Voor deze rubriek ga ik op zoek naar de leestips van de fantastische vrouwen waarmee ik het leukste leesclubje van het land deel. En deze maand is Annelies aan de beurt, met haar 28 ons meest jeugdige en lentefrisse lid.

Ik ontmoette Annelies tijdens de eerste bijeenkomst van de leesclub, al hadden we ervoor al eens met elkaar gemaild toen ik op zoek was naar iemand voor een artikel in een magazine. Annelies las mijn blog al een tijdje, las graag maar had al een hele tijd bijzonder weinig inspiratie, waardoor ze wat bleef hangen in steeds weer dezelfde genres. Toen ze mijn oproep zag om een leesclub te beginnen wist ze dus wat haar te doen stond, en ze heeft het zich naar eigen zeggen nog geen seconde beklaagd, want haar liefde voor boeken is weer helemaal opgeflakkerd.

Als Annelies niet leest werkt ze als leerkracht aardrijkskunde en project algemene vakken in het secundair onderwijs. Haar grote passie is gidsen, iets waar ze het afgelopen jaar haar werk mee had in het drukbezochte Ieper.

Annelies vindt de leesclub het beste dat haar leesgoesting kon overkomen. Terwijl ze de afgelopen jaren enkel nog tijdens de vakantie las en boeken koos op basis van de kaft zit ze nu in een flow die ze nog niet veel eerder had. Annelies vond zichzelf nooit een volleerd lezer en dacht dat ze enkel graag thrillers las, maar leerde door de leesclub dat ze kan genieten van boeken in allerlei genres die ze anders niet eens had aangedurfd. Al lijken science fiction en horroverhalen op dit moment nog een serieuze brug te ver.

Deze vijf boeken moet je volgens Annelies gelezen hebben:

* De Reünie van Simone van der Vlugt:

“Dit boek bevindt zich op de grens tussen het genre dat ik vroeger voornamelijk las en wat ik nu lees. Het is een literaire thriller die misschien een beetje te vergelijken valt met wat Pieter Aspe doet, over een reünie die uitdraait op een confrontatie met het verleden. Ik heb hem destijds in één ruk uitgelezen omdat de schrijfstijl zo vlot was.

* Maar buiten is het feest van Arthur Japin:

“Ik maakte kennis met Japin dankzij de leesclub, waarin we “De man van je leven” lazen. Dit boek vertelt het verhaal van een Nederlandse showbizzvedette die een rechtszaak aanspant. Het fijne is dat je het verhaal vanuit verschillende standpunten volgt, tot aan de uitkomst. Ik vond dit een erg vlot boek dat ik erg moeilijk aan de kant kon leggen.”

* Monte Carlo van Peter Terrin:

“Toen ik mijn selectie moest voorstellen bij Reading Between The Wines was dit één van de drie boeken die ik had gekozen. Mijn man Wim zit in het rallymilieu en doet daar de service, en dit boek gaat over de service bij de Formule 1. Voor mij was het dus best een herkenbaar gegeven. Ik wilde Peter Terrin sowieso een tweede kans geven omdat ik een drietal jaar geleden niet door zijn Post Mortem was geraakt. Maar ondertussen is mijn manier van lezen erg veranderd, met als resultaat dat ik deze Monte Carlo een heel mooi, kort boekje vond met een mooie opbouw. Het verhaal deed me enigszins denken aan Schitterende Ruïnes, nog een boek dat we met de leesclub lazen.”

* De Cirkel van Dave Eggers:

“Een van de toppers van mijn afgelopen leesjaar. Ik vond dit een erg confronterend boek, omdat het me deed beseffen hoe weinig er nodig is in deze wereld van sociale media om richting wat er zich in De Cirkel afspeelt te gaan. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen, en was er zo hard niet goed van dat ik een week bijna niks meer op de sociale media gezet heb. (lacht) Het is een boek dat je doet nadenken over waar we mee bezig zijn, en of iedereen echt op elk moment moet weten wat we doen.”

