Monthly Archives: maart 2014

Ieper city guide: 16 tips om je bezoek nog fijner te maken

Ieper city guide

Jullie willen graag eens afkomen naar Ieper. Dat merk ik aan de vele vragen en mails die ik krijg rond het thema. Ik heb mijn Ieperse hotspots al eens gedeeld, en ik post al eens een review van een leuk restaurant, maar er zijn meer vragen dan dat. Gelukkig heb ik ook antwoorden, ik woon hier namelijk. Aan de hand van die antwoorden: mijn hoogst persoonlijke compleet subjectieve en dus niet voor iedereen even waardevolle Ieper city guide. Yeah! Of zoals ze in Ieper zeggen: “Mo ja vint!”.

  • er zijn een paar dingen die je moet zien als je Ieper bezoekt. Als je maar één dag in de stad bent, dan raad ik aan: de Last Post, elke avond om 20 uur aan de Menenpoort, en nog steeds een moment dat mij geen enkele keer koud laat. Het In Flanders Fields Museum. Het geweldige en nieuwe Yper Museum. Fietsen huren (bij Chez Marie aan de markt of hotel Ambrosia, bijvoorbeeld) en op een kaart die je op de toeristische dienst in de Lakenhalle hebt gehaald uitvogelen waar je heen wilt. Of een tour boeken die je naar het zeer indrukwekkende Tyne Cot Cemetery in Passendale brengt. Bij helder weer heb je van daaruit een prachtig zicht over Ieper, maar ook bij minder helder weer is dit een plek die je niet snel vergeet. Bij het zeer fijne Chez Marie verhuren ze ook een tuk tuk. Zelf nog niet gedaan, maar al vaak zien rijden en het ziet er geweldig leutig uit.
  • in het stadscentrum zijn er maar twee militaire begraafplaatsen. Eén ervan is wel meteen het mooiste plekje van de hele stad, wat mij betreft. Vanop de markt een klein kwartier stappen, maar wel adembenemend mooi: het Ramparts Cemetery aan de Rijselpoort.

    ieper city guide: ramparts cemetery

    Ramparts Cemetery.

  • ik word wel eens aangeklampt door toeristen op zoek naar de loopgraven. Ze kunnen lang zoeken, want die zijn er niet, binnen de stadsmuren. Wel op de industriezone, in de vorm van de Yorkshire Trench. Volgens kenners is Bayernwald in Wijtschate evenwel interessanter om te bezoeken.
  • de Lakenhalle is niet authentiek, maar werd heropgebouwd nadat het centrum van de stad gehavend uit de oorlog kwam. Vanop de belforttoren heb je een indrukwekkend uitzicht over Ieper. De beklimming kan je enkel doen in combinatie met een bezoek aan het museum.
    ieper city guide: de lakenhalle
  • wie graag over de oorlog leest moet in het winkeltje van het In Flanders Fields Museum zijn. Veel keuze, daar.
  • het kan aan mij liggen, maar ik loop ook graag eens de kathedraal binnen. Nog zo’n adembenemend plekje is de Saint Georges Memorial Church, een Anglicaans kerkje waar vooral de kussens op de stoelen erg speciaal zijn.
  • winkelen in Ieper kan dan weer ernstig tegenvallen. Toch als je de grote ketens verwacht, want die zijn er niet. Obelisk, De Balans en Skin Clinic zijn zowat de enige plaatsen waar ik in Ieper mijn geld uitgeef. Maar dan wel enthousiast.

    Ieper city guide: rose rouge

    Froy & Dind bij Rose Rouge.

