Disclaimer: dit is een oude post. De cursus “YNAB voor beginners” kun je hier volgen. Het is ongelooflijk fijn om al jullie enthousiaste reacties te lezen sinds ik de online cursus “YNAB voor beginners” heb aangekondigd. Heel wat mensen hebben me al hun vragen gemaild, wat super is, want zo weet ik zeker dat ik
Ik ben aan het terugkomen van doelen stellen. Ik vond ze lang motiverend, tot ik ze alleen nog maar veel van moeten vond. Een bepaald aantal dagen per week vegetarisch. Zo veel keer sporten. Zo’n periode zonder alcohol. Het is bijna weer januari, het zal jullie misschien ook allemaal niet vreemd zijn, dat eeuwige willen sleutelen
“Wat gaan we doen?”. “Dat zullen we wel zien, jongen”. “Maar ik wil het nu weten voor de hele dag”. Bijna vijf is hij, en hij slaagt er als geen ander in om me een spiegel voor te houden. Alsof ik mezelf bezig hoor. Niet alleen als kind, maar ook als wie ik nog steeds ben.
Vandaag word ik vijfendertig. Say whut? Wil dat zeggen dat ik mijn crop tops en hot pants vanaf nu echt wel in de kast moet laten hangen en me volwassener moet gaan kleden? Dju toch, dat voelt haast net zo confronterend als op mijn zesentwintigste geen Go-pass meer mogen kopen. En dat, mijn vrienden, is
Deze maand neem ik op mijn Facebookpagina deel aan de #augustbreak2016 fotochallenge van Susannah Conway. De opdracht van dinsdag was “Red”, en dus postte ik ’s avonds de foto boven dit stukje met onderstaand bijschrift: RED* Hoe vermoeider de moeder, hoe roder haar maaltijden. Easy one pot pasta met tomatensaus all the way voor zij
Tien jaar geleden is het vandaag, de dag waarop ik het ziekenhuis binnen ging om te ondergaan wat op dat moment niet langer uit te stellen viel. Morgen is het dag op dag tien jaar geleden dat ik uit narcose kwam met een omgebouwd spijsverteringsstelsel. Het is onwerkelijk, en ook nog steeds gek om aan
In de crib zijn we amper bekomen van de komst van Flo, of het is al aftellen naar de volgende baby. Gelukkig niet van ons, god sta me bij, maar wel de eerstgeborene van mijn kleine broer, die zich als alles goed gaat al binnen enkele weken laat zien. Mijn kleine broer zal niet kwaad
Het is een beetje gek dat ik best graag blogs lees over werken en ondernemen, maar er hier zelden over schrijf. Er was eens een How I Work-blogpost, waar vreselijk veel fijne reacties en blogposts uit ontstonden, maar verder vind ik het vaak wat vreemd om over mijn werk als freelancer te bloggen. Misschien omdat
Ik ben een trage loslater. Vanavond gaat Dexter voor het eerst sinds de start van zijn schoolcarrière naar de naschoolse opvang, en dat dat zo lang heeft geduurd ligt helemaal aan mij. Sommige weken heb ik me in duizend bochten gewrongen om mijn deadlines te combineren met om half vier aan de schoolpoort staan, of
Terwijl ik dit schrijf ben ik mijn negenendertigste boek van 2015 aan het lezen. Ik had mezelf 25 boeken vooropgesteld, dus ik vind dat waanzinnig veel. Zeker omdat ik ook meteen mijn paginarecord van de afgelopen jaren met bijna drieduizend pagina’s ga verpulveren: maar liefst zes boeken gingen met gemak boven de vijfhonderd bladzijden, drie