* Van de oorlog hoor ik niets van Aurel Sercu:

“Dit is een iets ouder boek dat heruitgegeven is, over een doof meisje uit Boezinge in de tijd van de tweede slag bij Ieper en de gasaanvallen. Ik las het toen ik een jaar of veertien was, het was het eerste persoonlijke relaas dat ik las van de eerste wereldoorlog. Doordat het zich afspeelt waar mijn familie woont herkende ik bepaalde straten en snapte ik plots waarom bepaalde monumenten op specifieke plaatsen waren opgetrokken. Het heeft me destijds erg geraakt, en ik zou het eigenlijk graag nog eens herlezen om te zien of dat nog steeds zo is.”

Hebben jullie al boeken uit de selectie van Annelies gelezen, of plannen? Ik lees het graag hieronder!

De vorige selecties van Anouck,  Sarah en Tine staan achter de links.

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

Voor deze rubriek ga ik op zoek naar de leestips van de fantastische vrouwen waarmee ik het leukste leesclubje van het land deel. Dat bleek deze maand het perfecte excuus om mijn werkweek na een lang weekend te beginnen met een ontbijtmeeting in het aangename gezelschap van Tine.

Ik ontmoette Tine (35) officieel tijdens de tweede samenkomst van Reading Between The Wines, toen onze gemeenschappelijke vriendin Isolde haar naar daar had meegelokt. Minder officieel ken ik Tine van toen ik nog een kind was, omdat zij recht tegenover het dorpswinkeltje van het dorpje V. opgroeide. Het dorpswinkeltje waar ik in de winter mannekes pis van een frank ging kopen en in de zomer het lekkerste softijs van de wereld. Aangezien Tine en ik niet vooraan stonden toen het talent voor gesprekken met andere kindjes aanknopen werd uitgedeeld hebben we nooit een woord gewisseld, tot in de leesclub. Ofte: hoe de dingen kunnen lopen.
Tine heeft altijd graag gelezen en dook vaak in de boekenkast van haar moeder. Op haar veertiende waagde ze zich aan Het Verdriet Van België, maar na twee pagina’s gaf ze op. (“Misschien moet ik het nog eens een tweede kans geven”)

Als Tine niet leest geniet ze erg hard van op zaterdagvoormiddag met haar mandje naar de markt van Ieper gaan en daar inkopen te doen om mee te koken. Tine is zot van alles dat met eten te maken heeft, net als van lezen. In haar kast staat een uitgebreide selectie gins en tonics, want ook dat is een beetje een hobby geworden. Het meeste van haar tijd gaat naar haar dochter van bijna een jaar, Féline, aan wie ze haar liefde voor boeken hoopt door te geven. Met een reis kun je Tine niet straffen, deze herfst maakte ze nog een trip naar Athene. Voor de rest sjeest ze West-Vlaanderen door als sales consultant voor een gespecialiseerd rekruterings- en selectiekantoor, en zou ze graag weer wat vaker over de Ieperse vestingen sjezen, maar blijven haar loopschoenen iets te veel aan de haak hangen naar haar zin.

Andere wetenswaardigheden: Tine twijfelde of bij een leesclub gaan wel een goed idee was, omdat ze bang was dat het een verplichting zou worden. Nu is ze vooral erg blij dat ze heel veel inspiratie over leuke boeken meekrijgt en dingen leest die ze anders niet had uitgekozen in de boekhandel. Tine leest het liefst liefdesromans en verhalen met een geschiedkundige context. Waarvan wij droomden van Julie Otsuka was er voor haar eentje om ongelooflijk van te genieten, zoals “van een klein superlekker taartje”. Non-fictie en fantasy komen er dan weer niet in, hoewel ze onlangs iemand zo enthousiast over dat laatste genre hoorde vertellen dat ze twijfelt om het misschien toch eens een kans te geven. Mocht iemand goede titels hebben: ze luistert.

Deze boeken moet je volgens Tine lezen:

* Rode rozen en tortilla’s van Laura Esquivel
“Ik las dit verhaal een jaar of tien geleden, maar het blijft voor mij een soort ijkverhaal waaraan ik alle andere boeken die ik sindsdien heb gelezen spiegel. Het boek vertelt het verhaal van Tita, die verliefd wordt op Pedro maar niet met hem mag trouwen omdat de jongste dochter van een gezin volgens de Mexicaanse traditie thuis moet blijven om voor haar moeder te zorgen tot die sterft. Het broeierige passionele Latijns-Amerikaanse liefdesverhaal in combinatie met de verhalen over eten is me altijd bijgebleven.”

