edamame bonen opliggen. I luuuuuurve edamame, y’all.
En ja, ik hou enorm van het uitzicht als ik iets eet op de markt van Ieper, maar dit had toch ook wel iets.
In de namiddag shopte ik vooral vintage op Melrose Avenue, op wandelafstand van ons huisje. Ook in Off the Wall, één van Michael Jackson zijn favoriete plekken om te winkelen. Ik snapte waarom: ik wilde er letterlijk alles, en ik kon er letterlijk niks betalen.
Een emotie die ook Youri niet vreemd was.
Deze bijzonder fijne dag werd afgesloten op één van mijn favoriete plekken op de hele wereld. Farmers Market, aan The Grove. Ik ben daar zo graag dat ik me zou willen vastketenen aan de tafeltjes en nooit meer weg gaan. Hopende dat iemand toch de common sense zou hebben om mij elke dag wat limonade te komen brengen die gemaakt is van verse citroenen.
Worden verwacht voor morgen: een ontbijt op een retro locatie, veel filmsets en een optreden van Bon Iver.
Wahey!