Zo cool, vint.

Ik ben altijd de laatste om mee te doen aan medische experimentjes, vooral omdat ik mijn gewicht pas vrij durf te geven als ik driehonderd procent zeker ben dat niemand het achteraf kan tracken via de cookies van mijn pc. Ik ben ook doodsbang voor hackers die het cijfer zouden doorverkopen aan de gazetten en andere al dan niet internationale nieuwsdragers. Sinds ik weet dat je dankzij een simpel rekenoefeningetje dat ik zelf niet snap aan de hand van mijn BMI en een inschatting van mijn lengte ook aan mijn gewicht kan geraken kan ik niet meer door donkere straatjes lopen zonder om de drie seconden psyched over mijn schouder te kijken. Ik ben dus nogal anal wat mijn gewicht betreft. En dat is het minste dat je ervan kan zeggen.

Als andere kindjes bij wijze van biologie-vraagstukje even op de weegschaal moesten gaan staan was dat leuk voor de statistieken, als ik erop ging staan hielp ik twintig jaar schoolstatistieken naar de vaantjes. Ik ben er dus niet aan, aan medische testjes en onderzoeken, zelfs niet als ze leuk bedoeld zijn voor de massa. Zoals dat berekenen hoe oud je hart is van Becel. Ik had er al wel van gehoord bij Peter van de radio, maar ik had werkelijk niet de behoefte om te vernemen dat mijn hart nog ouder is dan hoe ik me de laatste tijd soms voel. Uiteindelijk was het mijn broer die mij kon overtuigen, door zonder schaamte te zeggen dat zijn hart drie jaar ouder was dan hijzelf. Als hij dat durfde, dan ik toch ook.

En zo hebben we mijn taille gemeten, heb ik mijn gewicht durven ingeven met enige trots in plaats van schaamte, heb ik in alle eerlijkheid ingevuld dat ik een zittend beroep en gat heb, en toen stond het er, zwart op wit. Mijn hart, beste lezers, is geen jaar ouder dan 18! Ikzelf ben 25. Ik wijt het geweldige resultaat aan mijn wespentaille en het ontbreken van vragen als “hoe oud voel je je?” (54), “wat is je favoriete tijdschrift van het moment?” (de Libelle) en “wat zijn je hobbies?” (koken en scrapbooken).

Ik zit al een kwartier vertederd te wijzen en geluidjes te produceren die niet voor publicatie vatbaar zijn:

pandacam!

Kijkt, ik ben helemaal te vinden voor elk initiatief dat ervoor zorgt dat ik weer met mijn hoofd in de schoolbanken beland, inclusief gelukspoppetjes aan mijn pijpetuitje en platgeduwde bananen in mijn rugzak. Ik ga dus één dezer op zoek naar klasfoto’s om in te scannen, en als u dat ook zou doen dan zou dit wel eens een heel leuke community kunnen worden. Ik wens het de makers en mezelf in elk geval toe.

www.schoolbord.be

Als ik in alle vroegte al twee klasgenootjes heb teruggevonden, dan kunt u dat namelijk ook, niewaar.

De vangst van deze week is niet bepaald bijzonder vet, ik geef het toe, maar dat komt omdat ik veel heb getypt en weinig in het wilde weg heb gesurft. De keren dat ik dat wel deed kwam ik volgende leukigheden tegen:

The last photo I ever took contest
Ik hou van de stier.

Funny cat jump
Aaah, katten, daar kan ik dus tot tranen toe mee blijven lachen.

De honderd bangelijkste scenes uit films volgens Retrocrush
Ik hou van lijstjes, en ik hou van Retrocrush. Wat wil een mens nog meer?

Deceiving pictures
Twee keer kijken is oke.

Best haircut of the year.
Trouw met mij, o vreemde man.

En natuurlijk:
het lachende kindje.
Doodsbang word ik ervan, maar ook wel week en vertederd en giechelig.

’t Amusement!

Het is weer tijd voor een greep uit de dingen die mij deze week hebben gecharmeerd/verbaasd op het wereldwijde web. Enjoy!

Gallery of Demonic Tots and Deeply Disturbing Cuisine
Sommige afbeeldingen zijn zo disturbing dat je er spontaan anorexia van zou opdoen.

Cat on treadmill.
Op het einde wordt het zelfs een beetje ontroerend.

Little people- a tiny street art project
Check vooral de kleine potloodventer. (l)

Creative advertising that makes you look twice
Niet alle reclame is voorspelbaar en cliché, zo blijkt.

Jesuswouldbeashamedofyou.com
Alsof de demonic tots nog niet disturbing genoeg waren.

ennih.be
Leer het dialect van lilith! Met dank aan Carree.

Man, wat gebeurt er hier weinig de laatste tijd! Waar is de tijd van het snel op de bal jumpen bleben? Om bij te bleiten is het. Minstens!

Aangezien ik tegenwoordig voor mijn werk het internet mag afvlooien kom ik een hoop dingen tegen die de uiteindelijke selectie niet halen, maar wel geestig genoeg zijn voor een wekelijkse linkdump.

Het is niet veel, maar het is iets.

Hotel bed jumping.
Bij het zien van deze site kwam ik tot het besef dat ik al veel te lang niet meer op een bed heb gesprongen, wat gezien mijn lichaamsgewicht en het feit dat wij een lattenbodem hebben misschien maar goed is ook. Maar zie ze springen, die hastn, zie ze gaan!

Top Ten Stock Photography Cliches
Good job, ace. Youíve saved the company again.

The Official Record Store Cats
Met als absolute favorieten Wonder-loving Marvin en Hyper Huggles.

It’s a wonderful internet
Pretty cool ding met trekdingen en al.

The Elsewhere Dance
Als hij zo springt met zijn knieÎn. Ik kan er nog altijd niet van slapen.

Spiral Photo Gallery
Wohow! En ook mo gow.

Play-doh Cologne Spray
Deze cologne rockt my world, en ik zoek mensen die er ook ÈÈn willen zodat we het in groten getale kunnen bestellen, maar ook de rest van deze site is meer dan de moeite. Zo’n sjieke dingen, man. Zo’n sjieke dingen!

Knock yourselves out, o almighty nerden die alles al jaren geleden hebben gezien! Dit is een fijne rubriek and you can’t take that away from meej!

Voor al wie geen zin heeft om weer honderd keer dezelfde vraag te beantwoorden at this time of year: Kaboodle wishlists.

Erg leuk en makkelijk om te gebruiken, geschenkideetjes te pikken en om cadeau’s te schooien.

En omdat ik nog zo hebberig niet ben mogen alle links naar uw lijstjes in de comment box.

Liefste bezoeker van tales from the crib,
Ik weet: het is niet overdonderend hip
Maar de rasechte hithoer die ik ben
bedelt bij deze graag om uw stem

*op de tonen van Zie Ginds Komt De Stoomboot*
Hoo lieve lezers van tftc
Klik toch ook op mij
En rijhij toch niet stilletjes
Ons cribje voorbij. (X4)

Wil u lilith eens in galajurk een podium zien opstappen?
Natuurlijk niet!
Maar het zou wel grappig zijn als u als blijk van eeuwige appreciatie aan mij en mijn huis-tuin-en keukenblog denkt in het stemhokje.
De deuren gaan open op 15 november.

Het is drie jaar jonger dan ik, werd als kind vaak gesignaleerd in een paarse trui van “ik ben de echte urbanus” en is nu ook nog eens aan de blog: mijn broer sinds jaar en dag, dames en heren.

Ik weet ook niet helemaal wat ik ervan moet verwachten, maar dat de verwachtingen hoog gespannen zijn, dat weze alvast zeker!