  • eten op de markt (na Sint-Niklaas trouwens de grootste van het land, uhuh) is niet het beste idee ooit. Toch niet als je het niet hebt voor altijd hetzelfde eten (frieten met stoofvlees, vispannetje, omelet natuur), op een manier klaargemaakt die ervoor zorgt dat je maar één keer wilt gaan. Wil je per se onder de Lakenhalle eten, kies dan voor In ’t Klein Stadhuis of Markt 22. Recent ben ik ook fan geworden van ‘t Appel. Lekkere broodjes met pastrami en verse soep, om maar iets te zeggen, en Jim en Eefje zijn bijzonder fijne mensen.
  • gezellig en leuk eten doe je in Den Olifant of bij Depot Ieper, waar je ook kunt winkelen, en tof. Veggie? Dan zijn dat ook de plekken waar je best gaat als je geen kaaskroket met een blad sla voorgeschoteld wilt krijgen. Depot heeft op dit moment de lekkerste veggie opties als je snel en lekker wilt eten. Wil je het iets klassieker, dan is het restaurant van Hotel Ariane ook een aanrader. Zij hebben ook een erg fijn terras, weg van de drukte van de Grote Markt.
  • de vestingroute is de leukste wandeling in de stad, en brengt je langs de Menenpoort, de Rijselpoort en die mooie begraafplaats waar ik het over had. While you’re at it kun je ook de Kazematten bezoeken, of de IJskelder, al moet dat wel met een gids. Je kunt ook gewoon heel enthousiast over de vestingen lopen. Daar moet niet voor gereserveerd worden of niks.
    ieper city guide: de vestingen
  • ik slaap altijd in mijn eigen crib, maar hoor goede dingen over Main Street en Albion Hotel. Ariane is volgens mij ook geen slechte plek om te overnachten. Wie sjiek wil doen met bubbelbaden moet een eind verder zijn, bij Manoir Ogygia in Poperinge.
  • de lekkerste cappuccino en koffie en drink je bij Depot Ieper. Ze hebben er ook heerlijke dessertjes. Voor ijs moet je bij Gusto d’Italia zijn, voor sapjes en smoothies bij Maona.
  • uitgaan in Ieper is zoeken. Toch als je niet tussen zatte zestienjarigen terecht wilt komen. Mijn favoriete café om tot een stuk in de nacht de wereld te verbeteren is Kaffee Bazaar. Zot veel keuze uit allerhande bieren ook, en de uitbaters zijn geweldig.ieper7
  • Ieper is bereikbaar met de trein, dan sta je op een kwartier te voet op de markt. Met de auto kan ook, al moeten ze hier nog de eerste ondergrondse parking uitvinden. Er rijdt ook een centrumbus tussen de belangrijkste locaties.
  • het Ieperse dialect mag dan compleet onverstaanbaar lijken, de meeste mensen beheersen wel een paar woorden Algemeen Beschaafd. Als je er echt niet aan uitraakt roep je best “wuk?” en hoop je dat het bij een tweede poging wel lukt.
  • het mooiste terras is dat van het Eilandje. Waar je gammele bootjes kunt huren om de vestingen af te roeien. En Sangria kunt drinken terwijl je dat niet doet, maar wel naar het bootjesgeploeter van andere mensen kijkt.
    ieper city guide: het eilandje

Disclaimer: dit is een zeer subjectief en door mij gekleurde mening over Ieper. Alles is dus even hard waar als niet waar. Geniet desalniettemin van uw bezoek, en laat eens weten hoe het is geweest, en of ik nog dingen over het hoofd heb gezien.

Disclaimer 2: het gevoel dat er nog dingen zijn waarover ik tips kan geven? Mail ze naar lilith@talesfromthecrib.be, en ik zet mij eraan.

Noot van de auteur: deze blogpost is aangepast in januari van 2019 om de informatie zo accuraat mogelijk te houden.

Bewaren

lilith post het recept van de beste cheesecake ter wereld

de beste cheesecake ter wereld

Toen ik vorige week mijn kookboek van de maand voorstelde kreeg ik een paar keer de vraag naar het recept van die vreselijk lekkere cheesecake die Youri had gebakken. U vraagt, ik draai, en dus post ik het vandaag, net op tijd om nog naar de winkel te crossen om alle ingrediënten, zodat hij morgennamiddag al op uw tuintafel kan staan. Fantastische deal, oder?

Hij is trouwens helemaal niet moeilijk, maar er kruipen wel een paar uren in, waarin er vooral geduldig gewacht moet worden. De beloning is geweldig, dus doe het maar. Echt.

Ingrediënten voor een cheesecake met een diameter van 28 cm:

Voor de bodem:
* 180 gram volkorenbiscuitjes, verkruimeld* 20 gram poedersuiker
* 90 gram gesmolten boter

Voor de vulling:
* 900 gram roomkaas
* 260 gram poedersuiker
* een halve theelepel zout
* 70 gram bloem
* sap en rasp van 1 citroen
* 6 dl dikke room (met 30% vet)
* 8 middelgrote eieren
* 1 tl vanille-extract

De bodem:
Verwarm de (hetelucht)oven op 175 graden. Meng de verkruimelde koekjes met de suiker en de gesmolten boter en schep het mengsel in een met boter ingesmeerde, ronde bakvorm (bij voorkeur een springvorm) met een diameter van 28 cm. Druk goed aan met de onderkant van een glas. Bak de bodem 15 minuten. Haal de bodem uit de oven en verhoog de temperatuur tot 225 graden.

De vulling:
Meng de ingrediënten voor de vulling in de volgorde waarin ze staan vermeld en klop na elk ingrediënt goed, tot je een gladde, homogene vulling hebt. Vet de zijkanten van de vorm in met boter en giet de vulling op de taartbodem.