* Zout op mijn huid van Benoîte Groult
“Nog zo’n zinderend, passioneel verhaal over een onmogelijke liefde. Ik vond dit een roman waarin ik me dankzij de vertelstijl perfect kon inleven. Het is ook al weer een tijd geleden dat ik het boek las, maar deze is me altijd bijgebleven. Het boek hierboven en deze roman zijn al jaren mijn absolute favorieten, zo’n boeken waarvan ik hoop dat ik nog eens een derde mag tegenkomen die ik even goed vind. Een ode aan die ene allesoverheersende passionele liefde waaraan je niet kunt ontsnappen.”

* Woesten van Kris Van Steenberge
“De meest recente, en wat mij betreft een zeer terechte winnaar van alle prijzen die het boek nu te beurt vallen. Woesten is zo fantastisch omdat het doet wat een boek zou moeten doen: je inzicht verschaffen in het handelen en het hoofd van andere mensen. Doordat de auteur vanuit verschillende standpunten schrijft snap je na enkele hoofdstukken beweegredenen die je eerst niet kon vatten. Echt een fantastisch verhaal. Ik ben niet iemand die auteurs volgt en zit te wachten op het volgende boek, maar bij Kris Van Steenberge ben ik wel enorm benieuwd naar het volgende werk.”

* De laatste liefde van mijn moeder van Dimitri Verhulst
“Ik hou van de boeken van Dimitri Verhulst omdat hij erin slaagt om zelfs schoonheid te blijven zien in de allerdikste miserie. Ik vind dat een kunst, en om die reden heb ik ook erg genoten van dit boek.”

*Toen het leven nog van ons was van Marian Izaguirre
“Dit boek gaat over een tweedehands boekenwinkeltje in Spanje gedurende de woelige jaren 20 – 30. Het is een ode aan het lezen en hoe zo’n solitaire bezigheid toch kan leiden tot vriendschap. Ik vond het erg mooi”.

 Wat er nog op de to read lijst van Tine staat?

“Sinds ik moeder ben geworden moet ik mezelf wat beschermen tegen dit soort verhalen, maar ik ben erg geïntrigeerd door de verhaallijn van Beloved van Toni Morrison, waarin een moeder ervoor kiest om haar dochter te vermoorden zodat ze niet in de slavernij terecht zou komen. Misschien dat ik dat binnen een jaar of vijf aankan, ik zal zien. En voor de rest wil ik erg graag een inhaalbeweging maken wat klassiekers betreft: Mrs Dalloway van Virginia Woolf staat hoog op mijn lijstje, net als Sprakeloos van Tom Lanoye. ”

Hebben jullie al boeken uit de selectie van Tine gelezen, of plannen? Ik lees het graag hieronder!

De vorige selecties van Anouck en Sarah staan achter de links.

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

Ik had het beloofd: elke maand de ultieme boekentips van een van de fantastische leden van Reading Between The Wines. Deze maand mag ik de fantastische Sarah aan het woord laten, en daar kunnen we met zijn allen alleen maar erg blij mee zijn.

Ik ontmoette Sarah (voor altijd 29, maar eigenlijk 33) op de eerste leesclub, al bleek na een paar glazen wijn dat ik haar eigenlijk al een paar keer had ontmoet en zelfs al bij haar thuis was geweest, maar dat niet meer wist. Dat had gênant kunnen zijn, maar dan ken je Sarah nog niet. Sarah is diegene van wie ik de dag na de eerste leesclub zei: “Youri! Er zit iemand in mijn leesclub, en haar zoon heet Zappa! HOE COOL IS DAT?!”.

Als Sarah niet leest spendeert ze tijd met die geweldige Zappa (7) en zijn al even geweldige broer Odiel (6). Ze waagde zich tijdens haar studies zowel aan vrije grafiek als aan kunstgeschiedenis en archeologie, en sjeest ook regelmatig het land door om naar festivals en optredens te gaan. Onlangs nog Beck, The Idiots en Massive Attack.

