3
Het aantal taarten. Om precies te zijn een dubbele chocoladetaart (de lievelings van de jarige), een frambozentaart en een citroentaart. Zo goed als allemaal op. Veel met behulp van de jarige in kwestie zelf.
4
Het aantal ontplofte ballons en hartstilstanden bij Flo.
12
Aantal keren dat de jarige in kwestie in aanloop naar het feest van schoenen veranderde.
17
Het aantal aanwezigen. Bakske vol. En er waren volgens mij nog meer cadeautjes dan aanwezigen.
37
Het aantal woedeaanvallen van Flo. Dat is ongeveer drie vierden van gisteren, dus zeker en vast een geslaagde dag.
Het was een gekke week. Ik dacht aan het begin dat die in het teken zou staan van Flo haar tweede verjaardag en een presentatie die al een tijd in mijn agenda stond, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat het meeste van mijn tijd zou gaan in de telefoon opnemen en mails beantwoorden over ons huis. Het was zotjes. Echt zotjes. Ik vertel er u binnenkort wel eens alles over.
Ik ben deze week gaan zwemmen. Dat was zo ongeveer 136 maanden geleden, net als elke andere vorm van sport. Terwijl ik in het water lag snapte ik niet goed waarom. Ik vergeet ook altijd hoeveel deugd sporten doet voor mijn druk hoofd. Ik vond het zalig, elke lengte die ik zwom, ook al zag ik het initieel totaal niet zitten om in de polar vortex te vertrekken naar het zwembad. Waarom hou ik dat soort dingen nooit vol, internet? Het is zo zo goed voor mij.
Flo was dus ook nog eens jarig. Het was zo druk dat ik geen tijd had om te bakken voor de kindjes in de crèche en ook niet voor haar nieuwsbrief. Soms is dat zo, en dat geeft niet. De madam zit trouwens in een minder makkelijke fase. Twee enal, ge kent dat. Morgen is het verjaardagsfeest met de familie, en als ze dezelfde gemoedstoestand heeft als vandaag, dan wil ik de genodigden nu al waarschuwen. NIET. TE. GENIETEN.
We zijn naar de kermis geweest. Dexter hengelde een gigantisch lelijk plastieken legergeweer bij elkaar tijdens het eendjes vissen. Tot zover mijn plan om vanaf nu alleen nog mooi speelgoed voor Dexter te kopen, zodat ik het in onze nieuwe crib wat meer kan etaleren in plaats van af te dekken. De kans bestaat dat deze plots gewoon oeps verdwenen is en ik weet niet waarheen.
Er ligt vloerverwarming in de nieuwe crib. Al best ook, met die polar vortex. Die ervoor zorgt dat we van voorlopen naar weer wat achterliggen op schema gingen. Maar tot op heden niks dramatisch. We houden u op de hoogte!
Afgaand op de vorige post waarin ons huis te zien is zou je misschien denken van wel, maar jullie wisten gelukkig al dat er heel wat gejank, gefret en opgeruim aan te pas komt om de crib in de conditie te krijgen waarin hij zich op de foto’s bevindt. (mocht je nog geen antwoord hebben gekregen op je mail, dan is dat omdat de overrompeling om te komen kijken nogal enorm is. Beetje geduld)
Maar goed, mijn huishouden, dus.
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het bolt.
Omdat ik te weinig doe, te weinig delegeer, het te weinig graag doe ook.
Dan ga ik liever poseren met een wasmand op mijn hoofd bij een vriendin, ofzo.
Dit huis, ik weet hoe verliefd je erop kunt worden.
Ik zie mezelf hier nog staan, twaalf jaar geleden.
Er was toen nog veel meer werk aan dan nu, en toch. Dat zag ik allemaal bijna niet.
Wat ik wel zag waren de hoge plafonds, de dubbele deuren, hoe mooi het licht hier kan binnenvallen. Ik zag de mogelijkheden en hoe wij hier zouden kunnen wonen.
Ik wist toen nog niet hoe leuk ik het zou vinden om zo dicht bij het water te wonen. Op een klein loopje van het jaagpad waarlangs het zo mooi (start to) runnen en fietsen is. En op tien minuten wandelen van de markt, en knal bij de bib en de academie. Het is dat rechts op de foto met de donkergrijze ramen, trouwens. Tof he?
Het is met pijn in het hart, maar ook met veel goesting in iets nieuws, dat ons heerlijke huis sinds gisteren ligt te wachten op de volgende die er zijn hart aan verliest.
Het is een huis met karakter, gebouwd in 1929, vol authentieke elementen als dubbele deuren, mouluren en elegante schouwen. Beneden werd nieuw parket gelegd, boven zijn alle houten vloeren authentiek.
Via de hal kom je in een mooie woonkamer waarin alles open werd gelaten. We hebben alles gerenoveerd met kwalitatieve materialen, en ook alle nutsvoorzieningen werden recent van nok tot kelder vernieuwd, net als het buitenschrijnwerk en de centrale verwarming.
De zolder biedt de mogelijkheid tot het uitbouwen van een extra, grote kamer, er is een ruime kelder, en je kunt de garage die aan het fijne koertje grenst huren, zoals wij deden. Een gemak!
Wonen doe je vlak aan het kanaal Ieper-Diksmuide, ideaal voor lopers, fietsers en gezinnen die er graag op uittrekken.
Op amper tien minuten stappen van de Grote Markt van Ieper, vlakbij de academie en de bibliotheek is dit de perfecte uitvalsbasis voor een jong gezin of mensen die graag overal dichtbij zijn.
Grootste troeven:
• dicht genoeg bij de markt van Ieper om te voet te gaan, net ver genoeg om altijd parkeerplaats te vinden in de buurt
• betaalbaar voor een jong koppel dat het huis op eigen tempo af wil werken
• de prachtige authentieke elementen van het huis
• instapklaar
• een woning met karakter en sfeer
Wil je meer weten? Hier vind je ons op Immoweb. (ze hebben beloofd om alle typo’s eruit te halen, maar je vindt er alle specificaties)
Wil je komen kijken? We organiseren een kijkdag op zondag 11 maart. Stuur een mail naar polenlaan10@gmail.com met je contactgegevens en dan spreken we af.