Het bakken:Bak de taart tien minuten in de oven. Verlaag de temperatuur van de oven tot 90 graden terwijl je de oven gesloten houdt, en bak nog 50 minuten. De vulling moet in het midden nog een beetje wiebelig zijn. Zet de oven uit en laat hem twee uur rusten in de oven. Laat de cheesecake daarna afkoelen buiten de oven en zet de taart nog minstens vier uur in de koelkast voor je hem serveert.

Ge moest al weg zijn!

Dit recept komt uit het compleet fantastische kookboek New York, recepten uit de Big Apple.

Disclaimer: ik moest van Youri zeggen dat hij wel nogal wat vulling over had, en dat je met 3/4 van de ingrediënten voor de vulling vast ook al een heel eind komt. Over.

lilith test de vernieuwde Colmar

getest: colmar

“Ik wil het doen”, zei ik, “maar weet dat ik ooit bij jullie heb gegeten en dat niet bepaald memorabel vond”. Ik herinnerde me vaag een blauwe maandag, jaren geleden, waarop ik met Youri en mijn broer in een Colmar in de buurt van Gent was neergestreken. Geen idee waarom, maar de enige herinnering die ik eraan overhield zorgde er wel voor dat ik -bij het passeren aan om het even welke Colmar- vol medelijden en onbegrip naar de volle parkings keek. Arme schapen, zij wisten van niet beter, zoiets.

Ik werd gecontacteerd omdat Colmar vernieuwd is. Dat ik ondertussen zelf ook vernieuwd ben, door het op de wereld zetten van mijn eigen kind, zal er ook niet vreemd aan geweest zijn. Dat ik daardoor weet dat op restaurant gaan veranderd is van chillen en wijn drinken naar -“Dexter, stop met je frietjes op de grond te gooien“- een veel -“Pas op, je gaat uit je stoel glijden en je pijn doen“- zwaarder labeur -“Kijk nu, heel mama haar glas wijn kapot! Toch niet haar glas wijn he Dexter!“- dan ik me -“Dexter, stop daar nu eens mee!“- ooit had kunnen -“We gaan naar huis he. Het is genoeg nu!“- inbeelden.

Ik zei dus ja. Want er is niks mis met tweede kansen, en al helemaal niet als tweede kansen een reden zijn om op zondagmiddag met man en kind de voetjes onder tafel te mogen gaan schuiven.

Colmar Kortrijk ken ik van er duizenden keren langs te zijn gereden, en van de blauwe wagon die ernaast staat. Terwijl ik vol medelijden naar de volgestroomde parking keek keek ik al die jaren ook vol goesting naar de blauwe treinwagon: daarin mogen zitten om te eten, dat moest wel eens machtig zijn. Vast iets dat ik heb overgehouden aan mijn uitmuntende ervaringen met onze Belgische Spoorwegen.

Trein aan Colmar

Mijn kind blijkt er eentje van zijn moeder, want ook zijn ogen begonnen te blinken voor we binnen waren. En beseften dat onze gereserveerde plaatsen zich niet in de trein bevonden. Bummertje.
Daar waren we snel overheen toen we het buffet zagen.

buffet colmar colmar desserts

Smakelijk uitziende voorgerechten en veel opties aan de ene kant, en een chocoladefontein en keuze uit nog een hoop andere desserts aan de andere kant. Het tweede dat ons opviel was dat Colmar mooi was geworden. En op geen duizend jaar deed denken aan die keer dat wij in een soort refter een deprimerend slaatje kregen voorgeschoteld. Wel leuke kleuren, scandinavisch aandoend design, veel plaats tussen de tafels. We kregen een tafel aan het raam, een kinderstoel, en een kleurplaat en kleurpotloodjes voor Dexter. Direct scoren, noemen ze dat bij ons.

Dexter in de colmar

Het systeem bij Colmar biedt drie opties: Express (hoofdgerecht en drankenbuffet), Liefhebbers (waarbij je naast het hoofdgerecht en drankenbuffet kiest voor of voorgerechtenbuffet of dessertbuffet) en Genieters (waarbij je alles ter beschikking krijgt). Youri en ik gingen voor Liefhebbers, hij dessert, ik voorgerechten, en Dexter voor het kindermenu. Het hoofdgerecht is à la carte, te kiezen uit een uitgebreid menu van op de grill of uit de oven. Aangezien de Dagen Zonder Vlees eraan kwamen (en vandaag beginnen, trouwens) ging ik voor filet pur met béarnaise, Youri voor de hamburger. Dexter voor frietjes met fishsticks. Ondertussen ontdekte zijn moeder de wijntap.

colmar5

We kregen de vraag of het eten van Dexter eerst mocht komen, wat handig was, want zo werd ons eigen eten niet koud terwijl we dat van hem aan het snijden waren. Goede punten.

colmar6Daarna kregen we onze eigen maaltijden. De porties waren royaal, mijn steak was erg lekker, net als de saus, de hamburger van Youri was oke maar wel eerder zwaar, Dexter smulde zich een eind weg, maar had achteraf ook nog zin in de “polling” (lees: pudding) die zijn vader van het dessertbuffet meebracht. Ondertussen dronk zijn moeder nog een glas wijn. Dat had ze wel verdiend.