Andere wetenswaardigheden: Sarah leest nooit science-fiction, en las lang de laatste pagina van een boek om te beslissen of ze de rest wilde lezen. Ze leest al heel haar leven om haar hoofd te doe stoppen met malen en binnen te kijken in andere werelden, en haar inspiratie haalt ze zowel uit de boekenbijlage van De Morgen als op cutting edge, de boekenrubriek van Cobra en de Facebookgroep iedereen leest. Naast haar vriendjes van #readingbetweenthewines. Haar liefde voor lezen is naar eigen zeggen extreem ontploft toen haar leraar Jan (“mijn eerste en laatste lerarencrush”) in het vierde leerjaar begon met voorlezen uit de boeken van Roald Dahl.

Dit moet je volgens Sarah lezen

* Madame Bovary van Gustave Flaubert: “Mijn absolute lievelingsboek, en meteen een serieuze klassieker. Ik moest het lezen tijdens mijn studies kunstgeschiedenis, en hoewel het even duurde voor ik echt in het verhaal zat was ik daarna volledig verkocht. Ik hou van de melancholie, de romantiek en het lijden van een vrouw die in een preuts tijdperk wil ontsnappen aan haar leven en het ook tot twee maal toe doet. En hoewel het verhaal uit dat tijdperk dateert leest het wel erg vlot. Ik heb het al meer dan een keer gelezen, en ik denk niet dat het de laatste keer was.”

* L’Etranger van Albert Camus: “Op mijn zestiende moeten lezen voor de Franse les, en mij altijd bijgebleven. Niet alleen omdat ik toen leerde dat Killing an Arab van The Cure verwijst naar dit verhaal, al vond ik dat toen wel behoorlijk cool. Het boek- dat geschreven werd in 1942- vertelt een soort diepgaand moordverhaal met verschillende lagen, over een personage dat zo weinig gevoelens toont dat je je afvraagt of hij er wel heeft. Ik las het in het Frans, en als ik dat op mijn zestiende goed te doen vond dan kan dat voor weinig mensen een groot probleem opleveren.”

* Breakfast at Tiffany’s van Truman Capote: “Toen ik net samen was met mijn lief had ik de keuze uit vier boeken op zijn plank om mee te nemen op de trein, en dit was er een van. Het gaat -net als in Madame Bovary- over een vrouw die meer wil in het leven. (lacht) Ik ga er altijd van uit dat hoe goed je een boek vindt te maken heeft met de fase waarin je je in je leven bevindt, en dit boek sprak me toen aan omdat het op de een of andere manier herkenbaar was.”

* De ontdekking van de Hemel van Harry Mulisch: “Dit boek handelt over alles en niets, en toch is het fantastisch. Voor mij is een boek goed als het me doet nadenken over thema’s en inzichten verschaft die ik nog niet had. Het is een eerder filosofisch werk, en best een uitdaging om doorheen te raken, maar het is echt de moeite waard.”

* 27 Gedichten & Geen Lied van Ramsey Nasr: “In 2000 ben ik in de Vooruit naar zijn theatermonoloog gaan kijken, en daar was ik zo van onder de indruk dat ik zat te wenen in de zaal. Hij alleen op het podium, over de zoektocht naar die ene liefde die hij dan weer verliest. Deze bundel is de neerslag van die monoloog.”

Deze auteurs vindt Sarah ook meer dan de moeite:

– Bart Moeyaert: “Ik lees hem al graag sinds Duet met valse noten, een boek dat ik nog altijd erg mooi vind. De Melkweg vond ik ook erg goed, over drie kinderen die op een muurtje van hun clubhuis over hun dag vertellen. Ook fantastisch: zijn poëziebundel Verzamel de Liefde.”

– Edgar Allen Poe: “Ik hou van zijn creepy toestanden. Horror, maar dan uit de negentiende eeuw. Van de goede soort dus.”

– Dimitri Verhulst: “Zijn laatste heb ik nog niet gelezen, maar ik heb zo hard genoten van De Laatkomer, over een man die zijn dementie faket om van zijn vrouw af te raken. Zo goed geschreven.”