Op het einde mocht Dexter ook nog met een jeton proberen om iets te pakken met een grijparm, en was hij zotcontent met zijn spiegel in de vorm van een vlinder. Kind content, moeder content. Een vlinder jong. Een roze. <3

colmar7

Conclusie na een middag Colmar: we hebben echt oke gegeten, zowel à la carte als van het buffet. Zeer redelijke prijs, vonden wij, als je weet dat je er je drank bij krijgt (ook wijn, ja!), en kindjes eten aan 6,95 euro, en op woensdag zelfs aan 3,95, terwijl ze er wel al hun drankjes, desserts en een geschenk bijkrijgen. Wij zouden zelf ook toegekomen zijn met Express, qua volume, maar het buffet is wel leuk om doen. Op het gemak gegeten, ook, want hoewel het hier een kindvriendelijk restaurant betreft en er heel wat jonge gezinnen aten hadden we niet de indruk dat we op een binnenspeeltuin zaten, maar was het tegelijk ook niet erg toen Dexter van vermoeidheid begon te kriepen. Very chill. Eerlijk is eerlijk: niet meteen een plek waar wij tijdens ons kinderloos bestaan naartoe waren gekomen, maar nu dat niet meer bestaat wel een plek waar ze ons nog gaan terugzien. Misschien mogen we dan wel eens in de trein. <3

lilith koestert het zinnetje per dag

kafka

Kafka op het strand, een weekend geleden.

Ik ben een bijhouder. Vroeger al, toen ik elke avond devoot in mijn dagboek zat te schrijven tussen de wierookdampen die bij mijn puberteit hoorden. Later werd ik een scrapbooker. Daarvoor ook nog blogger. Ik track graag dingen. Omdat ik bang ben om te vergeten, denk ik. Daarom vond ik dit boekje dat ik vlak na de bevalling kreeg helemaal ik. Eén zinnetje per dag schrijven over Dexter, dat moest ik toch kunnen volhouden. Als ik nu kijk hoe alles is gelopen vind ik het bijna een Nobelprijs voor de literatuur waard dat ik nog altijd mee ben met mijn zinnetjes. Soms heb ik serieuze inhaalslagen moeten maken, ik geef het toe, maar Dexter is 21 maanden oud en ik ben nog altijd zinnen aan het schrijven.

Een zin per dag lijkt triviaal, maar dat boekje bundelt wel mooi ons leven met de jongen. Ik vind het zeer fijn om terug te bladeren naar een jaar geleden om te zien wat ik allemaal al weer vergeten was.

Wat daar dan zoal instaat? Dingen als:

  •  Je vader en ik beginnen ons af te vragen wanneer we nog eens een woord gaan verstaan van Vive Le Velo. #vasthuilmomentje (een maand oud)
  •  Vreselijke dag. Ik ben gaan eten met J. en terug moeten keren omdat je vader gek werd nadat je twaalf uur non-stop had gehuild. (anderhalve maand)
  • Vandaag werd ik op Twitter de snot sucker en kruidensuppo’s die babyscheten naar eucalyptus laten ruiken aangeraden. (drie maanden)
  • Je begint steeds meer te babbelen, en het lijkt op Joey uit Friends die denkt dat hij Frans praat. Volgens je vader dan weer op een Franse minister die iets opsomt.( zes maanden en half)
  • Je mag een vogel dan wel systematisch OEFEL noemen, je kent wel perfect het verschil tussen een papegaai en een pinguïn. (anderhalf)

Nu we het tijdperk van non-stop vertellen zijn ingetreden gaat het vooral over de woordjes die Dexter gebruikt. Blontiewagen voor brandweerwagen. “Lokketje eten” om zijn cracottenobsessie te duiden, “lontelont” als hij wil dat we zingen van de wielen van de bus die rond en rond gaan. Dat hij me vanmorgen uitzwaaide met een “dada lieftje”, of vorige week in de late namiddag serieus naar me keek en out of the blue “goedemorgen!” riep, vast opgepikt in de crèche. Een mens vergeet dat drie dagen later al weer, maar hoe jammer zou dat zijn?

Hebben jullie een manier om dingen bij te houden over jullie kind? Of vinden jullie dat misschien wel veel te commercieel?

(het boekje bestaat trouwens ook voor mensen die het niet constant over hun kinderen willen hebben)