– Nicci French: “Ontspannend seriewerk voor als ik mijn verstand op nul wil zetten. Nicci French is mijn Thuis, maar dan in boekenvorm. (lacht) Haar serie over de psychotherapeute Frieda Klein is perfect voor als ik maar tien minuutjes tijd heb om te lezen en weinig zin om me te hard te concentreren”.

Hebben jullie al boeken uit de selectie van Sarah gelezen, of plannen? Ik lees het graag hieronder!

(de vorige boekenselectie van Anouck staat nog steeds hier)

In Reading Between The Wines zijn we niet enkel intelligent.

Tijd voor een nieuwe rubriek waar ik persoonlijk zeer opgetogen over ben. Het is een enorme zegen om deel uit te maken van een clubje lezende vrouwen. Ik weet dat, want ik was daar jaren nogal van verstoken, van mensen die graag lezen, en die herinneringen komen boven als ik mails krijg met smeekbedes als “Zeg mij eens wat ik moet lezen, want ik wil na jaren herbeginnen en ik heb geen idee wat goed is en wat complete bagger”. En omdat ik zelf graag boekenrubrieken lees dacht ik: waarom maken we niet gezamenlijk misbruik van mijn fijne madammen en hun al even fijne boekenexpertise?

In deze nieuwe rubriek dus vanaf nu elke maand boekentips van de fantastische leden van het leukste leesclubje van het land: Reading Between The Wines. Anouck bijt de spits af, omdat zij de eerste was die na mij de boekenselectie op zich nam, back in the day.

Ik ontmoette Anouck (32) op onze eerste leesclubavond, nadat zij een paar maanden eerder vanuit Brussel naar Ieper was verhuisd. Ja, sommige mensen doen zo’n dingen, en mijn leesclub en ikzelf zijn daar in het geval van Anouck allesbehalve rouwig om. Al was het maar omdat ze al heel haar leven leest dat het geen naam heeft, en daardoor een indrukwekkende bron van boekentips is voor ons allen. Dit voormalige lid van de kinder- en jeugdjury (lees: een leesclub met minder wijn dan die van ons) heeft altijd een boek in haar handtas zitten en leest zo goed als alles, van klassieke romans tot crimi, maar zelden pulp of vertalingen. We hebben het hier over enkele onverwerkte trauma’s wat die laatste betreft, en kijken niet specifiek in jullie richting, Pieter Aspe en E. L. James.

Als Anouck niet leest brengt ze tijd door met haar prachtige Anaïs (bijna 2) of werkt ze als project manager internationaal ondernemen bij VOKA . En om haar interesses nog wat verder te kaderen: na haar studies Politieke Wetenschappen twijfelde ze tussen Diplomatie of Rechten. Het werd het laatste, wat haar een half jaar in Chicago en heel wat internationele contacten opleverde. Daarna werkte ze zes jaar voor een Amerikaans advocatenkantoor. Om maar te zeggen: die vertalingen zijn ook gewoon helemaal niet nodig voor een naar eigen zeggen geweldige Anglofiel als Anouck.

Andere wetenswaardigheden: Anouck leest elk boek waar ze aan begint uit, of ze het nu goed vindt of niet. Boekentips haalt ze uit de Standaard der Letteren, bij haar moeder die al even graag en veel leest als zij, op sites als The Millions, Goodreads of de boekenpagina’s van The Guardian en de New York Times. Ze is ook fan van goede boekhandels als Theoria, Paard Van Troje, De Raaklijn, Waterstones, Passa Porta en Filigranes. Haar historisch leesdieptepunt vond plaats in het jaar waarin Anaïs werd geboren, toen las Anouck welgeteld één boek. We zijn een jaar verder en haar teller staat op vijftien. Er gloort dus hoop, jonge moeders.

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik was bijzonder benieuwd naar de keuze van Anouck.

 Dit moet je volgens Anouck lezen:

* Paul Auster, alles: „Om maar meteen tegen de regels in voor een auteur te kiezen in plaats van voor een werk. Auster heeft een boek of zestien geschreven, daar heb ik er meer dan tien van gelezen. Die vond ik allemaal goed. Veel van zijn verhalen spelen in New York, en combineren een element van absurditeit met geloofwaardige verhalen en zoektochten van gewone mensen. Wat Auster doet valt nergens mee te vergelijken, vind ik, omdat hij de grote thema’s aankaart en tegelijk erg toegankelijke verhalen schrijft. Zijn „In the Country of Last Things” is bijvoorbeeld een apocalypsverhaal over een plaats waar geen nieuwe dingen ontstaan, en mensen het moeten doen met wat er nog is. Sunset Park is recenter en alludeert op de credit crunch en de tijd waarin Obama werd verkozen zonder er expliciet naar te verwijzen. Zijn New York trilogie is ook erg de moeite, net als het werk van zijn vrouw, Siri Hustvedt.”

* De waarheid over de zaak Harry Quebert van Joël Dicker: „Recent gelezen in een genre dat ik niet meer veel lees omdat er behoorlijk wat brol tussen zit: de crimi-thriller. Het is een whodunnit die erg slim in elkaar zit, met een goede plot, veel lagen, een interessante opbouw en net voldoende spanning voor de lengte van het verhaal. Het is een lijvig boek van meer dan vierhonderd pagina’s, maar je vliegt erdoor. De sfeer die heerst in het kuststadje Maine doet wat denken aan Twin Peaks, en het feit dat dit boek al verschillende prijzen heeft gewonnen vind ik erg terecht.”

* Godenslaap van Erwin Mortier: „Een literair pareltje van het niveau van Elschot, Reve en Lanoye. Een vrouw van honderd kijkt terug op haar leven en de geschiedenis die ermee samenviel, het resultaat is een mix van persoonlijke gebeurtenissen en de grote evenementen die de vorige eeuw getekend hebben. Daarnaast zit het boek ook vol filosofische reflecties over de relatie tussen taal en werkelijkheid. Ik vind Mortier een van de grootste stylisten binnen de Nederlandse taal, en dit boek veruit het beste dat de Nederlandstalige literatuur de laatste jaren heeft voortgebracht.”

* Freedom van Jonathan Franzen: “Een van mijn absolute favorieten, omdat het een pijnlijk grappige tragikomedie is die het functioneren van moderne gezinnen enorm treffend weet te schetsen. De personages en hun kleine kantjes in combinatie met een hoop confronterende gedachtes zorgen ervoor dat ik nieuwe inzichten heb gekregen in onze maatschappij zoals die vandaag is. Ik vind dat straf, voor een fictieverhaal.”

* Sprakeloos van Tom Lanoye: „Omdat Lanoye, die als jonge kerel heel scherp en sarcastisch kon zijn, plots de mooiste en aangrijpendste ode schreef aan zijn moeder. Om zo’n verschillende werken te maken moet je wel enorm getalenteerd zijn. Ik vind Sprakeloos een zeer vertederend boek, over taal en wat het betekent als je je niet meer kunt uitdrukken, en meteen ook een van zijn beste werken”.

Van deze auteurs wil Anouck alles lezen dat verschijnt:

– Anna Enquist: „Omwille van haar haarscherpe analyse van karakters. “De Verdovers” over een associatie van anesthesisten vond ik erg verrassend”.

– Ken Follett: „Voor mensen die houden van historische fictie schrijft Follet erg toegankelijke boeken met goede personages. Je merkt dat hij zijn werk maakt van zijn research en er soms jaren mee bezig is. Ik hou van auteurs die hun huiswerk maken.”

– Arthur Japin: „ Zijn laatste, “De man van je leven“, vond ik een behoorlijke teleurstelling. “Een schitterend gebrek” vond ik dan weer fantastisch.”

– Pascal Mercier: “De Zwitser die “Nachttrein naar Lissabon” en “De pianostemmer” schreef. Ik was ook erg onder de indruk van “Perlmann’s zwijgen“, over een briljant wetenschapper die het plots allemaal niet meer weet”.

Dikke merci aan Anouck, volgende maand is het aan Sarah. Hopelijk zijn jullie even benieuwd als ik wat dat gaat geven.

Hebben jullie al boeken uit de selectie van Anouck gelezen, of plannen? Ik lees het graag hieronder!

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!